Όλοι έχουμε τα ελαττώματά μας – ο Σπύρος Κουβέλης έχει την ιδιότητα του Βουλευτή του ΠΑΣΟΚ…..Επίσης έχει την ιδιότητα του πρώην Υφυπουργού Εξωτερικών, αλλά και την ιδιότητα του πρώην μέλους οικολογικών οργανώσεων, με την οποία κατάφερε να έχει άποψη για αρκετά περιβαλλοντικά θέματα και να γίνει συν-διαμορφωτής της παλιάς πρότασης του κόμματός του περί «πράσινης ανάπτυξης», στην εποχή της προμνημονιακής αθωότητας….
Υποστηρίζει ο Κουβέλης για την εξελισσόμενη συζήτηση περί των αυθαιρέτων :
«Η πρωτοβουλία της κυβέρνησης για ρύθμιση του θέματος των αυθαίρετων μπορεί να έχει πολλές διαφορετικές αναγνώσεις: κάποιοι θέλουν να τη δουν αποκλειστικά και μόνο σαν εισπρακτική κίνηση. Είναι κι αυτό, αλλά όχι μόνο. Κάποιοι άλλοι τη βλέπουν σαν μια ευκαιρία για μαζικές νομιμοποιήσεις αυτών που – στην αληθινή ζωή – δεν μπορεί καμία κυβέρνηση να κατεδαφίσει. Κάποιοι, τη βλέπουν σαν μια ευκαιρία να αλλάξουν ριζικά τα δεδομένα στο θέμα της οικοδομής και της πολεοδομίας στη χώρα μας, ώστε να πάμε την Ελλάδα σε μια νέα εποχή, χωρίς αυθαίρετα.
Τοποθετώ τον εαυτό μου στην τελευταία κατηγορία, γιατί θεωρώ ότι πραγματικά αυτό είναι εφικτό αρκεί να γίνουν μια σειρά από βήματα, με επίμονη και χωρίς εκπτώσεις προς ομάδες πίεσης. Κυρίως όμως υπό την προϋπόθεση ότι δεν θα μείνει η προσπάθεια στη μέση. Για αυτό το λόγο μάλιστα πιστεύω ότι η ρύθμιση θα πρέπει όχι μόνο να έχει τα χαρακτηριστικά που συζητούνται εδώ, αλλά επίσης να τύχει διακομματικής συμφωνίας ώστε να ισχύσει σε βάθος χρόνου, και να μην ανατραπεί από επόμενη κυβέρνηση……. Η αυθαιρεσία πια δε γίνεται ούτε από ανάγκη βιοπάλης ούτε από έλλειψη στέγης. Είναι ένα γκρίζο σύστημα παραγωγής υπεραξίας σε βάρος του κοινωνικού συνόλου. Μερικά παραπάνω τετραγωνικά, ένα πιο άνετο σπίτι, ένας ακόμα όροφος (να έχει και το άλλο παιδί το διαμέρισμα του), ένα εξοχικό (αξίζει αλήθεια να ψάξει κανείς σε ποιες άλλες χώρες της Ευρώπης θεωρείται προφανές να έχει κάθε οικογένεια και το εξοχικό της...), και βεβαία μέσα από όλα αυτά η δημιουργία της οικογενειακής περιουσίας. Που είτε θα κληρονομηθεί, είτε θα πουληθεί κάποια στιγμή και θα μεταφραστεί σε χρήμα, στην πραγματικότητα όμως θα έχει κλαπεί από το κοινωνικό σύνολο.
Η έννοια του περιβαλλοντικού και πολεοδομικού ισοζυγίου που επιχειρεί να απαντήσει σε αιτιάσεις περί συνταγματικότητας μπορεί να έχει νόημα εφόσον υλοποιηθεί αυστηρά, σε ορισμένη γεωγραφική εμβέλεια, ώστε να μη μπορεί κάποιος να μεταφέρει (εξαγοράζοντας) συντελεστή μεταξύ πολεοδομικά άσχετων περιοχών. Για το λόγο αυτό μάλιστα, χρειάζεται να εξεταστεί σε βάθος, και ίσως θα πρέπει να υπάρξουν εξαιρέσεις στην οριζόντια ρύθμιση για εφαρμογή σε επίπεδο Καλλικρατικού δήμου. Είναι επίσης πολύ σημαντικό η εφαρμογή της αρχής να μην οδηγήσει σε ένα ιδιότυπο «πληθωρισμό» συντελεστή δόμησης, όπου οι εξαγοραζόμενοι συντελεστές υπάρχουν προσθετικά δίπλα σε υπάρχοντες.
Ολόκληρο το άρθρο του Κουβέλη στο http://www.spyroskouvelis.gr/article.php?id=1878
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου