O Π.Λαφαζάνης και ένα κακόηθες σχόλιο της "Εφημερίδας των Συντακτών"

Μπορεί ένας δημοσιογράφος να καταχωρεί στην εφημερίδα του μια φωτογραφία από έναν τυπικό χαιρετισμό πολιτικού προσώπου με οποιουσδήποτε άλλους, χωρίς να αναγράφει το πού και το πώς της φωτογράφησης. Όπως μπορεί να συνοδεύει αυτή τη φωτογραφία με ένα κακεντρεχές σχόλιο, αφήνοντας υπονοούμενα για το πολιτικό πρόσωπο και όταν το τελευταίο διαμαρτύρεται τηλεφωνικά στη διεύθυνση της εφημερίδας, ζητώντας απλώς να διευκρινισθεί από την ίδια στήλη ο τόπος και το γιατί της συνάντησης που φωτογραφήθηκε, τότε να εισπράττει την επομένη από τη διεύθυνση ένα ωραίο «στόλισμα» από τη στήλη των σχολίων.

Και όταν το πολιτικό πρόσωπο, το οποίο έχει δεχθεί ήδη δύο «επιθετικά» σχόλια, αποτολμά να απαντήσει, η απάντησή του αντί να δημοσιευθεί στην ίδια, περίπου, θέση με τα σχόλια που τον κατακεραυνώνουν, καταχωρείται, για το ισότιμο του «αντιλόγου», στα «αζήτητα» των επιστολών της εφημερίδας, με το λιτό εκ της διευθύνσεως υστερόγραφο ότι «αυτογελοιοποιείται»!  

Η μικρή αυτή ιστορία για αγρίους, σχεδόν απίστευτη και πρωτοφανής στα δημοσιογραφικά χρονικά της χώρας, μόνο σε καιρούς μνημονίων και νεοαποικιοκρατικής κατοχής θα μπορούσε να συμβεί. Και συνέβη με τον Παναγ. Λαφαζάνη ως πολιτικό πρόσωπο και τη διεύθυνση της «Εφημερίδας των Συντακτών» στο ρόλο της κάλυψης και της γραφής των σχολίων.

Στη συνέχεια παραθέτουμε πρώτα το σχόλιο-απάντηση του Παναγ. Λαφαζάνη και ακολούθως το σχόλιο του διευθυντή της «Εφημερίδας των Συντακτών», Ν.Β., στην στήλη «Πολιτικά Παρασκήνια» υπό τον τίτλο: «Τηλεφώνημα απρονοησίας».

“ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΜΑΣ ΧΡΩΣΤΑΓΑΝΕ, ΖΗΤΑΝΕ ΚΑΙ ΤΟ ΒΟΔΙ”  

Του ΠΑΝΑΓ. ΛΑΦΑΖΑΝΗ

Προς: τον Διευθυντή της Εφημερίδας των Συντακτών  

Για πρώτη φορά ομάδα δεύτερης κατηγορίας ο Φάρος Κερατσινίου έφτασε να παίζει στον τελικό Κυπέλλου μπάσκετ με τον Παναθηναϊκό και θεώρησα σκόπιμο να παρευρεθώ στον αγώνα και να “συμπαρασταθώ” στην άνιση μάχη ενός συλλόγου της συνοικίας που τόσο αγαπώ και με είχε τιμήσει με την ψήφο του σημαντικό μέρος των πολιτών της.  

Στην εξέδρα με πλησίασαν γνωστοί παράγοντες του Παναθηναϊκού ο Δημ. Γιαννακόπουλος και ο Τ. Μπαλτάκος, οι οποίοι έκαναν το παράπτωμα να με χαιρετήσουν, φαντάζομαι για λόγους ευγένειας ως “φιλοξενούμενο”, χωρίς να επιδώσουν προς έγκριση πιστοποιητικά πολιτικών φρονημάτων και επιχειρηματικής ισχύος. Τον τυπικό αυτό χαιρετισμό φωτογράφησε επαγγελματίας του είδους, χωρίς, φυσικά, να το αντιληφθούμε και καλώς μοίρασε το υλικό στα Μέσα.  

Από κει και πέρα, κάποιος συντάκτης της Εφημερίδας των Συντακτών θεώρησε ότι μπορεί να επιδοθεί με την αφορμή αυτή σε ένα “εύκολο” αλλά κακόγουστο και ευτελές γαργαλιστικό παιχνίδι εντυπώσεων, που δεν έχει καμιά σχέση με δημοσιογραφία.  

Παραθέτει, λοιπόν, αυτός ο δημοσιογράφος, με τα αρχικά Κ.Π., στην Εφημερίδα των Συντακτών (7/3) τη φωτογραφία από την τυπική αυτή συνάντηση, χωρίς να γράφει σε ποιον χώρο και κάτω από ποιες συνθήκες έγινε η φωτογράφηση.  

Στη συνέχεια κάτω από τη φωτογραφία μπαίνει ένας κακοήθης ειρωνικός τίτλος: “Μια ωραία ατμόσφαιρα” (!) και ακολουθεί ένα αρκετά εμπαθές σχόλιο ότι ο “μεγαλοεπιχειρηματίας”, ο “πρώην στενός συνεργάτης του Α. Σαμαρά” και ο “επικεφαλής του εξωκοινοβουλευτικού κόμματος της Αριστεράς” (προσέξτε τις ιδιότητές τους) “συζητούν”, όπως γράφει, “φιλικά σαν να μην τους χωρίζει τίποτε!” Ράβδος εν γωνία άρα βρέχει.  

Από κει και πέρα η τηλεφωνική, με κάθε ευπρέπεια, διαμαρτυρία μου προς τη διεύθυνση της εφημερίδας για το σχόλιο και το απλό εύλογο αίτημα προς την εφημερίδα για διευκρίνιση, τουλάχιστον, του χώρου και των συνθηκών φωτογράφησης, αντιμετωπίζεται με ακόμα μεγαλύτερη εμπάθεια από τον Ν.Β., ώστε να αποδίδονται στο πρόσωπό μου όλα αυτά τα ανάξια σχολιασμού, τα οποία γράφει στο σχόλιό του (15/3).  

Όλοι γνωρίζουν τους πάντες και όλοι κρίνουν τους πάντες, το ύφος, τη διαδρομή και τη συμπεριφορά του καθενός μας και τη δική μου και του Ν.Β.  

Πάει πολύ, όμως, να λέει ο Ν.Β. ότι πρέπει να “ντρέπομαι” (!!!) γιατί δεν πήρα στο τηλέφωνο το διευθυντή της εφημερίδας, σε τρίτο πρόσωπο όπως γράφει (!), για τις δεκάδες κείμενα και συνεντεύξεις που μου έχει δημοσιεύσει και τον πήρα για να διαμαρτυρηθώ για μια “φωτογραφία”! Μετανιώνω για την αχαριστία μου. Μετανιώνω γιατί ακόμα δεν είχα συνειδητοποιήσει πλήρως, ο αγενέστατος, την υπερπροβολή που τύγχανα εγώ και η ΛΑ.Ε από την εφημερίδα, χάρις στη μεγαλοψυχία του διευθυντή. Ζητώ, λοιπόν, ταπεινά συγγνώμη και τον ευχαριστώ, έστω και καθυστερημένα. Δεν το έχω κάνει ποτέ σε έντυπο αλλά από τώρα, μετά από κάθε δήλωση ή και αναγραφή του ονόματός μου σε οποιανδήποτε εφημερίδα, θα σπεύδω οπωσδήποτε για ευχαριστίες στη διεύθυνσή της. Δεν ξέρεις, μπορεί κάποτε να δημοσιεύσει και φωτογραφία μου με “κακά συναπαντήματα” και με κακοήθη σχόλια!  

Τρίτη 15 Μαρτίου 2016

Αυτούσιο το σχόλιο της διεύθυνσης της «Εφημερίδας των Συντακτών» έχει ως εξής:

ΤΗΛΕΦΩΝΗΜΑ ΑΠΡΟΝΟΗΣΙΑΣ

Τη Δευτέρα 7 Μαρτίου δημοσιεύσαμε στο “Παρασκήνιο” φωτογραφία με τους κυρίους Δ. Γιαννακόπουλο, Π. Λαφαζάνη και Τ. Μπαλτάκο να συζητούν φιλικά και τίτλο “Μια ωραία ατμόσφαιρα!”. Στη λεζάντα δεν υπήρχε ο παραμικρός προσβλητικός χαρακτηρισμός. Τέσσερις ημέρες (!) αργότερα, ο κ. Λαφαζάνης, στις 10 το πρωί, τηλεφώνησε στον διευθυντή της εφημερίδας μας για να εκφράσει τη δυσαρέσκειά του. Ο κ. Λαφαζάνης ζητούσε εξηγήσεις γιατί στη λεζάντα δεν αναφερόταν πού ακριβώς είχε ληφθεί η φωτογραφία κι έτσι θα μπορούσε, κατά τη γνώμη του, να παρεξηγηθεί η παρουσία του (!) μαζί με τους άλλους δύο, ενώ εκείνος βρισκόταν εκεί, όπως έλεγε, για να παρακολουθήσει ομάδα του Κερατσινίου. Ο δεχθείς το τηλεφώνημα, αφού τον άκουσε με υπομονή, προσπάθησε να του εξηγήσει ότι πρόκειται ολοφάνερα για κερκίδα γηπέδου και ότι η λεζάντα δεν περιέχει καμία ανακρίβεια. Ο κ. Λαφαζάνης, συνηθισμένος φαίνεται σε “διαλόγους κωφών”, συνέχιζε με έντονο και επιτιμητικό ύφος, αρνούμενος να ακούσει οτιδήποτε. Ήταν σαφές ότι δεν έχει τηλεφωνήσει έστω για ένα φιλικό παράπονο, αλλά για να κάνει παρατήρηση, να νουθετήσει, να προειδοποιήσει να μην επαναληφθεί τέτοιο δημοσίευμα. Όταν εξαντλήθηκε η υπομονή του συνομιλητή του, η απάντηση που έλαβε ο κ. Λαφαζάνης ήταν η πρέπουσα, σαφής και κατηγορηματική. Θα έπρεπε να ντρέπεται γιατί μετά από τριάμισι χρόνια που κυκλοφορεί αυτή η εφημερίδα, πήρε τηλέφωνο τον διευθυντή της, όχι για να ευχαριστήσει για τα δεκάδες κείμενα και συνεντεύξεις – δικά του και ομοϊδεατών του – που έχουμε δημοσιεύσει, αλλά για να μας επιπλήξει για μία... φωτογραφία. Ελπίζουμε η απρονοησία του κ. Λαφαζάνη με αυτό το τηλεφώνημα να του γίνει μάθημα. Αρχηγοί κομμάτων, ακόμη και πρωθυπουργοί έχουν σχολιαστεί από τις γραμμές μας πολύ σκληρά, μερικές φορές στα όρια της δεοντολογίας, αλλά δεν πήραν ποτέ τηλέφωνο – και προς τιμήν τους – για να υποδείξουν ή να προειδοποιήσουν. Η “Εφημερίδα των Συντακτών”, πιστή στις αρχές της, καλύπτει πάντα τον ευρύτατο χώρο της Αριστεράς, αλλά δεν δέχεται ούτε νουθεσίες ούτε υποδείξεις και πολύ περισσότερο απειλές από κανένα.