Σε πολλές
συναντήσεις του ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ ακούω παράπονα για τον υψηλό μέσο όρο ηλικίας των
ανθρώπων που συμμετέχουν σε διάφορα σώματα, κινήσεις, επιτροπές. Τόσο που
σκέπτομαι να διαψεύσω τις φήμες που με φέρουν
γενηθέντα το 1946 και να δηλώσω έτος γένησης το 1976, έτσι ώστε να
συμβάλω σε ένα
δραστικό «κούρεμα» του μέσου χρόνου ηλικίας της ομήγυρης….
Έχω την
αίσθηση πως διάφοροι « νεάζοντες» , κοντά στους νέους
και μαζί με κάποιους ηλικιωμένους
κάποτε «καλής» (αλλά κάποτε και διαβλητής) θέλησης, απεργάζονται ένα
είδος «ηλικιακής απόσυρσης» του στελεχιακού και ακτιβίστικου μηχανισμού, ή ακόμη την εφαρμογή
ποσοστώσεων υπέρ των Συριζοφρόνων
νεανικής ηλικίας. Η υπόθεση μοιάζει με τις ποσοστώσεις υπέρ γυναικών, που στην
τελευταία συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ
εφαρμόστηκαν μεν, πλην όμως υπέστησαν την κριτική πολλών γυναικών, που δηλώνουν αποφασισμένες να
συμμετέχουν στην πολιτική κονίστρα
όχι με επιδοτήσεις αλλά με το σπαθί τους.
Με βάση αυτό το πνεύμα,
αν και στερούμενος πάσης εξουσίας ή αρμοδιότητας έναντι του επαγγελματικού
στελεχιακού δυναμικού του ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ, θα
έλεγα κι εγώ ένα «Μολών λαβέ» : «Μολών
λαβέ» στους νέους , τους ενδιαφερόμενους
να αποκτήσουν με την αξία τους μεγαλύτερο
μερίδιο αρμοδιοτήτων και επικοινωνιακών λειτουργιών, στα ραδιόφωνα, στις
τηλεοράσεις, στην ΑΥΓΗ , οπουδήποτε
άλλου. Εξ άλλου υπάρχει ένα γνωστό παράδειγμα επικοινωνιακής και πολιτικής επιτυχίας - στο
οποίο δεν θέλω να αναφερθώ, για να μην εκληφθώ ως γλυψιματίας ή υποψήφιος
αυλικός….
Αφορμής
δοθείσης από την προβληματική περί ποσοστώσεων, υπέρ γυναικών και ενδεχομένως
υπέρ νέων ή άλλων , θα ήταν σκόπιμο να αναλογισθούμε αυτή την ομάδα του 23% του συνολικού πληθυσμού, που υποθετικά
εκπροσωπήθηκε στην κεντρική επιτροπή από outsiders του Συριζαϊκού χώρου, όπως λόγου χάρη
η ημετέρα ταπεινότης… Η ομάδα αυτή δεν
διέθετε Γκραμσιανή ή Μαρξική παιδεία(!),
δεν αριστεροποιήθηκε όπως
επιπόλαια έσπευσαν να διαπιστώσουν
διάφοροι, αλλά συντάχθηκε με τον μεγαλειώδη δημοκρατικό αγώνα του ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ εναντίον της νεοαποικιακής
μνημονιακής τάξης. Σε μια πρόσφατη παρουσίαση βιβλίου του Αλέξη Μητρόπουλου στη Παλαιά Βουλή, σημείωσα την άποψη του παρουσιαστή Νίκου Κοτζιά για την υποεκπροσώπηση της
συγκεκριμένης ομάδας μέσα στο πλαίσιο
του ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ. Είναι φανερό ότι η
ομάδα αυτή πρέπει να αισθανθεί
«οικειότητα» στην υπό διαμόρφωση
πολιτική οικογένεια, κι αυτό είναι ένα τεράστιο έως τεραστιότατο πρόβλημα, που
απαιτεί ενέργεια αλλά και νεωτεριστικό πνεύμα.
Μπροστά σε
αυτό το πρόβλημα θα έλεγα «τόπο στα νιάτα», ή για την ακρίβεια, «τόπο στους νεωτερισμούς»... Τόπο στην θεσμική ανανέωση, στην αγρανάπαυση
στελεχών, τόπο στην περιοδική επαναφόρτισή τους με το κοινωνικό αίσθημα. Όχι
όμως «τόπο στην ίντριγκα» ….
