Εγώ προσωπικά
θα προτιμούσα να είναι μεταξύ τους σε κόντρα, για δυο λόγους : Ο πρώτος αναφέρεται
στον ανταγωνισμό δηκτικών ευφυολογημάτων μεταξύ τους, όπως αυτόν του Ιουνίου
του 2011
http://oikonikipragmatikotita.blogspot.com/2011/06/blog-post_09.html
που αφενός ωφελούσε ημάς τους αισθανόμενους
πλήξη από διάφορες κοινοτοπίες του
πολιτικού κατεστημένου και αφετέρου δικαίωνε απολύτως - αν και ελαφρά διαφοροποιημένους - τους στίχους ενός τραγουδιού του Ζαμπέτα : «Ο 80αρης, ο 80αρης,
είναι ένας νέος της εποχής- κυκλοφοράει σαν 20αρης – κι είναι ωραίος σαν
εραστής»…
Ο δεύτερος λόγος για τον οποίο θα προτιμούσα την κόντρα των
δυο «νεόγερων» (= υβριδικών γέρων με νεανικό ταμπεραμέντο…)είναι η παραγωγή σχολίων όσον αφορά την συμπεριφορά του
Μπουτάρη σε ιστορικά ζητήματα και πολύ περισσότερο στα ζητήματα των ελληνοτουρκικών σχέσεων….Εδώ
θα περίμενα τα τρίποντα του Θεοδωράκη από την Αθήνα με στόχο τη
δημοσιοσχεσίτικη και κοντόφθαλμη ιδεολογία του Μπουτάρη – την χαϊδεύουσα τα αυτιά
ποικίλων όσων νεωτεριστών και εκσυγχρονιστών, που κηρύσσουν το παρελθόν
πεθαμένο μέχρι να το βρουν μπροστά τους ολοζώντανο και σπαρταριστό…
Όμως ο Μίκης προτίμησε να εκδηλώσει το θαυμασμό του
στον Μπουτάρη (όχι μόνο για τα κρασιά
του, αυτή τη φορά, κατά πως έκανε τον Ιούνιο) και να ζητήσει τη συνδιοργάνωση
συναυλίας στη Θεσσαλονίκη…
Την άλλη μέρα μάθαμε ότι σε συνέντευξή του στην γερμανική εφημερίδα "Hamburger
Abendblatt", ο Γιάννης Μπουτάρης τόνισε ότι «αυτό που χρειάζονται κυρίως
οι Έλληνες δεν είναι χρήματα, αλλά πειθαρχία». Αν ήμουν ο Θεοδωράκης των καλών ημερών θα
του έλεγα : Ναι, χρειάζονται πειθαρχία, αλλά όχι λεηλασία…..
