EUROVISION

Αυτός ο καλλιτεχνικός συρφετός με τα έξαλλα φωτιστικά , το γκομεναριάτο και τους κραδαίνοντες σημαίες οπαδούς σε ένα κλίμα kourafexalorum, ανέκαθεν μου φαινόταν κακόγουστος. Εύρισκα την υπόθεση αποπροσανατολιστική όσον αφορά την καλλιτεχνική ποιότητα τραγουδιστών και τραγουδοποιών, καθώς τα σκηνικά και ο συνολικός βαβουροπερίγυρος «παρασιτούσε» πάνω στα στοιχεία που έπρεπε σαφώς να προέχουν και να κρίνονται...Γι αυτό αισθάνθηκα έκπληξη όταν ένα σχήμα μικρών πολιτιστικών επιδόσεων όπως οι «Οικολόγοι Πράσινοι», έβγαλαν ανακοίνωση σχετικά με την ελληνική συμμετοχή στη EUROVISION. Μια ανακοίνωση που «μέτραγε τα λόγια της» και για τούτο το λόγο ήταν άξια προσοχής. Είπαν λοιπόν οι ΟΠ :

Παρά το σοβαρό δημοσιονομικό πρόβλημα της χώρας, οι Οικολόγοι Πράσινοι είμαστε αντίθετοι στις περικοπές στον τομέα του πολιτισμού. Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, προέχει η προστασία της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, η προστασία του Ελληνικού τοπίου, η ανάδειξη της σύγχρονης δημιουργικότητας και πνευματικότητας, ως αναπόσπαστο μέρος του Ευρωπαϊκού πλούτου, κοινής κληρονομιάς όλης της Ηπείρου.
Το ερώτημα όμως που τίθεται, είναι κατά πόσο ο ετήσιος διαγωνισμός της Eurovision αποτελεί όντως στοιχείο πολιτισμού και τι πρόσωπο προβάλλει για τη χώρα μας.
Χώρες με ισχυρή πολιτιστική ταυτότητα, όπως η Ιταλία, έχουν πάψει από χρόνια να συμμετέχουν.
Ακόμη και από τη σκοπιά της μουσικής βιομηχανίας, ο διαγωνισμός ελάχιστα έχει συμβάλει στην ανάδειξη νέων καλλιτεχνικών ονομάτων με ευρωπαϊκή ταυτότητα.
Η λαμπερή του βιτρίνα συνδέεται μάλλον με τις αξίες ενός κακόγουστου καταναλωτισμού που αποτελεί μέρος της κρίσης, παρά με οποιαδήποτε δημιουργία, έστω και εμπορική.
Όλα αυτά αποκτούν και πρακτική σημασία, όταν τα λίγα λεπτά της συμμετοχής μας πληρώνονται με δημόσιο χρήμα και κοστίζουν κατά μέσο όρο στην ελλειμματική Ε.Ρ.Τ. πάνω από 1 εκατομμύριο ευρώ κάθε χρόνο, σχεδόν 20% του ετήσιου ελλείμματός της για το 2008. Ακόμη κι αν φέτος το ποσό μειώθηκε σε «μόλις» 600.000 ευρώ, και πάλι αποτελεί πρόκληση όταν παραμένουν για πολλούς μήνες απλήρωτοι από την Ε.Ρ.Τ. οι παραγωγοί των ραδιοτηλεοπτικών της εκπομπών και όταν το μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας πλήττεται από την οδυνηρή λιτότητα.
Αξίζει επίσης να απαντηθεί το ερώτημα κατά πόσο η συμμετοχή του κοινού στην τηλεφωνική ψηφοφορία κοστίζει στην Ελλάδα σχεδόν 10 φορές περισσότερο από ό,τι στη Γερμανία (1,20 ευρώ έναντι 0,14). Αν οι σχετικές καταγγελίες είναι βάσιμες, τότε η Eurovision δε συμβολίζει μόνο την έκπτωση του πολιτισμού μας αλλά και την αποθέωση της αδιαφάνειας και της κερδοσκοπίας.
Οι Οικολόγοι Πράσινοι προτείνουμε η φετινή συμμετοχή στη Eurovision να είναι η τελευταία για τη χώρα μας: Όχι μόνο ως περικοπή δαπανών, αλλά και ως μέτρο βελτίωσης της διεθνούς μας εικόνας, ως πρωτοβουλία για ένα πιο ουσιαστικό πλησίασμα των Ευρωπαϊκών πολιτισμών.