Γράφει ο Δρ. Κώστας Λάμπος
«Είδα τον Σωκράτη και τον Πλάτωνα σαν συμπτώματα
εκφυλισμού, σαν όργανα της ελληνικής αποσύνθεσης,
σαν ψευδοέλληνες, σαν ανθέλληνες».
Φρίντριχ. Νίτσε[2],
«Το έθνος πρέπει να θεωρεί εθνικό ό,τι είναι αληθινό»
Διονύσιος Σολωμός
Ιστορικές πηγές για έναν λαλίστατο,‘φιλόσοφο’
και μάλιστα ‘θεμελιωτή της φιλοσοφίας’,Σωκράτη, όπως τον παρουσιάζει ο
Πλάτωνας δεν υπάρχουν, αλλά ούτε και για τον πραγματικό Σωκράτη υπάρχουν, πέρα
από το γεγονός πως, ο Σωκράτης του μαρμαροτεχνίτη Σωφρονίσκου και της μαμής Φαιναρέτης,
(490-399 π.χ.),μαρμαροτεχνίτης και ο ίδιος, έζησε τη ζωή του ως ένας κοινός,
χωρίς πλούτο και αιρετά πολιτικά αξιώματα, Αθηναίος Πολίτης, με τις όποιες
αρετές και τα όποια ελαττώματάτου.
Αυτός, ο πραγματικός Σωκράτης, δικάστηκε, καταδικάστηκεκαι θανατώθηκε για τα όποια υπαρκτά πολιτικά αδικήματα, για τα οποία η Ηλιαία τον έκρινε ένοχο.