Ο άνθρωπος που έβλεπε μέσα από το ευρώ: Ο μέγας Wynne Godley (26 Σεπτεμβρίου 1926 – 13 Μαϊου 2010)

 Μετάφραση Σπύρου Στάλια

Για πολλούς Αμερικανούς, η ευρωπαϊκή κρίση χρέους μοιάζει λίγο με την ασιατική γρίπη των πτηνών πριν από μερικά χρόνια: ένας μυστηριώδης ιός που εμφανίζεται από το πουθενά και απειλεί να μας καταστρέψει. Για όσους από εμάς μεγαλώσαμε στη Bόρεια Ευρώπη, και ειδικά στη Βρετανία, είναι το τραγικό επιστέγασμα μιας διστακτικής πολιτικής και πνευματικής συζήτησης που χρονολογείται σχεδόν ένα τέταρτο του αιώνα.

Πριν από είκοσι χρόνια, πριν από τη Συνθήκη του Μάαστριχτ του 1992, η οποία άνοιξε το δρόμο για μια νομισματική ένωση και τη δημιουργία του ευρώ, μια μεγάλη διαχωριστική γραμμή στη βρετανική πολιτική ήταν μεταξύ των φιλοευρωπαίων που υποστήριζαν αυτές τις προσπάθειες και των «ευρωσκεπτικιστών». που τους εναντιώθηκε σθεναρά.

Οι περισσότεροι ευρωσκεπτικιστές ήταν στα δεξιά και ο πνευματικός τους ηγέτης ήταν η Μάργκαρετ Θάτσερ, η οποία έβλεπε την Ευρώπη μέσα από το πρίσμα του μικροκυβερνητικού συντηρητισμού. «Δεν θα καταλύσουμε τα σύνορα της Βρετανίας μόνο και μόνο για να τα δούμε να επιβάλλεται εκ νέου σε ευρωπαϊκό επίπεδο, ένα ευρωπαϊκό υπερκράτος που θα ασκεί την κυριαρχία του από τις Βρυξέλλες», σχολίασε περίφημα η Θάτσερ το 1988.

Και ο Ντράγκι στις παράπλευρες απώλειες του Πολέμου στην Ουκρανία

του Νότη Μαριά

Η παραίτηση Ντράγκι ομολογουμένως θορύβησε τις Βρυξέλλες τόσο στο πλαίσιο της ΕΕ όσο και του ΝΑΤΟ. Και δεν είναι βέβαια τόσο η απώλεια ενός πιστού συμμάχου και φίλου της Δύσης που χάνεται στη Ρώμη όσο το γεγονός ότι πίσω από την παραίτηση Ντράγκι και την συνακόλουθη απώλεια στήριξης εκ μέρους της πλειοψηφίας της ετερόκλητης κυβερνητικής ιταλικής συμμαχίας υποκρύπτεται μια τεράστια πολιτική και οικονομική σύγκρουση στο πλαίσιο της Ιταλίας. Μια σύγκρουση την οποία σε μεγάλο βαθμό την είδαμε να εκδηλώνεται και με αφορμή τις προεδρικές και βουλευτικές εκλογές στην Γαλλία.

Κοινή συνισταμένη και στις δύο περιπτώσεις ήταν η αγανάκτηση η οποία επικρατεί σε κοινωνικό επίπεδο για τις δυσμενείς επιπτώσεις του Πολέμου στην Ουκρανία. Επιπτώσεις που έχουν σχέση με το εντεινόμενο κλίμα ακρίβειας αλλά και ενεργειακής αβεβαιότητας που πλανιέται πλέον πάνω από τη γηραιά ήπειρο.

Είχαμε έγκαιρα επισημάνει ότι το περίφημο «America is back» του Τζο Μπάιντεν και η συνακόλουθη αντιρωσική υστερία το μόνο που θα κατάφερνε ήταν να οδηγήσει την ΕΕ στην αγκαλιά της Ουάσιγκτον με ταυτόχρονη βέβαια μετακύλιση όλων των δυσμενών οικονομικών επιπτώσεων της εν λόγω πολιτικής στις πλάτες των ευρωπαϊκών λαών. Οι συνέπειες του Πολέμου στην Ουκρανία και οι κυρώσεις της Δύσης σε βάρος της Μόσχας απλά επέτειναν σε τεράστιο βαθμό τις δυσμενείς οικονομικές συνέπειες για τους ευρωπαϊκούς λαούς τη στιγμή βέβαια που η οικονομία των ΗΠΑ βγαίνει κερδισμένη ενώ η Ρωσία παρά τις αρχικές απώλειες φαίνεται πλέον να ανακάμπτει οικονομικά. Και αυτό για τον απλό λόγο ότι οι κυρώσεις της Δύσης είχαν ως συνέπεια την κατακόρυφη αύξηση της τιμής του φυσικού αερίου και του πετρελαίου με αποτέλεσμα οι κατά τα άλλα μειωμένες ρωσικές πωλήσεις να αποφέρουν τελικά αυξημένα έσοδα στα ταμεία του Πούτιν. Με τον πληθωρισμό να εκτινάσσεται στα ύψη και το φάσμα της ανεργίας να χτυπά πλέον μετά βεβαιότητας την πόρτα των γερμανικών και ιταλικών εργοστασίων  οι κοινωνικές ζυμώσεις έχουν αρχίσει πλέον να αντανακλώνται και σε πολιτικό επίπεδο.

Οι Ρώσοι κατέλαβαν τον δεύτερο μεγαλύτερο ηλεκτροπαραγωγικό σταθμό της Ουκρανίας...

 

Οι ρωσικές ένοπλες δυνάμεις κυρίευσαν τον δεύτερο μεγαλύτερο ηλεκτροπαραγωγικό σταθμό της Ουκρανίας και

βρίσκεται σε εξέλιξη «μαζική αναδιάταξη» των στρατευμάτων τους σε τρεις τομείς στον νότο, είπε την Τετάρτη σύμβουλος του ουκρανού προέδρου Βολοντίμιρ Ζελένσκι.

Οι φιλορώσοι αυτονομιστές ανακοίνωσαν προηγουμένως την κατάληψη του λιγνιτικού ηλεκτροπαραγωγικού εργοστασίου Μπουρλεχίρσκ, που ανεγέρθηκε την εποχή της Σοβιετικής Ένωσης.

Ο Ολεξίι Αρεστόβιτς αναγνώρισε εξάλλου ότι ο ρωσικός στρατός κατέλαβε τον δεύτερο μεγαλύτερο ηλεκτροπαραγωγικό σταθμό της Ουκρανίας, κατά τη διάρκεια συνέντευξής του που μεταφορτώθηκε στην πλατφόρμα YouTube.

«Εξασφάλισαν ένα μικροσκοπικό τακτικό πλεονέκτημα — κατέλαβαν το Μπουρλεχίρσκ», είπε ο κ. Αρεστόβιτς αναφερόμενος στους Ρώσους.

Ο σύμβουλος της ουκρανικής προεδρίας σημείωσε επίσης πως οι ρωσικές δυνάμεις μοιάζουν να περνούν από την επίθεση στην άμυνα και να προχωρούν σε πλήγματα για να μειώσουν τη δυνατότητα των ουκρανικών στρατευμάτων να αντεπιτεθούν στην καίριας σημασίας βιομηχανική περιφέρεια Ντανιέτσκ.

Σκοπός μοιάζει να είναι «να μην είμαστε σε θέση να απελευθερώσουμε όλα τα εδάφη μας» και κατόπιν να «αρχίσουμε συνομιλίες», πρόσθεσε.

Ισραηλινό δημοσίευμα: “Απερίσκεπτες οι ευρωπαϊκές κυρώσεις στη Ρωσία”...

 

Η Ρωσία και η Ουκρανία είναι από τις μεγαλύτερες χώρες παραγωγής σίτου στον κόσμο - προμηθεύουν σχεδόν το ένα

τρίτο της παγκόσμιας κατανάλωσης σιταριού. 

Η Ουκρανία βρίσκεται στην πέμπτη θέση στις εξαγωγές σιταριού μετά από γιγάντιες δυνάμεις όπως οι ΗΠΑ, η Ρωσία, ο Καναδάς και η Ευρωπαϊκή Ένωση. Πολλές χώρες της Αφρικής και της Μέσης Ανατολής εξαρτώνται από το ουκρανικό σιτάρι. 

«Απερίσκεπτες οι αντιδράσεις της Ευρώπης έναντι της Ρωσίας»

Οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που φοβούνταν την αβεβαιότητα στη συμπεριφορά του Πούτιν και τη δυνατότητα επέκτασης του πολέμου στην Ουκρανία και σε γειτονικές ευρωπαϊκές χώρες, αποφάσισαν λίγο μετά την έναρξη του πολέμου να επιβάλουν οικονομικές κυρώσεις στη Ρωσία, με την πρόθεση της απειλής και της επιρροής του ρωσικού κινήτρου να μην μπει σε άμεση σύγκρουση με τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. 

Οι κυρώσεις περιελάμβαναν την επιβολή οικονομικών και επιχειρηματικών περιορισμών σε ρωσικές εταιρείες και ιδιώτες, το μερικό κλείσιμο των διεπαφών του συστήματος SWIFT για τη μεταφορά κεφαλαίων (σε πολλές τράπεζες) και ακόμη και αυστηρά οικονομικά μέτρα κατά πάνω από δέκα Ρώσους ολιγάρχες, που είναι κοντά στον Πούτιν. με την κατανόηση ότι ο περιορισμός των βημάτων τους και η κατάσχεση των κεφαλαίων τους θα οδηγούσε σε εξέγερση κατά του Πούτιν, ίσως και στη δολοφονία του. 

Όμως το ευρωπαϊκό βήμα, βασισμένο στον φόβο και τον τρόμο της ρωσικής αρκούδας, αποδείχθηκε ένα απερίσκεπτο και ανεύθυνο βήμα, που δεν λαμβάνει υπόψη τη μεγάλη οικονομική και ενεργειακή εξάρτηση της Ευρώπης, της Αφρικής και της Ασίας από τη Ρωσία και την Ουκρανία. 

Τα μέσα ενημέρωσης αποκρύπτουν το ρωσικό πλεονέκτημα

ΦΗΜΙΣΜΕΝΟΣ ΣΕ ΓΛΩΣΣΕΣ ΠΟΛΛΕΣ

 

του Άντη Ροδίτη

Στον "Φιλελεύθερο" τής 29ης Αυγούστου 1964, δημοσιεύθηκε η είδηση ότι η Αίγυπτος θα καθιστούσε την Κύπρο «απόρθητον φρούριον»!

Τρία χρόνια αργότερα, στον διάσημο πόλεμο των έξι ημερών, η ισραηλινή αεροπορία διέλυσε σε τρεις ώρες την αιγυπτιακή και προκάλεσε ανεπανόρθωτες καταστροφές στις χερσαίες δυνάμεις τής Αιγύπτου και των άλλων συμμάχων της, που ήταν και της Κύπρου σύμμαχοι, δηλαδή του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου σύμμαχοι.

Οι στόχοι τής συμμαχίας της Κύπρου με τον αραβικό και εν γένει τον «αδέσμευτο» κόσμο, που τον στήριζε και τον εξόπλιζε η Σοβιετική Ένωση, ήταν να νικήσουμε την Αμερική και όλη τη Δύση και να βάλουμε… τάξη στον κόσμο! Μια σοβιετική τάξη, ίσως! Γι’ αυτό και ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος στηριζόταν σταθερά από το ΑΚΕΛ, την ΕΔΕΚ (μετά το 76 και από το ΔΗ.ΚΟ.) αλλά και άλλους όσοι είχαν προσωπικά, κομματικά και οικονομικά συμφέροντα να τον στηρίζουν.

Την ίδια εποχή, Αύγουστο 1964, οι ΗΠΑ μάχονταν με πάθος να ενώσουν την Κύπρο με την Ελλάδα, από φόβο μήπως μετατραπεί σε «Κούβα» τής Μεσογείου, αρχικά δίνοντας με ενοίκιο 4,5% έδαφος στην Τουρκία για μόνο 50 χρόνια κι ύστερα αφήνοντας ανοιχτό το ενδεχόμενο να ενωθεί όλη η Κύπρος με την Ελλάδα χωρίς όρους και χωρίς εδαφικά ανταλλάγματα στην Τουρκία.

Ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος, όμως, και οι οπαδοί του επέμεναν απτόητοι ότι δεν ήταν η Ένωση το πιο σημαντικό αλλά το πώς να βάλουν τάξη στον κόσμο μαζί με τους Άραβες και τους Σοβιετικούς ή, όπως το έθεσε γενικότερα, ως έπαινο βέβαια και όχι ως κατηγορία, ένας διανοούμενος και ποιητής οπαδός του, υπουργός Παιδείας και κυβερνητικός Εκπρόσωπος αργότερα τού Σπύρου Κυπριανού, ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος «πεθυμούσε για την Κύπρο πιο πολλά απ’ όσα έπρεπε»!

ΠΡΟΕΔΡΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ 2023 : ΡΥΘΜΙΣΗ ΠΕΡΟΥΣΙΑΚΟΥ ΑΝΤΙ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗΣ ΤΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ

 

ΟΙ ΣΥΓΚΛΙΣΕΙΣ  ΜΕ ΤΙΣ ΟΠΟΙΕΣ ΔΙΑΓΡΑΨΑΝ ΟΙ ΔΙΖΩΝΙΚΟΙ ΗΓΕΤΕΣ ΜΑΣ ΤΟ ΑΝΑΦΑΊΡΕΤΟ ΚΑΙ ΑΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΤΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ ΜΑΣ, ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ.

Ταγμένοι ολόψυχα να ικανοποιήσουν τον Τούρκο κατακτητή και τους Βρετανούς συνοδοιπόρους του, οι Διζωνικοί Ηγέτες μας δέχθηκαν να μην επιστρέψουν οι πρόσφυγες και εκτοπισμένοι μας πίσω στα κατεχόμενα  και διαπραγματεύονται  ρύθμιση του περιουσιακού με την οποία ρύθμιση, να ξεπεραστεί το μεγάλο εμπόδιο στην λύση ΔΔΟ, που είναι το γεγονός ότι εμείς οι πρόσφυγες και εκτοπισμένοι, πλειοψηφούσαμε στα κατεχόμενα, στην ιδιοκτησία γης, κατά 85%.

Οι ρυθμίσεις που έγιναν στο περιουσιακό και αναφέρονται ως συγκλίσεις των συνομιλιών, τις οποίες οι Διζωνικοί Ηγέτες μας υποστηρίζουν και έχουν ως ευαγγέλιο, είναι οι ακόλουθες:

• Οι πρόσφυγες δεν επιστρέφουν για να μην επηρεασθεί η Διζωνικότητα και ο Δικοινοτικός χαρακτήρας της λύσης, ΔΔΟ. Εξάλλου αυτό συμφωνήθηκε και στην κοινή δήλωση Αναστασιάδη – Έρογλου του 2014 και προνοείται και στο Πλαίσιο Γκουτέρες, με το οποίο συμφωνούν οι Διζωνικοί Ηγέτες μας,   όπου, αποδίδεται στο  σφετεριστή,  ο οποίος μάλιστα παράνομα χαρακτηρίζεται χρήστης,  95% προτεραιότητα έναντι του νόμιμου ιδιοκτήτη.
• Αποτελεί επίσης σύγκλιση των συνομιλιών,  η αναλογία στο ιδιοκτησιακό καθεστώς περιουσιών στα κατεχόμενα να ανατραπεί υπέρ των Τουρκοκυπρίων. Δηλαδή  οι Έλληνες ιδιοκτήτες γης που έχουμε υπό την κατοχή μας το 85% των περιουσιών στα κατεχόμενα, πρέπει να ξεπουλήσουμε τις περιουσίες μας στους Τούρκους.
• Σύγκλιση αποτελεί και η παραμονή των εποίκων για να υπάρχει ο πληθυσμός που απαιτείται για να λειτουργήσει Τουρκικό Συνιστών Κράτος στα κατεχόμενα.

Οι χάρτες της έντασης γυρίζουν μπούμερανγκ για την Τουρκία

 

Η πρακτική της διεθνούς ενημέρωσης με αποδείξεις και όργανο τους χάρτες της τουρκικής παραβατικότητας θεωρήθηκε ότι δοκιμάστηκε και πέτυχε στις ΗΠΑ, με αποτέλεσμα να υιοθετηθεί ως βασικό εργαλείο της ελληνικής διπλωματίας

Ενας νέος «πόλεμος» έχει ξεκινήσει το τελευταίο διάστημα ανάμεσα σε Αθήνα και Αγκυρα. Ο «πόλεμος του χάρτη». Και εξηγώ. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης πήγε στην Ουάσιγκτον τον Μάιο με στόχο να ενημερώσει τόσο τον αμερικανό πρόεδρο Τζο Μπάιντεν όσο και το Κογκρέσο των ΗΠΑ για την τουρκική πολιτική της έντασης και των προκλήσεων, με τρόπο που θα καθιστούσε σαφείς τους κινδύνους που δημιουργεί, όχι μόνο στη βάση ενός σχεδιασμένου «θερμού επεισοδίου», αλλά και για το ότι φέρνει πολύ πιο κοντά ένα «ατύχημα» με δυσανάλογες συνέπειες.

Ενα «ατύχημα» που μπορεί να ανεβάσει στο κόκκινο την ένταση μεταξύ δύο «συμμάχων» στο ΝΑΤΟ, όπως είναι η Ελλάδα και η Τουρκία, και που αν συμβεί θα δημιουργήσει μια βαθιά και επικίνδυνη ρωγμή στη Συμμαχία, σε μια περίοδο που η ενότητα τονίζεται ότι πρέπει να είναι αδιαμφισβήτητη. Για να εξηγηθεί σαφώς αυτό και να αναδειχθεί με ρεαλιστικό τρόπο, ο Κυριάκος Μητσοτάκης έφτασε στην Ουάσιγκτον εφοδιασμένος με έναν φάκελο με χάρτες. Ολους τους χάρτες που αναδείκνυαν την τουρκική προκλητικότητα. Τους χάρτες των παραβιάσεων και των υπερπτήσεων. Τους χάρτες των τουρκικών διεκδικήσεων και της αμφισβήτησης. Τους χάρτες της «Γαλάζιας Πατρίδας».

Με τους ίδιους χάρτες ανά χείρας μπήκε και ο Νίκος Δένδιας στο γραφείο του αμερικανού ομολόγου Αντονι Μπλίνκεν μετά τη συνάντηση Μητσοτάκη – Μπάιντεν.

Πούτιν-Το «χρυσό δισεκατομμύριο» και ο πόλεμος για την κυριαρχία στον πλανήτη

 

 iskra

 -

26/07/2022

Ο ρώσος πρόεδρος και πολλοί άλλοι στη ρώσικη πολιτική σκηνή περίμεναν εδώ και χρόνια έναν πόλεμο κατά τη Ρωσία από την παγκόσμια Δυτική ελίτ. Μιλάμε για πραγματικό κίνδυνο, τον οποίο στήριζαν σε επιχειρήματα και σε γεγονότα και όχι μια συνομωσιολογία.

Για τον ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν, μια φράση με δύο μόνο λέξεις συνοψίζει την τρέχουσα κατάσταση στη γεωπολιτική σκακιέρα: «χρυσό δισεκατομμύριο».

Σε ομιλία που έδωσε αυτή την εβδομάδα στη Μόσχα, ο Πούτιν δήλωσε ότι «το μοντέλο της απόλυτης κυριαρχίας στο πλανήτη του λεγόμενου χρυσού δισεκατομμυρίου είναι άδικο. Γιατί αυτό το χρυσό δισεκατομμύριο του συνολικού πληθυσμού στον πλανήτη να κυριαρχεί σε όλους και να επιβάλλει τους δικούς του κανόνες συμπεριφοράς;», διερωτήθηκε ο επικεφαλής του Κρεμλίνου σύμφωνα με τη Washington Post.

Το χρυσό δισεκατομμύριο  «διαιρεί τον κόσμο σε ανθρώπους πρώτης και δεύτερης κατηγορίας και ως εκ τούτου είναι ουσιαστικά ρατσιστικό και νεοαποικιακό» υποστήριξε, προσθέτοντας ότι «η σημερινή γκλομπαλιστική και ψευδοφιλελεύθερη ιδεολογία μοιάζει όλο και περισσότερο με ολοκληρωτισμό και περιορίζει τη δημιουργική προσπάθεια και την ελεύθερη ιστορική δημιουργία».

Ανατροπή Ζελένσκι : Πραγματικός στόχος ή νέος ελιγμός της Μόσχας;

 

Ειδικοί αναλύουν τις δηλώσεις του υπουργού Εξωτερικών της Ρωσίας Σεργκέι Λαβρόφ για τον νέο στόχο της Μόσχας στο μέτωπο της Ουκρανίας, που είναι η ανατροπή του ουκρανού προέδρου Βολοντίμιρ Ζελένσκι.

Οι δηλώσεις του υπουργού Εξωτερικών της Ρωσίας Σεργκέι Λαβρόφ κατά τη διάρκεια της παρουσίας του στο Κάιρο, ότι ο απώτερος στόχος της Μόσχας στον πόλεμο της Ουκρανίας είναι να «ανατρέψει την κυβέρνηση του ουκρανού προέδρου Βολοντίμιρ Ζελένσκι», ωθούν τους παρατηρητές να μιλούν για «το κλείσιμο του επόμενου σταδίου του πολέμου», που ξέσπασε στις 24 Φεβρουαρίου.

«Η πρώτη φορά που μιλά ρητά»

Ορισμένοι αναλυτές επισημαίνουν ότι είναι «σχεδόν η πρώτη φορά που η Μόσχα μιλά ρητά για την πρόθεσή της να ανατρέψει τον ουκρανό πρόεδρο και αυτό μπορεί να σημαίνει την ενεργοποίηση του μετώπου στο Κίεβο και την επέκταση των μαχών στη δυτική και βόρεια Ουκρανία, καθώς τώρα περιορίζεται σχεδόν στις ανατολικές και νότιες παραθαλάσσιες περιοχές, στη Μαύρη Θάλασσα».

Αλλοι αναλυτές διακρίνουν ότι αυτή η ρωσική δήλωση είναι ένα «δοκιμαστικό μπαλόνι, στόχος του οποίου είναι να ωθήσει τον Ζελένσκι να κάνει παραχωρήσεις στη Μόσχα και να σταματήσει να απαιτεί την επιστροφή των περιοχών που ελέγχονται από τον ρωσικό στρατό στην ανατολική και νότια Ουκρανία».

Σχολιάζοντας τη σημασία των δηλώσεων Λαβρόφ για την ανατροπή του Ζελένσκι και τις επιπτώσεις της στην πορεία του πολέμου και την έκβασή του, ο Αμερ αλ Σαμπάιλα, στρατηγός και ερευνητής στο Ερευνητικό Ινστιτούτο Stimson, λέει στο skynewsarabia:

Συνθήκη της Λωζάνης: Οι Τούρκοι μιλάνε για σκοινί στο … σπίτι του κρεμασμένου!

 

του Λεωνίδα Κουμάκη, μέλους του ΙΗΑ

 

Μόλις ένας χρόνος απομένει από την συμπλήρωση ενός αιώνα από την  υπογραφή της Συνθήκης της Λωζάνης που σφράγισε τον επώδυνο συμβιβασμό μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας, μετά την Μικρασιατική Καταστροφή του 1922.

Πριν από δέκα τρία χρόνια, στις 04/09/2009, είχε αναρτηθεί για πρώτη φορά ένα κείμενο μου για τον διαχρονικό τουρκικό παραλογισμό να απαιτεί από τους άλλους όλα όσα περιφρονεί η ίδια, με τίτλο «Συνθήκη της Λωζάνης: Οι Τούρκοι μιλάνε για σκοινί στο … σπίτι του κρεμασμένου!».

Το κείμενο αυτό παραμένει τόσο διαχρονικό ώστε λες πως γράφτηκε τώρα, τον Ιούλιο του 2022 και όχι πριν από 13 χρόνια. Αξίζει τον κόπο να το ξαναθυμηθούμε όπως ακριβώς γράφτηκε τότε, χωρίς καμμιά απολύτως προσθήκη ή αφαίρεση:

Είναι γνωστό ότι η Τουρκική Δημοκρατία, στο πλαίσιο της διαχρονικής στρατηγικής της για «νέα σύνορα» σε βάρος της Ελλάδος, επικαλείται τακτικά την «ανάγκη αποστρατικοποίησης των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου» με τον ισχυρισμό ότι αυτό επιβάλλει η Συνθήκη της Λωζάνης.

Πέρα από το ότι το στρατιωτικό καθεστώς των ελληνικών νησιών του Αν. Αιγαίου δεν είναι ενιαίο και διέπεται από διαφορετικές Διεθνείς Συμφωνίες, η γενική και αόριστη αυτή «απαίτηση» της Τουρκίας διατυπώνεται την στιγμή κατά την οποία η ίδια η Τουρκία διατηρεί στα Μικρασιατικά παράλια (με έδρα την Σμύρνη) την Τουρκική στρατιά του Αιγαίου η οποία δημιουργήθηκε από το 1975.

Η στρατιά αυτή δεν είναι εντεταγμένη στο ΝΑΤΟ και περιλαμβάνει το συντριπτικό ποσοστό των αποβατικών σκαφών της Τουρκίας μαζί με ένα μεγάλο αριθμό ελαστικών λέμβων που μεταφέρουν μέχρι 12 άτομα σε κοντινές και απρόσιτες ακτές!

Με απλά λόγια, οι Τούρκοι θέλουν την «αποστρατικοποίηση» των Ελληνικών νησιών με την «επίκληση» της Συνθήκης της Λωζάνης, για να αποτελούν εύκολη λεία στις επεκτατικές τους βλέψεις μόλις παρουσιαστεί η «κατάλληλη ευκαιρία», όπως ακριβώς «ξεγύμνωσαν» με διάφορα τερτίπια την Κυπριακή άμυνα πριν εισβάλλουν με την πρώτη ευκαιρία στο μαρτυρικό νησί της Αφροδίτης με τις πλάτες των μεγάλων «συμμάχων» μας!

ΚΥΠΡΙΑΚΟ ΚΑΙ ΕΛΛΑΔΙΚΟ

 του Ιωάννη Μαύρου

Έχουν γραφτεί τόσα και τόσα για το Κυπριακό και υπάρχουν τόσοι άλλοι αρμοδιότεροι να συνεισφέρουν τις γνώσεις τους επί του θέματος ώστε θα περιοριστώ σε μια προσωπική αφήγηση, σε ένα ‘απόσταγμα’.

Αυτό ίσως λίγο θα ενδιέφερε αν ο πατέρας μου δεν ήταν ο Αντιπρόεδρος και Υπουργός Εξωτερικών της Κυβέρνησης Εθνικής Ενότητας, εκείνος που εκπροσώπησε την Ελλάδα στις δύο Διασκέψεις της Γενεύης, τον Ιούλιο και τον Αύγουστο του 1974 όταν, μετά το πραξικόπημα της χούντας των Αθηνών εναντίον του Προέδρου Μακαρίου, η Τουρκία εισέβαλε στην Κυπριακή Δημοκρατία και κατέχει έκτοτε σχεδόν 40% του νησιού.

 

Έτυχε τις μέρες εκείνες να παρακολουθώ θερινά μαθήματα στο πανεπιστήμιο στη Νέα Υόρκη και κατάφερα να εξασφαλίσω μια θέση στα θεωρεία του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ όταν ο Μακάριος έκανε την δραματική του έκκληση στις 19 Ιουλίου, την παραμονή της Τουρκικής εισβολής. Όταν, πολύ αργότερα, πρωτάκουσα την μομφή ότι τότε ο Μακάριος “κάλεσε την Τουρκία να επέμβει”, ανέτρεξα στην ομιλία του και επιβεβαίωσα με ανακούφιση ότι δεν είχε ίχνος αληθείας. Η έκκλησή του ήταν προς το Συμβούλιο Ασφαλείας. Μίλησε όμως, ατυχώς, για “εισβολή της Ελλάδας”…

 

Ουδείς αναμάρτητος και ασφαλώς ο Μακάριος έχει τις ευθύνες του, όχι τόσο για τις ενέργειές του ως Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας αλλά γιατί υπέκυψε, το 1958, στη Δύση και εγκατέλειψε τον αγώνα των Ελλήνων -Κυπρίων και Ελλαδιτών- για Ένωση και αποδέχθηκε τελικά τη μοιραία Συμφωνία Ζυρίχης-Λονδίνου, υπό τις αφόρητες πιέσεις των Καραμανλή, Αβέρωφ και Παλατιού. Η Συμφωνία αναγόρευε την Τουρκία σε “εγγυήτρια δύναμη”, με επεμβατικά δικαιώματα και παρουσία στρατού στο νησί, και την μουσουλμανική μειονότητα του 18% σε “τουρκική κοινότητα” με δικαιώματα βέτο που καθιστούσαν αδύνατη τη λειτουργία του πολιτεύματος της Κυπριακής Δημοκρατίας.

 

«Βόμβα» του υπουργού Eξωτερικών για τα όπλα που στέλνει η Δύση

 

Κάτι βαθύτερο κρύβεται πίσω από τις αιχμές Δένδια για λαθρεμπόριο όπλων από το Κίεβο και τη μερική αποστασιοποίηση από τη στάση της Δύσης

Να δω τώρα πού θα πάνε να κρυφτούν όλοι αυτοί που υποστήριζαν μετά πάθους τον Ζελένσκι στα γραπτά τους και κατηγορούσαν τον επικεφαλής της ελληνικής διπλωματίας όταν αποφάσισε να κάνει διάβημα στην ουκρανική κυβέρνηση για την πτώση του Αντόνοφ. Να δω τι θα ψελλίσουν.

• Από τον 
  Μανώλη Κοττάκη
• Από τη ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

Ο υπουργός Εξωτερικών της χώρας Νίκος Δένδιας, ο οποίος αποκλείεται να έκανε τη δήλωση που παραθέτουμε χωρίς συνεννόηση με τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη (ούτε και το διάβημα – η σχέση τους είναι εξαιρετική), ήταν σχεδόν ξεκάθαρος στη συνέντευξή του στον ιστότοπο Newsbomb του Δημήτρη Γιαννακόπουλου: «Η ενίσχυση της Ουκρανίας με αμυντικό υλικό από τη Δύση γίνεται επ’ ονόματι συγκεκριμένων αρχών της δημοκρατίας, της σταθερότητας, της ειρήνης, της ασφάλειας (…), άρα δεν είναι δυνατόν η ίδια η εξαγωγή να ενυποθηκεύει τις αξίες για τις οποίες γίνεται». Κατά συνέπεια η ελληνική κυβέρνηση και ο υπουργός Εξωτερικών είναι οι πρώτοι στη Δύση που θέτουν επισήμως ζήτημα λαθρεμπορίου όπλων από την κυβέρνηση της Ουκρανίας. Οι πρώτοι που, με αφορμή την πτώση του Αντόνοφ στην εκλογική περιφέρεια του υπουργού Αμυνας Νίκου Παναγιωτόπουλου, ζητούν εξηγήσεις από την ουκρανική κυβέρνηση για το γεγονός ότι από την πτώση του ουκρανικού αεροσκάφους κινδύνεψε η ζωή Ελλήνων πολιτών. Και το ερώτημα είναι γιατί. Γιατί τώρα. Υπάρχουν δύο απαντήσεις γι’ αυτό:

Την πρώτη τη γράψαμε προχθές από αυτήν εδώ τη θέση, όταν δεν τολμούσε να τη γράψει κανείς. Η Ελληνική Δημοκρατία διασφάλισε τα νώτα της και την αξιοπιστία της σε περίπτωση που αποκαλυφθεί στο σύνολό του τυχόν δίκτυο λαθρεμπορίας.

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ ΑΓΣΕΕ :Όπως και εάν φθάσει ο ασθενής, τα νοσοκομεία πρέπει να προσφέρουν Υγειονομικές Υπηρεσίες

 

Ανησυχία και ανασφάλεια μας προξένησε το τραγικό περιστατικό με τον άνδρα που, ασθενής, προσήλθε στο νοσοκομείο «Άγιος Ανδρέας» στην Πάτρα, πλην όμως δεν έτυχε καμίας προσοχής. Λόγω του ότι η Μονάδα «δεν εφημέρευε». Με τελικό αποτέλεσμα την τραγική κατάληξη του ασθενούς.

Με αφορμή αυτό το θλιβερό περιστατικό αναρωτιόμαστε: «Είναι καλύτερα να περιμένει κανείς το ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ, το οποίο μπορεί να έρθει μετά από πολύ ώρα, με τον κίνδυνο μηχανικής βλάβης στο δρόμο λόγω παλαιότητας του οχήματος και με αβέβαιο αποτέλεσμα ως προς την υγεία του ασθενούς, προκείμενου το «166» να πάει τον ασθενή στο «σωστό»-εφημερεύον νοσοκομείο; Ή μήπως πρέπει ο ασθενής και οι οικείοι του να τον μεταφέρουν με ΙΧ στην πλησιέστερη υγειονομική μονάδα, με τον κίνδυνο όμως να μην τον δεχθούν;»

Σε ποια από τις δύο περιπτώσεις έχει περισσότερες πιθανότητες να τύχει νοσηλείας (δηλαδή θα επιζήσει…);

 

Τουρκικές εισβολές 1974 – 20 Ιουλίου και 14 Αυγούστου. Βαθιές οι μαρτυρίες της συνωμοσίας της Βρετανίας

 

24/7/2022

γράφει η Φανούλα Αργυρού* 

Το αεροπλανοφόρο του Βρετανικού Βασιλικού Ναυτικού HMS HERMES, το οποίο στα ανοικτά της Κερύνειας μετέφερε βρετανούς υπηκόους, μετά τη πρώτη τουρκική εισβολή, είχε προειδοποιηθεί για επιχειρήσεις ανοικτά της Κύπρου, στις 22:15 της 16^ης Ιουλίου 1974! Προτού  ακόμα φθάσουν στο Λονδίνο ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριο και ο σφαγέας Ετσεβίτ. Αμφότεροι έφθασαν στις 17 Ιουλίου 1974…

(HMS HERMES with 41 Commando Group embarked was warned off for operations in Cyprus at approximately 2215 16 July 1974…)

Στιγμιότυπο από την μεταφορά των βρετανών υπηκόων από την Κερύνεια στο Hermes- Evacuees from Kyrenia and their baggage coming up on the aircraft lift of HMS HERMES

Η χούντα ισχυριζόταν ότι υπήρξε συμπαιγνία μεταξύ Λονδίνου και Άγκυρας

Η συμπαιγνία αυτή τεκμηριώθηκε πλήρως από τα ήδη αποδεσμευθέντα βρετανικά έγγραφα, στο Βρετανικό Εθνικό Αρχείο, με επισφράγισμα  την επιβεβαίωση/ ομολογία του τότε Υπ. Εξωτερικών και Κοινοπολιτείας James Callaghan,  στην Μικτή Κοινοβουλευτική Επιτροπή αρχές του 1976, ότι όντως συμφώνησαν στην τουρκική εισβολή για αλλαγή του στάτους κβο, εφόσον το Σύνταγμα του 1960 είχε καταρρεύσει υιοθετώντας την τουρκική θέση! Επομένως όταν η χούντα ισχυριζόταν στις 20 Ιουλίου 1974 ότι υπήρξε συμπαιγνία μεταξύ Λονδίνου και Άγκυρας είχε δίκαιο, δίχως βέβαια να ελαφρύνει αυτό τη δική της θέση στα γεγονότα…

 https://simerini.sigmalive.com/article/2020/8/30/e-kleronomia-tes-terezas-mei-kai-ton-gouilson-kalakhan/

Η ηττοπάθεια και η νίκη

 

Του Γιάννη Σχίζα

Δρόμος της Αριστεράς, 16.7.22

Λένε πως η ιστορία δεν επαναλαμβάνεται, όμως το αντίθετο ισχύει – η ιστορία  επαναλαμβάνεται αλλά πάντοτε πλαισιωμένη από πρωτότυπα στοιχεία.  Απομένει σε μας , μέσα σε ένα σύνολο γεγονότων, να ανακαλύψουμε τις περιοχές της επανάληψης,  να τις μειώσουμε ή να τις  αυξήσουμε και ενδεχομένως να τις οδηγήσουμε στην κατάλληλη εξέλιξη.

Βιέννη, 1529. Ο Σουλεϊμάν ο επονομαζόμενος Μεγαλοπρεπής πολιορκεί την Βιέννη, από την οποία πολλοί κάτοικοι έχουν αποχωρήσει. Πριν απ’ όλα όμως οι στρατιές του φονεύουν τον άμαχο πληθυσμό των περιχώρων, βιάζουν τα ανήλικα κορίτσια, ξεκοιλιάζουν τις εγκύους γυναίκες, παλουκώνουν τα έμβρυα που έβγαλαν από τις κοιλιές των μανάδων τους ή τα τρυπούν με τα δόρατά τους και τα περιφέρουν εν είδει τροπαίου : Αυτά  λένε τα τουρκικά χρονικά της εποχής. Στη συνέχεια ο Σουλεϊμάν προσπαθεί να καταλάβει  τη Βιέννη έχοντας  συντριπτική στρατιωτική υπεροχή, αλλά αποτυγχάνει και αποσύρεται.

1565, οι Οθωμανοί πολιορκούν τη Μάλτα. Καταλαμβάνουν ένα από τα τρία φρούρια που κατασκεύασαν οι Ιωαννίτες Ιππότες για να τους αντιμετωπίσουν, αλλά αποτυγχάνουν να καταλάβουν τα άλλα δυο. Ο Βολταίρος γράφει στην εποχή του, «τίποτε δεν είναι πιο γνωστό από τη πολιορκία της Μάλτας».

1571, με πρωτοβουλία του Πάπα Πίου του Ε΄, συγκροτείται ο «Ιερός Αντιτουρκικός Συνασπισμός», (Sacra Liga Antiturca) ο οποίος περιλαμβάνει την Ισπανία, τη Βενετία, τη Γένουα, το Παπικό κράτος , τη Σαβοία, τη Μάλτα και άλλες μικρότερες πόλεις της Ιταλικής χερσονήσου. Σχηματίζεται  ένας  συμμαχικός στόλος  που αριθμεί  210 γαλέρες ενώ τα  πληρώματα των πλοίων έφθαναν τους 38.000 άνδρες, από τους οποίους οι 15.000 ήταν Έλληνες από τα νησιά του Ιονίου και την Κρήτη. Πλούσιοι Έλληνες είχαν εξοπλίσει πλοία  όπως ο Κερκυραίος Στυλιανός Χαλικιόπουλος, ο Ζακυνθινός Μαρίνος Σιγούρος και ο Κρητικός Μανούσος Θεοτοκόπουλος (αδελφός του ζωγράφου Δομήνικου Θεοτοκόπουλου).

BE-200: Η Παρουσία Του Ρωσικού «Γίγαντα» Ήταν Απαραίτητη Για Την Αντιμετώπιση Της «Κόλασης» Στην Πεντέλη

 H απουσία του ρωσικού γίγαντα Βeriev BE-200 εξαιτίας της επιλογής της κυβέρνησης να προχωρήσει στην επιβολή αντι-ρωσικών κυρώσεων αδιαφορώντας για τα ελληνικά συμφέροντα και τις ελληνικές ανάγκες είναι καταλυτική.

Σε μία κρίσιμη συγκυρία όπου η Αττική απειλείται από ένα τρομακτικών διαστάσεων πύρινο μέτωπο απουσιάζει το μεγαλύτερο πυροσβεστικό «όπλο» που είχε ποτέ στην διάθεσή της η Πυροσβεστική.

Το Beriev αποδείχτηκε καθοριστικό στην κατάσβεση των πυρκαγιών στο εξαιρετικά δύσκολο περσινό καλοκαίρι, και οι τεράστιες δυνατότητές του έγιναν αντιληπτές επί του πρακτέου και επί του πεδίου.

Με τι το αντικατέστησε η κυβέρνηση η οποία υποτίθεται ότι αύξησε τον προϋπολογισμό κατά 35%;

Με τα αεροσκάφη Air-Tractor.

Το λεκανοπέδιο της Αττικής θα περιμένει τα κουρασμένα CL-415 Canadair που θα έρθουν απο Θεσσαλονίκη για να σβήσουν την φωτιά στο μέτωπο της Πεντέλης-Ντράφι γιατί απλά τα “φοβερά και τρομερά” Air-Tractor δεν μπορούν να πετάξουν γιατί έχει ανέμους!

Ακόμα και τα CL-415 Canadair δυσκολεύονται στις ρίψεις νερού όταν οι άνεμοι είναι θυελλώδεις. To γιγάντιο BE-200 όμως όχι.

Λες και όταν αγοράζει κάποια χώρα πυροσβεστικά πρέπει να κλείνει συμφωνία ότι θα σβήνει την φωτιά μόνο αν δεν έχει άνεμο!

Αυτή δυστυχώς η εξέλιξη έρχεται να επιβεβαιώσει το ρεπορτάζ του pronews.gr για τα συγκεκριμένα που δεν σβήνουν ούτε ψησταριά καθώς τα αεροσκάφη δεν είναι κατάλληλα για πυροσβεστικά καθώς σχεδιάστηκαν μάλλον για… ψεκασμούς ενώ μεταφέρουν μόνο μέρος του νερού που μπορούν να φέρουν τα CL-415 (δηλαδή το μισό) και κλάσμα του αντίστοιχου φορτίου που μπορούν να φέρουν αεροσκάφη όπως το BE-200 ή το IL-76.

Μπορεί η “Παγκόσμια Πύλη” ΕΕ να φράξει τον κινέζικο “δρόμο μεταξιού”;

 

Από

 Νότης Μαριάς

 -

20/07/2022

Μπορεί η «Παγκόσμια Πύλη» της ΕΕ να φράξει τον  κινεζικό «δρόμο του μεταξιού»;

Νότης Μαριάς,  Πρόεδρος του Κόμματος ΕΛΛΑΔΑ – Ο ΑΛΛΟΣ ΔΡΟΜΟΣ, Καθηγητής Θεσμών της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, πρώην Ευρωβουλευτής, notismarias@gmail.com

Την ώρα που στην χώρα της «φαίδρας πορτοκαλέας» η μνημονιακή πολιτική τάξη συνεχίζει να ομφαλοσκοπεί οι εξελίξεις στο παγκόσμιο γίγνεσθαι τρέχουν με καταιγιστικούς ρυθμούς.

Κομβικό ζήτημα στην σύγκρουση της Δύσης με την Κίνα όπως επισημάναμε ήδη  (www.political.gr 9/7/2022 σελ. 18) είναι η τελευταία απόφαση των G7 να χρηματοδοτήσουν ένα οικονομικό πακέτο 600 δις δολαρίων προκειμένου να ανακόψουν την παγκόσμια κινεζική οικονομική επέλαση η οποία κυρίως εκφράζεται μέσα από τον περίφημο κινεζικό δρόμο του μεταξιού (www.capital.gr 27/6/2022).

Το πλαίσιο αυτό οι Βρυξέλλες ανέλαβαν  σημαντικό ρόλο μέσα από την περίφημη «Παγκόσμια Πύλη» (Global Gateway) της ΕΕ. Μάλιστα όπως δήλωσε η Πρόεδρος της Κομισιόν στην τελευταία συνάντηση των G7 η «Παγκόσμια Πύλη» αποτελεί την απάντηση της Ευρώπης στο παγκόσμιο επενδυτικό κενό. Πρόκειται για μια πρωτοβουλία που εντάσσεται πλέον στην απόφαση των G7  «Σύμπραξη για Παγκόσμιες Υποδομές και Επενδύσεις». Έτσι στα 200 δισεκατομμύρια δολάρια που  ανακοινώθηκαν από τον Τζο Μπάιντεν, η ΕΕ κινητοποιεί 300 δισεκατομμύρια ευρώ έως το 2027 (www.ec.europa.eu  26/6/2022).

Την πρωτοβουλία των Βρυξελλών για τη δρομολόγηση της «Παγκόσμιας Πύλης της ΕΕ» είχαμε την ευκαιρία να αναλύσουμε ήδη από το Δεκέμβριο του 2021 (www.political.gr 4/12/2021, σελ. 14).

Στο πλαίσιο αυτό είχαμε επισημάνει ότι «με κοινή δήλωσή τους την Τετάρτη 1 Δεκεμβρίου 2021 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και ο Ύπατος Εκπρόσωπος της ΕΕ για θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφαλείας ανακοίνωσαν την απάντηση της ΕΕ στον κινεζικό δρόμο του μεταξιού. Πρόκειται για την πρωτοβουλία «Παγκόσμια Πύλη» που στόχο έχει να κινητοποιήσει έως και 300 δισεκατομμύρια ευρώ σε επενδύσεις την περίοδο 2021-2027 στους τομείς «της ψηφιακής τεχνολογίας, της ενέργειας και των μεταφορών και την ενίσχυση των συστημάτων υγείας, εκπαίδευσης και έρευνας σε ολόκληρο τον κόσμο» (ec.europa.eu 1/12/2021). Και όλα αυτά «προκειμένου να στηρίξει τη διαρκή ανάκαμψη σε παγκόσμιο επίπεδο, λαμβάνοντας υπόψη τις ανάγκες των εταίρων» της «και τα συμφέροντα της ίδιας της ΕΕ». Σύμφωνα με τη Ευρωπαϊκή Επιτροπή «οι χώρες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος αντιμετωπίζουν σημαντικό έλλειμμα χρηματοδότησης υποδομών — η Παγκόσμια Τράπεζα εκτιμά ότι το έλλειμμα αυτό υπερβαίνει τα 2,7 τρισ. δολάρια ΗΠΑ το 2019» ενώ «σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της G20, το έλλειμμα επενδύσεων στις παγκόσμιες υποδομές θα φτάσει τα 13 τρισ. ευρώ έως το 2040» Προκειμένου λοιπόν να καλυφθεί το εν λόγω επενδυτικό κενό σε υποδομές απαιτούνται επενδύσεις ύψους 1,3 τρισ. ευρώ ετησίως καθώς μόνο έτσι εκτιμάται ότι θα μπορέσει να επιτευχθεί ο στόχος της βιώσιμης ανάπτυξης.

Αφίσα της Δημοκρατικής Κίνησης Εθνικής Απελευθέρωσης

Η Ρωσία έχει δίκιο-Αλλάζουμε τον κόσμο!

Αν σας αγγίζει αυτή η αφίσα διαδώστε την στο διαδίκτυο – Στείλτε το μήνυμα ότι ΗΠΑ-ΝΑΤΟ πρέπει να ηττηθούν στην Ουκρανία – Πείτε δυνατά ότι πρέπει να μπει ένα τέρμα στην αμερικανοκρατία στην πατρίδα μας, την Ευρώπη και τον κόσμο – Διακηρύξτε το αίτημα για ένα πλουραλιστικό κόσμο, όπου και τα μικρότερα κράτη έχουν δικαίωμα να έχουν φωνή και παρουσία – Παλέψτε για μια ελεύθερη, ανεξάρτητη, παραγωγική και δίκαιη Ελλάδα.

 

Ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών για την υπόθεση Λιγνάδη

  

«”Ποινικός λαϊκισμός” και η απονομή της δικαιοσύνης – Κοινό περί δικαίου αίσθημα – Κριτική δικαστικών αποφάσεων – Τεκμήριο αθωότητας – 497 παρ.8 ΚΠΔ – Ψήφισμα Δ.Σ.Α.

1. Το ΔΣ του ΔΣΑ, με αφορμή τις δημόσιες τοποθετήσεις και αντιδράσεις, που εκδηλώνονται μετά τις πρόσφατες ποινικές υποθέσεις που απασχόλησαν και απασχολούν την ελληνική κοινωνία, εξέδωσε την ακόλουθη ανακοίνωση:

Το ΔΣ του ΔΣΑ θεωρεί εύλογο και αναμενόμενο το αυξημένο ενδιαφέρον της κοινής γνώμης για την εξέλιξη υποθέσεων με ειδεχθή εγκλήματα και ιδίως όταν αυτά διαπράττονται κατά ανηλίκων καθώς επίσης και την έκφραση γνώμης και κριτικής από τους πολίτες.

2. Κορωνίδα του ευρωπαϊκού νομικού πολιτισμού, στο πεδίο του ποινικού δικαίου, αποτελεί το τεκμήριο αθωότητας του κατηγορουμένου. Ο κατηγορούμενος θεωρείται αθώος μέχρι την έκδοση αμετάκλητης καταδικαστικής δικαστικής απόφασης και η βασική αυτή αρχή δεν πρέπει να κάμπτεται από οποιονδήποτε και για οποιοδήποτε λόγο.

3. Σε μία δημοκρατική και ευνομούμενη Πολιτεία, η Δικαιοσύνη απονέμεται από τα Δικαστήρια, σύμφωνα με τους θεσμοθετημένους ουσιαστικούς και δικονομικούς κανόνες, οι οποίοι πρέπει να εφαρμόζονται έναντι όλων, χωρίς καμία διάκριση. Οποιαδήποτε προσπάθεια επηρεασμού της δικαστικής κρίσης σε υποθέσεις που βρίσκονται σε εξέλιξη είναι καταδικαστέα, ιδίως όταν προέρχεται από πρόσωπα με θεσμικό ρόλο.

4. Το κοινό περί δικαίου αίσθημα, όπως γίνεται υποκειμενικά αντιληπτό, δεν μπορεί να προδικάζει το αποτέλεσμα της δικαστικής κρίσης, πέραν της κείμενης νομιμότητας, ούτε δικαιολογείται να υποκινεί φαινόμενα ποινικού λαϊκισμού, όπως, δυστυχώς, έχουμε διαπιστώσει, κατ’ επανάληψη, από τις σχετικές κυβερνητικές νομοθετικές πρωτοβουλίες.

ΠΡΟΕΔΡΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ 2023

 

ΠΡΟΕΔΡΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ 2023

ΚΥΠΡΙΑΚΟ-ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΟ

Περιοριζόμαστε με αυτή την ανάρτηση στην ενημέρωση του Λαού για όσα κρύβονται πίσω από μεγαλόστομες, επικοινωνιακά διασκευασμένες διακηρύξεις και δηλώσεις και αφορούν τους πρόσφυγες και εκτοπισμένους μας. 

Υπό το φως και του μηνός Ιουλίου, μήνα ο οποίος ξυπνά μνήμες τραγικές στον καθένα μας από το προδοτικό πραξικόπημα και την Τουρκική εισβολή, σημειώνουμε φέτος μια ιδιαίτερα αναβαθμισμένη επικοινωνιακή εκστρατεία παραπληροφόρησης και παγίδευσης του Λαού, με μεγάλα λόγια και κούφια συνθήματα, χωρίς αντίκρισμα. Κυβέρνηση και οι Κομματικές Ηγεσίες καθώς και οι «εκλέξιμοι» υποψήφιοί τους, Νίκος Χριστοδουλίδης, Ανδρέας Μαυρογιάννης και Αβέρωφ Νεοφύτου, όλοι τους υπέρμαχοι της Τουρκο - Βρετανικής λύσης ΔΔΟ, παρουσιάζονται περισσότερο αντικατοχικοί,  αγωνιστικοί και αντιστασιακοί από ποτέ. Η απελευθέρωση του τόπου και η κατοχύρωση των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων όλων των κατοίκων προβάλλονται ως θέση, ενώ η πραγματικότητα μέσα από τις  πολιτικές πράξεις και ενέργειες όλων των πιο πάνω, δεν περιλαμβάνει  ως στόχο την απελευθέρωση του τόπου μας, ούτε την επιστροφή των προσφύγων.

Οι υποσχέσεις που δίδονται από τους πιο πάνω για ελευθερία και κατοχύρωση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, σε μνημόσυνα στη μνήμη όσων έδωσαν τη ζωή τους υπερασπιζόμενοι την Κυπριακή Δημοκρατία στο Πραξικόπημα και την Τουρκική εισβολή, καθώς και σε ομιλίες άλλες όπως π.Χ. στη Βουλή 15.7.2022,  αποτελούν πρόκληση διότι, οι πολιτικές  τους για λύση ΔΔΟ δεν έχουν στόχο την ελευθερία του τόπου, ούτε την αποκατάσταση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων μας αλλά, τη συνθηκολόγηση με την κατοχή και τα παράγωγά της.  Γνωρίζουν πολύ καλά ότι ο Λαός δεν είναι έτοιμος να συνθηκολογήσει και γιαυτό εκμεταλλεύονται αυτές τις μέρες και του λένε αυτά που γνωρίζουν ότι θέλει να ακούσει, με στόχο την κλοπή ψήφων στις Προεδρικές εκλογές του 2023.