Τον καιρό των «Οικολόγων Εναλλακτικών» κάποιοι ορίζαμε ως «εναλλακτικό λόγο» αυτόν που δεν καταναλώνεται στην προετοιμασία της μεγάλης εφόδου εναντίον των χειμερινών ανακτόρων, που δεν περιορίζεται στη διαμαρτυρία και στην καταγγελία, αλλά οικοδομεί νέες συνθήκες ζωής εδώ και τώρα. Που θέτει προτάσεις πέρα από την απλή άρνηση, που πλειοδοτεί εκεί όπου χρειάζεται η πλειοδοσία .
Ο εναλλακτικός λόγος δεν ήταν και δεν εμφανιζόταν ως ένας λόγος «μετριοπάθειας», «συναίνεσης» , «αναζήτησης μέσων όρων» κλπ. αλλά σαν μια άλλη πολιτική διαδρομή, με συμφιλίωση μέσων και σκοπών, με δρώντα πολιτικά άτομα εκφορτισμένα από το σύμπλεγμα του «σταυροφόρου» ή του «ζορό» της εργατικής τάξης, ικανά να απολαμβάνουν τη ζωή τους… Πιστεύω ότι οι έχοντες κάποια σχέση ή «προϋπηρεσία» σε αυτές τις ιδέες, πρέπει να διάβασαν με συμπάθεια τη συνέντευξη του Γραμματέα της Δημοκρατικής Αριστεράς Σπύρου Λυκούδη στον ενημερωτικό ιστότοπο
www.tovima.gr και τη δημοσιογράφο Παναγιώτα Μπίτσικα υπό τον τίτλο : «Αριστερά του ‘όχι σε όλα’ είναι χώρος πολιτικού περιθωρίου». Ρωτούσε εκεί η δημοσιογράφος : «Έχετε δηλώσει παλιότερα ότι δεν είσαστε μια «ήσυχη» αριστερά στη γωνία, αλλά δεν θα γίνετε και ο πολιτικός χώρος του «όχι σε όλα». Πως θα αποφύγετε το να γίνετε μια «ήσυχη» αριστερά στο προσκήνιο των συναινέσεων;» . Και απαντούσε ο Λυκούδης : «Είμαστε μια ιδιαίτερα ‘ανήσυχη’ Αριστερά απέναντι σε όσες πολιτικές εκτιμούμε ότι πισωγυρίζουν τη χώρα και πιέζουν αφόρητα τους πολίτες. Αλίμονο όμως αν πιστεύαμε ότι πολιτικά «ανήσυχη» Αριστερά είναι η Αριστερά της ανευθυνότητας και καταστροφολογίας….»
Ερωτά η Δημοσιογράφος :
"Αν και η Δημοκρατική Αριστερά τάσσεται υπέρ της αναδιάρθρωσης του χρέους, του χρόνου επιμήκυνσης αλλά και του ευρωομολόγου, δεν σας έχουμε ακούσει για μιλάτε για απεχθές χρέος και για διαγραφή μέρους του. Γιατί;"
Απαντά ο Λυκούδης : – «Τι ακριβώς εννοούμε όταν μιλάμε για “απεχθές χρέος”; Αν εννοούμε χρέος που μας είναι απεχθές, που δεν μας αρέσει, τότε προφανώς να το λέμε και να το φωνάζουμε. Αν δίνουμε όμως στον όρο πολιτικό περιεχόμενο, τι ακριβώς εννοούμε; Δεν δανείστηκε τα τεράστια ποσά μια ανεξέλεγκτη δικτατορία και δεν δημιούργησε το χρέος μια ομάδα στρατοκρατών χωρίς νομιμοποίηση. Εκλεγμένες κυβερνήσεις από τον ελληνικό λαό δανείστηκαν και καταχρέωσαν με την κάκιστη διαχείρισή τους τον τόπο. Να τους καταγγείλουμε και να αποκρούσουμε τις πολιτικές τους, χίλιες φορές ναι, αλλά με ευθύνη και σοβαρότητα. Το χρέος της χώρας δεν είναι διόδια».
Δημοσιογράφος :
«Πάντως σας κατατάσσουν στους «πρόθυμους» για συγκλίσεις με κόμματα εξουσίας μαζί με άλλα μικρότερα κόμματα στο πλαίσιο εθνικής συνεννόησης για την έξοδο της χώρας από την κρίση; »
Λυκούδης:
«Έχουμε πολλές φορές τονίσει ότι δεν υπάρχει περίπτωση να συναινέσουμε και να συγκλίνουμε με τις πολιτικές που έφεραν τη χώρα στη σημερινή τραγική κατάσταση, άρα και με τους φορείς αυτών των πολιτικών, δηλαδή τις δυνάμεις του δικομματισμού. Αλλά δεν ανήκουμε και στους “πρόθυμους” να δουν τη χώρα να καταστρέφεται, όπως δυστυχώς εμφανίζονται να είναι οι αφελείς και ανιστόρητοι κατήγοροι μας».
Υπάρχουν οπωσδήποτε ασάφειες στις απόψεις του Λυκούδη, όσον αφορά την κατηγορία «περί προθυμίας» της Δημοκρατικής Αριστεράς . Σύμφωνοι, «το χρέος της χώρας δεν είναι διόδια», αλλά ο προσδιορισμός του ποσού και του ποιού και των διαδικασιών εξόφλησης του χρέους , απαιτεί το ίδιο υλικό αντίστασης, που αξιοποιούν κάποιοι πολίτες εναντίον των διοδίων…Εξ άλλου η (γενική και αόριστη) αποστασιοποίηση του Λυκούδη από τις δυνάμεις του δικομματισμού, σημαίνει αποδυνάμωση της μόνης χειροπιαστής πολιτικής για την έξοδο της χώρας από την κρίση :Δηλαδή της πολιτικής της «πανταχόθεν περικύκλωσης» και επίθεσης εναντίον του παπανδρεϊκού ΠΑΣΟΚ - που ευτυχώς δεν ισούται με όλο το ΠΑΣΟΚ. Της πολιτικής που μπορεί να οδηγήσει σε μια κυβέρνηση εθνικής ενότητας, για τη σωτηρία της Ελλάδας από το Μνημόνιο….
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου