«Ρήγμα στους Οικολόγους Πράσινους(ΟΠ)»,
αναφέρει ο Τύπος , σχετικά με τη διχογνωμία της τοπικής οργάνωσης των ΟΠ στον Πειραιά και της Περιφερειακής Οργάνωσης
Αττικής…Το «ρήγμα» είχε ως αφορμή την
υποψηφιότητα του Θοδωρή Δρίτσα για τη
δημαρχία του Πειραιά, όμως στην
πραγματικότητα ήταν προϊόν βαθύτερων ηφαιστειακών δράσεων…Η τοπική οργάνωση των ΟΠ ήθελε συνεργασία με τον υποψήφιο του
ΣΥΡΙΖΑ – αν μου επιτρέπεται να λέω έτσι έναν άνθρωπο με αξιολογότατη τοπική/
διαχρονική δράση, που προφανώς αδικείται
από την άστοχη τακτική του ΣΥΡΙΖΑ να κάνει
«υπερχορήγηση» γενικής πολιτικής σε μια αυτοδιοικητική αναμέτρηση. Από την άλλη πλευρά
η περιφερειακή οργάνωση Αττικής των ΟΠ τάχθηκε υπέρ της υποψηφιότητας του Γιάννη
Μώραλη, ακραιφνών Ολυμπιακών φρονημάτων,
με τη συνηγορία ενός αλεξιπτωτιστή/εισοδιστή
(κατά πως λένε: Μαρξιστή/Λενινιστή κλπ.) που κάποτε επιθυμούσε διακαώς να
εισπράξει από τον ΣΥΡΙΖΑ τα πολιτικά οφέλη των «κατορθωμάτων» του, αλλά εν τέλει κατέληξε
να θυμίζει μια ιστορία που έλεγε ο Ανδρουλάκης ως αριστερός προς τον Λαλιώτη :
Όταν η ερωτική προσέγγιση του ΠΑΣΟΚ προς
την Αριστερά δεν πιάνει, τότε ο υποψήφιος εραστής ξεσπά σε ύβρεις… Τελικά το Πανελλαδικό Συμβούλιο των ΟΠ αποφάσισε ομόφωνα τη στήριξη του υποψηφίου του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ η οργάνωση του Πειραιά προχώρησε στην αναχρησιμοποίηση του όπλου των διαγραφών από το εναλλακτικό πολιτικό μουσείο (όπως η 17 Νοέμβρη είχε απαλλοτριώσει ένα παλιό μπαζούκας από το Πολεμικό Μουσείο….) με πρώτα θύματα :
Την Μαρίνα Πετρέλη, ήδη υποψήφια με τον Γ. Μώραλη , και την Κωνσταντίνα Κοσμίδου, υποψήφια ευρωβουλευτή των ΟΠ, που είχε στηρίξει την επιλογή της Μ. Πετρέλη….
Κατά τα άλλα:
Ο Μιχάλης Τρεμόπουλος, υποψήφιος Περιφερειάρχης Μακεδονίας, έριξε βολές εναντίον του υποψήφιου ευρωβουλευτή Β. Πισσία, που θα μπορούσε να θεωρηθεί «εισοδιστής» του πατριωτικού χώρου στον χώρο των ΟΠ, ως εκ των σχέσεών του με το «Χωνί» του Καζάκη και τη παρέα του ΑΡΔΗΝ, αν δεν ήταν απολύτως ασαφές τι πρεσβεύει επί σημαντικών εθνικών θεμάτων …
Εξ άλλου τη Μαρία Βιτωράκη, άτομο «αλλού» μεν αλλά με ήθος και νοημοσύνη, την πήρε το ΠΟΤΑΜΙ, πράγμα που συνιστά απώλεια για τον « βαθυπράσινο χώρο». Ομολογώ πάντως ότι εντυπωσιάσθηκα από τη παρρησία με την οποία η «λεγάμενη» εξέφρασε τις αντιρρήσεις της προς τους αντιρρησίες της μεθόδου της υδρόλυσης, που θα χρησιμοποιηθεί για την καταστροφή των χημικών της Συρίας…
Τέλος, αγνοούνται τα ίχνη των «Πρασίνων» του Νίκου Χρυσόγελου, που διαφώνησε με τους ΟΠ και προχώρησε στη δημιουργία νέου ευρωψηφοδελτίου.
