ΑΒΑΝΓΚΑΡΝΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΜΑΤΑΙΟΔΟΞΙΑ

Δεν πρόκειται για τρικυμία σε ένα ποτήρι νερό – όπως είναι πολλές από τις έριδες   των ακρο-μεσο-ρεφορμιστικο-φιλο-ή αντιευρωπαϊστικών κλπ.  δυνάμεων  της Αριστεράς… Πρόκειται για την  υπόθεση των συγκρούσεων  μέσα στο «χωροταξικό πλαίσιο» των αγώνων κατά του Μνημονίου, στην πλατεία Συντάγματος και στα πέριξ,  που είναι πολύ σημαντική, λαμβανομένης υπόψη της ΤΕΡΑΣΤΙΑΣ ενέργειας  που χρειάζεται  για την ανατροπή του εγχώριου καθεστωτικού συγκροτήματος  και για την αντιμετώπιση των δυνάμεων της διεθνούς χρηματιστικής ολιγαρχίας. Που μας καλεί  να είμαστε ενωμένοι και κάτι παραπάνω, ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΕΝΟΙ. Που μας ζητά  να παραμερίσουμε διαφορές , να δώσουμε το χέρι σε ανθρώπους με τους οποίους συγκρουστήκαμε. Και ακόμη    να παραμερίσουμε τον «αβανγκαρντισμό» διαφόρων,  που θέλουν  να μας προσηλυτίσουν στην γκρουπουσκουλίστικη  ή «αντιεξουσιαστική» ιδεολογία τους  - ή τουλάχιστον να φανούν πιο έξυπνοι από τον χύδην προοδευτικό όχλο…

Τα γεγονότα της 19^ης Οκτωβρίου και ο θάνατος ενός στελέχους  του ΠΑΜΕ  τροφοδοτούν τη συζήτηση  για τη συμπεριφορά των «αμφισβητιών» της συμφοράς, που έχουν υπονομεύσει ή διαλύσει  δεκάδες εκδηλώσεις αποφασισμένοι να «φανούν», να «σχολιασθούν», να «κλέψουν την παράσταση»,   έστω και με τον πιο Ηροστράτειο τρόπο : Όπως ο τελευταίος πυρπόλησε τον 4^ο πΧ αιώνα τον Ναό της Εφέσου για να ακουστεί το όνομά του, έτσι και αυτοί αναβαθμίζουν τον Λιλιπούτειο εαυτό τους  μέσα από πράξεις καταστροφής. Αυτοκολακεύονται, ως μέτοχοι μιας σκοτεινής συλλογικότητας που προκαλεί εκκρίσεις φαντασιώσεων. Και η αυτοσυνείδησή τους  ελάχιστα τους πληροφορεί  αυτό που είναι πραγματικά, ως αρνητές της χαράς και της ηδονής, φορείς  σαδο-μαζοχιστικής ψυχοσύνθεσης και   συμπλεγμάτων   ανωτεροκατωτερότητας…

Αν οι συγκρούσεις μεταξύ των συγκεντρωμένων της 19.10.11 ήταν μεταξύ συγκεκριμένων πολιτικών ομάδων και επακόλουθο ενός αποτυχημένου διαλόγου, θα μπορούσαμε να μιλάμε για ένα «μίνι εμφύλιο»…Όμως τίποτε τέτοιο δεν συνέβη. Σαν αποτέλεσμα αυτής της ανύπαρκτης ταυτοπροσωπίας,  η ΚΟΕ (Κομμουνιστική Οργάνωση Ελλάδας) μίλησε  «για την εναντίον του ΠΑΜΕ  δολοφονική επίθεση» αναφερόμενη  σε  ομάδες  «που δεν έχουν καμιά σχέση με οποιαδήποτε αγωνιστική ιδεολογία και αντίληψη»….

Ταυτόχρονα όμως η ίδια οργάνωση τόνισε  την

 «πολιτικά απαράδεκτη απόφαση της ηγεσίας του ΚΚΕ να περιφρουρηθεί η Βουλή, κρατώντας μακριά διαδηλωτές άλλων σωματείων και πολιτικών χώρων και τεράστια τμήματα εργαζομένων και αγωνιζόμενου λαού»….

Και συνεχίζει η ανακοίνωση της ΚΟΕ :

« Την προηγούμενη μέρα εκπαιδευτικοί πήγαν στον νοσοκομείο με ανοιγμένα κεφάλια πάλι από τις ίδιες ομάδες βίας. Πριν ενάμισι χρόνο η ελληνική κοινωνία πάγωσε στο άκουσμα τριών νεκρών στην Marfin και η κυβέρνηση διασώθηκε. Είναι άλλης τάξης ζήτημα η αντιπαράθεση με μαζικούς και πολιτικούς όρους, και άλλης τάξης πρόβλημα το δολοφονικό αμόκ του απολίτικου χουλιγκανισμού. Αυτές οι ομάδες εξ αντικειμένου λειτουργούν συμπληρωματικά και υποβοηθητικά στους αστικούς και κρατικούς σχεδιασμούς.

Η πλατεία Συντάγματος είναι ο χώρος έκφρασης του αγωνιζόμενου λαού. Σαν τέτοιος πρέπει να διαφυλαχθεί και να έχει χαρακτήρα επικίνδυνο για το πολιτικό σύστημα της χρεοκοπίας και της κατοχής. Η πλατεία Συντάγματος ενώνει τον λαό και τις αγωνιζόμενες δυνάμεις. Δεν τις χωρίζει, δεν τις διαιρεί. Η πλατεία μπορεί να λειτουργήσει ξανά σαν χώρος πραγματικού και όχι εικονικού κινήματος, πραγματικής και όχι εικονικής περικύκλωσης της Βουλής, πραγματικού και όχι εικονικού λαϊκού ξεσηκωμού. Ο χαρακτήρας των διαδηλώσεων μπορεί να διαφυλαχθεί μόνο από τον ίδιο τον αγωνιζόμενο λαό. Αυτό είναι βασικό δίδαγμα όλης της τελευταίας εμπειρίας του κινήματος. Ας θυμηθούμε πώς όλη την περίοδο του κινήματος των πλατειών από τις 25 Μάη και ειδικά στην τεράστια συγκέντρωση της 5ης Ιούνη, εκατοντάδες χιλιάδες λαού επέβαλλαν, χωρίς περιθώριο αμφισβήτησης από κανέναν, τον ειρηνικό χαρακτήρα που είχαν επιλέξει να έχουν οι κινητοποιήσεις τους»….

Ολόκληρη η ανακοίνωση της ΚΟΕ στο

http://www.koel.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=4035:2011-10-21-10-36-37&catid=25:2010-01-27-15-12-07&Itemid=114

Και ενώ όλα αυτά διαδραματίζονταν στο «πολιτικό εποικοδόμημα», στη βάση οι κινήσεις των πολιτών- πέρα και αντίθετα με τους  συμβατικούς διαχωρισμούς -  έπαιρναν  πρωτοβουλίες και έδειχναν  στις ηγεσίες ή στους λιγούρηδες της εξουσίας την πολιτική τους βούληση. Αντιγράφω από τον ιστότοπο  παραγκόπληκτος  :

«Παλιά, ορισμένοι έλεγαν ότι είχε ποδοσφαιροποιηθεί η πολιτική ζωή του τόπου. Έφθασε λοιπόν η ώρα, που η ποδοσφαιρική ζωή του τόπου πολιτικοποιείται… Ευτυχώς…

Στον αγώνα που έγινε στις 22.10.11  μεταξύ του Παναθηναϊκού και του Εργοτέλη, στο στάδιο ΟΑΚΑ,  γύρω στο 35', ο διαιτητής Μήτσιος σφύριξε φάουλ σε βάρος των φιλάθλων!! Αιτία ήταν, οι εν χορώ και ....
.....συνεχείς αποδοκιμασίες των φιλάθλων, εις βάρος της κυβερνήσεως και του Παπανδρέου. Ο διαιτητής διέκοψε το ματς για περίπου δέκα λεπτά, και ζήτησε να κατεβεί ένα πανό, που ανήρτησαν στο πέταλο, οι οργανωμένοι οπαδοί του Παναθηναϊκού, με συνθήματα κατά των πολιτικών. Το πανό δεν κατέβηκε ποτέ, ο διαιτητής μάλλον κατάλαβε την γκάφα του και έδωσε εντολή να συνεχιστεί το ματς....»

(Η φωτο είναι από το  gazzetta.gr)

* Αβανγκαρντισμός - από το γαλλικό "Avant-garde"(εμπροσθοφυλακή). Πήρε την έννοια της "πρωτοπορίας" και ειδικότερα του συμπλέγματος ομάδων και ατόμων να είναι ή να φαίνονται πρωτοπόροι....