Στην ορατή πολιτική αντιστοιχούν αόρατες δυνάμεις, ακόμη και επαγγελματίες γραφιάδες που παραλαμβάνουν το πρωτογενές υλικό μιας πολιτικής «αυτοβιογραφίας» για να το μετατρέψουν σε ένα ελκυστικό κείμενο ευρείας κατανάλωσης. Ένα τέτοιο επαγγελματία γραφιά (“ ghost writer”) παραλαμβάνει ο Ρομάν Πολάνσκι ως αφετηρία του τελευταίου κινηματογραφικού δημιουργήματός του : Που επικεντρώνεται σε κάποιο σύγχρονο πρωθυπουργό της Μεγάλης Βρετανίας, ο οποίος αποσύρεται από την πολιτική αφού προηγουμένως έχει υπηρετήσει τυφλά τις αμερικανικές επιλογές σε όλα τα μείζονα ζητήματα του κόσμου. Εάν και εφόσον αυτό που κάνει νιάου νιάου στα κεραμίδια είναι γάτα, τότε και εμείς δικαιούμεθα να υποψιαστούμε ως μοντέλο του Πολάνσκι τον Τόνυ Μπλαίρ.....
Το έργο είναι μια σκληρή καταγγελία των πολιτικών διαπλοκών και «αναρριχήσεων» στην πρέμιερ λιγκ της εξουσίας με αθέμιτα μέσα. Είναι μια καταγγελία της εντυπωσιοθηρικής πολιτικής, των θεατρικών ή «θεατρινίστικων» επιδόσεών της, του «στημένου» χαρακτήρα που ενέχουν οι εξωτερικεύσεις της προς το γενικό κοινό. Είναι μια αποκάλυψη των σκυλοκαυγάδων που υποβόσκουν κάτω από μια βιτρίνα ευγένειας και «πολιτικού ήθους». Κυρίως όμως και προπάντων, είναι μια αποκάλυψη της αγγλικής θυγατρικής πολιτικής , που πειθήνια ακολουθεί τις επιταγές της «Αυτοκρατορίας του κακού»*.....
Το δάκτυλο του Πολάνσκι δείχνει το πολιτικό κατεστημένο της εποχής μας, καταγγέλει τις «αντιτρομοκρατικές» μεθόδους της Νέας Τάξης, προσφέρει στοιχεία για μια ολιστική κριτική του συμπλέγματος «ευρωπαϊκή ηγεσία - πολιτική αυλή και υπηρετικό προσωπικό – κοινή γνώμη - αφανείς εντολείς και υποβολείς αποφάσεων» κλπ., όμως διάφοροι προτιμούν να βλέπουν το ίδιο το δάκτυλο : Που είναι το «σασπένς» της πορείας ως την τελική κάθαρση , που είναι οι χιτσκοκικές αρετές του Πολωνού σκηνοθέτη. Παρά το σχετικό γνωμικό, οι άνθρωποι αυτοί δεν είναι ηλίθιοι : Απλώς μαγεύονται από τις κινηματογραφικές αρετές του έργου και παραγνωρίζουν το πολιτικό του μήνυμα.
Ο «ΑΟΡΑΤΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ» είναι ένα πολιτικό δοκίμιο με καλλιτεχνική γλώσσα, με μεγάλο εκρηκτικό αποτέλεσμα μέσα στο μικρό χρόνο των 2ωρών και 16 λεπτών της ταινίας. Είναι μια πνευματική βόμβα πολλών μεγατόνων, σε σχέση με το δικό μας «λιανοτούφεκο» εναντίον της παγκοσμιοποίησης...
Το έργο είναι μια σκληρή καταγγελία των πολιτικών διαπλοκών και «αναρριχήσεων» στην πρέμιερ λιγκ της εξουσίας με αθέμιτα μέσα. Είναι μια καταγγελία της εντυπωσιοθηρικής πολιτικής, των θεατρικών ή «θεατρινίστικων» επιδόσεών της, του «στημένου» χαρακτήρα που ενέχουν οι εξωτερικεύσεις της προς το γενικό κοινό. Είναι μια αποκάλυψη των σκυλοκαυγάδων που υποβόσκουν κάτω από μια βιτρίνα ευγένειας και «πολιτικού ήθους». Κυρίως όμως και προπάντων, είναι μια αποκάλυψη της αγγλικής θυγατρικής πολιτικής , που πειθήνια ακολουθεί τις επιταγές της «Αυτοκρατορίας του κακού»*.....
Το δάκτυλο του Πολάνσκι δείχνει το πολιτικό κατεστημένο της εποχής μας, καταγγέλει τις «αντιτρομοκρατικές» μεθόδους της Νέας Τάξης, προσφέρει στοιχεία για μια ολιστική κριτική του συμπλέγματος «ευρωπαϊκή ηγεσία - πολιτική αυλή και υπηρετικό προσωπικό – κοινή γνώμη - αφανείς εντολείς και υποβολείς αποφάσεων» κλπ., όμως διάφοροι προτιμούν να βλέπουν το ίδιο το δάκτυλο : Που είναι το «σασπένς» της πορείας ως την τελική κάθαρση , που είναι οι χιτσκοκικές αρετές του Πολωνού σκηνοθέτη. Παρά το σχετικό γνωμικό, οι άνθρωποι αυτοί δεν είναι ηλίθιοι : Απλώς μαγεύονται από τις κινηματογραφικές αρετές του έργου και παραγνωρίζουν το πολιτικό του μήνυμα.
Ο «ΑΟΡΑΤΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ» είναι ένα πολιτικό δοκίμιο με καλλιτεχνική γλώσσα, με μεγάλο εκρηκτικό αποτέλεσμα μέσα στο μικρό χρόνο των 2ωρών και 16 λεπτών της ταινίας. Είναι μια πνευματική βόμβα πολλών μεγατόνων, σε σχέση με το δικό μας «λιανοτούφεκο» εναντίον της παγκοσμιοποίησης...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου