του Γιώργου Σταματόπουλου
Σχετικά δες για την εξέγερση της Κροστάνδης (1921) κλπ
Ένα μικρό βιβλίο, που βάζει πολλά πράγματα στη σωστή τους διάσταση σχετικά με την επανάσταση του ’17 στη Ρωσία, μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις «Αλεξάνδρεια» με τίτλο «Αναρχικοί και μπολσεβίκοι στη ρωσική επανάσταση». Γράφουν: Φρανκ Χάρισον, Πολ Αβριτς, Πιοτρ Κροπότκιν, Αλεξάντερ Μπέργκμαν, Εμα Γκόλντμαν, Αλεξάντερ Σαπίρο, Νέστορ Μάχνο, Γκριγκόρι Μαξίμοφ και ο Βολίν, συγγραφέας ο τελευταίος του πολύ σημαντικού βιβλίου «Η άγνωστη επανάσταση» από τις εκδόσεις «Διεθνής Βιβλιοθήκη».Κεντρικό θέμα οι μεγάλες διαφορές που προέκυψαν μεταξύ μπολσεβίκων και αναρχικών αμέσως μετά την επανάσταση. Μάταια φώναζαν οι αναρχικοί και προειδοποιούσαν για τον στρεβλό δρόμο που αυτή είχε πάρει, για την αυταρχικότητα του κόμματος και τη συγκέντρωση της εξουσίας γύρω απ’ αυτό, για τις διώξεις των αντιφρονούντων, για τη φυσική εξόντωση όσων προσπαθούσαν να σώσουν τις αρχές και τις αξίες του σοσιαλισμού και της δημοκρατίας.
Σύμφωνα με τον εκδότη, «ο συλλογικός αυτός τόμος έρχεται να συμβάλει όχι μόνο στην αποκατάσταση της αλήθειας αλλά και στην ερμηνεία των αιτίων για την τερατογένεση του πρώτου ολοκληρωτικού κρατιστικού μορφώματος, υπό τον ψευδεπίγραφο τίτλο ΕΣΣΔ - Ενωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών, δηλαδή, όπως τόνιζε ο Κορνήλιος Καστοριάδης: "τέσσερις λέξεις, τέσσερα ψέματα"».
Εκτός από τους δύο πρώτους συγγραφείς, που είναι πανεπιστημιακοί, οι υπόλοιποι έχουν ζήσει από κοντά την επανάσταση και έχουν βιώσει στο πετσί τους τις διώξεις του καθεστώτος, ειδικά μετά τις εκκαθαρίσεις του Στάλιν και τις περιβόητες δίκες της Μόσχας - όλοι είναι εμβληματικές μορφές του διεθνούς αναρχικού κινήματος και έζησαν τα αιματηρά και δραματικά γεγονότα από πολύ μέσα ή και ήσαν από τους κύριους πρωταγωνιστές.
Ο Μάχνο, π.χ., ήταν ο θρυλικός στρατιωτικός διοικητής του Επαναστατικού Εξεγερσιακού Στρατού της Ουκρανίας αλλά και ο ηγέτης του αναρχικού λαϊκού κινήματος στη Νότια Ουκρανία ώς το τέλος του 1920· έναν χρόνο μετά αναγκάστηκε να διαφύγει στη Γαλλία. Ο Σαπίρο στην αρχή αποφάσισε μαζί με άλλους αναρχικούς να συνταχθούν με τους μπολσεβίκους, υπηρέτησε και στην κυβέρνηση, όταν, όμως, εντάθηκαν οι μαζικές διώξεις των αναρχικών, παραιτήθηκε και έφυγε για την Ευρώπη.
Η Εμα Γκόλντμαν θεωρείται η «πρωθιέρεια» του διεθνούς αναρχικού κινήματος. Με τον σύντροφό της Μπέργκμαν έζησαν από κοντά τη χυδαιότητα στην οποία κατάντησε η επανάσταση και απογοητευμένοι αυτοεξορίστηκαν στην Ευρώπη.
Τι να πεις για τον Κροπότκιν. Δεινός ιστορικός και φιλόσοφος (έβλεπε την αλληλεγγύη των όντων σαν την αιτία επιβίωσής τους και εξέλιξής τους), θεωρείται ο σημαντικότερος ιστορικός του ρωσικού αλλά και του αμερικανικού αναρχικού κινήματος - δικαίως συγκαταλέγεται στους «ιδρυτές-πατέρες» του αναρχισμού.
Ο Μαξίμοφ υπήρξε ο σημαντικότερος Ρώσος αναρχοσυνδικαλιστής με συγκροτημένη θεωρητική κατάρτιση· φυλακίστηκε από τους μπολσεβίκους, αποφυλακίστηκε μετά από διεθνή παρέμβαση συνδικαλιστών - ήταν ο πρώτος που χαρακτήρισε το καθεστώς των μπολσεβίκων «κρατικό καπιταλισμό».
Ο Λένιν το είχε ξεκαθαρίσει: όσοι δεν ήσαν μαζί τους ήσαν εχθροί τους. Και ας είχε προειδοποιήσει ο Μπακούνιν, δεκαετίες νωρίτερα, για τον εκφυλισμό που θα επέφερε η λατρεία του κόμματος και η ολοκληρωτική «τελείωση» της επανάστασης
ΠΗΓΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου