Νίκος Δήμου: Δέκα θέσεις για τον Φιλελευθερισμό

(το κείμενο από τη " LifO", τα σχόλια  της ΟΙΚΟΝΙΚΗΣ)

1.     Ο Φιλελευθερισμός είναι η πολιτική θεωρία που βάζει την ελευθερία πάνω από την ισότητα.

Ποιά ελευθερία, ποιών ή  από τι ή από ποιούς,  ποιά ισότητα και ως προς τι, και ποιος  μπορεί να πάρει στα σοβαρά αυτές τις  θολούρες ;

2. Η πείρα των τελευταίων αιώνων απέδειξε ότι όσα καθεστώτα έβαζαν πρώτη την ελευθερία πετύχαιναν και την καλύτερη ισότητα. Αντίθετα, αυτοί που επέβαλλαν την ισότητα, εκτός που έχαναν την ελευθερία, δεν κέρδιζαν ούτε την ισότητα (νομενκλατούρες).

       Πόσων αιώνων πείρα, ποια καθεστώτα, και τι ωραία η τελευταία σου πρόταση  κύριε Δήμου !  

3. Η επιδίωξη της ισότητας δεν καταπατούσε μόνο τα ανθρώπινα δικαιώματα – αλλά και τη δημιουργική πρωτοβουλία. Στα καθεστώτα ισότητας επί δεκαετίες δεν εμφανίστηκαν σημαντικές νέες εφευρέσεις (π.χ. ένα νέο φάρμακο), ούτε αξιόλογο καλλιτεχνικό έργο. (Οι δημιουργοί ήταν είτε κρατικοί υπάλληλοι είτε στα στρατόπεδα.)

 Συγκρίνετε τον καπιταλισμό με το χειρότερο, για να τον δικαιώνετε ακόπως. Χειριζόμενος  την καρικατούρα της ισότητας, μπορείτε άνετα να διαφημίζετε την ανισότητα. Να φοβάστε όμως, γιατί  ενίοτε  η ανισότητα αποβαίνει εις βάρος της κοινοτοπίας

4. Τα καθεστώτα ισότητας απέτυχαν και στην οικονομία. Μη παράγοντας πλούτο, μοίραζαν φτώχια. Εκτός κι αν άνοιγαν την αγορά (βλ. σημερινή Κίνα). Αλλά το μείγμα της Κίνας είναι απεχθές: δικτατορικό κράτος με ασύδοτο, άγριο καπιταλισμό. Θύματα: και η ισότητα και η ελευθερία…

Ισότητα, άνοιγμα αγοράς, άγριος καπιταλισμός, θύματα, ξανά η ισότητα… Συμπερασματικά : Το μπουρδουκλώνειν εστί φιλοσοφείν….

5. Ο πολιτικός φιλελευθερισμός είναι αδελφός του ορθολογισμού και του διαφωτισμού - γεννήθηκαν μαζί και μοιράζονται την ίδια βασική αξία: την ελευθερία. Ο διαφωτισμός είναι ο φιλελευθερισμός στη σκέψη. Από εκεί γεννήθηκαν τα ανθρώπινα δικαιώματα, δηλαδή ο νέος ανθρωπισμός.

Παλιά ιδεολογικά προϊόντα, που δεν ακυρώθηκαν αλλά ξεπεράστηκαν από αρτιότερες ιδέες… Κάποιος πρέπει να σας μιλήσει για το αφρόλουτρο , Mr.Δήμου. Μου φαίνεστε κολλημένος στο πλυσταριό….

6. Ο νέο-φιλελευθερισμός (λέξη βρισιά στα νεοελληνικά) είναι μία υπερβολή του οικονομικού φιλελευθερισμού - και, σαν κάθε υπερβολή, λανθασμένος. Οι αγορές δεν αυτό-ρυθμίζονται. Αντίθετα, ο κλασικός οικονομικός φιλελευθερισμός εμπεριέχει μέριμνα για τον άνθρωπο.

«Οι αγορές δεν αυτό-ρυθμίζονται». Σε αυτό  θα συμφωνήσουμε. Κατά τα άλλα, βρίσκω τον «νεοφιλελευθερισμό» ως ύβρι  υπέρτερο του γαμοσταυρίζειν, την δε «μέριμνα για τον άνθρωπο»  ως  κατάλληλο θέμα σχολικής εκθέσεως….  

7. Τα πολιτικά και οικονομικά συστήματα ξεκινάνε ως θεωρίες αλλά αποδείχνονται στην πράξη. Μόνον η εφαρμογή τους τα κρίνει. Η άποψη: «ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός» είναι υπέροχη σαν ιδανικό, αλλά μένει να περιγραφεί ακριβώς ο «άλλος κόσμος», να εφαρμοστεί με δημοκρατικές διαδικασίες και να κριθεί. Όπως και στην επιστήμη, το πείραμα επιβεβαιώνει τη θεωρία. Μη συγκρίνετε το υπαρκτό με το ανύπαρκτο.

Προϋπόθεση του ανυπάρκτου είναι η κατάργηση του  υπαρκτού,  αλλά με την κατάργηση του υπαρκτού πως θα γίνει η σύγκριση με το ανύπαρκτο, που ενδιαμέσως έχει γίνει υπαρκτό; Κατά τα άλλα, μου αρέσει η ελαφρολαϊκή   σύνταξη του κ. Δήμου :  «Τα συστήματα….αποδείχνονται στην πράξη».

8. Επιμένω στις δημοκρατικές διαδικασίες γιατί, ενώ οι ιδεολογίες και οι ουτοπίες είναι ωραίες στα βιβλία, η επιβολή τους με τη βία μετέβαλε τα οράματα σε εφιάλτες. Οι ιδεολογίες (και οι θρησκείες) έχουν φονεύσει περισσότερους ανθρώπους από όλους τους κατακτητές, τυράννους, Αττίλες και Ταμερλάνους.

Από πού κι ως που η όποια ιδεολογική ή περί ουτοπίας παπάρα είναι «ωραία στα βιβλία»; Έλεος κύριε Δήμου, πεστε  κάτι πρωτότυπο….  

9. Ο κόσμος δεν προχωράει με τη βία αλλά με την εξέλιξη. Η μεταρρύθμιση αποδείχθηκε πάντα πιο αποτελεσματική και μόνιμη από την επανάσταση.

Ο κόσμος  εμποδίζεται να προχωράει από τη  βία. Θέμα μας είναι  να προχωράει ο κόσμος, το πώς,  θα φανεί στην πορεία….

10. Ο Φιλελευθερισμός ΔΕΝ ταυτίζεται με τον Καπιταλισμό (Κίνα) και ουδέποτε εφαρμόστηκε στην Ελλάδα.

Ares, mares, koukounares