Έχει το
θράσος να παρεμβαίνει στη Δικαιοσύνη και
να κάνει επίδειξη δύναμης, διαβλέποντας
μια νομική διαδικασία από την οποία δεν γλυτώνει με τίποτα….
Επειδή
ακριβώς ξέρει τι τον περιμένει, επειδή και ο ίδιος «πούλησε» τον πολιτικό του
ευεργέτη Κώστα Σημίτη, χαριεντίστηκε με τον Καντάφι χωρίς να εκφράσει ύστερα την παραμικρή αντίδραση στην εξόντωσή του, ενώ
πρόσφατα είδε το «πούλημα» του Παπακωνσταντίνου
από το Βενιζέλο, - κοντολογίς επειδή
είναι γνώστης των κανιβαλικών ηθών και εθίμων της μνημονιακής νομενκλατούρας - προτίμησε να περάσει στην επίθεση αντί να
σιωπήσει…
Είναι ο
Παπανδρέου – Τσολάκογλου, που κορόϊδεψε, καθύβρισε και πρόδωσε τη χώρα του, και
τώρα παίρνει τα μέτρα του για καθαρά προληπτικούς λόγους.…
Όμως η Ένωση
Εισαγγελέων Ελλάδος (ΕΕΕ) χαρακτήρισε τις
πρόσφατες δηλώσεις του για τη δικαστική εξέλιξη στην υπόθεση της ΕΛΣΤΑΤ. «απαράδεκτη παρέμβαση στη λειτουργία της
Δικαιοσύνης», μη αφήνοντάς του ψευδαισθήσεις γι αυτό που τον περιμένει.
Σημειώνει η
ΈΕΕ :
«Με αφορμή παραγγελία
άσκησης ποινικής δίωξης, που έδωσε ο Οικονομικός Εισαγγελέας σε εκκρεμή ποινική
έρευνα για την ΕΛΣΤΑΤ, ο πρώην Πρωθυπουργός, σε ανακοίνωσή του, εκφράζεται
απαξιωτικά για τον Οικονομικό Εισαγγελέα (η θέση αυτού συστήθηκε σημειωτέον επί
των ημερών της κυβέρνησής του, με το Ν 3943/2011), προσδίδοντας πολιτικές
σκοπιμότητες στις ενέργειές του. Ο πρώην Πρωθυπουργός φαίνεται να αγνοεί ότι η
Εισαγγελική Αρχή, εκ του Συντάγματος και του νόμου, ενεργεί πάντοτε με γνώμονα
την αρχή της νομιμότητας, τούτο δε έχει πράξει διαχρονικά, χωρίς επηρεασμούς ή
σκοπιμότητες πολιτικές ή άλλες……..Ανεξάρτητα από τις ενέργειες του Οικονομικού
Εισαγγελέα που προξένησαν τη δυσφορία του πρώην Πρωθυπουργού, για λόγους που
εκείνος γνωρίζει -και τις οποίες το Δ.Σ. της Ένωσης Εισαγγελέων Ελλάδος από
λόγους συμμόρφωσης με το Σύνταγμα και σεβασμό στην ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης
δεν σχολιάζει, ούτε κρίνει-, απαιτείται να υπογραμμιστεί ότι οι δηλώσεις του
πρώην Πρωθυπουργού συνιστούν απαράδεκτη παρέμβαση στη λειτουργία της
Δικαιοσύνης και επιβεβαιώνουν την εντύπωση ότι τινές, όταν αισθάνονται απειλούμενοι από το σύστημα
το οποίο οι ίδιοι δημιούργησαν, αναζητούν ευθύνες από τρίτους ή τη Δικαιοσύνη».