Ο φίλος Βασίλης Καραγιάννης έχει κάτι από το Σκαρίμπειον ύφος αλλά ταυτόχρονα και μια σουρεάλ διάθεση, που είναι ό,τι πρέπει για μια μίζερη εποχή ως η τρέχουσα. Ασχολείται συχνότατα με τα πολιτικά και έχει αποκτήσει ειδικότητα στις κριτικές αιχμές εναντίον πράσινων και βαθυπράσινων παραγόντων. Τον γνωρίσαμε στο περιοδικό ΟΙΚΟΛΟΓΕΙΝ , εξακολουθούμε να τον γνωρίζουμε ως εκδότη και "ανιματέρ"(που λένε σε απλά ελληνικά…)της ηρωϊκής πνευματικής επιθεώρησης της Κοζάνης ονόματι ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ, που ξεπέρασε το εκατοστό και πεντηκοστό τρίτο τεύχος ! Ο τίτλος του τελευταίου του βιβλίου "Ταξιδιωτικό στα βιβλία, μαθητεία στο ταξίδι" με συγκίνησε ιδιαίτερα, γιατί θεωρώ πως το ταξίδι χρειάζεται κάτι περισσότερο από φτηνά ταξιδιωτικά πρακτορεία - δηλαδή ταξιδιωτική ευαισθησία και παιδεία.Για να υιοθετήσω τα λόγια της Κάτιας Αντωνοπούλου, που πέθανε πρόσφατα και κηδεύτηκε αθόρυβα, αλλά που είχε διαλέξει να ζει ταξιδεύοντας:
"Γιατί μόνο όταν ταξιδεύω ζω. Γιατί ποτέ δεν ονειρεύτηκα μιαν εύπορη ακινησία, αλλά αντίθετα μια νευρώδη κίνηση προς αναζήτηση όλων των πιθανών εαυτών που θα μπορούσα να είμαι σε όλους τους χρόνους όλων των εποχών, από μια ,ας την πούμε, ρομαντική λαχτάρα να ξαναγεννηθώ επιλεκτικά…Το κύλισμα του χρόνου ήταν πάντα η μεγάλη μου αγωνία. Στο ταξίδι ο χρόνος επιμηκύνεται…"
Ελπίζω ο Βασίλης να μου συγχωρήσει τον αυθαίρετο τίτλο που έβαλα σε ένα άτιτλο προ-μετεκλογικό σημείωμά του, που το έστειλε καθυστερημένα στον παρόντα ιστότοπο με αποτέλεσμα να είναι πλέον μετα-προεκλογικό….Γ.ΣΧ
-----------------------------------------------------------
... οι μηλοπαραγωγοί από το Τοιχιό Καστοριάς αποφάσισαν να απέχουν από τις εκλογές της 7ης Νοεμβρίου διαμαρτυρόμενοι για τη μη καταβολή των αποζημιώσεων, συνολικού ύψους 4,2 εκατομμυρίων ευρώ, για τις καταστροφές που υπέστη η παραγωγή τους πριν από δύο χρόνια (εμείς τι φταίμε;). Έτσι θα απέχουν των εκλογών διότι στα μήλα τους δεν εδόθη η δέουσα τιμή από την Κυβέρνηση (αλλά όχι από όλους τους άλλους της αντιπολίτευσης, οι οποίοι τα τιμούσαν δεόντως σε όποια λαϊκή τα συναντούσαν).
Επίσης και ως γνωστόν από καιρό, οι ροδακινοπαραγωγοί της Κοινότητας Βελβενδού απέχουν των εκλογών, διότι ενεπαίχθησαν από την Κυβέρνηση (αλλά όχι από τα άλλα κόμματα) στο ζήτημα της κατάργησης του αυτόνομου Δήμου και την προσκόλλησή τους ως ουρά («Μια γίδα μια φορά κουνούσε την ουρά...») στο Δήμο Σερβίων.
Έγκυροι αναλυτές εκτιμούν πως η αποχή των ανωτέρω θα φέρει τέτοια αναταραχή και θα επηρεάσει το τοπικό κι ευρύτερο πολιτικό σύστημα κατά τον ίδιο τρόπο που επηρεάζει το κούνημα της ουράς (να την πάλι η ουρά) μιας σαρδέλας του Ωκεανού στη δημιουργία της τρικυμίας.
Νομίζω πως όλα αυτά είναι κόλπα των κανονικών πράσινων, εκείνων των περιοχών. Πασοκιές δηλαδή κι όχι φυσικά των Οικολόγων Πρασίνων οι οποίοι ενώ στην Κοζάνη ΣΥΝυποστηρίζουν τον κύριο Κύρινα από την Περιφέρεια Αιανής και τον κ. Ιωαννίδη από το Δήμο Μαυροδενδρίου στη Θεσσαλονίκη αρνήθηκαν τον κ. Μπουτάρη (με το σκουλαρίκι) όπως κι ο λίαν χριστιανικά Παναγριώτατος κύριος Ανάνθιμος. Να μην ψηφίσουν δηλονότι οι πληττόμενοι κάτοικοι (πλην του ΚΚΕ, ότι καμιά ψήφος τους δεν πρέπει να πάει χαμένη) διότι αλλιώς αυτοί θα τιμωρούσαν δια καταμαυρίσεως εκείνους που τους λησμόνησαν στα μήλα και στα ροδάκινα. Τιμωρούν όλα τα κόμματα αν και μόνον το Κυβερνητικό και Μνημονικό τους ενέπαιξε· συλλογική τι-μωρία (!) διότι όλα τα κόμματα της Βουλής τρων από τα κρατικά ροδάκινα της επιχορήγησης· επομένως όλα θα περάσουν από την Κυριακή αψήφιστα. Ενώ στον Βόιο Δήμο και τόπο όπου πήραν πολιτικά το ζήτημα κι όχι ως εσπεριδοειδής απόφυση, οι κυβερνητικοί βουλευτές και περιπαίχτες τους, ούτε συνδυασμό δεν μπόρεσαν να συμπήξουν, κατά πανελλήνια μοναδικότητα. Απεναντίας έφτασαν και μέχρι την κλωτσοχειροδικία αφού οι κάτοικοι εκεί είναι εύανδροι κι όχι πολιτισμένοι γλυκούληδες του κάμπου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου