Με πρωτοβουλία μιας μικρής ομάδας ανθρώπων - δυο πρώην υπουργοί
της πρώτης και ένας της πρώτης & της δεύτερης κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, ο
κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ, Δήμαρχοι κ.α. εκπρόσωποι της Τ.Α.,
καλλιτέχνες, πανεπιστημιακοί, δημοσιογράφοι και εκπρόσωποι κινήσεων ειρήνης και
αλληλεγγύης - δημιουργήθηκε αυτό το συλλογικό βίντεο συμβολικής έκφρασης της
αλληλεγγύης στην υπόθεση και στο λαό της Παλαιστίνης: με αφορμή την 29η
Νοεμβρίου, μέρα έκφρασης της διεθνούς αλληλεγγύης προς τον Παλαιστινιακό
λαό, οι εκδηλώσεις για την οποία έχουν μετατεθεί φέτος με απόφαση του ΟΗΕ για
την 1η Δεκεμβρίου 2020.
Τη Διεθνή Μέρα Αλληλεγγύης θέσπισε στις 2 Δεκεμβρίου 1977 η Γ.Σ.
του ΟΗΕ σε ανάμνηση της απόφασης της Γ.Σ. της 29ης Νοεμβρίου 1947 για τη
δημιουργία δύο κρατών, ενός «αραβικού» & ενός εβραϊκού σε μια Παλαιστίνη
που περισσότερο από τα 2/3 του πληθυσμού της ήταν Παλαιστίνιοι και οι υπόλοιποι
Εβραίοι και από διάφορες γηγενείς μειονότητες, με την Ιερουσαλήμ ενιαία υπό
ειδικό καθεστώς και υπό διεθνή επιτροπεία.
Σήμερα στο έδαφος αυτό υπάρχει ένα κράτος, από το 2018 ως κρατικό μόρφωμα από νομικής άποψης αμιγώς φυλετικά «εβραϊκό» (έθνος-κράτος των Εβραίων), με δυο κατηγορίες δικαιωμάτων ανάλογα με τη φυλετική καταγωγή των πολιτών του. Επιπλέον, το 2018 οι ΗΠΑ μετέφεραν την πρεσβεία τους από το Τελ Αβίβ στην Ιερουσαλήμ και έκτοτε πιέζουν μια-μια τις «σύμμαχες» χώρες τους ν’ ακολουθήσουν το παράδειγμα τους – φθάνοντας στο απίστευτο υπό άλλες ιστορικές συνθήκες, να επιβάλουν ως όρο της φετεινής Συνθήκης Ειρήνευσης Σερβίας-Κοσόβου την αναγκαστική μεταφορά της Πρεσβείας της Σερβίας στην Ιερουσαλήμ... Ανταποκρινόμενες με 4 δεκαετίες «καθυστέρηση» στην απόφαση της «Κνεσέτ» του 1980, που ανακήρυσσε νέα πρωτεύουσα του Ισραήλ την Ιερουσαλήμ, «ενοποιώντας» το δυτικό τμήμα της (μέρος του Κράτους του Ισραήλ από τον Πόλεμο του 1948) με την Ανατολική Ιερουσαλήμ: Μια ισραηλινή απόφαση, που ακύρωσε κατευθείαν η ΓΣ του ΟΗΕ, καθώς τυχόν εφαρμογή της θα εξουδετέρωνε με τη δημιουργία de facto τετελεσμένων τις αποφάσεις του ΟΗΕ του 1967, σύμφωνα με τις οποίες η κατεχόμενη από τον Πόλεμο του 1967, αποσπασμένη από την Ιορδανία Ανατολική Ιερουσαλήμ θα ήταν η πρωτεύουσα ενός Παλαιστινιακού Κράτους στα σύνορα του 1967. Σαν να μην έφταναν αυτά, μέσα στο 2020 προσαρτήθηκαν στο Κράτος του Ισραήλ τα κατεχόμενα Υψίπεδα του Γκολάν-έδαφος της Συρίας, ενώ στα μέσα αυτής της χρονιάς και στο πλαίσιο της περιβόητης «Πρωτοβουλίας Ειρήνης» του Προέδρου Τραμπ αποφασίστηκε η άμεση προσάρτηση, από τον Ιούλιο του 2020 – που δεν πραγματοποιήθηκε ακόμα ωστόσο – του 1/3 (και πιο εύφορου μέρους) της Κατεχόμενης Δυτικής Όχθης της Κοιλάδας του Ιορδάνη, που μέχρι το 1967 ήταν ιορδανικό έδαφος και θα ήταν ο βασικός «κορμός» του Παλαιστινιακού Κράτους - με ταυτόχρονη νομιμοποίηση όλων των παράνομων Ισραηλινών οικισμών. Έτσι πρακτικά τινάζεται στον αέρα η λύση της δημιουργίας δυο ανεξάρτητων και ισότιμων κρατών, που θα εγγυάται το καθένα την ασφάλεια του άλλου, που αποφασίστηκε υπό την αιγίδα του ΟΗΕ μεταξύ των μετέπειτα δολοφονημένων Γιτζάκ Ράμπιν & Γιασέρ Αραφάτ και αποτυπώθηκε το 1993 και το 1995 στις Συμφωνίες του Όσλο.
Έτσι φθάσαμε σήμερα υπό την ομπρέλα των Αμερικανών να εκτυλίσσεται
η λεγόμενη «διαδικασία κανονικοποίησης» των σχέσεων σειράς Αραβικών κρατών με
το Κράτος του Ισραήλ «παρακάμπτοντας» τον όρο που επί δεκαετίες εμπόδιζε κάτι
τέτοιο, τη δημιουργία ανεξάρτητου Παλαιστινιακού Κράτους. Μ’ αυτό τον τρόπο
επιχειρείται και η βίαιη πρακτική υποβάθμιση της πολύ σημαντικής απόφασης της
ΓΣ του ΟΗΕ το 2012: Αναγνώριση ειδικού status κράτους-μέλους στη Διπλωματική
Αντιπροσωπεία της Παλαιστίνης, με βάση την οποία η Βουλή μιας σειράς κρατών,
ανάμεσα τους το 2015 και της Ελλάδας, και ελάχιστες κυβερνήσεις αναγνώρισαν το
Κράτος της Παλαιστίνης.
Η αλήθεια είναι ότι, πολύ περισσότερο στις συνθήκες της πανδημίας
αλλά κι ανεξάρτητα απ’ αυτήν, το «Παλαιστινιακό ζήτημα» έχει ουσιαστικά
«ξεχαστεί». Τόσο ώστε στην Ελλάδα να μη βρίσκονται σχεδόν καθόλου μμε για να
«φιλοξενήσουν» την προχθεσινή ανακοίνωση της Πρεσβείας της Παλαιστίνης για τη
Μέρα Αλληλεγγύης. Προφανώς, όχι τυχαία. Στη σημερινή Ελλάδα ενοχλεί η υπόμνηση
της ανακοίνωσης ότι αυτά που εκτυλίσσονται σήμερα είναι προσπάθεια «διευθέτησης,
την οποία το Ισραήλ και οι Ηνωμένες Πολιτείες προσπαθούν να επιβάλουν ως
υποκατάστατο των σχετικών ψηφισμάτων της Διεθνούς Νομοθεσίας».
Είναι «λογικό» επίσης, όταν στο έδαφος των πολιτικών της τότε
κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και της νυν κυβέρνησης ΝΔ η Ελλάδα υπό την ομπρέλα της
Συμφωνίας Στρατηγικής Συνεργασίας με τις ΗΠΑ επαίρεται για τους «συνδυασμούς»
του κουαρτέτου Ελλάδα-Κύπρος-Ισραήλ-ΗΠΑ, πότε με την Αίγυπτο, πότε με την
Ιορδανία, πάντα μ’ ένα στόχο: Να κατορθώσουν ν’ αποσυρθούν οι
Αμερικανοί προς τη μεριά των θαλασσών της Κίνας, που αναγνωρίζουν γεωπολιτικά
και οικονομικά ως τον κύριο αντίπαλο εδώ και χρόνια, στόχο ήδη ανοικτά
διατυπωμένο από την Προεδρία Ομπάμα - αναθέτοντας στο Ισραήλ τον μέχρι τώρα
ρόλο των ΗΠΑ στην Α.Μεσόγειο. Ταυτόχρονα κάνοντας οι τελευταίες Ελληνικές
κυβερνήσεις πέρα τους λαούς της περιοχής, με τους οποίους μας συνέδεε μια
μακριά παράδοση σχέσεων φιλίας, αλληλεγγύης και αλληλοσεβασμού, αναθέτουν στην
μεταποικιακή Γαλλία, στο Ισραήλ και στο ΝΑΤΟ υπό την καθοδήγηση των ΗΠΑ την
υπεράσπιση της χώρας μας από την τουρκική επιθετικότητα και επεκτατισμό.
Εμείς, αντίθετα, θυμόμαστε τους πραγματικούς μας φίλους. Κι έτσι
σε μια εποχή που σε σειρά χώρες η οποιαδήποτε ριζοσπαστική κριτική
απέναντι στις καταστροφικές πολιτικές του Κράτους του Ισραήλ χαρακτηρίζεται
πλέον νομικά ως «αντισημιτισμός» ταυτίζοντας το δικαίωμα στην αλληλεγγύη και
στην αντίσταση με τις φυλετικές πολιτικές μίσους του πραγματικού
αντισημιτισμού, ενώνουμε τη φωνή μας με την «υπό σίγαση» φωνή της
Διπλωματικής Αντιπροσωπείας στην Ελλάδα του Κράτους της Παλαιστίνης για δικαίωση
ενός αγώνα για τη δικαιοσύνη και την ελπίδα για το αύριο:
«Η Διπλωματική Αντιπροσωπεία του Κράτους της Παλαιστίνης τονίζει
ότι η πρωταρχική ευθύνη στην εφαρμογή αποφάσεων που σχετίζονται με το
Παλαιστινιακό ζήτημα από το 1947 έως σήμερα είναι η ευθύνη των Ηνωμένων Εθνών
και των θεσμών τους. Δεν είναι πλέον αποδεκτό ότι το Ισραήλ, το «κράτος
κατοχής», παραβιάζει τους Διεθνείς Νόμους με τρομοκρατικές ενέργειες,
δολοφονίες, κράτηση και οικοδόμηση εποικισμών στα Παλαιστινιακά Εδάφη που
αναγνωρίστηκαν από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ το 2012... Η Διπλωματική
Αντιπροσωπεία του Κράτους της Παλαιστίνης καλεί (τη διεθνή κοινότητα) να
επιβάλει κυρώσεις στο Ισραηλινό κράτος κατοχής και στο Κοινοβούλιο της «Κνέσετ»
για τις ρατσιστικές αποφάσεις και νόμους του που νομιμοποιούν αυτό το σύστημα
φυλετικών διακρίσεων εις βάρος όλων των μη Εβραίων, που αντικατοπτρίζεται στο
δίκαιο έθνους-κράτους και σε δεκάδες νόμους που αντιβαίνουν στους διεθνείς
νόμους, τις συμβάσεις και τις αρχές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Η Διπλωματική Αντιπροσωπεία του Κράτους της Παλαιστίνης τονίζει
ότι δεν θα υπάρξει ειρήνη, ούτε ασφάλεια, ούτε σταθερότητα στη Μέση Ανατολή με
τη συνέχιση της ισραηλινής κατοχής. Το κατοχικό κράτος δεν μπορεί να
απολαμβάνει την ασφάλεια, εφόσον ο παλαιστινιακός λαός υφίσταται την αδικία και
καταπίεση εδώ και 72 χρόνια. Η μόνη λύση είναι η εφαρμογή της λύσης των δύο
κρατών με την ίδρυση του παλαιστινιακού κράτους στα σύνορα του 1967 με
πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ, καλώντας την Ελλάδα και τις χώρες του
κόσμου που δεν έχουν αναγνωρίσει ακόμη το κράτος της Παλαιστίνης να προχωρήσουν
και να συνδράμουν στην επίτευξη της ανεξαρτησίας του.
Η Διπλωματική Αντιπροσωπεία του Κράτους της Παλαιστίνης με την
ευκαιρία αυτή, χαιρετίζει την επιμονή των ανθρώπων μας στα πάτρια εδάφη, στα
στρατόπεδα προσφύγων και στη διασπορά. Η Διπλωματική Αντιπροσωπεία του Κράτους
της Παλαιστίνης χαιρετίζει επίσης το παγκόσμιο κίνημα αλληλεγγύης, πρωτίστως
και κυρίως το παγκόσμιο κίνημα μποϊκοτάζ, το BDS, που απορρίπτει τη ρατσιστική
κατοχή του Ισραήλ και τις φυλετικές διακρίσεις που ασκούνται κατά του
Παλαιστινιακού λαού. Χαιρετίζει την εκστρατεία αλληλεγγύης από τους Έλληνες
φίλους μας, που διεξάγεται εδώ και δεκαετίες.»
Αθήνα, 1 Δεκεμβρίου 2020
Νάντια Βαλαβάνη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου