ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΧΩΡΙΣ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΛΗΞΕΩΣ

Αν η κυβέρνηση κατέβαζε τα εισιτήρια στα μέσα μαζικής μεταφοράς ενώ ταυτόχρονα άφηνε τα διόδια να ανεβαίνουν, θα μπορούσε κανείς να υποθέσει ότι διαθέτει μια πολιτική : Μια πολιτική περιορισμού της αυτοκίνησης, με στόχο την γενικότερη εξοικονόμηση καυσίμων και πόρων ,με στόχο την διαμόρφωση πιο καθαρού περιβάλλοντος και πιο εύρυθμου οδικού δικτύου….Αν μάλιστα συνδύαζε αυτή την πολιτική με την υποστήριξη της μακροβιότητας των οχημάτων και με την ενίσχυση της εγχώριας επισκευαστικής βιομηχανίας (συνεργεία),αν αντιστεκόταν στα αιτήματα των εισαγωγέων αυτοκινήτων με το σκεπτικό της μη επιβάρυνσης του εμπορικού ισοζυγίου, τότε θα μπορούσε κανείς να της αναγνωρίσει κάποιες «φιλελληνικές» προθέσεις - έστω και μέσα στο πλαίσιο που διάλεξε η ίδια για να τοποθετήσει τη χώρα….
Η κυβέρνηση όμως δεν έχει αρχές ούτε στρατηγική. Πυροβολεί τους αυτοκινούμενους και ταυτόχρονα τους χρήστες των μέσων μαζικής μεταφοράς – για την ακρίβεια μάλιστα τους «πολύ»βολεί : «Αντί να πάρει μέτρα προσέλκυσης του κοινού στα μαζικά μέσα μεταφοράς, με ζώνες μειωμένου ή μηδενικού εισιτηρίου, ενίσχυση λεωφορειοδρόμων, ενίσχυση γραμμών κορμού και γραμμών τροφοδοσίας, πύκνωση των δρομολογίων, διεύρυνση του νυχτερινού ωραρίου, νοικοκυρέματος της διαχείρισης του υπάρχοντος , άψυχου και έμψυχου δυναμικού, ευχάριστη ατμόσφαιρα παραμονής του επιβάτη κατά τη διαδρομή, σαφούς προβαδίσματος των μέσων σταθερής τροχιάς και γενικώς απόλυτου περιορισμού της άνεσης του ΙΧ, πεζοδρομήσεις και δημιουργία ποδηλατοδρόμων, η κυβέρνηση πάει ανάποδα», γράφει ο Παύλος Κλαυδιανός (ΕΠΟΧΗ 9.1.2011).
Το σημαντικότερο όμως δεν είναι αυτό : Το σημαντικότερο είναι ότι η Κυβέρνηση προωθεί ρυθμίσεις όχι μόνο για τις εισπρακτικές ανάγκες του Μνημονίου, αλλά κυρίως και προπάντων για ένα καθεστώς χωρίς ημερομηνία λήξεως : Για μια πολιτική κινεζοποίησης της οικονομίας και της κοινωνίας, καταβύθισης των εργασιακών δικαιωμάτων στο επίπεδο του μεσοπολέμου, συνδιαλλαγής για τα εθνικά δικαιώματα, εκποίησης της δημόσιας περιουσίας, καταστρατήγησης των θεσμίσεων για την ποιοτική ανάπτυξη - όπως αυτή «περί κορεσμένων τουριστικών περιοχών», που αποτελούσε βασικό στοιχείο μιας ισόρροπης τουριστικής ανάπτυξης και που κατά τα φαινόμενα θα την πάρει το ποτάμι…….