Το ΣΤΑΡ, οι «μεμονωμένες περιπτώσεις» και … ο καραγκιόζης!

  

Ο τηλεοπτικός σταθμός ΣΤΑΡ είναι ο μοναδικός ελληνικός σταθμός εθνικής εμβέλειας ο οποίος συνεχίζει ασταμάτητα, εδώ και χρόνια, να μεταδίδει μέσα σε κάθε ελληνικό σπίτι την τουρκική γλώσσα και την τουρκική προπαγάνδα «ήπιας ισχύος» με την μορφή τηλεοπτικής σειράς, έναντι άγνωστου ύψους «κερδών».

Τα κέρδη του τηλεοπτικού σταθμού ΣΤΑΡ από την συνεχή μετάδοση τουρκικής προπαγάνδας μέσα σε κάθε ελληνικό σπίτι είναι βέβαια άγνωστα, αλλά οι πληθωρικές «εισπράξεις» μπορούν εύκολα να υπολογιστούν:

Εξασφάλιση 1.000 περίπου (ναι, χιλίων) επεισοδίων τουρκικής προπαγάνδας σε «ανταγωνιστικές τιμές» που προσφέρουν με επιδοτήσεις οι τούρκοι ισλαμιστές, σε συνδυασμό με έως σαράντα τρία διαφημιστικά μηνύματα ανά επεισόδιο (εκτός δεκαπενταύγουστου),  προσφέρουν απλόχερα πλούσιες «εισπράξεις» στα ταμεία του καναλιού. Αν υπολογίσει κανείς χίλια επεισόδια επί των τιμών χρέωσης κάθε διαφημιστικού μηνύματος, εύκολα καταλήγει σε «εισπράξεις» μερικών δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ, για την μετάδοση χιλίων περίπου επεισοδίων τουρκικής προπαγάνδας «ήπιας ισχύος» μέσα σε κάθε ελληνικό σπίτι!

Η Τουρκία ωθείται στην άβυσσο"

    

Κρίσιμη καμπή στα ελληνοτουρκικά

  

Ο υπαρκτός κίνδυνος της σύγκρουσης και η ατλαντική επιδιαιτησία

Του ΠΕΤΡΟΥ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΑΝΟΥ

Η ένταση μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας λόγω των ερευνών του Oruc Reis έχει ήδη ξεπεράσει σε διάρκεια την κρίση του Χόρα, το 1976. Ο κίνδυνος θερμού επεισοδίου έστω από ατύχημα δεν είναι καθόλου αμελητέος, όπως έδειξε το περιστατικό με την ελληνική φρεγάτα Λήμνος και την τουρκική Kemal Reis. Εύλογα η κοινή γνώμη αναρωτιέται γιατί φτάσαμε ως εδώ και τι πρέπει να περιμένουμε στο εγγύς μέλλον.

Οι ελληνοτουρκικές σχέσεις βρίσκονται σε τροχιά κλιμακούμενων εντάσεων τα τελευταία χρόνια εξ αιτίας σειράς παραγόντων. Τρεις από αυτούς παίζουν προεξάρχοντες ρόλους. Ο πρώτος σχετίζεται με την ανακάλυψη μεγάλων κοιτασμάτων φυσικού αερίου στην Ανατολική Μεσόγειο την προηγούμενη δεκαετία- το ισραηλινό Λεβιάθαν το 2010, το κυπριακό Αφροδίτη το 2011 και το αιγυπτιακό Ζορ το 2015. Οι ανακαλύψεις δημιούργησαν προσδοκίες για ανάλογα κοιτάσματα στο χώρο της ελληνικής υφαλοκρηπίδας και τράβηξαν το ενδιαφέρον μεγάλων εταιρειών όπως η αμερικανική Exxon, η γαλλική Total, η ιταλική ENI και η ρωσική Novatek.

Ο πιο κοντινός και εύκολος δρόμος διοχέτευσης του φυσικού αερίου από αυτά τα κοιτάσματα στην Ευρώπη θα ήταν μέσω Τουρκίας. Ωστόσο η κυβέρνηση Ερντογάν είχε ήδη προκαλέσει την οργή του Ισραήλ από την υπόθεση του Μαβί Μαρμαρά (2010) και της Αιγύπτου λόγω της υποστήριξης των Αδελφών Μουσουλμάνων στην «Αραβική Άνοιξη» (2011), ενώ οι Αμερικανοί δεν έβλεπαν με καλό μάτι τη διευρυνόμενη συνεργασία της με τη Μόσχα (S-400 κ.α.) μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα του 2016.

Ευρωπαϊκό «τελεσίγραφο» στην Τουρκία για τις γεωτρήσεις

της Δήμητρας Κυρανούδη

Ο γερμανικός τύπος συνεχίζει να παρακολουθεί στενά τις εξελίξεις στα ελληνοτουρκικά. Ρεπορτάζ και αναλύσεις για την άτυπη Σύνοδο των ΥΠΕΞ στο Βερολίνο και τη συμφωνία για επεξεργασία καταλόγου κυρώσεων προς την Τουρκία.

Στην άτυπη Σύνοδο των υπουργών Εξωτερικών της ΕΕ στο Βερολίνο εστιάζουν ρεπορτάζ των γερμανικών ΜΜΕ με το δίκτυο n-tv σε ρεπορτάζ με τίτλο «Η ΕΕ θέτει τελεσίγραφο στην Τουρκία για τη διαμάχη με το φυσικό αέριο» να σημειώνει ότι «σύμφωνα με Ευρωπαίους διπλωμάτες υπήρξε ευρεία συναίνεση για την προετοιμασία των κυρώσεων». Στο πλαίσιο της διένεξης Ελλάδας-Toυρκίας για την εκμετάλλευση φυσικών πόρων στην Ανατολική Μεσόγειο η αποστολή πολεμικών πλοίων στην περιοχή, παρατηρεί το n-tv, «εγείρει ανησυχία στην ΕΕ ότι η διαμάχη μπορεί να οδηγήσει σε στρατιωτική κλιμάκωση».

Δήλωση Μίκη Θεοδωράκη 27.08.2020

Πληροφορήθηκα από φίλους ότι κάποιοι αναρτούν στο διαδίκτυο παλαιότερα άρθρα μου σχετικά με τα ελληνοτουρκικά.

Είναι αυτονόητο, ότι οι τότε συνθήκες δεν έχουν απολύτως καμία σχέση με τις σημερινές.

Σήμερα που οι Τουρκικές φρεγάτες αρμενίζουν στο Αιγαίο σε ελληνικά ύδατα, την επομένη μιας πραγματικής επίθεσης που δεχθήκαμε στον Έβρο από την Τουρκία του Ερντογάν, ο οποίος -ανεπίτρεπτα προσβλητικός- συμπεριφέρεται σαν να επιδιώκει με κάθε τρόπο θερμό επεισόδιο (για να μην αναφερθώ στα φοβερά προβλήματα που αντιμετωπίζουμε εδώ και πάρα πολύ καιρό από την εγκληματική μεταχείριση των προσφύγων που μεταφέρθηκαν κατά εκατοντάδες στα νησιά μας κάτω από απάνθρωπες συνθήκες από Τούρκους διακινητές με την πλήρη κάλυψη και βοήθεια του σημερινού Τουρκικού κράτους), εννοείται ότι δεν μπορεί να με αντιπροσωπεύουν οι τότε απόψεις μου.

Βεβαίως είμαι και θα είμαι πάντα υπέρ της ειρηνικής συνύπαρξης των δύο λαών μας όπως και όλων των λαών της γης αλλά πάντα με τον όρο της αμοιβαιότητας, της αλληλοκατανόησης και του αμοιβαίου σεβασμού της εδαφικής ακεραιότητας και ανεξαρτησίας του κάθε κράτους, των διεθνών συνθηκών που έχουν υπογραφεί και του Διεθνούς Δικαίου γενικότερα.

Σήμερα ο ελληνικός λαός αντιμετωπίζει μια άκρως επιθετική και απειλητική πολιτική από την Τουρκία του Ερντογάν και εγώ ως Έλληνας δεν είναι δυνατόν να μην είμαι στρατευμένος στην υπεράσπιση των Δικαίων μας.

Αθήνα, 27.8.2020

Μίκης Θεοδωράκης

http://www.mikistheodorakis.gr/el/writings/statements/?nid=5459&fbclid=IwAR2E2cOTpQVxxTlkZ5O8FB-ipTYUwswQTG2bZac3GF51Gouv2DfviSENVfQ

χόλιο

Κοινοποίηση

«Κεραυνοί» Μακρόν Κατά Άγκυρας: «Η Τουρκία Δεν Καταλαβαίνει Από Λόγια - Μόνο Από Πράξεις»! - Ακούει Η Αθήνα;

Η Γαλλία αναμένεται να σκληρύνει τη στάση της απέναντι στην Τουρκία, με αφορμή τις τελευταίες προκλήσεις της στην Ανατολική Μεσόγειο.

Ο Εμανουέλ Μακρόν, σε συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε στο Παρίσι, ανέφερε μεταξύ άλλων πως η Άγκυρα σέβεται μόνο λόγια που συνοδεύονται από πράξεις. Όπως τόνισε ο Γάλλος Πρόεδρος: «Σε ό,τι αφορά στην κυριαρχία στη Μεσόγειο, οφείλω να είμαι συνεπής σε έργα και λόγια. Μπορώ να σας πω πως οι Τούρκοι αντιλαμβάνονται και σέβονται μόνον κάτι τέτοιο. Εάν λες λόγια που δεν συνοδεύονται από πράξεις… Αυτό που η Γαλλία έπραξε φέτος το καλοκαίρι ήταν σημαντικό: είναι μια πολιτική "κόκκινων γραμμών". Την εφάρμοσα στη Συρία».

Αυτός είναι ο κατάλογος των κυρώσεων που σχεδιάζει η Ε.Ε. για την Τουρκία

skal 

Μπορέλ: Προχωρά η προετοιμασία για λίστα κυρώσεων κατά της Τουρκίας – τι περιλαμβάνει

Να απέχει από μονομερείς δράσεις στην Ανατολική Μεσόγειο κάλεσε την Τουρκία ο Ύπατος Εκπρόσωπος της Ε.Ε. Ζοζέπ Μπορέλ στη σημερινή κοινή συνέντευξη Τύπου με τον υπουργό Εξωτερικών της Γερμανίας, Χάικο Μάας στο Βερολίνο.

“Θέλουμε να βρούμε έναν δρόμο για πιο υγιείς σχέσεις” με την Τουρκία, ανέφερε ο Μπορέλ, προσθέτοντας ότι “θα πρέπει να δουλέψουμε για να υπάρχει ένα περιθώριο διαλόγου”.

Ο επικεφαλής της ευρωπαϊκής διπλωματίας υπογράμμισε ότι το Συμβούλιο εκφράζει την πλήρη αλληλεγγύη του σε Ελλάδα και Κύπρο και έστειλε ξεκάθαρο μήνυμα στην Άγκυρα, επισημαίνοντας ότι υπάρχει συμφωνία μεταξύ των ΥΠΕΞ “να επιταχυνθεί η εργασία για τη λίστα με κυρώσεις”.

Αεροναυτική ομπρέλα γύρω από την Κύπρο

του Γιάννου Χαραλαμπίδη

Η Τετραμερής λαμβάνει σάρκα και οστά και το παιχνίδι κυρώσεων σε βάρος της Τουρκίας - Στρατιωτική άσκηση υπό τη διοίκηση της Γαλλίας με ελληνικές και ιταλικές φρεγάτες, με «Ραφάλ» και F-16 και με θετική τη στάση του Ισραήλ και της Αιγύπτου

Σάρκα και οστά παίρνει η Τετραμερής, με την πρώτη αεροναυτική άσκηση στα ανοικτά της Κύπρου, που θα διεξαχθεί από τις 25 ώς τις 28 του μήνα. Στην άσκηση λαμβάνουν μέρος γαλλικές, ελληνικές και ιταλικές φρεγάτες και ό,τι ναυτικό και άλλο υλικό, κυρίως υποδομών, διαθέτει η Εθνική Φρουρά. Η Γαλλία έχει τη διοίκηση της άσκησης και στη Βάση Ανδρέας Παπανδρέου θα σταθμεύσουν έξι δικά της μαχητικά τύπου «Ραφάλ», ενώ η Ελλάδα συμμετέχει με τρία F-16.

Τι σημαίνει τουρκική κυριαρχία για τη Γαλλία

Η στρατηγική της Γαλλίας στην Α. Μεσόγειο και στην ΕΕ

Τα ενεργειακά παιχνίδια και η σχέση Γερμανίας - Ρωσίας

Τα μηνύματα

Η άσκηση περιλαμβάνει διάφορα σενάρια, από αντιαεροπορική κάλυψη, ώς νηοψίες και αντιμετώπιση τρομοκρατικών κτυπημάτων. Είναι, δε, εντός της λογικής του ευρωπαϊκού αμυντικού συστήματος ασφαλείας. Βεβαίως, συγκυριακά αποστέλλεται και αποτρεπτικό μήνυμα στην Τουρκία, αλλά και συναφή μηνύματα στήριξης, κυρίως από τη Γαλλία, στους υπόλοιπους εταίρους της ΕΕ που θα συνεδριάσουν ατύπως στις 27 και 28 του μήνα, σε επίπεδο Συμβουλίου, για να συζητήσουν την κατάσταση στην Ανατολική Μεσόγειο και τα προβλήματα που δημιουργούνται λόγω των έκνομων και επιθετικών κινήσεων της Άγκυρας.

Κλείνει το μάτι η Αίγυπτος

Der Spiegel για Αγία Σοφία : "Εκνευριστική παράσταση του Ερντογκάν"

«Η εκνευριστική παράσταση του Ερντογάν» τιτλοφορείται σημερινό άρθρο της ηλεκτρονικής έκδοσης του περιοδικού «Der Spiegel» σχετικά με την μουσουλμανική προσευχή που πραγματοποιείται σήμερα στην Αγία Σοφία. Ο αρθρογράφος σημειώνει ότι o Τούρκος Πρόεδρος τιμά την φήμη του ως «έμπειρου λαϊκιστή», ο οποίος με κάθε είδους «μαγικά» επιχειρεί αντιμετωπίσει την πτώση της δημοτικότητάς του.

«Για τον Ερντογάν, η επαναχρησιμοποίηση του ιστορικού κτηρίου ως τζαμιού αποτελεί μια σημαντική συμβολική πράξη. Με αυτόν τον τρόπο είναι σε θέση να παρουσιαστεί ως αποφασιστικός ηγέτης και υπερασπιστής των συμφερόντων των ιδιαίτερα θρησκευτικών ή/και εθνικιστών Τούρκων», αναφέρει το γερμανικό περιοδικό και επισημαίνει ότι πολλοί Τούρκοι την ίδια στιγμή, ειδικά στην κοσμική Κωνσταντινούπολη, θα κουνήσουν το κεφάλι σε ένδειξη αποδοκιμασίας, ενώ θα αναρωτηθούν γιατί ο Πρόεδρος δεν χρησιμοποιεί τον χρόνο του για να ασχοληθεί με την αντιμετώπιση της κρίσης του κορονοϊού ή την τουρκική οικονομία που αντιμετωπίζει μεγάλα προβλήματα.

Στ. Καλαφάτης: Ο Ερντογάν δεν μπορεί να παίζει με την Ελλάδα

Eurokinissi

«Ο Ερντογάν άνοιξε πολλά μέτωπα, αποθρασύνθηκε από την ανοχή που βρήκε και τώρα ξεπερνά τα όρια. Με την Ελλάδα, όμως, δεν μπορεί να παίζει. Είτε θα συνέλθει, είτε θα το μετανιώσει», αναφέρει ο γραμματέας της Κ.Ο. της Ν.Δ. Σταύρος Καλαφάτης, σε συνέντευξή του στη «Μακεδονία της Κυριακής».

Σημειώνει, επίσης ότι από το 1973 η Τουρκία «προκάλεσε αλλεπάλληλες κρίσεις, πρόσθεσε αυθαίρετες διεκδικήσεις, δέχτηκε πολλές φορές την επανέναρξη διαλόγου, αλλά πάντα τον υπονόμευε και τον τίναζε στον αέρα», προσθέτοντας πως «παράταση της ίδιας στρατηγικής απειλεί την ειρήνη και τη σταθερότητα στην περιοχή ενώ δεν υπηρετεί ούτε τα δικά της συμφέροντα» και τονίζει ότι «οφείλει να εγκαταλείψει το ρόλο του πειρατή και να προσέλθει στο τραπέζι του διαλόγου με μόνο χαρτί τη Σύμβαση των Η.Ε. για το Δίκαιο της Θάλασσας, για τη μια και μόνη εκκρεμότητα που αφορά στην οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών».

Πηγή: ΑΜΠΕ

Είναι η αντιμετώπιση της τουρκικής επεκτατικότητας προτεραιότητα της Αθήνας;

του Κώστα Μαυρίδη* 

Συχνά αναδεικνύουμε λάθη και αδυναμίες της Αθήνας (και της Λευκωσίας φυσικά), επειδή πιστεύουμε στις δυνατότητες του Ελληνισμού να προασπίζεται το Διεθνές Δίκαιο και να διαμορφώνει τις εξελίξεις στην Αν. Μεσόγειο (κοιτίδας της ιστορίας μας για χιλιάδες έτη), και όχι να λαθρο-επιβιώνει στην σκιά της νεοοθωμανικής επικυριαρχίας.  Επιπλέον, επικεντρωνόμαστε στην ανεπάρκεια της πολιτικής ηγεσίας επειδή αυτή λαμβάνει τις αποφάσεις για αντιμετώπιση της τουρκικής επεκτατικότητας. Η στρατιωτική ηγεσία και οι ένοπλες δυνάμεις του Έθνους εκτελούν αποφάσεις, εν ανάγκη με παλλαϊκή συστράτευση και τις εμπιστευόμαστε απόλυτα. 
        
Για μήνες τεκμηριώνουμε ότι η Αθήνα κινείται χωρίς «κόκκινες γραμμές», που την  καθιστά επιρρεπή σε συνεχείς υπαναχωρήσεις, ενώ ταυτοχρόνως ακυρώνεται η αποτρεπτική δυνατότητα των «κόκκινων γραμμών». Σε αυτούς τους μήνες, στα ελλαδικά ΜΜΕ επικράτησε ότι «η Τουρκία επιδιώκει θερμό επεισόδιο στο Αιγαίο (ή και σύρραξη) και η Αθήνα πρέπει να αποφύγει την παγίδα». Καλόπιστη άποψη, πλάνη ή τουρκική προπαγάνδα;

Το κατά πόσον η Τουρκία επιδιώκει θερμό επεισόδιο, έχει απαντηθεί στην πράξη. Το συμβάν με την δυσανάλογη ζημιά στην τουρκική φρεγάτα, όχι μόνο δεν υπήρξε αφορμή θερμού επεισοδίου, αλλά αποσιωπήθηκε από το καθεστώς Ερντογάν.

Καθολική απαίτηση για ενίσχυση της στρατιωτικής δύναμης σε Κύπρο (και Ελλάδα)

skal 

Δημοσκόπηση: Σημαντική κρίνεται από αρκετούς και η απόκτηση πολεμικών πλοίων και μαχητικών αεροσκαφών

Την καθολική απαίτηση των Ε/κ για ενίσχυση της στρατιωτικής δύναμης, και ειδικά των οπλικών συστημάτων που διαθέτει η Κυπριακή Δημοκρατία, αποτυπώνει με συγκυρία την κλιμακούμενη τουρκική προκλητικότητα στην Ανατολική Μεσόγειο, δημοσκόπηση που διενήργησε ο Οργανισμός IMR/University of Nicosia™ για λογαριασμό της «Σημερινής» της Κυριακής.

Οι συμπολίτες μας, σχεδόν στο σύνολό τους, στέλνουν ξεκάθαρο μήνυμα γύρω από την επιβεβλημένη αναγκαιότητα ενδυνάμωσης της αποτρεπτικής ισχύος της Κύπρου, με τους περισσότερους να κρίνουν ότι προτεραιότητα προς την κατεύθυνση αυτή πρέπει ν’ αποτελέσει η απόκτηση πυραυλικών συστημάτων.

Σε μποϊκοτάζ κατά Τουρκίας καλούν Ελληνικές και Αρμενικές οργανώσεις στις ΗΠΑ

skal 

Σε κοινή τους ανακοίνωση, το Συμβούλιο Ελληνοαμερικανικής Ηγεσίας (HALC), η Αρμενική Εθνική Επιτροπή Αμερικής (ANCA) και η Οργάνωση για την Υπεράσπιση των Χριστιανών (In Defense for Christians) εντάσσουν την αλλαγή του καθεστώτος της ιστορικής Μονή της Χώρας σε ένα μακροχρόνιο και ευρύτερο πλαίσιο λεηλασίας και καταπάτησης των θρησκευτικών μειονοτήτων από την πλευρά της τουρκικής κυβέρνησης.

«Αυτή η τελευταία κίνηση συνεχίζει την μακροχρόνια τάση του τουρκικού κράτους να καταλαμβάνει και να μετατρέπει σε τζαμιά κτήρια ορόσημο για τον Χριστιανισμό και οίκους λατρείας. Τα πολιτιστικά αξιοθέατα, συμπεριλαμβανομένης της Αγίας Σοφίας, είναι μερικά από τα μόνα απομεινάρια που μαρτυρούν την κάποτε ζωντανή χριστιανική παρουσία της Τουρκίας. Στοχεύοντας τη χριστιανική πολιτιστική κληρονομιά, ο Ερντογάν και η τουρκική κυβέρνηση στοχεύουν στην ολοκλήρωση της γενοκτονίας που ξεκίνησε πριν από έναν αιώνα. Είναι απαράδεκτο και ο κόσμος δεν πρέπει να παραμείνει αδρανής», σημειώνουν χαρακτηριστικά.

Κατάκτηση

του Ανδρέα Αδριανόπουλου

Τα περισσότερα σύγχρονα κράτη κυριαρχούν σε εδάφη που κάποτε απέκτησαν με κατάκτηση. Ελάχιστοι είναι οι λαοί που κυριαρχούν στα τωρινά τους εδάφη για παραπάνω από χίλια χρόνια. Και για πολλά χρόνια, ίσως και αιώνες, ζούσαν κάτω από την ανασφάλεια πως κάποιος άλλος θα τους ανέτρεπε και θα τους έδιωχνε από την πατρογονική τους γη. Βλέπουμε έτσι και κραταιές αυτοκρατορίες να χτίζονται πάνω στα ερείπια προηγούμενων ηγεμονιών. Ενώ κι αυτές αργότερα χάνονται κάτω από την ορμή, το πάθος και τα προηγμένα οπλικά συστήματα καινούργιων κατακτητών.

Ετσι χάθηκαν οι Μακεδόνες, οι Ρωμαίοι, οι Βυζαντινοί, οι Πέρσες αλλά και οι αραβικές μωαμεθανικές δυναστείες. Ετσι διαμορφώθηκαν οι νεότερες αυτοκρατορίες, όπως η Βρετανική, η Οθωμανική, η οιονεί Αμερικανική και η Τσαρική. Με παρόμοιο τρόπο έδυσαν οι Αψβούργοι, οι Χοενζόλερν και τόσες άλλες δυναστείες στην Ισπανία, στη Γαλλία, στην Κίνα, στην Ιταλία, στο Μεξικό παλαιότερα και στη Βόρεια Αφρική και τη Νοτιοανατολική Ασία.

Νικητής είναι εκείνος που κερδίζει την τελική μάχη !

του Κωνσταντίνου Φυτιρή*

Οι τελευταίες εξελίξεις στην Ελληνική υφαλοκρηπίδα με την διεξαγωγή ερευνών από το τουρκικό πλοίο Ερευνών ORUC REIS και με την συνοδεία μεγάλου αριθμού Τουρκικών πολεμικών πλοίων, δεν αποτελεί κεραυνό εν αιθρία για όσους παρακολουθούν την πορεία των Τουρκικών ενεργειών από το 1974.  Μετά την εισβολή στην Κύπρο και την κατάληψη του 37% του εδάφους της Κυπριακής Δημοκρατίας, η Τουρκία εξέδωσε την ΝΟΤΑΜ 714 με την οποία ανοικτά πλέον άρχισε να αμφισβητεί τον Εθνικό εναέριο χώρο, την δικαιοδοσία της Ελλάδας στο FIR Αθηνών (που καλύπτει με βάση τους διεθνείς κανονισμούς όλο το Αιγαίο) και την ευθύνη για διεξαγωγή επιχειρήσεων Έρευνας και Διάσωσης. Συνοπτικά η Τουρκία ακολουθεί την αρχή «Διεκδικώ και αναλαμβάνω την δικαιοδοσία και υποχρεώσεις στην περιοχή ενδιαφέροντος, για να κατοχυρώσω κυριαρχικά δικαιώματα». Με αυτό τον τρόπο διεκδικεί το μισό Αιγαίο και την περιοχή δυτικά της Πάφου μέχρι την Ρόδο υποστηρίζοντας ότι τα νησιά δεν έχουν υφαλοκρηπίδα αλλά μόνο χωρικά ύδατα 6 νμ . Με αυτή την επεκτατική παράνομη πολιτική παραβιάζει και παραβαίνει τον Εθνικό εναέριο χώρο του Ανατολικού Αιγαίου και το FIR Αθηνών αντίστοιχα καθημερινά από το 1974.

Σταματήστε το νέο Χίτλερ τώρα !

INTERNATIONAL HELLENIC ASSOCIATION

Delaware – USA

http://www.professors-PhDs.com.

    Mail: IHAHellas@gmail.com

August 20 , 2020

Προς : Όλες τις χώρες-μέλη των Ηνωμένων Εθνών και τα μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας

Κοινοποίηση: Όλα τα μέλη του Αμερικανικού Κογκρέσου, της Αμερικανικής Γερουσίας, του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, του Ρωσικού Κοινοβουλίου και τα Διεθνή Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας

  Σταματήστε τον νέο Χίτλερ τώρα!  

Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν αφού έθεσε υπό τον ασφυκτικό έλεγχο του την σημερινή Τουρκία, εξελίσσεται ραγδαία σε νέο Αδόλφο Χίτλερ του εικοστού πρώτου αιώνα, ακολουθώντας μια επεκτατική και αναθεωρητική πολιτική με στόχο να επιβάλλει δια της βίας κυριαρχία σε όλη την Ανατολική Μεσόγειο. 

Η προπαγάνδα της Τουρκίας περί «Γαλάζιας πατρίδας» στην οποία συμπεριλαμβάνει και μεγάλα τμήματα τα οποία σύμφωνα με την UNCLOS ανήκουν στην Ελληνική και στην Κυπριακή Δημοκρατία, δεν διαφέρει καθόλου από την θεωρία του ζωτικού χώρου Lebensraum των Ναζί. 

Μέχρι σήμερα η Τουρκία υπό την ηγεσία του Ερντογάν, εισέβαλε με στρατιωτική βία στο Ιράκ, στην Συρία, στην Λιβύη, στην Κυπριακή Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη και τώρα στην Ελληνική υφαλοκρηπίδα, διακηρύσσοντας αδιανόητους για την εποχή μας στόχους νεκρανάστασης οθωμανικής αυτοκρατορίας και «αποκατάστασης» των εδαφών που είχε την περίοδο της ακμής της.

Εχθρός της Ευρώπης ο Ερντογάν;

της Ειρήνης Αναστασοπούλου

Είναι, εάν έτσι έχει αποφασίσει, απαντά Γάλλος πολιτικός επιστήμων. Για τον Γάλλο πρόεδρο το πρόβλημα είναι πόσο ακόμη θα ανέχεται η “νωθρή” Ευρώπη τον Ερντογάν με τα νεο-οθωμανικά του σχέδια.

Ένα άκρως ενδιαφέρον άρθρο που επιχειρεί να φωτίσει τους λόγους που ο Γάλλος πρόεδρος, ως μόνος στην ΕΕ, έχει σηκώσει σε τέτοιο βαθμό τους τόνους κατά του Τούρκου ομολόγου του και έχει εναντιωθεί στην παραβατικότητά του στην ανατολική Μεσόγειο, εντοπίζουμε στην εφημερίδα die Welt.  Η αρθρογράφος κάνει λόγο για περίοδο παγετώνων στις σχέσεις ανάμεσα στους δύο ηγέτες, οι οποίες έχουν επιβαρυνθεί όχι μόνο με διαφωνίες του κοντινού παρελθόντος, όπως είναι η γενοκτονία των Αρμενίων και ο “σωστός” χαρακτηρισμός της, αλλά και με τον σημερινό ρόλο της Τουρκίας στην Λιβύη και τα πεπραγμένα της στην ανατολική Μεσόγειο.

Υπέρ της Ελλάδας: 25 προσωπικότητες της Αγγλίας

Την ανησυχία τους για τις κλιμακούμενες απειλές και την ρητορική του Ταγίπ Ερντογάν στο Αιγαίο και στην ανατολική Μεσόγειο, εκφράζουν με επιστολή τους προς του «Times» του Λονδίνου, 25 προσωπικότητες της πολιτικής, των γραμμάτων και των τεχνών από τη Μεγάλη Βρετανία.
Στην επιστολή τους τονίζουν ότι η άρνηση της Τουρκίας να προσυπογράψει τη Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας του ΟΗΕ συνιστά εσκεμμένη απόπειρα να στερήσει δικαιώματα από νησιωτικά κράτη ενώ επισημαίνουν ότι η στάση του Ερντογάν προκαλεί ένταση στην περιοχή, τη στιγμή που ο σεβασμός στο διεθνές δίκαιο και στη Σύμβαση αποτελεί μονόδρομο για τη σταθερότητα στην περιοχή. Παράλληλα καλούν τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, περιλαμβανομένης της βρετανικής, να στηρίξουν την Ελλάδα και την Κύπρο,χαρακτηρίζουν ακατάλληλη στην προκειμένη περίπτωση την πολιτική ίσων αποστάσεων και ζητούν από τα μέλη του NATO να καταστήσουν σαφές πως οι προκλήσεις της Άγκυρας δεν είναι αποδεκτές.
Η επιστολή:
«Κύριε, ανησυχούμε κι εμείς βαθιά εξαιτίας της κλιμάκωσης της ρητορικής και της απειλής στο Αιγαίο και την ανατολική Μεσόγειο από τον πρόεδρο Ερντογάν (Erdogan’s Provocations, κύριο άρθρο, 15 Αυγούστου).

Η τραγικότητα του ελληνικού μας στρατού

Στο Λύκειο διδασκόμασταν μέσα από δοκίμια του Παπανούτσου την «τραγική φυσιογνωμία του Νεοέλληνα». Ο οποίος, βίωσε τις οδυνηρές ήττες του νέου Ελληνισμού οι οποίες προήλθαν μέσα από αφύσικες παραλείψεις, εγωπάθειες και ξενοκίνητους ετσιθελισμούς, θάβοντας μεγάλες ιδέες σε συντρίμμια και καμένη σάρκα το πρώτο μισό του εικοστού αιώνα. Με κορύφωση την συνειδητή εγκατάλειψη του Ποντιακού Ελληνισμού από την Ελληνική πολιτική ηγεσία, την πολυμέτωπη ήττα της Μ. Ασίας και τον εμφύλιο σπαραγμό με τους μετασεισμούς του μετά το έπος του ’40. Ενώ, διδασκόταν παράλληλα τις αληθινές δόξες των Θερμοπυλών και της Σαλαμίνας.  Και αυτό όντως τον έκανε να αισθάνεται…τραγικά.

Ως  Έλληνες της Κύπρου,  έμελλε να βιώσουμε μίαν απείρως οδυνηρότερη τραγικότητα, εκείνη του ένδοξου Ελληνικού στρατού μας. Ο οποίος, ενώ τον υποδέχθηκε γονατιστός – κατά κυριολεξία- ο κάθε αγνός Κύπριος πατριώτης όταν προωτοήλθε το ’60, μέσα από μεθοδευμένες προβοκάτσιες που προμήνυαν την μεγάλη προδοσία που θα ακολουθούσε (βλ. Κοφίνου), τα μάζεψε κακήν κακώς και εγκατέλειψε στην ουσία κάθε δυνατότητα «εγγύησης» την οποία αποδέχθηκαν και προσυπέργραψαν οι πολιτικοί ταγοί λίγα χρόνια νωρίτερα. Χρησιμοποίησαν όμως αυτά τα «εγγυητικά δικαιώματα» και την μικρή αριθμητικά δύναμη που απέμεινε, αλλά αρκετή για να οργανώσει την αφορμή μιας εισβολής και μεθόδευσαν την κατάλυση της Δημοκρατίας. Οι εφιάλτες μέσα στο στράτευμα οδήγησαν στην απόλυτη διάλυση τις ηρωικές γραμμές που έστηναν οι δικοί μας φαντάροι και Έλληνες στρατιώτες που δεν ανέχτηκαν αυτή την αμαύρωση του εθνόσημου.  Το ’74, οι επίορκοι του Ιωαννίδη στέρησαν την δυνατότητα του Κύπριου στρατιώτη να πολεμήσει όπως ήξερε και ήθελε και στέρησαν από τον Ελληνισμό ολόκληρο την μοναδική δυνατότητα να καταγάγει μια συλλογική νίκη κατά της Τουρκίας.

Είτε ζούμε με την αλήθεια είτε χανόμαστε

Του Άντη Ροδίτη

Κοινοποίησα πριν λίγες μέρες ένα έγγραφο το οποίο, βάσει του περιεχομένου του, κρίνεται ότι στα τέλη Αυγούστου 1964 η Ένωση Κύπρου-Ελλάδας ήταν εφικτή, αν την θέλαμε. Με το όχι που είπαμε (το είπε ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος στον πρωθυπουργό της Ελλάδος Γεώργιο Παπανδρέου) αποδείχτηκε ότι δεν τη θέλαμε.

Αν γινόταν τότε η Ένωση, δεν θα είχαμε όλα τα δεινά που ακολούθησαν, εμφύλιο, πραξικόπημα, εισβολή, νεκρούς και αγνοούμενους, χαμένα εδάφη. Ούτε πρόβλημα με την ΑΟΖ για την Ελλάδα σήμερα. Η ελληνική ΑΟΖ θα ήταν η μεγαλύτερη της Μεσογείου και η Κύπρος πλήρως οχυρωμένη ως ένα ακόμα νησί της Ελλάδας. Το Καστελόριζο θα ήταν συνέχεια της Κύπρου ή η Κύπρος μέρος του συμπλέγματος των Δωδεκανήσων ή του τριγώνου Ρόδος, Καστελόριζο, Κύπρος.

Αν ήταν και η Κύπρος μέρος της Ελλάδος, η Ελλάδα θα λογαριαζόταν από τους συμμάχους της πολύ πιο ισχυρή (όπως και θα ήταν). Ούτε η Τουρκία θα είχε την ισχύ που έχει σήμερα συγκριτικά με την Ελλάδα κ.λπ.

Guardian : Νταής ο Ερντογάν-Η Ευρώπη τον αγνοεί με δικό της ρίσκο

Η επιθετικότητα της Τουρκίας απέναντι τόσο στους αντιπάλους της όσο και στους συμμάχους της συνιστά απειλή για την περιφερειακή σταθερότητα, και όμως κανείς δεν είναι έτοιμος να δράσει, γράφει σήμερα σε άρθρο γνώμης η βρετανική εφημερίδα Guardian, αποκαλώντας τον Τούρκο πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν «νταή» και «απειλή» (τίτλος του άρθρου).

 

Η εφημερίδα συγκρίνει τη σκληρή κριτική που ασκεί η Ευρώπη στον πρόεδρο της Λευκορωσίας Αλεξάντερ Λουκασένκο με την απροθυμία της να καταγγείλει ανοιχτά τις πρόσφατες «επιθετικές μηχανορραφίες» στην ανατολική Μεσόγειο μιας άλλης «αιρετής δικτατορίας» –όπως την αποκαλεί – αυτής του Ερντογάν. «Η Τουρκία είναι μέλος του ΝΑΤΟ, βασικός εμπορικός εταίρος της ΕΕ, φύλακας των συνόρων και σημαντικός παράγοντας στη Συρία και την Εγγύς Ανατολή. Σε αντίθεση με τη Λευκορωσία, έχει πραγματική στρατηγική σημασία. Ίσως αυτό να εξηγεί την παράξενη σιγή πολλών κυβερνήσεων, συμπεριλαμβανομένης και αυτής του Ηνωμένου Βασιλείου. Αλλά δεν την δικαιολογεί», συνεχίζει το άρθρο, εξαιρώντας από αυτόν τον ευρωπαϊκό «κανόνα» τον πρόεδρο της Γαλλίας Εμανουέλ Μακρόν.

 

Οι εντάσεις μεταξύ της Ελλάδας και της Τουρκίας δεν είναι κάτι το καινούριο, σημειώνει η εφημερίδα, όμως αυτή η αιφνίδια, προκλητική επίτασή τους ανάγκασε τον Τούρκο δημοσιογράφο και σχολιαστή Γιαβούζ Μπαϊντάρ να αναρωτηθεί τι προσπαθεί να πετύχει ο Τούρκος πρόεδρος. Η απάντησή του: ο ανασφαλής Ερντογάν, περικυκλωμένος από την οικονομική, νομισματική και πανδημική κρίση, θέλει να ενισχύσει τη φήμη του ισχυρού ηγέτη εδραιώνοντας τη θέση της Τουρκίας στον κόσμο. «Χρειάζεται να αναπαράγει την αλαζονική εικόνα του κάθε μέρα», έγραψε.

1974 : Η αθέτηση της εκεχειρίας και το επαναλαμβανόμενο σήμερα

του Μάριου Μακρυγιάννη*

Η αθέτηση των συμφωνιών από τους τούρκους, είναι αποδεδειγμένη ενσυνείδητη λειτουργία διαμέσου της ιστορίας και είναι από της «συνήθειες» και την κουλτούρα των που φαίνεται ότι, δεν αλλάζουν ποτέ.

Στις 22 Ιουλίου 1974, ενώ η Τουρκική εισβολή βρισκόταν σε πλήρη εξέλιξη, το Συμβούλιο Ασφαλείας αποφάσισε εκεχειρία από τις 1600ω. Οι 3500 εισβολείς αφού παρέμειναν για δυο και πλέον ημέρες στην ακτή αποβάσεως, πολεμώντας με το χάος και την ανοργανωσιά τους και αφού ενισχύθηκαν με επιπλέον στρατεύματα, γράφοντας στα παλαιότερα των υποδημάτων τους την εκεχειρία, κατάφεραν, παρά την ηρωική θυσία πολλών ανδρών της ΕΦ, στις 1730ω να συνενωθούν με τις αερομεταφερόμενες δυνάμεις στην περιοχή Λευκωσίας – Κιόνελι, 90 λεπτά μετά την έναρξη της.

Στις 22 Ιουλίου, στις 1600ω, κλήθηκαν από τον ΟΗΕ οι αρχηγοί των αντιπάλων ναμ υπογράψουν το πρωτόκολλο της κατάπαυσης του πυρός. Ο αρχηγός των εισβολέων δεν παρουσιάστηκε.

Από τις 22 Ιουλίου μέχρι τις 13 Αυγούστου παρά την υποτιθέμενη εκεχειρία μεταφέρει στην Κύπρο ολόκληρη την 28 η και 39 η Μεραρχία, μέρος της 5 ης Τεθωρακισμένης Ταξιαρχίας, συμπληρώνει τις αερομεταφερόμενες Ταξιαρχίες, 225 άρματα μάχης, 200 Τεθωρακισμένα Μεταφοράς Προσωπικού, 120 πυροβόλα. Παράλληλα επεκτείνει την κατοχή του κυπριακού εδάφους καταλαμβάνοντας στις 6 Αυγούστου μεταξύ άλλων και την Λάπηθο και τον Καραβά. Υπό τα βλέμματα των Ειρηνευτών μας και χωρίς καμία παρέμβαση δημιουργεί τις προϋποθέσεις για ολοκλήρωση του σχεδίου τους.

Από τούδε και εις το εξής ενόπλως...

Του Λάζαρου Μαύρου.

ΣΤΟ 18ο έτος της συνεχιζόμενης εδραίωσης της απολυταρχίας του, ο παντοδύναμος Ερντογάν δεν κατόρθωσε ακόμη ούτε μισή βραχονησίδα μας να καταλάβει.

Παριστάνει τον μεγάλο παίκτη που παίζει στα δάκτυλά του τους Τραμπ και Πούτιν των υπερδυνάμεων ΗΠΑ - Ρωσίας και εκβιάζει σε γονυκλισίες την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Παριστάνει τον ατρόμητο πολέμαρχο που διεξάγει ταυτόχρονα πολέμους στο Κουρδιστάν, στη Συρία, στη Λιβύη.

Παριστάνει τον αήττητο νεο-Σουλτάνο, επίδοξο νεο-Πορθητή που πραγματώνει αποφασιστικά την επεκτατική στρατηγική εξάπλωσης του νεο-Οθωμανισμού του.

Αλλά δεν τόλμησε καν την κατάληψη ούτε μισής βραχονησίδας της Ελλάδας.

ΕΠΕΙΔΗ βρίσκει απέναντί του

πανέτοιμες τις ελλα-δικές μας

Ένοπλες Δυνάμεις.

Αυτό είναι το πρώτο.

Πρωτεύουσας και καθοριστικής σημασίας.

Ικανής να καθηλώνει το θράσος του.

Ικανής να τον πείθει ότι είναι δίκοπο μαχαίρι να διακινδυνεύσει μια πολεμική του ήττα.

ΔΕΥΤΕΡΟΣ παράγοντας:

Επειδή ο νεο-Οθωμανισμός του δεν βρήκε ακόμη, εντός των ελληνικών τειχών, επαρκείς ποσότητες νεο-Ραγιαδισμού.

Έλαβε το μήνυμα ο Ερντογκάν;

του Σάκη Μουμτζή

Η Τουρκία για πρώτη φορά, εδώ και πολλές δεκαετίες, γνωρίζει τέτοια διεθνή απομόνωση. Το νέο-οθωμανικό της όραμα ήταν επόμενο να δημιουργήσει την αντισυσπείρωση βασικών παικτών της περιοχής της Μεσογείου.
Σήμερα ο Τ. Ερντογάν βρίσκεται εγκλωβισμένος στην πολιτική του. Δεν μπορεί ούτε να προχωρήσει άλλο, αλλά ούτε και να υποχωρήσει.
Αυτή η αδιέξοδη κατάσταση καθρεφτίζεται στην Λιβύη. Εκεί οι δυνάμεις που υποστηρίζει η Τουρκία βρίσκονται σε προφανή επιχειρησιακή αδυναμία να καταλάβουν την πόλη Σύρτη με τις πετρελαιοπηγές της. Γνωρίζουν πως θα βρεθούν απέναντι στον οργανωμένο αιγυπτιακό στρατό. Έτσι έχει διαμορφωθεί μια de facto κατάσταση διχοτόμησης που δεν ικανοποιεί όμως τις φιλοδοξίες του Ερντογάν.

Αριστερή αφασία

 

Τι δείχνει η στάση απέναντι στον τουρκικό επεκτατισμό

 

 

 

Του Γιώργου Παπαϊωάννου

 

 

 

Τότε που ακόμα έβγαζε τα προς το ζην μόνο ως φιλόσοφος, ο Κ. Δουζίνας συνήθιζε να γράφει συχνά για την «αριστερή μελαγχολία». Σήμερα –όχι ότι δεν υπήρχε και τότε– ζούμε στον απώτατο βαθμό την «αριστερή αφασία». Δυστυχώς, τουλάχιστον στην Ελλάδα, ο ορισμός της έννοιας «Αριστερά» τείνει να διαμορφωθεί περίπου ως εξής: «Αριστερά είναι εκείνη η ιδεολογία ή παράταξη που διακατέχεται από ορισμένες γενικές και αφηρημένες ιδέες, εντελώς ανεξάρτητες από την πραγματικότητα, αδιαφορώντας για την ιστορικότητά τους και αφαιρώντας πάντα την καθοριστική πλευρά των πραγμάτων». Αυτό βέβαια ισχύει στις πιο «αγνές» εκδοχές.

***

Ας δούμε τι συμβαίνει σήμερα. Αναλύσεις επί αναλύσεων για τα ελληνοτουρκικά, τον εθνικισμό, τον διεθνισμό, την αντιπολεμική πάλη και τη φιλία των λαών. Τι λείπει από τις περισσότερες; Τι άλλο φυσικά, το βασικό. Ο καθοριστικός παράγοντας των εξελίξεων. Ότι δηλαδή η Τουρκία, από ενδιάμεσος περιφερειακός παίκτης εξαρτημένος από τη Δύση, όπως ήταν μέχρι πριν λίγα χρόνια, προσπαθεί να μετατραπεί σε δύναμη που θα κυριαρχεί σε όλη την κοντινή της περιοχή και θα έχει σημαντικό διεθνή ρόλο, σε μια μεγάλη δύναμη.

Ο Τάσος, ο Σολωμός και η απάθεια μιας κοινωνίας

Του Κώστα Βενιζέλου

Εκείνος ο Αύγουστος, του 1996, σκληρός όπως όλοι για την Κύπρο. Του 1964, του 1974. Είκοσι μακρόσυρτα μνημόσυνα για τον Τάσο Ισαάκ και τον Σολωμό Σολωμού, που εκείνο τον Αύγουστο, του 1996, δολοφονήθηκαν από τον κατακτητή.
Η πορεία των μοτοσυκλετιστών, από την Πύλη του Βραδεμβούργου μέχρι τη Δερύνεια, θέλησε να ταρακουνήσει τα λιμνάζοντα νερά στην Κύπρο. Η κατοχή, τα συρματοπλέγματα, η σημαία του κατακτητή στη γραμμή Αττίλα, η τεράστια καρφωμένη σημαία στον Πενταδάκτυλο είχαν γίνει… συνήθεια. Δεν ήταν πλέον μέρος της καθημερινότητας· υπήρχαν άλλες προτεραιότητες. Πολύ πιο σημαντικές από την επιβίωση του τόπου.
Όταν, λοιπόν, περίπου 7.000 μοτοσυκλετιστές συγκεντρώθηκαν στο Μακάρειο Στάδιο στη Λευκωσία, ήχησαν οι σειρήνες της «σωφροσύνης» και της «λογικής», που ήθελαν προσαρμογή στα γνωστά φοβικά σύνδρομα. Η τουρκική πλευρά προειδοποιούσε και απειλούσε. Ο τότε Πρόεδρος Κληρίδης συναντήθηκε με τους διοργανωτές ενώ είχε απευθύνει διάγγελμα με στόχο να αποτραπεί η πορεία. Η πορεία έγινε, με διαφορετικές διαδρομές ώστε να μην υπάρχει ένα σχέδιο αποτροπής από την κυπριακή Αστυνομία. Τελικώς κατέληξαν στη Δερύνεια. Με σημαίες πέρασαν στη νεκρή ζώνη.

Το μόνο που έχει ο λαός είναι η Πατρίδα του

 

Εκτύπωση

Η επιθετικότητα της Τουρκίας ακολουθεί προοδευτικά κλιμάκωση τόσο σε διπλωματικό- πολιτικό όσο και σε στρατιωτικό επίπεδο.
Αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε στην δεύτερη κρίση με το τρομοκρατικό- αναθεωρητικό καθεστώς Ερντογάν μέσα σε λίγες μέρες .
Στη δεύτερη αυτή φάση έχουμε πλέον την κατάφωρη παραβίαση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας από το ερευνητικό Oruc Reis και τον στολίσκο των πολεμικών τουρκικών πλοίων. Αυτές τις ώρες που αναφερόμαστε πλέουν σε βάθος άνω των 50ν.μ εντός Ελληνικής υφαλοκρηπίδας! Η αντίδραση των ελληνικών ναυτικών δυνάμεων ( φυσικά με εντολή κυβέρνησης) περιορίζεται στο να καλεί μέσω ασυρμάτου τις τουρκικές δυνάμεις να αποχωρήσουν, παρακολουθώντας διακριτικά.
Ο απόλυτος εξευτελισμός της πατριδοκάπηλης κυβέρνησης του Κυριάκου Μητσοτάκη και της ανώτατης στρατιωτικής ηγεσίας, που θα έκαιγε όποιον πάταγε στο ελληνικό έδαφος και μετά θα ρώταγε ποιος ήταν, εκτός και αν η θάλασσα δεν μετράει .