Πριν από λίγες ημέρες το Επιμελητήριο της Λάρισας ανακοίνωσε το ξεκίνημα διαφημιστικής καμπάνιας , ώστε να υπάρξει «στροφή» των πολιτών στην κατανάλωση ελληνικών προϊόντων . Παρουσιάστηκαν σποτ και αφίσες για τις ανάγκες της εκστρατείας, ενώ ο πρόεδρος του Επιμελητηρίου Σωτήρης Γιαννακόπουλος υπογράμμισε τη σημασία που έχει η προτίμηση στα ελληνικά προϊόντα για την έξοδο της χώρας από την Κρίση : «Έχουμε κάνει μελέτες που δείχνουν ότι εισάγουμε το 80% των προϊόντων που καταναλώνουμε» τόνισε χαρακτηριστικά και πρόσθεσε πως «όλοι είμαστε μέρος του προβλήματος». Ο Σ. Γιαννακόπουλος στάθηκε ιδιαίτερα στο γεγονός ότι με την προτίμηση στα ελληνικά προϊόντα, υπάρχει ουσιαστικά «στήριξη στις θέσεις εργασίας», ενώ ιδιαίτερη μνεία έκανε στην καταναλωτική συμπεριφορά των μαθητών, όπου και εντοπίζεται η μεγαλύτερη διείσδυση των εισαγόμενων.
Η προτίμηση των ελληνικών προϊόντων που έχουν ΒΑR CODE το 520 , είναι οπωσδήποτε σημαντική για την κατάσταση στην ελληνική οικονομία και ειδικά στο εμπορικό ισοζύγιο, που παρά την βελτίωση την τελευταία περίοδο, παραμένει παθητικό. Οι κοινωνικοί φορείς όπως τα κατά τόπους επιμελητήρια , μπορούν να πάρουν πρωτοβουλίες αυτού του είδους, έστω κι αν η κυβέρνηση αποδεικνύεται ότι «δεν χαμπαριάζει» και δεν μπορεί να καταλάβει ακόμη και τις υποδείξεις των παρατρεχάμενών της : Όπως λόγου χάρη αυτή που εκφέρεται στη σημερινή «Ελευθεροτυπία»(16.4.2011), με την παράλληλη διαπίστωση ότι τα κυβερνητικά μέτρα είναι εισπρακτικά και καθόλου αναπτυξιακά…
Η στήριξη των ελληνικών προϊόντων από τους Έλληνες καταναλωτές, δεν μπορεί να σημαίνει την ανάπτυξη όποιων κι όποιων τομέων ή την νεκρανάσταση κάποιων άλλων, που δεν βασίζονται σε μακροπρόθεσμα συγκριτικά πλεονεκτήματα. Αυτό που θα περίμενε κανείς από μια «οικονομική ηγεσία», είναι η προβολή εκείνων των παραγωγικών δυνατοτήτων και εκείνων των προϊόντων που μπορούν να ανατρέψουν τη σημερινή δυσπραγία και να φέρουν αυτοπεποίθηση στην κοινωνία.
Είναι προφανές ότι στην ολότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και γενικά της παγκοσμιοποιημένης κοινωνίας, οι «αναδιανομές» και μεταβολές της καταναλωτικής ζήτησης – π.χ. υπέρ των αδύναμων οικονομιών τύπου Ουγγαρίας ή Ελλάδας και εις βάρος χωρών με χρόνια πλεονεξία όπως η Γερμανία - αδυνατούν να απαντήσουν στα υφεσιακά φαινόμενα, που απαιτούν γενικά διεύρυνση της αγοραστικής δύναμης των πολιτών και όχι απλώς στήριξη της αγοράς…Είναι ένα πραγματικά μεγάλο ζήτημα , το ότι τόσο ο νεοφιλελευθερισμός όσο και ο νεοκεϋνσιανισμός, αδυνατούν να κατανοήσουν ότι η αυτοτροφοδοτούμενη υφεσιακή διαδικασία, ενισχύεται από τη σύνθλιψη της αγοραστικής δύναμης των καταναλωτών…
Δεν υποστηρίζω γενικώς και αορίστως ότι η αύξηση της αγοραστικής δύναμης και της κατανάλωσης εγγυάται την βελτίωση της ποιότητας ζωής, αν και σε ορισμένες κοινωνικές ομάδες εγγυάται την επιβίωση....Θεωρώ όμως σίγουρο ότι ο «εξορθολογισμός» και η οικολογικοποίηση της κατανάλωσης , μπορούν να προωθούνται και να φέρουν αποτελέσματα σε συνθήκες νηφαλιότητας , παρά στις συνθήκες μιας κατακλυσμιαίας κρίσης…..
ΥΓ
Στη φωτογραφία, καταναλωτής άγνωστης χώρας και περιοχής ενισχύει το τεπόζιτο της βενζίνης με προσωπικό βιοκαύσιμο....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου