Η χώρα καίγεται, αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ επιμένει να φοβάται την έξωθεν μαρτυρία του αριστερού δογματισμού– τουτέστιν μήπως του τραβήξουν το αυτί και τον χαρακτηρίσουν «δεξιό»… Γι αυτό πισωγυρίζει ξανά και ξανά όταν αναφέρεται στις προδιαγραφές ενός «αντιμνημονιακού και αντινεοφιλελεύθερου μετώπου » : Άλλοτε αυτό είναι πλατύ και διασυνδέει ευρύτερες πολιτικές δυνάμεις – κατά πως έλεγε ή υπονοούσε προ καιρού ο Δημήτρης Παπαδημούλης - άλλοτε είναι ενδοαριστερό : Δηλαδή ( σχολιάζω εγώ…) κατ’ ουσίαν μέτωπο της πλάκας, ανίκανο να καταργήσει έστω και μια αστυνομική διάταξη – πολλώ δε μάλλον την μνημονιακή υποτέλεια της χώρας….
Πρώτον και κύριον : Μέτωπα δεν κάνει κανείς με τον εαυτό του ούτε με τους «κολλητούς» του – αλλά με δυνάμεις που δεν είναι ό,τι είναι ο ίδιος…Δεύτερον, οι αριστεροί πολιτευόμενοι με βάση τις ψευτοθεωρίες και ψευτοενοχές του «βρώμικου 89», είναι απλώς κομιστές της πασοκικής τακτικής περί μονοπώλησης των πολιτικών συμμαχιών της Αριστεράς με τις «προοδευτικές δυνάμεις» - κάτι που τελικά καταλήγει στην δορυφοροποίηση της Αριστεράς. Τρίτον, η θεωρία μιας άκαμπτης πολιτικής γεωγραφίας, στα πλαίσια της οποίας το ΠΑΣΟΚ είναι στα δεξιά της Αριστεράς και η Δεξιά στα δεξιά του ΠΑΣΟΚ , είναι ένα ιδεολογικό κουρέλι : Σήμερα το ΠΑΣΟΚ έχει στα «αριστερά» του σχεδόν τους πάντες….
Αυτό που έχω να πω εγώ σε πέντε ανθρώπους που διαβάζουν αυτό το μπλογκ, με το βάρος ή την ελαφρότητα της ηλικίας μου (γιατί ένας «νεόγερος»* του είδους μου δεν έχει κάποια καριέρα για να θυσιάσει…) και με το θάρρος ενός ισόβιου ψηφοφόρου και «μικρομέτοχου» της Αριστεράς και της Οικολογίας, είναι ότι ΕΠΕΙΓΟΝΤΩΣ, ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΠΑΡΑΜΙΚΡΗ ΧΡΟΝΟΤΡΙΒΗ, απαιτείται σύμπραξη των «δηλωμένων» αντιμνημονιακών δυνάμεων, και πρωτίστως μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ. Ένα τέτοιο αφετηριακό ΜΕΤΩΠΟ ΕΥΘΥΝΗΣ αποτελεί αναγκαία (αλλά όχι και ικανή συνθήκη) για τη σκιαγράφηση ενός παραπέρα σχηματισμού δυνάμεων, ελλαδικού και ευρωπαϊκού, που θα αντιμετωπίσει το πολιτικό τσουνάμι που έχουν εξαπολύσει οι ανεξέλεγκτες αγορές εναντίον των λαών της Ευρώπης
Η ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ για τη διαμόρφωση ενός πλατιού αντινεοφιλελεύθερου αντιμνημονιακού μετώπου («Λόγια για λόγια – κι άλλα λόγια;» στιχουργούσε μια φορά κι έναν καιρό ο Σεφέρης …..) στο
Και ένα παλιό συμπέρασμα της ΟΙΚΟΝΙΚΗΣ (6.5.2011) :
( Οι πολίτες που κατανοούν την ανάγκη ενός μεγάλου υπερκομματικού μετώπου για την ανατροπή της θλιβερής «ημικυβέρνησης», όλο και περισσότερο αυξάνονται. Αυξάνονται αυτοί που αξιώνουν την υπέρβαση των κομματικών πατριωτισμών και των γκρουπούσκουλων πάσης φύσεως, για τη σωτηρία της χώρας. Ο λαός δεν μπορεί να περιμένει άλλο…)
στο
**Σημείωση : «Νεόγερος» - άτομο μεγάλης πλέον ηλικίας, πρόσφατα ενταγμένο στη χορεία των γέρων….
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου