Η ΑΙΩΝΙΑ ΕΦΗΒΕΙΑ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ

 

(Αναφορά στο νέο βιβλίο του Κώστα Λάμπου:

Κοινωνική αν-Ισότητα και Αταξικός Ουμανισμός)

 

Φώτης Καγγελάρης*

 

 

«Ένοχος είναι αυτός που κάνει πίσω στην επιθυμία του»

J. Lacan

 

Έχω γράψει και άλλοτε για τον Κώστα Λάμπο, όταν σχολίασα το περίφημο βιβλίο του για την ιδιοκτησία.

Το παρόν φαίνεται να είναι ο δεύτερος πυλώνας της ιδεολογίας του σχηματίζοντας με το προηγούμενο μια ουμανιστική αψίδα για να περάσει η ιστορία και η προοπτική του ανθρώπου.

Μας δίνει, έτσι, τον μίτο για την ερμηνεία του φαινομένου της κοινωνικής αν-Ισότητας και ταυτόχρονα της υπέρβασής του σε αυτό που αποκαλεί Αταξικό Ουμανισμό.

Ο Κώστας Λάμπος παρότι κάνει πολιτική φιλοσοφία, ο υπότιτλος του βιβλίου είναι «Δοκίμιο πολιτικής φιλοσοφίας της Πράξης», και ολόκληρος είναι μια ανήμερη πολιτική σκέψη, κατά βάση κάνει φιλοσοφία της ύπαρξης, συγκροτεί μια μαρξική υπαρξιακή φιλοσοφία. Ουσιαστικά, μιλάει για την επιθυμία και πως πραγματοποιείται πολιτικά-κοινωνικά. Ο πολιτικός του λόγος είναι ένας λόγος  περί επιθυμίας. Θα λέγαμε ότι μετά  τον Descartes, τον Spinoza, τον Marx, τον Freud, τον Lacan, ως ένας μεγάλος θεωρητικός ο Κώστας Λάμπος έρχεται να μας μιλήσει, πολιτικά, για την επιθυμία.

O Κίσινγκερ ‘χρωστούσε’ στους Βρετανούς τη επιτυχία των μυστικών του επαφών με τη Κίνα.Εμπιστευόταν περισσότερο τους Βρετανούς…

 

… 

, ΚΙΣΙΝΓΚΕΡ

17/12/2023

γράφει η Φανούλα Αργυρού*

Στις 18 Ιουλίου 2019 το  Βρετανικό Εθνικό Αρχείο,  είχε αποδεσμεύσει και έγγραφα για τις μυστικές συνεργασίες του Χ. Κίσινγκερ με τους Βρετανούς,   τα οποία δημοσίευσα.

Η βρετανική συντηρητική κυβέρνηση Edward Heath και οι βρετανικές μυστικές υπηρεσίες είχαν προσφέρει  σημαντικές υπηρεσίες στον Χ. Κίσινγκερ λίγο πριν τα τραγικά γεγονότα του 1974 στη Κύπρο και που εξηγούν περαιτέρω την συμπόρευση του με τους Βρετανούς ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΕΣ της τραγωδίας της Κύπρου. 

Ξεκαθαρίζω ότι δεν δικαιολογώ καθόλου τη στάση του Κίσινγκερ το 1974, αλλά διαφωνώ να επιρρίπτονται όλα πάνω του αγνοώντας τα πραγματικά γεγονότα. Γατί με αυτό το τρόπο το μόνο που επιτυγχάνεται  είναι να αθωώνονται οι πραγματικοί αρχιτέκτονες/ένοχοι της τραγωδίας της πατρίδας μας. 

Συνομιλίες για Βιετνάμ 

Κατά τη διάρκεια των συνομιλιών για το Βιετνάμ στο Παρίσι αρχές της δεκαετίας του 1970, κύριος διαπραγματευτής εκ μέρους των ΗΠΑ ήταν ο τότε Βοηθός του Προέδρου Νίξον για Θέματα Εθνικής Ασφάλειας, Δρ Χένρι Κίσινγκερ.  Τα αρχεία μας ενημέρωσαν  ότι ο Κίσινγκερ δεν εμπιστευόταν τις αμερικανικές υπηρεσίες και ζήτησε τη βοήθεια των Βρετανών.

Τον Ιούνιο του 1971 ο Δρ Κίσινγκερ επισκέφθηκε το Λονδίνο για συνομιλίες με τον Γραμματέα του Υπουργικού, Sir Burke Trend, όμως ουσιαστικά ο Κίσινγκερ διεξήγαγε μυστικές διαπραγματεύσεις με τους διαπραγματευτές της Ανόι στο Παρίσι και οι Βρετανοί τού έδιδαν κάλυψη. Για καθεμία από τις μυστικές του συναντήσεις με τους Βορειο-Βιετναμέζους τον παρελάμβαναν από το στρατιωτικό αεροδρόμιο έξω από το Παρίσι Βρετανοί διπλωμάτες της βρετανικής πρεσβείας στο Παρίσι (έγραψε η «Daily Mail » αργότερα στις 7 Φεβρουαρίου 1972).

Κατά την επίσκεψή του τον Ιούνιο του 1971 είχε τονίσει εμφαντικά στους Βρετανούς ότι οι επαφές εκείνες και το τι λεγόταν (μεταξύ του και των Βρετανών) ήθελε να μείνουν άκρως εμπιστευτικές μεταξύ τους, δεν ήθελε με κανέναν τρόπο να διαρρεύσουν και να τις μάθουν οι δικοί του άνθρωποι, οι «γραφειοκράτες» της Ουάσιγκτον.

Στις 30 Ιουλίου 1971 ένα άκρως απόρρητο τηλεγράφημα από τον Βρετανό πρέσβη στην Ουάσιγκτον έλεγε:

Οι δημοσιογράφοι είναι… επικίνδυνοι για εξουσίες, όχι για την ασφάλεια του κράτους

 

του Σάββα Ιακωβίδη

Αν υπάρχουν κάποιοι που πρέπει να παρακολουθούνται και να ελέγχονται ασταμάτητα είναι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, όλοι οι Υπουργοί, όλοι οι αρχηγοί κομμάτων, όλοι οι βουλευτές. Αυτοί αποφασίζουν, αυτοί νομοθετούν και συχνά αυτοί προκαλούν ζημιά στο κράτος. Γιατί ειδικά οι δημοσιογράφοι να παρακολουθούνται; Επειδή αποκαλύπτουν ψεύδη, εξαπατήσεις, ανεπάρκειες και ανευθυνότητές τους που, ναι, βλάπτουν το κράτος και την ασφάλειά του;

Το διαβάσαμε κι αυτό με οργή: Η Κυπριακή Δημοκρατία και η Ελλάδα, μεταξύ άλλων ευρωπαϊκών χωρών, υποστηρίζουν παρακολούθηση των δημοσιογράφων για λόγους «κρατικής ασφάλειας»! Αν αναφερόμασταν σε αυταρχικά, απολυταρχικά ή και δεσποτικά καθεστώτα, θα υπήρχε κάποια δικαιολογία. Αλλά η δημοκρατική Ευρωπαϊκή Ένωση; Ο εκλεκτός συνάδελφος Φάνης Μακρίδης αποκάλυψε («Φιλελεύθερος», 12/12/2023) ότι η Κύπρος στηρίζει κανονισμό που απασχολεί ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα και προνοεί την παρακολούθηση δημοσιογράφων, για λόγους ασφαλείας, από κυβερνητικές υπηρεσίες πληροφοριών.

Πρόκειται για κανονισμό που ρυθμίζει την ελευθερία των Μέσων Ενημέρωσης της Ευρώπης, το κείμενο του οποίου είναι στο τελικό στάδιο των διαπραγματεύσεων μεταξύ των τριών αρμόδιων οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης - του Συμβουλίου της Ευρώπης, του Ευρωκοινοβουλίου και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. «Το επίμαχο άρθρο», γράφει ο συνάδελφος, «είναι το υπ. αριθμόν 4, το οποίο επιτρέπει την παρακολούθηση ηλεκτρονικών συσκευών δημοσιογράφων (υπολογιστές, προσωπικές τηλεφωνικές συσκευές) για λόγους εθνικής ασφαλείας και εφόσον οι κυβερνητικές υπηρεσίες που κάνουν τις υποκλοπές πληρούν κάποιες βασικές προϋποθέσεις». Η Κύπρος συγκαταλέγεται μεταξύ των επτά κρατών-μελών της ΕΕ «που δεν τάσσονται με σθένος υπέρ των δημοσιογράφων».

ΠΟΣΟ ΘΑ ΚΡΑΤΗΣΕΙ Η ΔΙΑΣΤΡΕΒΛΩΣΗ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΜΑΣ ;

 

του Άντη Ροδίτη

Ενώ στις 23.7.1964 στην Κυπριακή Βουλή ο Γ.Γ. του ΑΚΕΛ, Εζεκίας Παπαϊωάννου (καθώς μας πληροφορεί ο Αχιλλέας Αιμιλιανίδης – F/B  9 Οκτωβρίου 2023) εκφωνούσε πύρινο λόγο υπέρ της Ένωσης ισχυριζόμενος ότι «…δεν υπάρχει μηδέ η παραμικρή αμφιβολία πως θα αποφασίσει (ο κυπριακός λαός) να σμίξει την τύχη του με το μεγάλο αδελφό λαό της Ελλάδας, στόχος του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα του κυπριακού λαού είναι η ένωση και προς αυτόν τον στόχο θα βαδίσουμε όλοι ενωμένοι», έξω, στους δρόμους της Λευκωσίας νεαροί του ΑΚΕΛ μαζί με άλλους φανατισμένους του ακελομακαριακού καθεστώτος καραδοκούσαν έξω από κινηματογράφους, καφετέριες ή ερημικούς δρόμους να εντοπίσουν «καλαμαράδες» φαντάρους της Μεραρχίας –«αδελφούς» σύμφωνα με τον Παπαϊωάννου- για να τους ξυλοκοπήσουν.

Είναι πολλές οι μαρτυρίες ανθρώπων που παραβρέθηκαν και παρακολούθησαν τέτοια επεισόδια:

«Ράγισε η καρδιά μου όταν έξω από κινηματογράφο έζησα ξυλοδαρμό Ελλήνων φαντάρων με χυδαίες βρισιές κι έκλαψα όταν άκουσα Έλληνες Κυπρίους, για πρώτη φορά στη ζωή μου, ν’ αποκαλούν τους Έλληνες φαντάρους ‘πουστοκαλαμαράες’ με ασύγγνωστο μίσος, ράγισε η ψυχή μου», μου γράφει ο νομικός Ανδρέας Αγρότης, ένας από τους πολλούς που παραβρέθηκαν σε τέτοια επαίσχυντα επεισόδια. Ίσως η πιο επίσημη μαρτυρία να είναι εκείνη του Σάββα Παύλου (στον οποίο αφιερώνει το βιβλίο «Δίκαιο και Λογοτεχνία» ο Αχιλλέας Αιμιλιανίδης) με δύο άρθρα του το 1997 με τίτλο «Μεραρχία, Συγγνώμη»!

H Eλλάδα που ματώνει…

 

 Aπό την ακριτική Αλεξανδρούπολη στα μαρτυρικά Καλάβρυτα: Ένα κοντράστ συναισθημάτων απογοήτευσης, θυμού και περηφάνιας…

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΧΑΡΒΑΛΙΑ*, Αθήνα

(δημοσιεύτηκε σήμερα στην εφημερίδα «δημοκρατία» και στην ιστοσελίδα Hellas Journal του Μιχάλη Ιγνατίου)

Ολο και περισσότερο αναρωτιέμαι αν ζούμε σε χώρα φρενοβλαβών, ψυχικά σακατεμένων ή απλά…χαζεμένων από το μετατραυματικό σοκ των μνημονίων. Και δεν αναφέρομαι στη χορεία των κάθε λογής καχύποπτων ή ανυπότακτων που εύκολα βαφτίζονται «ψεκασμένοι».

Αναφέρομαι σε μια μεγάλη μάζα, νέων κυρίως, συνανθρώπων μας που άγονται και φέρονται σαν άβουλα γίδια από τους πονηρούς βοσκούς των social media. Πάρτε για παράδειγμα το χάσκυ της Αράχωβας.

Την ημέρα που ήρθε ο Ερντογάν στην Αθήνα περίπου 1500 συμπολίτες μας έκριναν σκόπιμο να αναρτήσουν σχόλια στο “X” του Ελον Μασκ, για να εκφράσουν τις εθνικές ανησυχίες τους. Τουλάχιστον δεκαπλάσιοι προτίμησαν να μιλήσουν για τον…σκύλο-μάρτυρα, αφήνοντας να εννοηθεί ότι ο βασανισμός του(αν υπήρξε) συνδέεται τα χούγια της πλουτοκρατίας που συρρέει στο δημοφιλές θέρετρο.

Εξαφνα η Αράχωβα μεταβλήθηκε σε συνώνυμο της κακοποίησης ζώων. Με ηθικό αυτουργό τον δήμαρχο Γιάννη Σταθά, έναν «πρωτόγονο» αγωνιστή της πατριωτικής αριστεράς που κυκλοφορεί με αμπέχονο και εργατικά άρβυλα, χωρίς καμία διάθεση δημοσίων σχέσεων με τους «ματσωμένους» που συναθροίζονται στη περιοχή.

Μιλάμε για τρέλα πολλών κυβικών. Προσωπικά αγαπώ πολύ τα σκυλιά και για πολλά χρόνια τα είχα συντροφιά μου. Αλλά υπάρχει και ένα όριο. Ξέρετε, η αποθέωση του τετράποδου έναντι του ανθρώπου υπήρξε η πεμπτουσία της διεστραμμένης ναζιστικής ζωοφιλίας.

Γιατί ο στρίγγλος (ξανα)έγινε αρνάκι

 

 

Γράφει ο Λεωνίδας Κουμάκης*

 

Ο (κατά τον πρώην αρχηγό της τουρκικής αντιπολίτευσης Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου) Απατεώνας Δικτάτορας της γειτονικής Τουρκίας, στις 7 Δεκεμβρίου 2023 ήλθε για οκτώ ώρες στην Αθήνα με μια τερατώδη  κουστωδία, συμπεριφέρθηκε σαν αρνάκι, μοίρασε χαμόγελα και υπέγραψε 15 συμφωνίες, μεταξύ των οποίων και την «Διακήρυξη των Αθηνών», ένα κείμενο προθέσεων για τη φιλία και την συνεργασία των δύο χωρών το οποίο όμως δεν αποτελεί διεθνή συμφωνία, δεν είναι δεσμευτική κατά το διεθνές δίκαιο, ούτε παράγει νομικά δικαιώματα ή υποχρεώσεις για τις δύο χώρες.  

 

Φρόντισε μάλιστα, πριν από την επίσκεψη του να απευθυνθεί στον Έλληνα πρωθυπουργό λέγοντας «Κυριάκο φίλε μου», κατά δε την επιστροφή του στην Άγκυρα, να ενημερώσει τους δημοσιογράφους που τον συνόδευαν πως «τέλειωσαν οι αερομαχίες στο Αιγαίο» και πως «θέλουμε να εστιάσουμε στην φιλία».

 

Είναι φυσικό και εύλογο όλοι να αναρωτιούνται τι έπαθε ξαφνικά ο Ρ. Τ. Ερντογάν και μεταμορφώθηκε από νταής-στρίγγλος σε άκακο αρνάκι, ιδίως αυτοί που δεν ξέχασαν τα λόγια και τις πράξεις του ιδίου ανθρώπου, μόλις πριν από λίγα χρόνια ή και μόλις πριν από λίγους μήνες:

 

Στις αρχές Μαρτίου του 2020, όταν ο Ερντογάν είχε εξαπολύσει στον Έβρο τις ορδές των (δήθεν) προσφύγων οι οποίες μιλούσαν Τουρκικά, προκειμένου να αποσταθεροποιήσει την Ελλάδα και να την σύρει σε ένα υποχρεωτικό «συμβιβασμό» με όρους νικητή προς ηττημένο πολεμικής αναμέτρησης,  δήλωνε γεμάτος σουλτανική υπεροψία: «Δεν θέλω να συναντηθώ με τον Κυριάκο Μητσοτάκη  ….

Δυσοίωνο το Μέλλον τού Κυπριακού Ελληνισμού

 

τού Φοίβου Κλόκκαρη*

Η Τουρκία μετά την εισβολή τό 1974, την κατάληψη τούβορείου τμήματος τής Κύπρου καιτήν κατοχή του επί μισό αιώνα, συνεχίζει την επιθετική και επεκτατική πολιτική της, με στόχο τον στρατηγικό έλεγχο όλης της νήσου.Τα ΗΕ παραμένουν απαθή στήν κατάφωρη παραβίαση τού διεθνούς δικαίου από την Τουρκία, ο Ελληνισμός αποτυγχάνει να αναχαιτίσει την τουρκική επιθετικότητα και η εθνική ασφάλεια τήςΚυπριακής Δημοκρατίας(ΚΔ)παρουσιάζει μεγάλη τρωτότητα.Οι συντελεστές τής στρατιωτικής ,διπλωματικής και δημογραφικής ισχύος της είναι αποδυναμωμένοι.

Στρατιωτικός τομέας: Η Τουρκία όχι μόνο περιφρονεί τα ψηφίσματα τού ΣΑ/ΗΕ για απομάκρυνση τών ξένων στρατευμάτων από την Κύπρο, αλλά εκσυγχρονίζει συνεχώς τις Τουρκικές Δυνάμεις Κατοχής(ΤΔΚ) και τις ενισχύει με επιθετικά οπλικά συστήματα, προς εξυπηρέτηση των επεκτατικών στόχων της στο νησί.Στηνεκρή ζώνη προωθείται σταδιακά (Στροβίλια, Πύλα, Λήδρα Πάλλας (γήπεδο), Άγιος Δομέτιος, Δένεια, Σελέμανι κ.ά.) και διεκδικεί παράνομα μεγάλο τμήμα της.Στόν θαλάσσιο χώρο καταπατά τήνΑΟΖ τής ΚΔκαι στον εναέριο χώρο ακρωτηρίασε το FIRΛευκωσίας. Στη κλειστή περιοχήΑμμοχώστου, άρχισε παράνομο εποικισμό.Τα κατεχόμενα έχουν μετατραπεί σε ένα τεράστιο στρατιωτικό προγεφύρωμα:ΙσχυρέςΤΔΚ επιπέδου Σώματος Στρατού, μεπροωθημένη διάταξη και  επιθετικές δυνατότητες(μηχανοκίνητοι σχηματισμοί), έναρξη κατασκευής αεροναυτικής βάσης στη περιοχή Λευκόνοικο-ΜπογάζιΤρικώμου, εξαγγελία κατασκευής σταθμού παρακολούθησης πλοίων στο Ακρωτήρι Αποστόλου Ανδρέα κ.ά.

Η αποτρεπτική ισχύς τήςΚΔ είναι αποδυναμωμένη λόγω μεγάλης μείωσηςτού χρόνου τής στρατιωτικής θητείας και τής ανεπάρκειας τών οικονομικών πόρων που διατίθενται για την άμυνα, με συνέπεια ναεπηρεασθεί αρνητικά το αξιόμαχο τής Εθνικής Φρουράς (ΕΦ).

«Επικήδειος» στο Χένρι Κίσινγκερ από τα βρετανικά αρχεία…

 

Ονήσιλος 10 Δεκεμβρίου 2023

ΑΣΦΑΛΕΙΑ-ΑΜΥΝΑ, ΙΣΤΟΡΙΑ, ΚΥΠΡΙΑΚΟ, ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΑΠΕΙΛΗ, ΦΑΝΟΥΛΑ ΑΡΓΥΡΟΥ

Αρχιεπίσκοπος Μακάριος, ΕΓΓΥΗΤΡΙΑ ΔΥΝΑΜΗ, Η τουρκική εισβολή με την υποστήριξη και της Μόσχας, Κάλλαχαν, Πόρισμα Φακέλου Κύπρου, Χένρι Κίσινγκερ

10/12/2023

γράφει η Φανούλα Αργυρού*

Από την πρώτη κιόλας τουρκική εισβολή στην Κύπρο ξεκίνησε ένα αφήγημα ότι για όλα  φταίει η Αμερική και ο τότε εβραίος στην καταγωγή Υπ. Εξωτερικών Δρ. Χένρι Κίσινγκερ. Ενώ όλα τα σχέδια για την τραγωδία της Κύπρου από το 1955 μέχρι σήμερα ήταν και παραμένουν ιστορικά τεκμηριωμένα στα χέρια των Βρετανών. Το έγκλημα του Χένρι Κίσινγκερ, όπως φανέρωσαν τα επίσημα βρετανικά έγγραφα,  είναι ότι τελικά ακολούθησε τη βρετανική φιλοτουρκική πολιτική α) λόγω της υπερβολικής αντικομμουνιστικής δικής του πολιτικής β)  χρειαζόταν τις βρετανικές βάσεις στο νησί, γ) το Κυπριακό δεν ήταν θέμα των ΗΠΑ αλλά του Λονδίνου,  οι ΗΠΑ ΔΕΝ ΗΣΑΝ ΕΓΓΥΗΤΡΙΑ ΔΥΝΑΜΗ για την Κυπριακή Δημοκρατία,  το Ηνωμένο Βασίλειο, η Ελλάδα και Τουρκία ήταν και οι τρείς πρόδωσαν την Κύπρο και δ) το έβλεπε ως περιφερειακό θέμα με προτεραιότητα να μην εμπλακούν σε πόλεμο Ελλάδα και Τουρκία…

Τέτοιο  ήταν το αφήγημα εναντίον του Κίσινγκερ που δεκαετίες αργότερα χρησιμοποιήθηκαν μέχρι και χαλκευμένα τάχατες έγραφα του ΝΑΤΟ, από την Επιτροπή Μαρίνου Σιζόπουλου για να στηθεί ένα αναξιόπιστο «πόρισμα Φακέλου Κύπρου»  της Βουλής των Αντιπροσώπων.  Με τα χρήματα του κύπριου φορολογούμενου. 

Είναι άξιο απορίας πώς ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος δύο μέρες μετά την πρώτη  τουρκική εισβολή (μετά τα θαλασσώματά του με τους σωτήρες του Βρετανούς στις 17.7.74 στο Λονδίνο,  βλέπε βιβλίο Κώστα Ν. Χατζηκωστή «7 Προεδρικά Πορτραίτα» )  έτρεξε να ζητήσει βοήθεια από τον «εγκληματία» Χένρι Κίσινγκερ!

22 Ιουλίου 1974 – Πρώτη συνάντηση Κίσινγκερ/Μακαρίου

Ο Κίσινγκερ συναντήθηκε ιδιωτικά με τον Μακάριο για 1 ώρα και 20 λεπτά. Ο Μακάριος παρέδωσε στον Κίσινγκερ χειρόγραφο σημείωμα με έξι προτάσεις  για επίλυση του Κυπριακού, συμπεριλαμβανομένων αιτημάτων για επιστροφή στην προηγούμενη κατάσταση πραγμάτων και τη δημιουργία μεικτής αστυνομικής δύναμης στο νησί με ίση εκπροσώπηση Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων… Τις προτάσεις του έδειξε και στον Βρετανό Πρέσβη στην Ουάσιγκτον  Σερ Πίτερ Ραμσποθαμ,  που κάλυπταν και πρόθεση να κήρυττε την Εθνική Φρουρά παράνομη…

Φούλμπραιτ « Δεν είμαστε εγγυητές οι Βρετανοί είναι»

Την επομένη μετά τις εξηγήσεις που έδωσε σε βουλευτές ο Δρ Χ. Κίσινγκερ ο γερουσιαστής Γουίλιαμ Φούλμπραιτ που τον συνόδευε δήλωσε « Δεν είμαστε εγγυητές εμείς, οι Βρετανοί είναι (εγγυητές) που  ηγούνται των διαπραγματεύσεων στη Γενεύη» («We are not guarantors actually the British are taking the lead on this in the negotiations in Geneva»).

Βίντεο του AP 23.8.74 θα το βρείτε εδώ – 

https://simerini.sigmalive.com/article/2023/11/30/kisingker-kai-kupros-istorika-binteo-me-arkhiepiskopo-makario/   

Διαβάστε -«Τα γεγονότα του μαύρου καλοκαιριού του 74′ μέσα από βρετανικά και αμερικανικά έγγραφα» Μέρος Β’ 24.7.23 Φ.Α  Σημερινή και Ονήσιλος 

https://simerini.sigmalive.com/article/2023/7/24/ta-gegonota-tou-maurou-kalokairiou-tou-74-mesa-apo-bretanika-kai-amerikanika-eggraphab9f0b6c0-74db-4e69-9de8-54750a11d556/ 

https://www.onisilos.gr/?p=36572 

29 Ιουλίου 1974 – Δεύτερη συνάντηση Μακαρίου/Κίσινγκερ 

Ο Μακάριος ξεκίνησε κατηγορώντας τους Σοβιετικούς ότι προσπαθούσαν να εκμεταλλευθούν την κατάσταση το ενδιαφέρον τους δεν ήταν γνήσιο. Παρακαλούσε τον Κίσινγκερ να επέμβει και όταν ο τελευταίος του είπε ότι ήδη υπήρχαν πολλοί μάγειροι (εννοώντας τους Βρετανούς που ηγούνταν των διαπραγματεύσεων) ο Μακάριος απάντησε: «Εγώ προτιμώ Αμερικάνο μάγειρα». 

Ελληνική εξωτερική πολιτική, χωρίς τους Έλληνες, την Ελλάδα και τον Ελληνισμό;

 

Γράφει ο Κώστας Λάμπος

claslessdemocracy@gmail.com,

http://www.classlessdemocracy.blogspot.com,

 

Λεπτό, σημαντικό και δύσκολο θέμα η εξωτερική πολιτική. Κρίσιμο θέμα όταν ασκείται με βάση τα εθνικά συμφέροντα και με γνώση και επίγνωση. Όταν όμως ασκείται με βαθιές υποκλίσεις, υποκριτική αισιοδοξία και καθ’ υπαγόρευση και με βάση ξένα συμφέροντα και μάλιστα αυτά του Ηγεμόνα και των χρήσιμων ηλιθίων του, τότε καταντάει κοροϊδία σε εξευτελιστικό βαθμό. Σε τέτοιο μάλιστα βαθμό που δίνει το δικαίωμα στον ορκισμένο εχθρό σου να σε αποκαλεί ‘φίλο’ του ακόμη και ‘αδερφό’ του, κι’ εσύ να χασκογελάς και τάχα να  χαίρεσαι, ενώ ξέρεις πως ότι κάνει, το κάνει βάσει μακροχρόνιου σχεδίου, με σκοπό να έρθει κάποια νύχτα να λεηλατήσει τον τόπο σου, να αφανίσει την πατρίδα σου και να σε σφάξει.

Αλήθεια γιατί χαίρεται η κυβέρνηση και η λούμπεν ελίτ της Ελλάδας με τα καμώματα του Ερντογάν;

Μήπως, ο Ερντογάν, πήρε πίσω το casusbelli?

Μήπως πήρε πίσω τα στρατεύματα κατοχής από την μαρτυρική Κύπρο;

Μήπως έπαψε να θεωρεί πως μοιραζόμαστε το Αιγαίο Αρχιπέλαγος;

Μήπως έπαψε να εντάσσει στην ιμπεριαλιστική πολιτική του την Δυτική Θράκη;

Μήπως έπαψε να διεκδικεί το Ελληνικό νησιώτικο και θαλάσσιο τμήμα της Ανατολικής Μεσογείου;

Μήπως έπαψε να υπονομεύει την Ελλάδα στα Βαλκάνια και να διεκδικεί για την Τουρκία ρόλο Γκαουλάϊτερ στην ευρύτερη περιοχή, γεγονός που συνδέεται με καινούργιες και πολύ χειρότερες περιπέτειες για την Ελλάδα και τον  Ελληνισμό;

Βρετανικά δικαστήρια: Παράνομη η αναγνώριση πτήσεων από Ηνωμένο Βασίλειο. Μόνο η Κυπριακή Δημοκρατία μπορεί να αναγνωρίσει το «Ερζάν»!

 

! 

Ονήσιλος 3 Δεκεμβρίου 2023

ΑΣΦΑΛΕΙΑ-ΑΜΥΝΑ, ΚΥΠΡΙΑΚΟ, ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΑΠΕΙΛΗ

ERCAN, ΑΕΡΟΔΡΟΜΙΟ ΤΥΜΠΟΥ, Βαρόνη Vere of Norbiton, ΕΡΤΖΑΝ, ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, Λόρδος Sharkey

3/12/2023

Γράφει η Φανούλα Αργυρού*

Για ακόμα μια φορά οι φίλοι της αναγνώρισης των κατεχομένων βρετανοί λόρδοι και βαρόνες, ζητούν  από την  κυβέρνηση της Αυτού Μεγαλειότητας,  αναγνώριση του ψευδοκράτους και απευθείας πτήσεις από ΗΒ προς κατεχόμενα.

Ωσάν και δεν γνωρίζουν την πραγματικότητα. Ωσάν και ζουν σε άλλο πλανήτη.   Περιφρονώντας  τις αποφάσεις των βρετανικών δικαστηρίων και των υποχρεώσεων της χώρας τους.

1. Στις 23 Οκτωβρίου 2023  ο  λόρδος Hannan of Kingsclere με γραπτή ερώτηση προς το Τμήμα Μεταφορών (Αεροπορίας) ρώτησε την κυβέρνηση της Αυτού Μεγαλειότητος: « Πάνω σε ποια βάση απαγορεύονται σήμερα οι πτήσεις από την Βόρειο Κύπρο (ΤΔΒΚ)  καθώς οι πτήσεις από την Ταιβάν  επιτρέπονται. Και ποια σχέδια έχουν ( η κυβέρνηση) -αν έχουν κάποια – για αναθεώρηση της απαγόρευσης πτήσεων από το ΗΒ προς τη ΤΔΒΚ». 

Άλλο Ταιβάν άλλο Κύπρος

Και η απάντηση από το Τμήμα Μεταφορών δια της  Βαρόνης Vere of Norbiton στις 26.10.2023:

Η βαρόνη Charlotte Sarah Emily Vere of Norbiton

  «…Σύμφωνα με τη Σύμβαση του Σικάγο, μόνο η Κυπριακή Δημοκρατία μπορεί να καθορίσει (designate)  το Ερτζάν ως ένα διεθνές αεροδρόμιο με τελωνείο και να δώσει άδεια για πτήσεις από και προς αυτή τη περιοχή. Δεν το έχει κάνει… Το να πράξουμε διαφορετικά, θα είναι αντίθετο με τις υποχρεώσεις του ΗΒ σύμφωνα με τη Σύμβαση του Σικάγο. 

Αυτό σημαίνει ότι δεν μπορούν να γίνονται απευθείας πτήσεις  μεταξύ της βόρειας Κύπρου και του ΗΒ. Επομένως η  καλύτερη περίπτωση για λύση αυτών των περίπλοκων θεμάτων είναι μια δίκαιη και διαρκής λύση στο νησί… Δεν μπορεί να γίνεται σύγκριση μεταξύ της Ταιβάν και της βόρειας Κύπρου δοσμένης της έγκρισης της κυβέρνησης της Κίνας η οποία έχει καθορίσει αριθμό αεροδρομίων στην Ταιβάν  ως διεθνή αεροδρόμια με τελωνεία».  

https://members.parliament.uk/member/4905/writtenquestions#expand-1666453 

2. Δεύτερος στη σειρά ο πολύς λόρδος Sharkey (αναπληρωτής πρόεδρος της «ομάδας φιλίας με την τδβκ»)  επανήλθε με δηλώσεις του (ανταπόκριση ΚΥΠΕ 23.11.2023 χρησιμοποιώντας την τ/κ ιστοσελίδα «Κίπρις Ποστασι» ) για απευθείας πτήσεις. Και κάλεσε τη βρετανική κυβέρνηση να βοηθήσει την τουριστική ροή επιτρέποντας απευθείας πτήσεις προς τα κατεχόμενα «και εξαλείφοντας την ανάγκη να αποβιβαστούν οι επιβάτες με όλες τις αποσκευές τους για να περάσουν από έναν επιπλέον έλεγχο ασφαλείας στην Κωνσταντινούπολη». Επαναλαμβάνοντας την περίπτωση της Ταιβάν…

Γιατί οι τουρκοφοβικές Αθήνα και Λευκωσία ρίχνουν ξανά σωσίβιο στον πειρατή Ερντογάν;

 

του Σάββα Ιακωβίδη

Ο Τούρκος μία, μόνο, γλώσσα καταλαβαίνει και σέβεται: Τη γλώσσα της ισχύος και της δυναμικής αποτροπής. Αθήνα και Λευκωσία αρνούνται να παραδεχτούν ότι η τουρκοφοβική πολιτική του κατευνασμού, του καλοπιάσματος και της εξημέρωσης δεν τιθασεύουν, δεν ημερεύουν, δεν πείθουν αλλά αποθηριώνουν και εξαγριώνουν περισσότερο το τουρκικό θηρίο. Ο Τούρκος δεν σέβεται τον γελοίο ικέτη. Τον σφαγιάζει!

Τι γυρεύει ο Τούρκος πειρατής στην Αθήνα; Είναι ένα ερώτημα που υποβάλλει κάθε Έλληνας, με αφορμή την εισβολή του Τούρκου Προέδρου, Ερντογάν, την Πέμπτη, 7/12/2023, στην ελληνική πρωτεύουσα. Από την Αθήνα μπορεί να υποστηριχθεί ότι «βεβαίως και θα συζητήσουμε με την Τουρκία. Η ελληνική κυβέρνηση είναι διαβουλευτική και επιθυμεί την ειρήνη επί τη βάσει των αρχών του διεθνούς δικαίου», όπως ο Έλληνας ΥπΕξ, Γ. Γεραπετρίτης, δήλωσε (29/9/2023). Και ότι «δεν πρόκειται να υπάρξει καμία υποχώρηση και καμία κρυφή ατζέντα στον ελληνοτουρκικό διάλογο». Για ποια ειρήνη και για ποιο διάλογο γίνεται λόγος; Η Αθήνα, όπως και η Λευκωσία, φαίνεται να μη θέλει ν’ αντιληφθεί τι είναι Τούρκος και ποια είναι η αρπακτική, κατακτητική σουλτανική πολιτική του Ερντογάν.

Από την εποχή της μάχης του Μαντζικέρτ (26/8/1071), μέχρι σήμερα, οι Τούρκοι δεν σεβάστηκαν καμία συμφωνία ή συνθήκη. Παράσπονδοι. Άρπαγες. Ληστές. Όσα άρπαξαν με το σπαθί τους, δεν τα επέστρεψαν ποτέ με την υπογραφή τους. Για να κατανοηθεί, επιτέλους, η τεχνοτροπία και η βαρβαρική νοοτροπία των Τούρκων, ιδού: Σε ομιλία του (31/8/2023), ο Ερντογάν είπε ότι «οι Έλληνες κατέστρεψαν και έκαψαν τη Σμύρνη. Στις 30 Αυγούστου νικήσαμε τον εχθρό που λέρωσε την Ανατολή με τις λερωμένες μπότες του. Νικήσαμε τον στρατό εισβολής των Ελλήνων. Ο Αύγουστος είναι ιδιαίτερος μήνας, νικήσαμε σε Κύπρο, Σμύρνη και Μαντζικέρτ». Ο Tούρκος Πρόεδρος πρόσθεσε: «O Aύγουστος για εμάς είναι ένας τόσο ιδιαίτερος μήνας, καθώς έχουμε γράψει ιστορία με τις νίκες μας. Φτάσαμε στο τέλος αυτού του μήνα, που με χρυσά γράμματα γράψαμε ιστορία όπως στο Μαντζικέρτ, στο Βελιγράδι και στην Κύπρο».

Προϋπολογισμός 2024: στην …αντιλαϊκή πλευρά της ιστορίας!

 

Γιάννης Τόλιος, διδάκτωρ Οικονομικών

Εφημερίδα των Συντακτών, 27.11.2023

Ο νέος προϋπολογισμός βρίσκει της ελληνική οικονομία να παραδέρνει στα κρισιακά αδιέξοδα, ενώ η κοινωνία βιώνει άλματα ακρίβειας, υψηλή ανεργία, συρρίκνωση αγοραστικής δύναμης μισθών, συντάξεων και εισοδήματος αυτοαπασχολούμενων και λαϊκών στρωμάτων, με παράλληλη υποβάθμιση της δημόσιας υγείας, παιδείας, πρόνοιας, πολιτισμού, κλπ. Σύμφωνα με την Εισηγητική Έκθεση, οι ρυθμοί ανάπτυξης (ΑΕΠ) το 2024, θα αυξηθούν οριακά (από 2,4% σε 2,9% ή από 222,8 δις σε 233,8 δις€). Ωστόσο η αύξηση είναι επίπλαστη (ονομαστική), ενώ η πραγματική θα είναι χαμηλότερη αν λάβουμε υπ’ όψιν τον πληθωρισμό. Ο τελευταίος εκτιμάται σε 2,8% από 3,9% το 2023, ωστόσο δεν αντανακλά το αληθινό επίπεδο αύξησης σε βασικά είδη (στα τρόφιμα είναι πόλλαπλάσιος), με αποτέλεσμα συρρίκνωση αγοραστικής δύναμης λαϊκών εισοδημάτων. Εξ αιτίας της ακρίβειας και υπερ-φορολόγησης, η ιδιωτική κατανάλωση θα αυξηθεί μόλις 1,3%, ενώ η δημόσια θα μειωθεί -6% με αρνητική επίδραση στην ενεργό ζήτηση και αύξηση του ΑΕΠ. Τέλος η ανεργία παραμένει πάνω από 10%, απ’τα υψηλότερα ποσοστά των χωρών της ΕΕ. Παράλληλα η εντεινόμενη εργασιακή απορρύθμιση, υποβαθμίζει τις συνθήκες εργασίας.

Το δαιμονικό πρόσωπο του ιμπε- ρεαλισμού

 

την Δεκεμβρίου 03, 2023

 

ΤΟΥ ΠΕΤΡΟΥ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ

Δεν είναι περίεργο που ο Χένρι Κίσινγκερ πρόλαβε να γιορτάσει τα εκατοστά του γενέθλια. Εύλογα μπορεί να εικάσει κανείς ότι δεν τον ήθελαν ούτε ο θεός, ούτε ο διάβολος- ο πρώτος για προφανείς λόγους, ο δεύτερος γιατί φοβόταν ότι θα έχανε το θρόνο του στην κόλαση.

Το 2001 κυκλοφόρησε το βιβλίο του Κρίστοφερ Χίτσενς “Η δίκη του Χένρι Κίσινγκερ”. Εκεί, ο διεθνούς φήμης δημοσιογράφος και συγγραφέας (ο οποίος, δύο χρόνια αργότερα, θα υποστήριζε τον πόλεμο στο Ιράκ και την επανεκλογή του Τζορτζ Μπους) επιχειρηματολογούσε υπέρ της ανάγκης να διωχθεί ο Μέτερνιχ της αμερικανικής διπλωματίας για εγκλήματα πολέμου, εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, συνωμοσίες για πολιτικές δολοφονίες, απαγωγές και βασανιστήρια. 

Το κατηγορητήριο είναι εκτενές και εν πολλοίς γνωστό. Ως σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας και υπουργός Εξωτερικών (ήταν ο μόνος άνθρωπος στην ιστορία της Αμερικής που συνδύασε τα δύο κορυφαία αξιώματα για μια περίοδο), ο Κίσινγκερ στιγματίστηκε για πάμπολλα: την ανατροπή της κυβέρνησης του Σαλβαντόρ Αλιέντε στη Χιλή εκείνη την άλλη, ξεχασμένη 11η Σεπτεμβρίου του 1973, τη στήριξη του απαρτχάιντ στη Νότια Αφρική και της δικτατορίας του Σάχη στο Ιράν, τη γενοκτονία που διέπραξε η χούντα της Ινδονησίας στο Ανατολικό Τιμόρ, τη συνωμοσία εναντίον του Μακάριου στην Κύπρο και τις εκατόμβες στην Ινδοκίνα, με αποκορύφωμα τους σαρωτικούς βομβαρδισμούς της Καμπότζης και του Λάος, που στοίχισαν τη ζωή περίπου 150.000 αμάχων. Το γεγονός ότι ένας τέτοιος άνθρωπος τιμήθηκε με το βραβείο Νομπέλ για την Ειρήνη το 1973 για την υποτιθέμενη συμβολή του στην ειρήνευση του Βιεντάμ απλώς απέδειξε, σύμφωνα με τον αφορισμό του Αμερικανού μουσικού και κωμικού Τομ Λέρερ, ότι “η πολιτική σάτιρα έχει γίνει πλέον παρωχημένο είδος”.

Ενσάρκωση της ρεάλ- πολιτίκ, ο Κίσινγκερ δεν είχε ποτέ τον παραμικρό ενδοιασμό να δικαιολογήσει οποιοδήποτε έγκλημα, όσο φρικτό κι αν ήταν, στο όνομα του κρατικού συμφέροντος. Η Χιλή; “Ένα στιλέτο που πάει να καρφωθεί στην καρδιά της Αμερικής”. Η “Επιχείρηση Κόνδωρ” της CIA και η χούντα του Πινοτσέτ; Γιατί όχι, αφού “δεν μπορούμε να αφήσουμε τη χώρα να γίνει μαρξιστική, μόνο και μόνο επειδή ο λαός της είναι ανεύθυνος”. Αγαπημένο του κλισέ, η ρήση του Γκαίτε “καλύτερα να υπάρξει αδικία, παρά αταξία”. 

Να σπάσουμε την σιωπή μας. Να νικήσουμε τον φόβο μας.

 

Γράφει ο Κώστας Λάμπος

claslessdemocracy@gmail.com,

http://www.classlessdemocracy.blogspot.com,*

 

Σύσσωμη η συστημική πνευματική ελίτ της Δύσης, από κοντά και το ‘ελληνικό παράρτημά’ της, τραβάει τα μαλλιά της για το κατάντημα του καπιταλισμού, χωρίς να αντιλαμβάνεται τις δικές της ευθύνες για την κατρακύλα της ανθρωπότητας στην καπιταλιστική βαρβαρότητα. Ανίκανη, ανήμπορη και κοντόθωρη όπως είναι, γιατί δεν βλέπει πέρα από την μύτη και την καλοπέρασή της, αρκείται σε αφορισμούς, προσευχές και εκκλήσεις προς την ‘θείαν πρόνοιαν’. Κάποιες φορές ασκείται και με την κριτική του καπιταλιστικού εποικοδομήματος καταρώμενη πολιτικούς θεσμούς, κόμματα και πολιτικούς διαχειριστές του καπιταλιστικού οικοδομήματος. Αλλά ποτέ δεν παραβίασε τους όρους της ύπαρξής της και να ασχοληθεί σοβαρά με την ανάλυση των θεμελιακών θεσμών, δομών και λειτουργιών του καπιταλιστικού οικοδομήματος που αποκαλύπτει την βασική στρατηγική αιτία και επιλογή του, που δεν είναι άλλη από την  προστασία της ‘αγίας ατομικής ιδιοκτησίας’ πάνω στα μέσα παραγωγής και την καθαγίαση του ‘ιερού δισκοπότηρου’, του ιδιωτικού κέρδους που με την ωμή και θεσμική βία επιβάλλουν στις επιμέρους κοινωνίες οι λίγοι, το 1%, να κυβερνάνε το 99%, τους πολλούς, υφαρπάζοντας το αντίστοιχο στο 99% του πληθυσμού μερίδιο του κοινωνικά παραγόμενου πλούτου.

Η συστημική πνευματική ελίτ της Δύσης, από κοντά και το ‘ελληνικό παράρτημά’ της, γνωρίζει, αλλά αρνείται πεισματικά να παραδεχθεί, ότι δια της παρασιτικής της ύπαρξης και δράσης μπορεί η κυρίαρχη οικονομική ελίτ με την βοήθεια της πολιτικοκομματικής ελίτ να παραπλανά την κοινωνία και να την καθηλώνει στην απαισιοδοξία, στον μηδενισμό και στην πολιτική απραξία και να την αλυσοδένει με την ‘ψεύτικη ελπίδα του Επέκεινα’ στην θρησκοληψία και με τον ιδεολογικό φανατισμό στην προσδοκία κάποιου μεσσιανικού πλιάτσικου, για να μπορεί να τους σέρνει στην εξαθλίωση της ανεργίας, ή στην απόλυτη φτώχεια της επισφαλούς μισθωτής σκλαβιάς. Γνωρίζει, αλλά αποκρύπτει, ότι χωρίς την δική τους κάλυψη των εγκλημάτων της οικονομικής ολιγαρχίας η κοινωνίες θα ήταν διαφορετικές, αν τις άφηναν να σκέπτονται ελεύθερα για να σκέπτονται καλά και προς το συμφέρον τους.

Το πιο έξυπνο κομμάτι της συστημικής πνευματικής ελίτ και της απολογητικής διανόησης, από κοντά και το ελληνικό παράρτημά της, ασχολείται κατά τους καιρούς των ισχνών αγελάδων και της αναμπουμπούλας και με την άσκηση κριτικής στο σύστημα της κοινωνικής ανισότητας, για να αποκοιμίζει τις δυνάμεις της εργασίας, της επιστήμης και του πολιτισμού προκειμένου να ανέχονται ‘κανόνια αντί βούτυρο’, ‘ασφάλεια αντί ελευθερία’ ‘δικαιοσύνη αντί κοινωνική ισότητα’. Μάλιστα το πιο ‘προοδευτικό’, το ‘αριστερό’ και το ‘αντισυστημικό’ ασκεί κριτική στο καπιταλιστικό σύστημα, συχνά μάλιστα και σε περιόδους οξείας και βαθιάς κρίσης, πολύ αυστηρή κριτική και στο καπιταλιστικό οικοδόμημα, με αιχμές που αγγίζουν και τα θεμέλιά του, χωρίς ωστόσο να αρνούνται τα θεμέλια του καπιταλισμού που είναι η ατομική ιδιοκτησία πάνω στα μέσα παραγωγής.