ΟΧΙ

ΟΧΙ
ΟΧΙ και από τους Γερμανούς ΦΙΛΟΥΣ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ

Σάββατο 13 Οκτωβρίου 2012

Πώς να πλέκετε…..


Σε μια από τις ατάκες του στην  αφετηριακή εποχή των μνημονίων, ο Παπανδρέου-Τσολάκογλου  είχε μιλήσει εναντίον των εμβαλωματικών λύσεων,  υπονοώντας ότι αυτός κατείχε  λύσεις οριστικές και συνολικές….Έχοντας στη πράξη βιώσει τις συνέπειες των «συνολικών»  λύσεων, έχοντας δει το αδιάκοπο ξεφούρνισμα  προγραμμάτων και δράσεων  που αχρήστευαν προηγούμενες και συνιστούσαν ένα είδος διάνοιξης πόρτας πάνω σε παράθυρο, έχοντας δει ως υπάλληλος της Πολιτικής Αεροπορίας την αχρήστευση ενός αεροδρομίου (Ελληνικό) που μπορούσε να «επισκευασθεί» και να λειτουργήσει κανονικότατα με ελαχιστοποιημένες τις περιβαλλοντικές και κοινωνικές  επιπτώσεις, έχοντας δει την ανέγερση καινούριου  Πύργου Ελέγχου παρά την προγραμματισμένη μετά ένα χρόνο αχρήστευσή του ή  την αντικατάσταση των συστημάτων ραντάρ Signaal από τα Tomson παρά την ικανότητα των πρώτων να υπηρετήσουν το σύστημα της κυκλοφορίας για μερικά ακόμη χρόνια, έχοντας βιώσει τη μικρόνοια των υποστηρικτών νέων οδικών δικτύων παρά τις δυνατότητες ανάταξης των παλαιών(π.χ περιφερειακή λεωφόρος Υμηττού),   ήταν επόμενο να «πάρω ανάποδες στροφές» και να σχολιάσω δυσμενώς το πρωθυπουργικό νούμερο . Με τα μυαλά «καρφωμένα» στα κάγκελα της οικολογίας,  υποστήριζα τη ζεύξη της με την οικονομία -  δηλαδή  υποστήριζα το μπάλωμα, το σόλιασμα,  την επιδιόρθωση, την επισκευή, το ρεκτιφιέ και   γενικά τις δραστηριότητες  εκείνες που προσέδιδαν μακροβιότητα στα υλικά και πολυσχιδή χαρακτήρα στη προσωπική μας ζωή…….

Τελικά ο καιρός έφερε την αναζωογόνηση του τσαγκάρη, του ράφτη-επιδιορθωτή, του συνεργιατζή μακράς πνοής. Δεν θα ήθελα φυσικά να ζήσουμε  την  επαναφορά του σαγματοποιού ή του ξυλά (σαμάρια ημιόνων  + προμήθεια ξύλων από τη περιαστική ύπαιθρο….), όμως ουδόλως αισθάνομαι δυσαρεστημένος από την ανάκαμψη της παλαιάς πλεκτικής τέχνης έστω και υπό συνθήκες κυριαρχίας  των κλωστοϋφαντουργείων….Και τούτο γιατί η υπόθεση εκτός από τις πρακτικές ανάγκες υπηρετεί και τη νοσταλγία – κάτι   «φανέλα του στρατιώτη» στη δεκαετία του 50 , κάτι  γυναίκες που έπλεκαν κάλτσες για τους στρατιώτες μας στο «αλβανικό» μέτωπο, κλπ.κλπ.….Γι αυτό και καταχωρώ  αυτούσια την ανακοίνωση της  ECOART, σχετικά με την έναρξη μαθημάτων :

«Μάθετε τις βασικές αρχές της πλεκτικής τέχνης, την καλή και την ανάποδη, πώς να ρίχνετε πόντους και πως να κλείνετε το πλεκτό σας, τεχνικές όπως η αύξηση και η μείωση πόντων, πλεξούδες και πολλές άλλες. Θα εξετάσουμε επίσης τα διαφορετικά υλικά με τα οποία μπορούμε να πλέξουμε, τις διάφορες βελόνες και το πως ελέγχουμε την πυκνότητα της πλέξης. Αυτό το εντατικό εργαστήριο διάρκειας 36 ωρών είναι σχεδιασμένο να σας εφοδιάσει με τη γνώση και την αυτοπεποίθηση που απαιτείται για τα περισσότερα πλεκτά. Φεύγοντας, θα πάρετε μαζί σας τα δικά σας πλεκτά αντικείμενα: πιάστρες για την κουζίνα, κεφαλόδεσμο, κασκόλ και μια καλή αρχή για την πρώτη σας κουβέρτα!
Για περισσότερες πληροφορίες επικοινωνήστε μαζί μας στο
workshop@ecoart.gr»