Ενώ το «ελεύθερο κάμπινγκ» στην πλατεία Συντάγματος συνεχίζεται, το κάμπινγκ στον μείζονα ελληνικό χώρο παραμένει απαγορευμένο. Μας το θυμίζει η Ηρώ Κουνάδη σε ένα άρθρο της στο life της 17.6.2011, που φέρει τον ηρωϊκό τίτλο: «Ελεύθερο κάμπινγκ : Παρανομήστε μαζί μας»….Συγκινητική η προτροπή της δημοσιογράφου, ενδιαφέρουσα η αναφορά της στον νόμο 2160 του 1993, με βάση τον οποίο απαγορεύεται η «εγκατάσταση σκηνών ή η στάθμευση τροχόσπιτων σε αρχαιολογικούς χώρους, αιγιαλούς, παραλίες, παρυφές δημόσιων δασών, και εν γένει κοινόχρηστους χώρους»….Η υπόθεση έχει ιδιαίτερη σημασία σε μια συγκυρία όπως η σημερινή, όπου τα ξενοδοχεία ή ακόμη τα ενοικιαζόμενα δωμάτια παραμένουν απρόσιτα για το βαλάντιο μιας σημαντικής μερίδας του πληθυσμού. Ταυτόχρονα όμως έχει και διαχρονική σημασία, καθότι αφήνει ανυπεράσπιστους τους «ιδεολόγους κατασκηνωτές», δηλαδή αυτούς που δια μέσου της επιλογής του χώρου διανυκτέρευσης διεκδικούν μια πιο οικεία σχέση με τη φύση…
Σε μια ανακοίνωση στο Συνέδριο που διοργάνωσε το τμήμα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας τον Μάρτιο του 2008, οι αρχιτέκτονες Κωστής Μασούρας και Πασχάλης Σαμαρίνης ασχολήθηκαν με την αφήγηση των επιθέσεων που δέχτηκε διαχρονικά το ελεύθερο κάμπινγκ στην ελληνική ύπαιθρο. Η εργασία τους («Ελεύθερη κατασκήνωση : Μια περιήγηση στις ‘απαγορευμένες σκηνές’ της ελληνικής υπαίθρου») σχολίαζε το πέρασμα από τον μάλλον ανεκτικό νόμο 3815 του 1955 στον σκληρό και «τουριστοκεντρικό» νόμο 392 του 1976 – που απαγόρευε ρητά την ελεύθερη κατασκήνωση - και τελικά στον 2160 του 93, που επανερχόταν δριμύτερος επί του θέματος επιβεβαιώνοντας την ίδια απαγόρευση…Αξιοσημείωτο είναι ότι οι δυο μελετητές, έκαναν ιδιαίτερη μνεία της παρέμβασης της Ελληνικής Εταιρείας Προστασίας της Φύσης το 1992, η οποία συμπεριλάμβανε στα κριτήρια της σωστής περιβαλλοντικής διαχείρισης των υποψήφιων για γαλάζια σημαία παραλιών την πλήρη απαγόρευση της ελεύθερης κατασκήνωσης….
Η «οικολογική ορθότητα» εναντίον του συνταγματικού δικαιώματος των πολιτών στον δημόσιο χώρο – τον κατακτημένο, θα έλεγα χωρίς μελοδραματισμό, με αγώνες και με θυσίες - δεν περιποιεί οπωσδήποτε τιμή στην οικολογία, όμως δεν παύει να θέτει το πρόβλημα των περιβαλλοντικών επιπτώσεων που μπορεί να έχει η συγκεκριμένη δραστηριότητα της ελεύθερης κατασκήνωσης. Το ελεύθερο κάμπινγκ ενδεχομένως ρυπαίνει, κι αυτό είναι πρόβλημα που δεν μπορεί να παραγνωρίζεται. Όμως και άλλες δραστηριότητες που ενδεχομένως ρυπαίνουν ΔΕΝ απαγορεύονται ούτε διώκονται με πρόστιμα και φυλάκιση : Λόγου χάρη το καπνίζειν στη παραλία, που κατά 99,99% οδηγεί στην απόρριψη των γοπών στην άμμο. Είναι χαρακτηριστικό ότι τον Δεκέμβριο του 2006 το ΕCOCITY δημοσιοποίησε το προϊόν μιας έρευνας, που έδειχνε ότι τα αποτσίγαρα έχουν 12ετή χρόνο ζωής και είναι φορείς βαρέων μετάλλων, που τελικά καταλήγουν στη θάλασσα….Και κοντά στα αποτσίγαρα έρχονται οι άλλες μορφές ιδιοποίησης του δημόσιου χώρου από επιχειρηματίες , όπως είναι οι ξαπλώστρες και οι παραθαλάσσιες ομπρέλες , με αποτέλεσμα την «οπτική ρύπανση» και την πλήρη άρση της φυσικότητας του χώρου….
Η υπόθεση της ελεύθερης κατασκήνωσης - και των εμποδίων , λέω εγώ, που παρά τις αρχές του «υγιούς ανταγωνισμού» επιβάλουν οι φορείς των «άλλων» τουριστικών συμφερόντων (ξενοδόχοι, δωματιούχοι, ευπρεπείς τοπικοί παράγοντες κλπ) - ήλθε στην Βουλή μετά από ερώτηση βουλευτών της Δημοκρατικής Αριστεράς. Οι Θανάσης Λεβέντης, Νίκος Τσούκαλης και Γρηγόρης Ψαριανός , απευθύνθηκαν προς τον Υφυπουργό Τουρισμού Γιώργο Νικητιάδη, ο οποίος, αφού επιβεβαίωσε το πρόστιμο των 146,74 (για την ακρίβεια) ευρώ και την απειλούμενη τρίμηνη φυλάκιση εναντίον των κατασκηνωτών, υποστήριξε ούτε λίγο ούτε πολύ : «η αποποινικοποίηση της ελεύθερης κατασκήνωσης θα μπορούσε να επιτευχθεί αφού προηγουμένως τα συναρμόδια υπουργεία διαμορφώσουν το κατάλληλο θεσμικό πλαίσιο και τις κατάλληλες υποδομές ώστε να μπορεί ο φυσιολάτρης να απολαμβάνει τη φύση, παράλληλα όμως να την προστατεύει και να την αναδεικνύει»…..
Με άλλα λόγια : Όπως οι χρήστες του οδικού χώρου πληρώνουν διόδια πριν από την αποπεράτωση κάποιων δρόμων (!), έτσι και οι φυσιολάτρες είναι εκτεθειμένοι στην πιθανότητα της ποινικής κύρωσης και του προστίμου, μέχρι να κάνουν «θεσμικά πλαίσια» και «υποδομές» τα συναρμόδια υπουργεία…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου