Ο θάνατος και η ζωή του Χοσέ Μουχίκα

του Σπύρου Κουριδάκη 

Τη δυσάρεστη είδηση της προηγούμενης βδομάδας την ανέμενα από την άνοιξη του 2024. Κι όμως, παρά την ψυχολογική μου προετοιμασία, ο αναμενόμενος από μέρα σε μέρα θάνατος του Χοσέ Μουχίκα, του ως το 2015 προέδρου της Ουρουγουάης, με συντάραξε.

Το επικείμενο βιολογικό τέλος του Χοσέ Μουχίκα οφείλεται κατά δήλωσή του ίδιου σε μετάσταση καρκίνου του οισοφάγου του στο ήπαρ, γεγονός που τον οδήγησε να αρνηθεί οποιαδήποτε περαιτέρω ιατρική βοήθεια, Στην απόφαση του, έλαβε υπόψη τη μεγάλη του ηλικία (89 ετών) και την από έτη επιβαρυμένη υγεία του (συστηματική αγγειίτιδα, νεφρική ανεπάρκεια). Αντί λοιπόν να ψάχνεται για ιατρικές λύσεις απελπισίας φροντίζει πλέον για την ταφή του. Η μόνη τελευταία επιθυμία του : να ενταφιαστεί στο αγρόκτημα του, δίπλα στην αγαπημένη του ανάπηρη σκυλίτσα, κάτω από τον ίσκιο μιας σεκόγια που φύτεψε ο ίδιος.

Δεν είχα ποτέ την τιμή να συναντηθώ με τον Χοσέ Μουχίκα αλλά ( θα πω κάτι που ως τώρα το κρατούσα μόνο για τον εαυτό μου) είναι για μένα ένα απολύτως οικείο δημόσιο πρόσωπο, μια προσωπικότητα που σημάδεψε θεμελιακά τη σκέψη μου, την πολιτική, την κοινωνική όσο και την προσωπική μου συμπεριφορά. Αν και παραμένει ακόμα ζωντανός νιώθω την έντονη ανάγκη να ανατρέξω στο αρχείο μου, να γράψω από τώρα και να μοιραστώ με άλλους φίλους και συντρόφους ένα είδος νεκρολογίας. Την αντιμετωπίζω σαν ένα προσωπικό χρέος που πρέπει να εξοφληθεί. Αδιαφορώ αν αυτή εκληφθεί σαν δοξολογία ή σαν αγιογραφία του συγκεκριμένου ανθρώπου.

Η Έφη, ο Αλέξης, τα χάλια τους και το φάντασμα Λαφαζάνη στη χώρα

 

Από

 Άρης Βαλτινός

 -

05/10/2024 

(ΑΠΟ  ΙΣΚΡΑ)Η κατάσταση στον ΣΥΡΙΖΑ έχει ξεπεράσει πλέον κάθε όριο εξευτελισμού, εθνικής και κοινωνικής ανευθυνότητας , έκπτωσης και κατάπτωσης.

Δυστυχώς, αυτή η έκρηξη πρωτοφανούς φαρσοκωμωδίας στον ΣΥΡΙΖΑ δεν οφείλεται μόνο στις παθογένειες και τις μωροφιλοδοξίες των κεντρικών στελεχών του.

Το κακόγουστο τσίρκο του ΣΥΡΙΖΑ έχει δυστυχώς τις ρίζες του στην πολιτική του μετάλλαξη και τον πολιτικό προσανατολισμό που ακολούθησε και συνεχίζει να ακολουθεί ο ίδιος και οι παραφυάδες του, τύπου ”Νέας Αριστεράς” αλλά από κοντά και τού ΜΕΡΑ-25, ιδιαίτερα μετά το μνημονιακό πραξικόπημα Ιουλίου-Αυγούστου 2015 και την πλήρη προσχώρησή του στο καθεστώς νεοαποικιοκρατίας, ολιγαρχικής διαπλοκής και κομματοκρατίας που κυριαρχούσε και σε όλο και πιο επώδυνη βάση, συνεχίζει να κυριαρχεί .

Προς υπεράσπιση του Παύλου Πολάκη!

 

Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου

Είναι τέτοια η ταχύτητα της αποσύνθεσης της χώρας και των θεσμών της που κάτι αδιανόητο χτες γίνεται πραγματικότητα σήμερα. Το ότι θα ερχόταν μια στιγμή που θα υπερασπιζόμουν τον Παύλο Πολάκη δεν μπορούσα να το φανταστώ ούτε στα πιο τρελλά μου όνειρα. Πολλά άλλωστε έχω να του προσάψω και στον ίδιο και στους συναδέλφους του του ΣΥΡΙΖΑ, συλλογικά υπεύθυνους, μαζί με τον ανεκδιήγητο πρώην αρχηγό τους,  για μια από τις μεγαλύτερες καταστροφές στην ιστορία του ελληνικού λαού, της ελληνικής και της παγκόσμιας αριστεράς. Αλλά και πέραν της ουσίας της ελληνικής τραγωδίας των τελευταίων δεκαπέντε χρόνων, ασφαλώς έβρισκα το ύφος του Πολάκη απαράδεκτο και τελικά βλαπτικό και για τον ίδιο και για την εμβέλεια των όσων, συχνά σωστών, έλεγε.

Αλλά και λίγο αίσθηση του μέτρου δεν βλάπτει. Γιατί ασφαλώς δεν είπε δα και κάτι τόσο τραγικό με την παρατήρησή του για το ύφος της συνεργάτιδος του Γεωργιάδη (που επεσήμανε άλλωστε με ανάρτησή του, συνοδεύοντάς την και με σχετικό βίντεο, και ο κ. Βελόπουλος), που να δικαιολογεί τη διαγραφή του και τα διοικητικά μέτρα του Τασούλα εναντίον του. Η όλη μάλιστα τοποθέτηση του Πολάκη στην επιτροπή ήταν από τις πιο εμπεριστατωμένες και τεκμηριωμένες.

Μας πάνε σε πολύ μεγάλο πόλεμο μετά τις εκλογές. Μπλέκουν και την Ελλάδα

 

June 3, 2024

Μπάιντεν, Σολτς, Μακρόν, Στόλτενμπεργκ, φον ντερ Λάιεν (και ο Μητσοτάκης από πίσω), ίσως η πιο παρακμιακή κουστωδία «ηγετών» της Δύσης στην ιστορία της.

Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου
3 Ιουνίου 2024

Ο Ναπολέων εξεστράτευσε στη Ρωσία και συνετρίβη. Οι δυτικοί (και η αγγλόπληκτη Ελλάδα του Βενιζέλου) επενέβησαν μαζικά στη Ρωσία εναντίον των Μπολσεβίκων (1918-21), ξευτελίστηκαν και είδαν τα ίδια τα στρατεύματά τους να επαναστατούν. Η Γερμανία του Χίτλερ επιτέθηκε στη Ρωσία και συνετρίβη. Τη δόξα αυτών ζήλεψαν κατά τα φαινόμενα οι Μπάιντεν, Σολτς, Μακρόν, Στόλτενμπεργκ, φον ντερ Λάιεν (και ο δικός μας ο Μητσοτάκης από πίσω), ίσως η πιο παρακμιακή κουστωδία «ηγετών» της Δύσης στην ιστορία της. Μόνο που τώρα υπάρχουν πυρηνικά όπλα και ένα σωρό άλλα τεχνολογικά μέσα που δεν υπήρχαν πριν το 1945.

Γι’ αυτό η καινούρια εκστρατεία κινδυνεύει να εξελιχθεί όχι απλά σε Βατερλώ της Δύσης, αλλά σε Βατερλώ της ανθρωπότητας, εφόσον δεν κινητοποιηθεί μαζικά και δυναμικά για να αποτρέψει την καταστροφή της. Εξηγήσαμε σε προηγούμενο άρθρο μας για ποιο λόγο οι τελευταίες αποφάσεις των Ηνωμένων Πολιτειών και του ΝΑΤΟ αυξάνουν δραματικά την πιθανότητα παγκόσμιου πυρηνικού πολέμου γιατί, όπως εξηγήσαμε, ανατρέπουν τις πιο βασικές αρχές της «πυρηνικής σταθερότητας» που εγκαθίδρυσαν στο παρελθόν ΗΠΑ και ΕΣΣΔ.

Αυτό δεν το λέμε εμείς. Ο ίδιος ο πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών το λέει, ο Τζο Μπάιντεν. Από την αρχή του πολέμου στην Ουκρανία αρνήθηκε να παράσχει όπλα μακρού βεληνεκούς στην Ουκρανία, ικανά να πλήξουν βαθιά το ρωσικό έδαφος, με το επιχείρημα ότι θέλουμε να βοηθήσουμε μεν την Ουκρανία, όχι όμως και να προκαλέσουμε τον «Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο». Το επιχείρημα ότι δεν πρέπει να προκαλέσουμε τον Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο ήταν διαρκώς παρόν στις συσκέψεις του Λευκού Οίκου για την πολιτική στην Ουκρανία έως ότου ο Πρόεδρος παρεδόθη στο «κόμμα του Πολέμου» εντός της συλλογικής Δύσης και της αμερικανικής κυβέρνησης. Επομένως ο Μπάιντεν ή δεν ξέρει τι λέει και τι κάνει, κάτι πολύ επικίνδυνο αν οι αποφάσεις αφορούν την ίδια την επιβίωση της ανθρωπότητας, ή ξέρει τι λέει και, για λόγους που ο ίδιος γνωρίζει, επιλέγει να αναλάβει το ρίσκο του Τρίτου Παγκοσμίου Πολέμου, δηλαδή της καταστροφής της ανθρωπότητας.

Καταλαβαίνω ότι είναι κάπως δύσκολο στον αναγνώστη να πάρει κυριολεκτικά αυτά που γράφω. Παρακολουθώντας κάπως συστηματικά για πολλά χρόνια τα ζητήματα ελέγχου των πυρηνικών εξοπλισμών και των σχέσεων Ανατολής-Δύσης, έχω υπογραμμίσει στην αρθρογραφία μου την πορεία που μας οδήγησε σταδιακά στο σημείο που βρισκόμαστε, περιλαμβανομένων και των κινδύνων από την εγκατάσταση νέων αμερικανικών βάσεων, ιδίως στην Αλεξανδρούπολη, όπου ακόμα και η έκρηξη ενός «μικρού» τακτικού πυρηνικού μπορεί να οδηγήσει σε ραδιενεργό καταστροφή μεγάλο τμήμα της Ελλάδας, λόγω ιδίως των βορειοανατολικών ανέμων που φυσάνε τον περισσότερο καιρό στο Αιγαίο. Δεν μου απήντησε κανείς με επιχειρήματα, με αντιμετώπισαν όμως πάρα πολύ με σκεπτικισμό και επικρίσεις για κάποιου είδους καταστροφολογία. Δεν χαίρομαι γιατί επιβεβαιώθηκα και εξακολουθώ να προσεύχομαι να μην επιβεβαιωθώ περισσότερο.

Απόπειρα κατά Φίτσο: Μεγάλος κίνδυνος για δημοκρατία και ειρήνη στην Ευρώπη

Ποιος θα μπορούσε να περιμένει να ωφεληθεί από μια τέτοια δολοφονία, χωρίς φυσικά αυτό να συνεπάγεται αυτόματα ότι είναι και ο ηθικός αυτουργός του εγκλήματος;

Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου
16 Μαΐου 2024

Η απόπειρα δολοφονίας του αριστερού και επικριτή της δυτικής πολιτικής στην Ουκρανία πρωθυπουργού της Σλοβακίας Ρόμπερτ Φίτσο συνιστά ένα πολύ ανησυχητικό σημάδι για το μέλλον της δημοκρατίας και της ειρήνης στην Ευρώπη. Συμπίπτει επίσης με τις όλο και σαφέστερες εκδηλώσεις της πρόθεσης ισχυρών δυτικών κύκλων να κλιμακώσουν τον πόλεμο στην Ουκρανία και την επέμβαση της Δύσης σε αυτόν. Η Σλοβακία, εκτός του ότι είναι μέλος του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε., είναι, μαζί με την Ουγγαρία, χώρα-κλειδί για την παροχή οπλισμού και τη επιχειρησιακή στήριξη της Ουκρανίας.

Είδαμε πρόσφατα την παροχή στο Κίεβο όπλων που μπορούν να πλήξουν βαθιά στο ρωσικό έδαφος, τις δηλώσεις Μακρόν περί αποστολής γαλλικού στρατού στην Ουκρανία, τις δηλώσεις του Πολωνού υπουργού Εξωτερικών ότι δεν υπάρχει διπλωματική λύση στο ουκρανικό μεταξύ πολλών άλλων. Αυτά συνιστούν αντικειμενικά πολιτική προετοιμασίας παγκοσμίου πολέμου, είτε το συνειδητοποιούν αυτοί που την εκτελούν, είτε όχι, και μια τέτοια πολιτική προϋποθέτει βέβαια την «εκκαθάριση» της Δύσης από κάθε «διαφωνούντα», όπως και τη βίαιη καταστολή των διαμαρτυρομένων. Η πολιτική αυτή σημειωτέον περιέλαβε μέχρι τώρα και μεγάλης κλίμακας προβοκάτσιες και τρομοκρατικές επιχειρήσεις, όπως η ανατίναξη του αγωγού Nord Stream, οι επιθέσεις στο πυρηνικό εργοστάσιο της Ζαπαρίζιε και δολοφονίες ή απόπειρες δολοφονίας Ρώσων δημοσιογράφων και πολιτικών στο εσωτερικό της Ρωσίας.

Επαναλειτουργία Θεολογικής Σχολής Χάλκης ΤΩΡΑ!

  

Γράφει ο Λεωνίδας Κουμάκης*

 

Όπως είναι γνωστό,  η Ιερά Θεολογική Σχολή της Χάλκης παραμένει πεισματικά φιμωμένη από το έτος 1971 όταν οι Κεμαλιστές τερμάτισαν αυθαίρετα την λειτουργία της η οποία είχε ξεκινήσει περισσότερο από ένα αιώνα νωρίτερα (1843). Η Σχολή συνεχίζει να παραμένει κλειστή παρά τις υποσχέσεις των ισλαμιστών περί επαναλειτουργίας της και παρά τις διαρκώς επαναλαμβανόμενες διεθνείς εκκλήσεις από Ευρώπη και Αμερική.

 

Η Ιερά Θεολογική Σχολή της Χάλκης ξεκίνησε την λειτουργία της στη Μονή της Αγίας Τριάδας της Χάλκης που είχε ιδρυθεί από τον Πατριάρχη Φώτιο Α' (858-861 και 878-886).

 

Ο Πατριάρχης Γερμανός Δ' κατά την πρώτη του πατριαρχεία (1842-1845), ίδρυσε Θεολογική Σχολή (το 1843) στις εγκαταστάσεις της μονής της Αγίας Τριάδας, την οποία και εγκαινίασε στις 13 Σεπτεμβρίου 1844.

 

Στις 28 Ιουνίου 1894 ένας μεγάλος σεισμός κατέστρεψε όλα τα κτίρια της σχολής με συνέπεια να διακοπεί η λειτουργία της. Ακολούθησαν  εκτεταμένες επισκευές και αναστηλώσεις από τον κορυφαίο αρχιτέκτονα της εποχής εκείνης Περικλή Φωτιάδη που διήρκεσαν 17 μήνες. Μετά την ολοκλήρωση των έργων τα οποία συμπεριέλαβαν εκτός από την σχολή σε ένα καινούργιο μεγαλοπρεπές κτίριο, το Παρεκκλήσιο της Αγίας Τριάδoς, κοιτώνες για τους φοιτητές της σχολής, αναρρωτήριο, γραφεία και την πανεπιστημιακή βιβλιοθήκη με πολύ σημαντική ιστορική συλλογή βιβλίων, περιοδικών και χειρόγραφων. 

Αποκλειστικό: Στην Ελλάδα το βραβείο «Orwell-New Speak» (και το δώρο της αριστεράς στην ακροδεξιά)

 

Μια ολόκληρη χώρα εισήγαγε εντός δεκαπέντε ημερών μια νέα γλώσσα και γενίκευσε τη χρήση της.

Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου
29 Ιανουαρίου 2024

«Δεν υπάρχει τίποτα πιο άνισο από την ίση μεταχείριση των ανίσων»
Αριστοτέλης

Σύμφωνα με αποκλειστικές μας πληροφορίες δεν υπάρχει καμία αμφιβολία για το ότι η Ελλάδα και ειδικότερα ο αξιότιμος Πρωθυπουργός μας, ο κ. Κυριάκος Μητσοτάκης και ο σύμβουλός του επί της επικοινωνίας κ. Γκρίνμπεργκ κερδίσουν το φετινό βραβείο «Όργουελ-Νεογλώσσα» (Orwell-New Speak αγγλιστί).

Σύμφωνα με τις πληροφορίες μας όλα τα μέλη της επιτροπής που αποδίδει τη διεθνή αυτή διάκριση έχουν μείνει κατάπληκτοι με τις επιδόσεις του Μητσοτάκη-Γκρίνμπεργκ στο θέμα της εισαγωγής επειγόντως των ρυθμίσεων για τον γάμο των ομοφυλοφίλων-ομοφύλων και την εκ μέρους τους υιοθεσία-τεκνοθεσία παιδιών. Όχι για αυτές καθ’ εαυτές τις ρυθμίσεις, αλλά για το ότι μια ολόκληρη χώρα εισήγαγε εντός δεκαπέντε ημερών μια νέα γλώσσα και γενίκευσε τη χρήση της.

Από τότε που υπάρχουν τα νεώτερα ελληνικά, χρησιμοποιούνται ευρέως οι λέξεις ομοφυλόφιλοι και ομοφυλοφιλία και υιοθεσία. Κανένας έως τώρα δεν χρησιμοποιούσε τις λέξεις ομόφυλοι και τεκνοθεσία. Εντός ελαχίστων ημερών όμως οι προηγούμενοι όροι εξαφανίσθηκαν από τη δημόσια επικοινωνιακή σφαίρα, το 99% των ΜΜΕ και των sites και αντικαταστάθηκαν από τις λέξεις ομόφυλοι, που σημαίνει άτομα της ίδιας φυλής ή του ιδίου φύλου, όχι κατ’ ανάγκην ομοφυλόφιλοι, και τεκνοθεσία που κατέλαβε τη θέση της λέξης υιοθεσία.

Στην πορεία οι γλωσσομηχανικοί κατασκεύασαν και τον άλλο όρο «γάμος ανεξαρτήτως φύλου», που θεωρήθηκε πιο καλός και από τον γάμο των ομοφύλων, που θυμίζει ακόμα σε μερικούς γάμο ομοφυλοφίλων. Ο σκοπός αυτής της νέας εφεύρεσης είναι να εστιάσει την προσοχή του αποδέκτη στο ανεξαρτήτως και να πάψει να δίνει οποιαδήποτε σημασία στα φύλα («ανεξαρτήτως φύλου»), δηλαδή στο ότι παντρεύουμε ομοφυλόφιλους και εν συνεχεία τους δίνουμε και παιδάκια να αναθρέψουν (ο μόνος λόγος για τον οποίο εισάγεται ο νέος θεσμός του γάμου για ομοφυλόφιλους, αφού υπάρχει ήδη το σύμφωνο συμβίωσης).

Τη σχετική απόφαση, για την αλλαγή δηλαδή της χρησιμοποιούμενης γλώσσας, έλαβε όπως μαθαίνω η Ανώτατη Επιτροπή Γλώσσας, Επικοινωνίας, Ηθών και Εθίμων της Γραικίας (που ορισμένοι περιπαικτικά ονομάζουν και Μπανανία). Στην Επιτροπή συμμετέχουν ο ίδιος ο Μητσοτάκης, ένας υπάλληλος του Γκρίνμπεργκ, ο αρμόδιος για τα δικαιώματα των LGBTQΙΑ+ της πρεσβείας των ΗΠΑ και εξουσιοδοτημένοι εκπρόσωποι των Ιδιοκτητών της χώρας (των καναλιών και των ποδοσφαιρικών ομίλων), των ιδίων δηλαδή που ορισμένοι κακεντρεχείς ονομάζουν «Χούντα της Ενημέρωσης». Επειδή τώρα αυτοί όλοι δεν ξέρουν πολύ καλά την ελληνική γλώσσα έχουν και δύο τρεις φιλόλογους μαζί τους να τους προστατεύουν από κραυγαλέα ορθογραφικά και συντακτικά λάθη.

Μετεκλογικό σχόλιο του β! γύρου των τοπικών εκλογών

 

τα αποτελέσματα της ενισχυμένης αναλογικής και της απουσίας εναλλακτικής πολιτικής

του Νίκου Μυλωνά 

·         Οι εκλογικές διαδικασίες στη Ρόδο επικαλύπτουν ποσοτικά και ποιοτικά όλη την Δωδεκάνησο λόγω μεγέθους και πολιτικής της πρωτοκαθεδρίας. Θα το σχολιάσουμε όχι τόσο γιατί το αποτέλεσμα εξέπληξε όσο για το ότι είναι προκλητικός ο παραλογισμόςπου επέβαλετο εκλογικόαποτέλεσμα του β! γύρου του νέου εκλογικούσυστήματος της Κυβέρνησης Μητσοτάκη-Βορίδη.

·         Ονικητής του α! γύρου (Καμπουράκης) με 42,74% και 23.817 ψήφους,  για μόλις 143 ψήφους δεν εκλέχτηκε Δήμαρχος.Ο δεύτερος (Κολιάδης) πήρε 29%  και 16.162ψ. Όμως στον β! γύρο ο πρώτοςπεριορίστηκε στους 18.624 ψ. (42,0%)και ο δεύτερος ανέβηκε στους 25.677 ψ. (58%) και είναι ο νέος Δήμαρχος. Όμως οι αλλαγές στην σύνθεση του νέου δημοτικού συμβουλίου με την β Κυριακή είναι καταθλιπτικές. Η πλειοψηφία του 42,74% και 23.817 ψ.(του α γύρου που ψηφίζαμε και για τα μέλη του δημ.συμβουλίουθα εκπροσωπηθεί στο δημοτικό συμβούλιο με 10 έδρες (ήτοι ποσοστό 22%) ενώ οι 16162 Ροδίτες, δηλ. το 29%  θα εκπροσωπηθούν με 26 συμβούλους (το 60%)! Κάθε σύμβουλοςεπομένως του κ. Κολιάδη εκπροσωπεί 621 Ροδίτες και κάθε σύμβουλος του κ. Καμπουράκη 2381! Αυτό είναι ένα πρόβλημα δημοκρατίας! Ητοπική κοινωνία υποχρεώνεται να αποδεχθεί διαδικασίες ανισότητας. Το αντιδημοκρατικό κακό συνεχίζεται με την ποιότητα των υπευθυνοτήτων-διαδικασιών-αποφάσεων και λειτουργίας στο δημοτικόσυμβούλιο πουεμπεδώνειτην μονοκρατορία του Δήμαρχουεπιβάλλοντας στην πράξη τον συγκεντρωτισμό του ‘’ενός ανδρός αρχή’’. 

·        

Mετεκλογικό σχόλιο: η νίκη Νικηταρά και Χατζημάρκου είναι προϊόν απουσίας δομημένης αντιπολίτευσης

 

του Νίκου Μυλωνά 

Α. ΟΙ ΕΚΛΟΓΙΚΟΙ ΑΡΙΘΜΟΙ:

ΔΗΜΟΣ ΚΩ: Το εκλογικόαποτέλεσμα των δημοτικώνεκλογών στον Δήμο της Κω είναι θρίαμβος του κ. Νικηταρά  που πήρε 9737 ψήφους το ’23 έναντι 7.660 το ’19! Είναι ήττα του Γ. Κυρίτση που πήρε5752 ψήφους το ’23 έναντι 6.363 το ’19! Είναι πολύ μικρή βελτίωση της κ. Μακρή που από 536 σε βρέθηκε 787 ψήφους παραμένοντας σε πολύ χαμηλά ποσοστά.

ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ Ν. ΑΙΓΑΙΟΥ: Το αντίστοιχο αποτέλεσμα για τον Περιφερειάρχη (Χατζημάρκος) που απο 10866 ψήφους από Κω το 2019 πήρε 11763 το 2023!Ο πολιτικός χώρος ΠΑΣΟΚ+ΣΥΡΙΖΑ πήρε 4251 ψ. το ‘19 και τώρα χωρισμένος σε 2 παρατάξειςτο μεν ΠΑΣΟΚπήρε 2093ψ.και ΣΥΡΙΖΑ 1716ψ. ήτοι  σύνολο 3819ψδηλαδη μειώθηκαν με το ΠΑΣΟΚ να πανηγυρίζει (ανόητα)!!!. Η παράταξη του ΚΚΕ από 888ψ ΤΟ ’19 ανέβηκε στους 1174ψ εκφράζοντας και αυτό την ικανοποίηση του.

Τα συμπέρασμα είναι ότι οι παρατάξεις που είχαν την τοπική εξουσία επικράτησαν αυξάνοντας την δύναμη τους! Οι αντιπολιτευόμενες υποχώρησανενω το ΚΚΕ απέτυχε να εκφράσει την τοπική δυσαρέσκεια. Τα  άκυρα λευκά και η αποχή σε τοπικό επίπεδο ηταν η ίδιαμεταξύ των 2 διαδοχικώνεκλογών

Αρα το μεγάλο συμπέρασμα είναι ότι ‘’δεν υπήρχε αντιπολίτευση’’ αυτά τα χρόνια στην τοπική μας Δημοκρατία! και αν υπήρχε αυτή δεν έλαβεμέρος στις εκλογές. Το αποτέλεσμαεπομένως είναι αιτιολογημένο και αναμενόμενο!

Ειδικά η παράταξη του κ. Κυρίτση που κατηγορούσεωμέ ‘’κοψιμιό’’ τον κ. Νικηταρά, ηταν απούσα την 4-ετία που πέρασε,πιστεύοντας ότι η ανικανότητα και η απραξίαΝικηταρά θα την επαναφέρει στην εξουσία ως αναγκαίο και ώριμο φρούτο! Η προσωπική απογοήτευση της ήττας του 2019 του κ. Κυρίτση ηταν δεδομένη.Αυτό αντί να τους οδηγήσει σε πολιτικές διεργασίες ανανέωσης και έντασης πολιτικήςδουλειάςτους οδήγησε στην αφασία της αποχής και της υποτίμησης της (πράγματι αδύναμης και μεγαλόστομης παρουσίας) της ομάδας Νικηταρά στα τοπικά ζητήματα. Δεν είναι το μεγάλο έργο 2019-23 που οδήγησε στον θρίαμβο του 66%  τον κ. Νικηταρά,  άλλα η απουσία καλά δομημένηςαξιωματικής αντιπολίτευσης στον Δήμο μας.

Η Α.Γ.Σ.Σ.Ε. ΓΙΑ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΡΩΜΑΝΙΑ

 

Αθήνα,3/10/2023

 

Ο Γιώργος Ρωμανιάςυπήρξε βαθύς γνώστης του Κοινωνικο-Ασφαλιστικού Συστήματος της χώρας μας, άοκνος εργάτης που τεκμηρίωσε πολλές συλλογικές διεκδικήσεις, αλλά και πάντοτε υποστηρικτής των συνταξιούχων.

Σε μια ταραχώδη τα τελευταία χρόνια περίοδο για τον κοινωνικό μισθό και τις τεράστιες περικοπές του εισοδήματος των  συνταξιούχων, ο Γιώργος Ρωμανιάς ήταν ο πολύτιμος συνεργάτης και υπερασπιστής  τουλαϊκούαιτήματος, στο οποίο έδινε τεκμηριωμένη επιστημονική υπόσταση στις συλλογικές συνταξιοδοτικές διεκδικήσεις.

Θα μας λείψει ο φλογερός λόγος σου, η αστείρευτη μαχητικότητά σου, το  απαράμιλλο σθένος σου.

Καλό σου ταξίδι συνάδερφε Γιώργο! Θα λείψεις από του κοινωνικούς αγώνες, αλλά και δεν θα ξεχάσουμετο διαχρονικό και δίκαιο αίτημά σουγια μιασυνεκτική-συμπεριληπτική Κοινωνία!

Η Α.Γ.Σ.Σ.Ε. εκφράζει τα ειλικρινή της συλλυπητήρια στην οικογένεια και στους οικείους του

 Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα σκεπάσει τον εξαίρετα επιστήμονα, τον πολύτιμο συνήγορο του Ασφαλισμένου, τον άνθρωπο Γιώργο Ρωμανιά!

 

ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥΤΗΣ Α.Γ.Σ.Σ.Ε.

 

Η μετάβαση σε ένα πολυπολικό κόσμο. Ο ρόλος της ΕΕ και η θέση της Ελλάδας

 

30 Σεπτεμβρίου, 2023

«Euro-Memo 29th Annual Conference on Alternative Economic Policy in Europe»

«War, the climate catastrophe and the crisis of social reproduction: How should the EU cope with the polycrisis?»

(University of Naples ‘Parthenope’ 27 – 28 September 2023)

Εισήγηση με θέμα:

           «Η μετάβαση σε ένα πολυπολικό κόσμο. Ο ρόλος της ΕΕ και η θέση της Ελλάδας»

Γιάννης Τόλιος, Δρ Οικονομικών, ερευνητής-συγγραφέας, Συντονιστής Μαρξιστικού Κέντρου Έρευνας «ΜΑΧΩΜΕ», στην Αθήνα

https://euromemo-eu.hel10.wp-cloud.dev/wp-content/uploads/2023/09/EuroMemo-Summit-2023,

Εισαγωγή

Τα φαινόμενα «απο-παγκοσμιοποίησης» και οι τάσεις «απο-δολαριοποίησης» έχουν ενταθεί την τελευταία δεκαετία. Η αυξανόμενη χρήση των οικονομικών κυρώσεων ως όπλου γεωπολιτικού και οικονομικού ανταγωνισμού εκ μέρους των ΗΠΑ, της ΕΕ και των στενών τους συμμάχων (G-7), σε βάρος κυρίως των χωρών BRICS και ιδιαίτερα της Ρωσίας με αφορμή τον πόλεμο στην Ουκρανία, τροφοδοτούν γεωπολιτικές εντάσεις και δημιουργούν κινδύνους γενικότερης ανάφλεξης σε πλανητικό επίπεδο. Οι χώρες και οι λαοί της ΕΕ και ιδιαίτερα της Ευρωζώνης μαζί της Ελλάδας, βιώνουν τις αρνητικές συνέπειες των εντεινόμενων γεωπολιτικών ανταγωνισμών και της αυξανόμενης υποταγής των ευρωπαϊκών ελίτ στις στρατηγικές επιλογές της κυρίαρχης ελίτ των ΗΠΑ, που επιδιώκουν διατήρηση της παγκόσμιας ηγεμονίας τους. Η ανάγκη μετάβασης σε ένα «πολυ-πολυπολικό κόσμο», με την εφαρμογή πολιτικής ισότιμης οικονομικής συνεργασίας μεταξύ χωρών, ειρηνικής επίλυσης των διαφορών με βάση το διεθνές δίκαιο και σεβασμό της αρχής της αμοιβαίας ασφάλειας, θα μπορούσαν να ανοίξουν ελπιδοφόρες προοπτικές για όλες τις χώρες και λαούς, ιδιαίτερα της ευρωπαϊκής ηπείρου.

Ι) Τάσεις «απο-παγκοσμιοποίησης» και «απο-δολαριοποίησης» των οικονομιών

Η κυρίαρχη θέση του δολαρίου στον κόσμο σε όλη την μεταπολεμική περίοδο, ήταν προϊόν τόσο της «de jure» θεσμοθέτησης του ως βασικού αποθεματικού νομίσματος στη διεθνή διάσκεψη του Bretton Woods (1944),[1] όσο και της «de facto» δεσπόζουσας θέσης των ΗΠΑ στη διεθνή οικονομία και αντίστοιχα του δολαρίου στις διεθνείς χρηματοοικονομικές συναλλαγές. Μετά την κατάρρευση του συστήματος Bretton Woods (1971) και το πέρασμα στο σύστημα των «κυμαινόμενων ισοτιμιών», η ηγεμονική θέση του δολαρίου διατηρήθηκε, τόσο μέσω των «πετροδολαρίων» (πώληση πετρελαίου από ΟΠΕΚ σε δολάρια) όσο και της πολιτικής του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας, καθώς και την προώθηση του νεοφιλελεύθερου μοντέλου διαχείρισης και «νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης» του συστήματος, η οποία από μαρξιστική άποψη, αποτελεί κυρίαρχη ιμπεριαλιστική έκφραση του σύγχρονου μονοπωλιακού κεφαλαίου. Παράλληλα οι αλλαγές στη Σοβιετική Ένωση και στις άλλες χώρες της Ανατολικής Ευρώπης (αρχές δεκαετίας ’90), οδήγησαν σε κατάρρευση του «διπολισμού» και της ενίσχυσης της «μονοπολικής» και ηγεμονικής θέσης των ΗΠΑ και αντίστοιχα του δολαρίου στη διεθνή οικονομία.

Η ΤΟΥΡΚΙΑ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΠΟΥ ΠΡΩΤΗ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ!

 

του Λεωνίδα Κουμάκη

Τα τελευταία χρόνια σε τακτική αρθρογραφία αναφέρθηκα στην Τουρκία σαν κράτος-μαφία, στον Ερντογάν σαν τον αρχηγό της "Φαμίλιας Ερντογάν" με την έννοια εγκληματικής οργάνωσης τύπου Δον Κορλεόνε, στον διαβόητο Σουλεϊμάν Σοιλού σαν "Υπουργό παρανομίας, διαπλοκής και εμπορίου ναρκωτικών", αναδεικνύοντας τις στενές σχέσεις κορυφαίων Τούρκων πολιτικών με το οργανωμένο έγκλημα, τον υπόκοσμο και την μαφία. Φέτος, το 2023, η έκθεση της Διεθνούς Πρωτοβουλίας Οργανωμένου Εγκλήματος, με έδρα την Γενεύη, επιβεβαιώνει με το κύρος ενός μεγάλου και ανεξάρτητου οργανισμού τα πάντα: Αναφέρει ότι η Τουρκία κατέχει πλέον την πρώτη θέση στην Ευρώπη για το οργανωμένο έγκλημα, ενώ σε παγκόσμιο επίπεδο βρίσκεται στην 14η θέση μεταξύ 193 κράτων - μελών του ΟΗΕ. Στην κατηγορία του εγκληματικού περιβάλλοντος στην οποία αναφέρονται οι δραστηριότητες της εμπορίας ανθρώπων, του λαθρεμπορίου όπλων, της ηρωίνης, της κοκαΐνης και της διακίνησης συνθετικών ναρκωτικών, του οικονομικού εγκλήματος και της παράνομης διακίνησης μη ανανεώσιμων πόρων, η σημερινή Τουρκία διατηρεί πληθωρική δραστηριότητα.

Τουρκικά "ρεκόρ"

 του Λεωνίδα Κουμάκη

Νέο ρεκόρ υποτίμησης της τουρκικής λίρας: Σήμερα, 28 Σεπτεμβρίου 2023 σημειώθηκε νέο ρεκόρ στην ισοτιμία της τουρκικής λίρας με το δολάριο. Το προηγούμενο ρεκόρ είχε σημειωθεί την Τρίτη 22 Αυγούστου 2023 με την ισοτιμία να ανέρχεται σε 27,24 λίρες Τουρκίας έναντι του δολαρίου ΗΠΑ. Η παταγώδης αποτυχία των Erdoganomics δεν ξεπεράστηκε ούτε με τις αυξήσεις των τουρκικών επιτοκίων (από 9% σε 30% μέχρι σήμερα), ούτε με τον διπλασιασμό των διαφόρων φόρων σε πάρα πολλά είδη, ούτε με τα πετροδολάρια των διαφόρων "φίλων" του Περσικού κόλπου (με το αζημίωτο φυσικά). Έτσι σήμερα το δολάριο καταγράφει νέο ρεκόρ έναντι της Τουρκικής λίρας (27,42) κάτι που αναμένεται να συνεχιστεί και στο μέλλον. Για την αποφυγή της πολύ επώδυνης "επίσκεψης" στο ΔΝΤ, στην σημερινή (μηνιαία) συνεδρίαση του Συμβουλίου Οικονομικού Συντονισμού (Ekonomi Koordinasyon Kurulu) αποφασίστηκε όπως τα (όποια) αποθέματα χρυσού απομένουν ακόμα σε κρατικά ιδρύματα (Κεντρική Τράπεζα, διάφοροι κρατικοί οργανισμοί), θα πρέπει να "οδηγηθούν στην πραγματική οικονομία" ή σε ελεύθερη μετάφραση να εξαερωθούν και αυτά όπως και τόσα άλλα κατά το παρελθόν.