ΔΑΣΟΛΟΓΟΙ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΧΡΥΣΩΡΥΧΕΙΩΝ

 

Η συγκυριακή άνοδος της τιμής του χρυσού καλά κρατεί, δεδομένου ότι  το «πολύτιμο» μέταλλο έχει αυξήσει τη ζήτησή του λόγω της απόκτησης ορισμένων χρηματικών χρήσεων,  κυρίως αποθησαυριστικών : Όμως στο μέλλον ο πυρετός του χρυσού είναι πολύ πιθανόν να περάσει, με άμεσο αποτέλεσμα τη πτώση της τιμής του και τη μετατροπή πολλών παραγωγικών εγκαταστάσεων σε ασύμφορες….Τότε οι κάτοικοι των περιοχών γύρω από τέτοια  ορυχεία θα βιώνουν ένα αναντίστρεπτο περιβαλλοντικό μπάχαλο, ενώ οι παραδοσιακοί φυσικοί τους πόροι θα έχουν αφανιστεί….Μια τέτοια εμπειρία είχε  ο υποφαινόμενος, όταν  το  2003 στη κατεχόμενη Βόρεια  Κύπρο, 29 χρόνια μετά την εγκατάλειψη ενός ορυχείου χαλκού -   στην εξόρυξη του οποίου χρησιμοποιείται κατά βάση το κυάνιο όπως και στο χρυσό-  διαπίστωσε  με τα ίδια του τα μάτια τη κατάσταση των χώρων όπου είχαν αποτεθεί τα κατάλοιπα της επεξεργασίας του μετάλλου : Η ερημοποίηση εκατοντάδων στρεμμάτων ήταν απόλυτη, ενώ στη  κοντινή παραλία  τα ιζήματα που κυκλοφορούσαν ακόμη, προσέδιδαν στα θαλασσινά νερά ένα «απόκοσμο» κόκκινο χρώμα !

Η τοπική κοινωνία  της Χαλκιδικής κινδυνεύει λόγω των χρυσωρυχείων να  δει τον εαυτό της κάποτε «Κερατά και δαρμένο», κι αυτό δεν είναι κινδυνολογική εικασία αλλά θέση που τεκμηριώνεται από επιστημονικούς φορείς,  όπως η Πανελλήνια Κίνηση Δασολόγων…

Σε ανακοίνωσή της με ημερομηνία 31.3.2012, η ΠΚΔ  στέκεται ιδιαίτερα στον επιφανειακό χαρακτήρα των προτεινόμενων εξορύξεων χρυσού στη Χαλκιδική,  όπως επίσης στην καταστροφή εδαφών από τις αποθέσεις αδρανών υλικών και από τη δημιουργία λιμνών- τελμάτων. Η ΠΚΔ σημειώνει την  αναπόφευκτη  ρύπανση  των υδάτινων πόρων – υπόγειων και επιφανειακών – και  επικαλείται  τις αρνητικές γνωμοδοτήσεις των δασικών υπηρεσιών της Χαλκιδικής για το «χρυσοφόρο»  επενδυτικό σχέδιο. Ακόμη  αναφέρεται στη μεγάλη κλίμακα του έργου, που υπερβαίνει τη «φέρουσα ικανότητα» της περιοχής και συνιστά μια ανεπίτρεπτη διαταραχή εξωφρενικής κλίμακας…  

Όλο το κείμενο της Πανελλήνιας Κίνησης Δασολόγων στο  http://www.enpoarneas.blogspot.com/2012/04/blog-post_629.html#more