Στην Πορτογαλία τα μέτρα λιτότητας προκαλούν διαδηλώσεις ρεκόρ, με 300.000 ανθρώπους. Στην Γαλλία οι εξαγγελίες για το νέο συνταξιοδοτικό καθεστώς επιφέρουν τσουνάμι διαμαρτυρίας. Στην Ιταλία και στην Αγγλία οι περικοπές δαπανών ξεσηκώνουν τον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Ανάλογα τρέχουν και στην Ισπανία, όπου οξύνεται η ανεργία αλλά το κράτος συνεχίζει το «χαβά» του - ασκώντας περιοριστική πολιτική και συρρικνώνοντας ακόμη περισσότερο την αγορά.
Οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις επιτίθενται στο «κόστος εργασίας», δηλαδή στους μισθούς και στα άλλα στοιχεία που συνιστούν το γενικότερo εισόδημα των μισθωτών του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα, όπως είναι η αποζημίωση λόγω απόλυσης, το «εφάπαξ», το επίδομα ανεργίας. Με το τρόπο αυτό υποτίθεται ότι ενισχύουν την ανταγωνιστικότητα των οικονομιών, όμως ταυτόχρονα μειώνουν την εγχώρια αγοραστική δύναμη και υποχρεώνουν τις επιχειρήσεις να λειτουργούν με μικρότερες κλίμακες παραγωγής - πράγμα που σε πολλές περιπτώσεις μεταφράζεται σε ακριβότερα προϊόντα. Οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις ενεργούν εν τέλει μονεταριστικά, παλαιοκαπιταλιστικά, υπερ και όχι κατά της κρίσης ! Λειτουργούν με τη λογική της μπακαλίστικης εικόνας «ο πωλών τοις μετρητοίς- ο πωλών επί πιστώσει», με τη λογική που ο μοιραίος Πρόεδρος Χούβερ των Ηνωμένων Πολιτειών (1928-1932) πρόβαλε ως διέξοδο από την κρίση του 1929 - Οικονομία, σύνεση, λιτότητα ! – μέχρι να αντικατασταθεί από τον Ρούσβελτ....
Παράδοξο, αλλά απολύτως πραγματικό : Σήμερα οι αγώνες των εργαζομένων του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα σε ολόκληρη την ευρωπαϊκή ήπειρο, αναπληρώνουν την ελλείπουσα ευφυϊα των ηγεμονικών παραγόντων της ΕΕ, που αδυνατούν να συλλάβουν την ανάγκη της περιφρούρησης των διαστάσεων της ευρωπαϊκής αγοράς. Των παραγόντων που προκαλούν σε όλες τις χώρες ένα «βαρομετρικό χαμηλό», έναν «οικονομικό χειμώνα», ιδιαίτερα μάλιστα βαρύ για την Ελλάδα, γνωστό θύμα της διεθνούς τοκογλυφίας και του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος.
Ο πολιτικός αγώνας που μπορούμε να κάνουμε είναι σημαντικός , για τη δραστική παρέμβαση του ευρωπαϊκού δημόσιου τομέα , για την ανακοπή της ύφεσης . Όμως επίσης σημαντικός είναι και ο αγώνας που μπορούμε να κάνουμε στη χώρα μας σαν καταναλωτές. Σαν άνθρωποι που δεν καλύπτονται από την ανωνυμία του πελάτη σούπερμάρκετ, που μπορούν να θυσιάσουν κάτι για την ολότητα αντί να ακολουθήσουν την διαλυτική λογική «ο Σώζων εαυτόν σωθήτω»....
Σε όλη αυτή τη δυσοίωνη κατάσταση, είναι πραγματικά ευχάριστο το να ανθούν πρωτοβουλίες υποστήριξης της εγχώριας παραγωγής. Πολλές από τις οποίες έχουν ήδη προβληθεί στον παρόντα ιστότοπο, ανεξάρτητα από τους φορείς που είχαν τη σχετική ιδέα.
Οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις επιτίθενται στο «κόστος εργασίας», δηλαδή στους μισθούς και στα άλλα στοιχεία που συνιστούν το γενικότερo εισόδημα των μισθωτών του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα, όπως είναι η αποζημίωση λόγω απόλυσης, το «εφάπαξ», το επίδομα ανεργίας. Με το τρόπο αυτό υποτίθεται ότι ενισχύουν την ανταγωνιστικότητα των οικονομιών, όμως ταυτόχρονα μειώνουν την εγχώρια αγοραστική δύναμη και υποχρεώνουν τις επιχειρήσεις να λειτουργούν με μικρότερες κλίμακες παραγωγής - πράγμα που σε πολλές περιπτώσεις μεταφράζεται σε ακριβότερα προϊόντα. Οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις ενεργούν εν τέλει μονεταριστικά, παλαιοκαπιταλιστικά, υπερ και όχι κατά της κρίσης ! Λειτουργούν με τη λογική της μπακαλίστικης εικόνας «ο πωλών τοις μετρητοίς- ο πωλών επί πιστώσει», με τη λογική που ο μοιραίος Πρόεδρος Χούβερ των Ηνωμένων Πολιτειών (1928-1932) πρόβαλε ως διέξοδο από την κρίση του 1929 - Οικονομία, σύνεση, λιτότητα ! – μέχρι να αντικατασταθεί από τον Ρούσβελτ....
Παράδοξο, αλλά απολύτως πραγματικό : Σήμερα οι αγώνες των εργαζομένων του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα σε ολόκληρη την ευρωπαϊκή ήπειρο, αναπληρώνουν την ελλείπουσα ευφυϊα των ηγεμονικών παραγόντων της ΕΕ, που αδυνατούν να συλλάβουν την ανάγκη της περιφρούρησης των διαστάσεων της ευρωπαϊκής αγοράς. Των παραγόντων που προκαλούν σε όλες τις χώρες ένα «βαρομετρικό χαμηλό», έναν «οικονομικό χειμώνα», ιδιαίτερα μάλιστα βαρύ για την Ελλάδα, γνωστό θύμα της διεθνούς τοκογλυφίας και του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος.
Ο πολιτικός αγώνας που μπορούμε να κάνουμε είναι σημαντικός , για τη δραστική παρέμβαση του ευρωπαϊκού δημόσιου τομέα , για την ανακοπή της ύφεσης . Όμως επίσης σημαντικός είναι και ο αγώνας που μπορούμε να κάνουμε στη χώρα μας σαν καταναλωτές. Σαν άνθρωποι που δεν καλύπτονται από την ανωνυμία του πελάτη σούπερμάρκετ, που μπορούν να θυσιάσουν κάτι για την ολότητα αντί να ακολουθήσουν την διαλυτική λογική «ο Σώζων εαυτόν σωθήτω»....
Σε όλη αυτή τη δυσοίωνη κατάσταση, είναι πραγματικά ευχάριστο το να ανθούν πρωτοβουλίες υποστήριξης της εγχώριας παραγωγής. Πολλές από τις οποίες έχουν ήδη προβληθεί στον παρόντα ιστότοπο, ανεξάρτητα από τους φορείς που είχαν τη σχετική ιδέα.
Χωρίς λοιπόν να βάζουμε τους εαυτούς μας πάνω από τους υπόλοιπους Ευρωπαίους και βιώνοντας αυτό το ιδιόμορφο καθεστώς εθνικής άμυνας απέναντι στην έφοδο του ληστρικού χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου, αντλούμε - από τον δικτυακό τόπο panattiko@googlegroups.com - ένα κείμενο που συνέταξε ο οικονομολόγος Κωνσταντίνος Μαυρίκος :
«...... Στηρίξτε τα ελληνικά προϊόντα και υπηρεσίες, γιατί έτσι θα στηρίξετε τις θέσεις εργασίας σας και θα δημιουργήσετε θέσεις εργασίας για συμπατριώτες σας!!! Σκεφτείτε μερικά απλά παραδείγματα αλλαγών και τις επιπτώσεις τους: a.. Αντί για τυρί gouda ψωνίστε Λογάδι Ηπείρου ή Μακεδονικό Τυρί. Λιώνουν το ίδιο καλά στην πίτσα και στα τοστ. b.. Αντί για Coca Cola, Pepsi Cola, αγοράστε αναψυκτικά Lux, Εψα. c.. Αντί για Heineken και Amstel, αγοράστε Kraft, Βεργίνα ή προτιμήστε ελληνικά κρασιά. d.. Αντί για μακαρόνια Barilla, Misco που παράγονται από πολυεθνική, αγοράστε μακαρόνια Μέλισσα. e.. Αντί για .. προσούτο, αγοράστε ελληνικά αλλαντικά. f.. Αντί για σκληρό τυρί Δανίας, αγοράστε ελληνικά κεφαλοτύρια (παράδειγμα Γκλίτσα, Όλυμπος). g.. Αντί για γάλα εισαγωγής Βερόπουλου και Lidl αγοράστε γάλα, ΑΓΝΟ, ΜΕΒΓΑΛ, Όλυμπος, ΔΕΛΤΑ. h.. Αντί για Ουίσκυ, αγοράστε τσίπουρο, ούζο, τσικουδιά. i.. Αντί για σοκολάτες Nestle, αγοράστε σοκολάτες ΙΟΝ. j.. Αντί για ταξίδια εκτός Ελλάδας, προτιμήστε φέτος την Ελλάδα και μόνο!! k.. Αντί για Marlboro, Camel των αγαπημένων αμερικάνων, αγοράστε ΚΑΡΕΛΙΑ, ΣΕΚΑΠ. Δείτε τις επιπτώσεις τους: 1.. Όταν αγοράζετε προϊόντα πολυεθνικών εταιρειών, αποδυναμώνετε τις ελληνικές παραγωγές. Αποδυναμώνοντας Ελληνικές Παραγωγές, βοηθάτε στην επιδείνωση της ανεργίας. Αντίθετα ενισχύοντας Ελληνικές Παραγωγές σε τόσο δύσκολους καιρούς, βοηθάτε την διατήρηση και αύξηση θέσεων εργασίας!! 2.. Όταν αγοράζετε εισαγόμενα προϊόντα, ουσιαστικά δίνετε ένα 50% των χρημάτων σας σε εργοστάσια άλλων χωρών που απασχολούν αποκλειστικά αλλοδαπούς. Σκεφτείτε επίσης ότι αν η κάθε Ελληνική Οικογένεια στρέψει 500 ευρώ ετησίως σε ελληνικά προϊόντα, τότε για κάθε χίλιες oικογένειες, θα αυξηθεί άμεσα η ζήτηση ελληνικών προϊόντων κατά 500.000 ευρώ και θα δημιουργηθεί μια τελική κυκλοφορία χρήματος ισοδύναμη με περίπου 4.500.000 ευρώ στην αγορά!! Ή πιο απλά, 1000 οικογένειες μπορούν να δημιουργήσουν 100-150 θέσεις εργασίας τουλάχιστον!!! Αλλάζοντας απλά την κατανάλωση από προϊόντα πολυεθνικών και από εισαγόμενα προϊόντα. Τελικά σκεφτείτε ότι αν όλοι μας υιοθετήσουμε μια τέτοια συνήθεια, τότε 1.000.000 οικογένειες θα μπορούσαμε να βοηθήσουμε στην πρόσληψη 100,000-150.000 συμπατριωτών μας!!! Επομένως όταν κάνετε την επόμενη αγορά σας, σκεφτείτε ότι ίσως να βοηθάτε μεσοπρόθεσμα την επαγγελματική σας εξέλιξη ή την επαγγελματική εξέλιξη αγαπημένων σας προσώπων.
Αγαπητοί Συμπατριώτες ΜΠΟΡΟΥΜΕ!!! NA ΤΟ ΣΤΕΙΛΕΤΕ ΠΑΝΤΟΥΑγοράστε μόνο Ελληνικά προϊόντα τα οποία θα ξεχωρίζετε από τον αριθμό στο BAR CODE....TA EΛΛΗΝΙΚΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑ ΞΕΚΙΝΟΥΝ ΑΠΟ 520
ΚΑΘΕ ΕΥΡΩ ΠΟΥ ΔΙΝΕΤΕ ΣΕ ΤΕΤΟΙΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑ, ΜΕΝΕΙ ΕΛΛΑΔΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου