Ιστολόγιο υπό τη διαχείριση του Γιάννη Θ. Σχίζα (schizas1@otenet.gr ): Για τη Ριζοσπαστική Οικολογία .Για την απελευθέρωση της Ελλάδας από τα δεσμά των διεθνών τοκογλύφων .
ΟΧΙ
Σάββατο 31 Οκτωβρίου 2009
Ο ΑΔΑΜ ΚΑΙ Η ΕΥΑ ΩΣ «ΠΡΩΤΟΜΑΚΕΔΟΝΕΣ»
Πέμπτη 22 Οκτωβρίου 2009
Η ΚΑΘΟΔΟΣ ΤΗΣ ΑΣΗΜΑΝΤΟΤΗΤΑΣ
Χθες βράδυ, στα Εξάρχεια. Κυκλοφορούσε μεθυσμένος, έξω από το χώρο εκδήλωσης, που γινόταν από το περιοδικό ΓΑΛΕΡΑ με θέμα το βιβλίο του Κάσδαγλη «Η Αριστερά και ο κακός λύκος». Με έβρισε γιατί ήμουν εκεί – ενοχλημένος σφόδρα από την παρουσία τόσων ανθρώπων, ίσως και λόγω της παρουσίας του Αλέξη Τσίπρα ως ομιλητή. Αναφέρθηκε στην μελλοντική παρουσίαση του δικού του βιβλίου και δεν παρέλειψε να μου πει ότι αυτός θα μάζευε πολύ περισσότερους ακροατές!
Εγώ τότε ανακάλεσα στο μιαλό μου τη συμπεριφορά του σε ανάλογη εκδήλωση στον Πειραιά, μόλις πριν δύο ημέρες. Ήταν σε ένα μπαρ, με παρουσιαζόμενο – αυτή τη φορά – ένα βιβλίο του Περικλή Κοροβέση. Ήλθε λοιπόν ο περι ου ο λόγος, φουριόζος, στο τέλος της εκδήλωσης, άρπαξε αμέσως το μικρόφωνο (σιγά μη περίμενε να προσλάβει τον ειρμό της συζήτησης!) και μίλησε για τον εαυτό του – λέγοντας και κάποια λόγια για τον Περικλή .
Παλιά ο Κορνήλιος Καστοριάδης έγραφε το βιβλίο του για την « Άνοδο της ασημαντότητας», αλλά δεν μπορούσε να προβλέψει την κάθοδό της στο τέλμα της απόλυτης παπάρας και του μετα-μεταπολιτευτικού αυτιστικού παραληρήματος. Ο άνθρωπος δεν κατάφερε να ζήσει περισσότερο, για να γράψει και μια «Κάθοδο της ασημαντότητας»..
Όσον αφορά τον «λεγάμενο», αυτός υπηρέτησε για άλλη μια φορά το «ακουσθήναι» του : Πετυχαίνοντας ξανά να θορυβήσει και να «πουλήσει μούρη», με μια σύλληψη στα Εξάρχεια και μια αναφορά του επεισοδίου στο hellas. in.gr.
Παρασκευή 16 Οκτωβρίου 2009
«ΑΕΙΦΟΡΙΚΟΣ» ΟΥΡΑΝΟΞΥΣΤΗΣ ΣΤΗΝ ΚΙΝΑ....
Λε Κορμπυζιέ : «Η πόλη είναι κατάσχεση της φύσης από τον άνθρωπο»...
Στην Κίνα φαίνεται πως η κλασική οικονομική επέκταση με τα φτηνά , μαζικά και χαμηλής ποιότητας προϊόντα , προσεγγίζει το τέλος της. Ειδικά στον οικοδομικό τομέα, αν και η χώρα απέχει πολύ από τη πλήρη κάλυψη των αναγκών της, πολλές νέες κατασκευές διακρίνονται για τις καινοτομίες και την ποιότητά τους. Τελευταία «είσπραξη» αυτής της ωρίμανσης είναι η κινεζική πρωτιά σε ένα διεθνή διαγωνισμό , που είχε θέμα τον σχεδιασμό των γραφείων της Ενεργειακής Εταιρείας Shenzhen.Νικητής του διαγωνισμού αναδείχθηκε η εταιρεία BIG – όνομα και πράμα ! – που σε συνεργασία με τις εταιρείες ARUP και Transsolar οργάνωσαν ένα πρόγραμμα ενεργειακής εξοικονόμησης σε υπό κατασκευή κτίριο ύψους 200 μέτρων, στο κέντρο της κινεζικής πόλης Shenzhen. Το πρόγραμμα των Κινέζων σχεδιαστών αντιμετωπίζει το τροπικό κλίμα της πόλης με τις υψηλές θερμοκρασίες , αφενός με την διαχείριση του περίγυρου του «ουρανοξύστη», και αφετέρου με τη τοποθέτηση και ρύθμιση (πρόσθετων) προσόψεων , που μπορούν να παράγουν μια «ασπίδα σκίασης» για το συνολικό κτίριο και να αποτρέπουν την υπερθέρμανσή του.
Σε πολλές χώρες του κόσμου τα ψηλά κτίρια αναγνωρίζονται ως βασικοί συντελεστές εξοικονόμησης επιφανειακού χώρου. Και γενικότερα η «πολεοδομία των τριών διαστάσεων» , δηλαδή υπέρ αλλά και υπό την επιφάνεια της γης, θεωρείται ότι εξοικονομεί χώρο για τους πεζούς, για το ενδοαστικό και περιαστικό πράσινο, ενώ παράλληλα μικραίνει τις αποστάσεις μεταξύ των χρήσεων και μετατρέπει πολλές από αυτές σε βαδίσιμες. Αντίθετα η διασπορά της πόλης σε μεγάλες εκτάσεις και η δημιουργία δομών «μονοκατοικίας μετά κήπου» ως τις εσχατιές του αστικού ιστού, συνοδεύεται από αντίστοιχες δομές «σκληρής κυκλοφορίας» και προκαλεί χρονοβόρες και ενεργειοβόρες μετακινήσεις – τύπου Λος Άντζελες.
Η κριτική αυτών των αστικών «δυσπλασιών» έχει συμβάλει στην τάση για τη δημιουργία ψηλών κτιρίων και γενικότερα για την αποτροπή της εκτατικής δόμησης. Το CTBUH (Council on Tall Buildings and Human Habitat) είναι ένα από τα δίκτυα μελετητών, θεωρητικών του αστικού χώρου, αρχιτεκτόνων κλπ., που εδρεύει στην Αμερική, εκδίδει το ηλεκτρονικο CTBUH Journal και διοργανώνει τακτικές συναντήσεις για την «καθ’ ύψος» αστική ανάπτυξη. Μια τέτοια συνάντηση με στόχο την ανταλλαγή εμπειριών πρόκειται να πραγματοποιηθεί στο Σικάγο, στις 22 και 23 Οκτωβρίου . Μεταξύ των άλλων ομιλητών θα είναι και ο Richard M. Daley, Δήμαρχος του Σικάγο, με θέμα :“
Στην Ελλάδα η εκτατική ανάπτυξη και η αυθόρμητη δημιουργία ενός αστικού συνεχούς γύρω από τον πυρήνα μιας υπό σχηματισμό μεγαπόλης - από την πλατεία Ομονοίας μέχρι την Χαλκίδα και την Κόρινθο ! – έχει υποκινήσει πολύ λίγους προβληματισμούς για την ανάσχεση της πολεοδομικής επέκτασης μέσω των υψηλών κτιρίων. Στην χώρα υπάρχει σαφώς ένα «άδηλο λόμπυ» υπέρ της εκτατικής ανάπτυξης ! Που εκπροσωπείται κυρίως από τα συμφέροντα της έγγειας ιδιοκτησίας, τους μεσίτες γης, τους μικροεργολάβους, τους κατόχους αμφισβητούμενων γαιοτεμαχίων, τους γεωργούς- κτηματίες της περιαστικής ζώνης κλπ., και γενικά όλους όσους έχουν «αντικειμενικά συμφέρον» για τη διατήρηση της υψηλής τιμής της γης , μέσω της αυξημένης ζήτησης οικοπέδων για δόμηση με χαμηλό συντελεστή. Κοντά σε αυτούς έρχονται και άλλα μικρότερα λόμπυ, κυρίως στον τομέα της οδοποιίας, που προσδοκούν τη διαρκή επέκταση των οδικών δικτύων μέσω της επέκτασης του αστικού ιστού...
Από την άλλη όμως πλευρά δεν λείπουν στη χώρα μας και οι απόψεις που υποστηρίζουν την καθ΄ύψος «ανα-δόμηση» των πόλεων, με δεδομένες τις σημερινές τάσεις συγκέντρωσης του πληθυσμού. Εδώ αξιοσημείωτη είναι η συμβολή του www.greekarchitects.gr, όπου ο Αλέξης Βανδώρος και άλλοι συνεργάτες ασχολούνται με διάφορες προτάσεις δημιουργίας υψηλών κτιρίων, στην Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Και επειδή κάθε παπάς πρέπει να ευλογάει τα γένεια του, ο υποφαινόμενος παραπέμπει κάθε ενδιαφερόμενο για το θέμα σε σχετική συνέντευξή του στο greekarchitects .....
Οι ουρανοξύστες «κύρους», που προβάλλουν την οικονομική επιφάνεια εταιρικών και κατασκευαστικών συγκροτημάτων, δεν απαντούν στην ολότητα των προβλημάτων του αστικού χώρου. Το θέμα του «άριστου ύψους» των πόλεων απαιτεί οπωσδήποτε μια ολιστική προβληματική και δεν επιλύεται με τις άτακτες , γκλαμουροκεντρικές (!) και ιδιοτελείς εφόδους προς τον ουρανό – όπως αυτές που πραγματοποιούνται από τους ανταγωνιζόμενους κατασκευαστές . Εδώ ακριβώς γίνεται σαφής η ανάγκη μιας «αποφετιχοποίησης» των κατασκευών, η επιλογή των "άριστων" υψών και συντελεστών δόμησης , η επικέντρωση στη πολυλειτουργικότητα της πόλης . Και παράλληλα με όλα αυτά μέγα ζητούμενο είναι – και μάλιστα «κοινωνιοψυχολογικό» – η απεξάρτηση των πολιτών από την ουτοπία της ανεξάρτητης μονοκατοικίας και η συνειδητοποίηση της ανάγκης για νέου τύπου οικιστικά κύτταρα , στο νέο ουρμπανιστικό καθεστώς....
Τετάρτη 14 Οκτωβρίου 2009
ΑΠΕΙΛΟΥΜΕΝΟΣ ΟΛΥΜΠΟΣ
Ηλίας Βενέζης :
Ό,τι και να κάμεις, σαν έχεις ανεβεί στον Όλυμπο, ο Όλυμπος θα σε ακολουθεί
Σε προηγούμενο σημείωμα αυτού του Μπλογκ είχαμε υπογραμμίσει την προσπάθεια της Εθελοντικής Ομάδας Πιερίας ("Ο ΤΟΠΟΣ ΜΟΥ, Τηλ. 23510 34 714, Φαξ: 23510 34 174info@otoposmou.gr, ιστοχώρος: http://www.otoposmou.gr/) για την επέκταση των ορίων του Εθνικού Δρυμού Ολύμπου . Το βουνό του Δωδεκαθέου , με την μοναδική πολιτιστική του ποιότητα και τη διασύνδεση με απώτερους και πρόσφατους μύθους, είχε εκτεθεί τα τελευταία χρόνια σε πολλές απειλές. Μια από αυτές, στα τέλη της δεκαετίας του 1980, αναφερόταν στον σχεδιασμό μιας "αρχαίας πόλης" στις υπώρειες του Ολύμπου, με στόχο ένα αδέξιο simulation της αρχαίας ζωής, και αποτέλεσε για αρκετά χρόνια πονοκέφαλο σε όσους ανθρώπους διέθεταν στοιχειώδη αισθητική και οικολογική άποψη.Ο Μύτικας, κορυφή ύψους 2918 μέτρων, είχε πατηθεί μόλις το 1913 από το ορειβατικό τρίδυμο των Μπουασονά, Καύκαλου και Μπω-Μπωβύ, ενώ ανάλογο εγχείρημα πραγματοποιήθηκε με επιτυχία και το 1921. Στον Όλυμπο έζησε από το 1928 και για πολλά χρόνια στη συνέχεια ο ζωγράφος Ιθακήσιος, για να πεθάνει τελικά το 1977 : Αιτία θανάτου ήταν ένα ατύχημα, που οφειλόταν στην ακαταμάχητη νοσταλγία του υπέργηρου φυσιολάτρη για το βουνό των θεών .....
Στη μεταπολεμική περίοδο των εκδρομικών και ορειβατικών εξορμήσεων η συνέχεια ανήκε στις δυνάμεις της "εκκοσμίκευσης" , στη μαζικοποίηση των επισκέψεων, στα βελτιωμένα μέσα ορειβασίας, στις τουριστικές και άλλες "βλέψεις", αλλά σε γενικές γραμμές η "περικύκλωση" του Ολύμπου από συμβατικούς χρήστες της υπαίθρου, άφηνε άθικτο τον κεντρικό του "πυρήνα". Όμως τον τελευταίο καιρό άρχισαν να πραγματοποιούνται νέου τύπου διεισδύσεις στον ορεινό χώρο, άλλοτε με τον "εποικισμό" κάποιων προνομιακών περιοχών και άλλοτε με τη χρήση μηχανικών μέσων υψηλής όχλησης (ερπυστριοφόρα, 4Χ4, σνόουμομπίλ κλπ), πράγμα που είχε σαν αποτέλεσμα τη διάρρηξη της συνοχής του τοπίου και την παρενόχληση βασικών οικολογικών λειτουργιών. Και πρόσφατα οι φίλοι του Ολύμπου, αντιμετώπισαν μια νέα «καραμπινάτη» περίπτωση αυθαίρετης κατασκευής , που ανεξάρτητα από τον χώρο που θα καταλάβει αποτελεί πιλοτικό στοιχείο για πολλές αυθαιρεσίες.
Το ιδιαίτερο στοιχείο στη προκειμένη περίπτωση είναι ότι παρά τις επανειλημένες καταγγελίες, οι αυθαιρετούντες συνεχίζουν απτόητοι... Σημειώνουν οι φίλοι του Ολύμπου στο σχετικό ρεπορτάζ : «Την Κυριακή 11.10.2009 ξεφόρτωσαν ένα φορτηγό αμμο...και συνεχίζουν!
Είναι πλέον οφθαλμοφανές, πως κάποιες υπηρεσίες που έπρεπε να σταματήσουν την κατασκευή του αυθαιρέτου, δεν κάνουν σωστά τη δουλειά τους!
Κάποιοι "κάνουν πλάτες" στους παρανομούντες! Πότε επιτέλους θα παρέμβουν οι κρατικές υπηρεσίες και θα εφαρμόσουν το νόμο; Οταν το αυθαίρετο θα αποκτήσει και ρεύμα; Μέχρι που θα επιτρέψετε να ανέβουν τα φορτηγά;Τι περιμένετε; Να δείτε μπετονιέρες, τσιμέντα, αμμοχάλικα και Y-Tong στο θρόνο του Δια;
Σήμερα η ομάδα μας ενημέρωσε τις οργανώσεις WWF και Greenpeace Greece. Από την WWF λάβαμε όλα τα νομικά κείμενα που αφορούν την υπόθεση και την Παρασκευή 15.10 θα επισκευθούμε τον Εισαγγελέα Εφετών Κατερίνης. Η παρούσα επιστολή κοινοποιείται με φαξ και στο γραφείο της υπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής κυρίας Τίνα Μπιρμπίλη .
Δευτέρα 5 Οκτωβρίου 2009
ΣΟΥΒΛΑΚΙΑ ΚΑΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ
Στο δρόμο για το χωριό η συζήτηση ανάμεσα στα παιδιά μου περιστρέφεται γύρω από τα σουβλάκια του Θανάση.
"Εγώ θα φάω τρία", λεει ο μεγάλος.
"Κι εγώ τρία" λέει η κόρη που σπεύδει να αντιγράψει.
"Θουβλάκια! Θουβλάκια!" φωνάζει περιχαρής ο μικρός.
Ο οποίος, με ελάχιστα δόντια στο στόμα του, τότε, ένα βραδάκι που περιμέναμε τα σουβλάκια να ψηθούν άρχισε να φωνάζει πλησιάζοντας απειλητικά την ψησταριά. Ο Θανάσης αναγκάστηκε να αφαιρέσει ένα σουβλάκι από άλλη παραγγελία και να του το δώσει… Ο μικρός το πήρε και το κρατούσε ευτυχής ως τρόπαιο. Νομίζαμε ότι απλά θα τα πιπιλήσει και θα το αφήσει... Αμ δε!
Αργά και μεθοδικά, δεν άφησε τίποτε ...
Ο Θανάσης, Σερραίος στην καταγωγή, παντρεμένος με Καστελλιώτισσα, παίρνοντας τη σύνταξή του αποφάσισε να ανοίξει ένα καφενείο- ουζερί στα Καστέλλια, όπου πέρα από τα σουβλάκια έχει τη δυνατότητα ο κάθε επισκέπτης να δοκιμάσει καταπληκτικούς μεζέδες και νοστιμιές, δικής του έμπνευσης (η βορειοελλαδίτικη συναντά τη ρουμελιώτικη γαστρονομία) και να πει καλό κρασί, ούζο ή τσίπουρο -όλα προσεκτικά διαλεγμένα.
Όμως μια μέρα εμφανίσθηκε στο μαγαζί του το Σώμα Οικονομικού Ελέγχου (πρώην ΣΔΟΕ). Μετά από καταγγελία έκαναν ολόκληρο ταξίδι από τη Λαμία για να έρθουν στο χωριό και να του βάλουν 2000 ευρώ πρόστιμο γιατί ψήνει σουβλάκια χωρίς να έχει ταμειακή μηχανή.
Οι εγκέφαλοι του πρώην ΣΔΟΕ ανακάλυψαν πως θα αντιμετωπιστεί η οικονομική κρίση. Και αφού σαρώσαν με τους ελέγχους τους όλο το μεγάλο κεφάλαιο, έπιασαν και τους υπόλοιπους. Ξέρετε τώρα πόσα τεράστια έσοδα έχει ένα μαγαζί σε ένα χωριό που ερημώνει. …..
Ένας άνθρωπος με λιγότερο κουράγιο και μεράκι, προφανώς θα έκλεινε το μαγαζί. Ο Θανάσης σκοπεύει να συνεχίσει. Εμείς θα είμαστε δίπλα του.
Όμως τι να πω; Τα συγχαρητήρια μου στους διώκτες του οικονομικού εγκλήματος !
Και μια μικρή λεπτομέρεια, αντί επιλόγου: Ο Θανάσης είναι μέλος της Επιτροπής Για τη Σωτηρία της Γκιώνας. …..
*Από το μπλογκ «Ημερολόγιο ενός Πατέρα», του Κώστα Στοφόρου. Αναδημοσιεύεται στο περιοδικό ΟΙΚΟΛΟΓΕΙΝ, τεύχος 3
__._,_.___
__,_._,___
ΧΩΡΟΤΑΞΙΚΟ ΤΗΣ ΣΥΜΦΟΡΑΣ....
Στο 3ο τεύχος του περιοδικού ΟΙΚΟΛΟΓΕΙΝ η Μαρία Καδόγλου(Παρατηρητήριο Μεταλλευτικών Δραστηριοτήτων) γράφει :
Το νέο, «Ειδικό Χωροταξικό Πλαίσιο για τη Βιομηχανία», που είναι ήδη νόμος του Κράτους (δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ 151//ΑΑΠ/13.4.09), ουσιαστικά καταργεί τη δασική νομοθεσία και τη νομοθεσία για τις προστατευόμενες περιοχές.
Πέρα από την ίδια την εξορυκτική δραστηριότητα ,η οποία επιτρέπεται σχεδον παντού, το χωροταξικό της βιομηχανίας επιτρέπει, ή μάλλον ενθαρρύνει, την εγκατάσταση μεταποιητικών μονάδων στον ίδιο χώρο της εξορυξης, με στόχο την καθετοποίηση της παραγωγής.
Aπό αυτή τη γενική κατεύθυνση δεν εξαιρούνται ούτε τα δάση, ούτε οι περιοχές NATURA, ούτε οι Ζώνες Ειδικής Προστασίας, παρά μόνον οι «οικότοποι κοινοτικής προτεραιότητας». Τα πάντα επιτρέπονται, με την προϋπόθεση ότι η ενδιαφερόμενη εταιρεία θα αναλάβει να «δασώσει» μια έκταση ίση με το δάσος που θα καταστρέψει!
Θεωρούμε ότι τα ανωτέρω είναι εξόχως αντισυνταγματικά (όπως φαίνεται και σε έγγραφο του «Συλλόγου Ελλήνων Πολεοδόμων Χωροτακτών») και ήδη έχουμε καταθέσει προσφυγή στο ΣτΕ.
Το ΦΕΚ κυκλοφόρησε μόλις 11 μέρες μετά τη δημοσίευσή του, για την οποία δεν έγινε καμία ανακοίνωση. Είναι μυστήριο το πώς θα ενημερωνόταν ο πολίτης, ο οποίος πιθανόν θα ήθελε να ασκήσει προσφυγή… Εμείς το μάθαμε εγκαίρως από καθαρή τύχη. Επειδή δεν μπορούσα να βρω καμία σχετική πληροφορία στο ιντερνετ έστειλα ένα ερώτημα στο ΥΠΕΧΩΔΕ, το οποίο θυμήθηκε να μου απαντήσει μετά από 20 ολόκληρες μέρες, στις 18/5!
Σύμφωνα με δηλώσεις του Προέδρου του ΣΜΕ κ. Βιδάλη (της S&B), o στόχος αυτών των διατάξεων είναι «Να ακυρωθεί η δυνατότητα του Συμβουλίου της Επικρατείας να ανατρέπει μεταλλευτικές επενδύσεις επικαλούμενο έλλειψη χωροταξικού σχεδιασμού…». Εάν ισχύσει αυτό το πλαίσιο χωροταξίας, θα πρέπει να πούμε αντίο στα δάση της Χαλκιδικής, της Γκιώνας, της Οίτης, της Εύβοιας, του Έβρου. Θα είναι πλέον εξαιρετικά δύσκολο να πολεμήσουμε συγκεκριμένα έργα. Αυτός άλλωστε είναι και ο στόχος κυβέρνησης και εταιρειών – να μας αφαιρέσουν όλα τα όπλα και να μη μας αφήσουν κανένα περιθώριο αντίδρασης στους σχεδιασμούς τους.....