Eπαίσχυντη συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας

".....ο Αλέξης Τσίπρας... αρκέστηκε να προσυπογράψει ό,τι του έφερναν μπροστά του"

 Σε μια επονείδιστη συμφωνία, που παραβιάζει το διεθνές δίκαιο για τους πρόσφυγες και προοιωνίζεται πολλές... Ειδομένες στην Ελλάδα, κατέληξε το ανατολίτικο παζάρι μεταξύ Ε.Ε. και Τουρκίας, στις Βρυξέλλες. Ύστερα από πολύωρες διαπραγματεύσεις, οι ηγέτες των 28, συμπεριλαμβανομένου του Αλέξη Τσίπρα, κατέληξαν σε κοινή απόφαση με τον Τούρκο πρωθυπουργό Αχμέτ Νταβούτογλου. Μια απόφαση, εξαιρετικά εύγλωττη τόσο σ' αυτά που λέει, όσο και σ' αυτά που αποσιωπά.

Ο Αλέξης Τσίπρας και μαζί του όλο το μνημονιακό πολιτικό μπλοκ, φέρει εγκληματικές πολιτικές ευθύνες, διότι λειτουργώντας ως παρατρεχάμενος της Μέρκελ και του Ολάντ, συναίνεσε στο βάρβαρο κλείσιμο των Βαλκανικών δρόμων για τους πρόσφυγες και υπέγραψε μια συμφωνία, που είναι αμφίβολο ότι μπορεί να εφαρμοστεί, ενώ μπορεί να αποδειχθεί "μια τρύπα στο νερό", η οποία ξεφορτώνει την Ευρώπη από το πρόβλημα και μετατρέπει την Ελλάδα σε ένα μεγάλο προσφυγικό κάτεργο.

Πιο συγκεκριμένα:

1. Η απόφαση δεν λέει ούτε μία λέξη για το κλείσιμο των ελληνικών συνόρων και γενικότερα του Βαλκανικού Διαδρόμου με την πραξικοπηματική, μονομερή απόφαση των χωρών του Βίζεγκραντ και των Δυτικών Βαλκανίων. Οι κυβερνήσεις των 28, συμπεριλαμβανομένης της ελληνικής, θεωρούν τετελεσμένο γεγονός το κλείσιμο των ελληνικών συνόρων από την ΠΓΔΜ, αλλά και την Αλβανία και τη Βουλγαρία, κάτι που σημαίνει μόνιμο εγκλωβισμό των προσφύγων που θα φτάνουν στην Ελλάδα, με αναπόδραστη συνέπεια την κλιμάκωση της ανθρωπιστικής κρίσης.  
   
2. Όλοι οι μετανάστες που θα έρχονται στην Ελλάδα από την Τουρκία από τις 20 Μαρτίου και μετά, και οι οποίοι δεν θα δικαιούνται άσυλο, θα επιστρέφονται στην Τουρκία. Κατ' αυτόν τον τρόπο, η Ελλάδα χρεώνεται, για λογαριασμό της Ε.Ε.-φρούριο, μαζικές απελάσεις μεταναστών, αναγορεύοντας μάλιστα αυθαίρετα την απολυταρχική Τουρκία του Ερντογάν, σε “χώρα ασφαλούς προέλευσης”, με έναν τρόπο που παραβιάζει το Διεθνές Δίκαιο.
   
3. Η Ελλάδα αναλαμβάνει την υποχρέωση να στήσει μέσα σε λίγα εικοσιτετράωρα στα νησιά του Αιγαίου έναν τεράστιο μηχανισμό (γίνεται λόγος για 4.000 υπαλλήλους) ο οποίος θα καταγράφει έναν προς έναν τους μετανάστες που έρχονται από την Τουρκία, θα καθορίζει ποιος δικαιούται άσυλο και ποιος όχι και θα φροντίζει για τη μεταφορά όσων δεν δικαιούνται στη γείτονα χώρα, αρχής γενομένης από την 4η Απριλίου. Στο πλαίσιο αυτού του μηχανισμού, προβλέπεται ότι Τούρκοι αξιωματούχοι θα εγκατασταθούν στα ελληνικά νησιά και Έλληνες στα παράλια της Μικράς Ασίας. Κατ' αυτόν τον τρόπο δημιουργείται άλλος ένας μηχανισμός αμφιβόλου αποτελεσματικότητας και πιθανών επικίνδυνων προστριβών μεταξύ Αθήνας και Άγκυρας, που μπορούν να πάρουν πιο επικίνδυνη μορφή μετά από την άφιξη του ΝΑΤΟ στα νερά του Αιγαίου.
   
4. Επικυρώνεται η απαράδεκτη πρόταση Νταβούτογλου, που προβλέπει ότι η Τουρκία θα στέλνει στην Ευρώπη έναν Σύρο από τα δικά της στρατόπεδα προσφύγων για κάθε Σύρο πρόσφυγα που θα παραλαμβάνει από την Ελλάδα. Πρόκειται για μία ακόμη επονείδιστη ρύθμιση, που αντίκειται στη σύμβαση του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες, πολύ περισσότερο που η Τουρκία δεν είναι ασφαλής χώρα, καθιστώντας ακόμη πιο απάνθρωπη την Οδύσσεια στην οποία υποβάλλονται. Επιπλέον, η ρύθμιση αυτή είναι πολύ αμφίβολο αν εφαρμοστεί, αφού αυτή περιορίζεται σε αριθμό 72.000 και μάλλον επαφίεται στις προσπάθειες της Κομισιόν και στην καλή θέληση των κρατών-μελών να δεχθούν πρόσφυγες, σε αναλογία με τον πληθυσμό τους. Είναι γνωστό ότι αρκετές χώρες της βόρειας, κεντρικής και ανατολικής Ευρώπης, με προεξάρχουσα την Ουγγαρία, έχουν διαμηνύσει ότι δεν πρόκειται να την εφαρμόσουν.
   
5. Η Τουρκία ανταμοίβεται με αύξηση της χρηματικής βοήθειας που της έχει υποσχεθεί η Ε.Ε. από τρία σε έξι δισ. ευρώ μέχρι το 2018 (για την Ελλάδα δεν γίνεται καμία ρητή αναφορά) και με την υπόσχεση για κατάργηση της βίζας μέχρι τον προσεχή Ιούνιο, στο βαθμό που θα έχει υλοποιήσει μέχρι τότε τις ευρωπαϊκές προϋποθέσεις, κάτι τουλάχιστον αμφίβολο.
   
6. Αναφορικά με το άνοιγμα κεφαλαίων των ενταξιακών διαπραγματεύσεων Τουρκίας- Ε.Ε., οι 28 συμφώνησαν τελικά να ανοίξουν μόνο το κεφάλαιο 33 (περί προϋπολογισμού) στο τρέχον εξάμηνο, αλλά όχι τα πέντε κεφάλαια επί των οποίων έχει ασκήσει βέτο η Κυπριακή Δημοκρατία. Στο θέμα αυτό, η απειλή άσκησης βέτο από τον Κύπριο πρόεδρο Νίκο Αναστασιάδη (πιθανότατα, με στήριξη μεγάλων δυνάμεων, όπως η Γαλλία, για τους δικούς τους λόγους) έπαιξε το ρόλο της. Σε αντίθεση, βέβαια, με τον Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος αρκέστηκε να προσυπογράψει ό,τι του έφερναν μπροστά του και να πανηγυρίζει εκ των υστέρων για άλλον ένα υπερήφανο “θρίαμβο” που κατήγαγε, στις μοιραίες – για τον ίδιο και κυρίως για τη χώρα – Βρυξέλλες...
   

Α.Θ.