Το Ρυθμιστικό Σχέδιο «Αττικής» (ΡΣΑ)έρχεται μετά από 24 χρόνια για να αντικαταστήσει το Ρυθμιστικό Σχέδιο «Αθηνών» του 1985 (Ν.1515) και για να ανταποκριθεί στις νέες ανάγκες της διευρυμένης αστικοποίησης . Σύμφωνα με το παλιό γνωμικό που ήθελε τις «καλύτερες προθέσεις να οδηγούν στην κόλαση», το ΡΣ του 1985 είχε καταρχήν την πρόθεση να συμβάλει στην ανάσχεση της πληθυσμιακής και οικιστικής επέκτασης λειτουργώντας μέσα στα πλαίσια γενικότερων χωροταξικών σχεδιασμών. Όμως η συνέχεια ανήκε αναμφισβήτητα στην «κόλαση» : Και τέτοια ήταν η «αστικοποίηση» της πεδιάδας των Μεσογείων, η δημιουργία μεγάλων οικιστικών συνεχών, η συρρίκνωση και απαρτίωση των εστιών φύσης, η κυριαρχία και διασπορά της εξοχικής κατοικίας, η εκτόπιση και υποβάθμιση των γεωργικών χρήσεων σε ένα καθεστώς «προσωρινότητας», μέχρι το επόμενο κύμα αστικοποίησης....
Σήμερα οι σύμβουλοι του Υπουργού ΠΕΧΩΔΕ και ο ίδιος ο κ.Σουφλιάς αναφέρονται σε ένα σενάριο 8 εκατομμυρίων κατοίκων στην Αττική, εκφράζοντας σαφώς την ιδεολογική αποδοχή της εκτατικής αστικοποίησης, στην υπηρεσία της οποίας τίθεται η δημιουργία μεγάλων οδικών αξόνων. Και ναι μεν η ιδεολογική και πολεοδομική ζύμωση με αφορμή το νέο ΡΣΑ δεν είναι οπωσδήποτε μάταιη, όπως δεν ήταν μάταιες οι συζητήσεις για θεσμικά νομοθετήματα του είδους του Ν.1650/86 ή του άρθρου 24 του Συντάγματος σε δύο αναθεωρητικές διαδικασίες. Από την άλλη όμως πλευρά οι «ζυμώσεις» αυτές εμπεριείχαν, σε μεγαλύτερες ή μικρότερες δόσεις, το στοιχείο μιας «Λεγκαλιστικής (Νομικιστικής) αυταπάτης» : Η υπόθεση περί του ότι η ψήφιση ενός «καλού» Νόμου ή η περιφρούρηση μιας «καλής» συνταγματικής διάταξης συνεπάγεται την ποιοτική και «σωστή» διαχείριση του χώρου, διαψεύσθηκε από τη σταθερή και χρόνια απόκλιση θεσμίσεων και υπαρκτών εφαρμογών.. Η Ελλάδα συνέχισε να επιβεβαιώνει την «ατάκα» ενός σατιρικού ποιητή παρελθόντων εποχών, του Σουρή, ο οποίος υποστήριζε την ανάγκη ψήφισης ενός και μόνο νόμου με στόχο την εφαρμογή των άλλων νόμων...
Οι ανεκπλήρωτες προσδοκίες του παρελθόντος υπονομεύουν αναμφίβολα τη τρέχουσα συζήτηση, όμως δεν είναι ό,τι χειρότερο. Το χειρότερο εκπροσωπείται από τον διεκπεραιωτικό χαρακτήρα του προτεινόμενου ΡΣΑ, από την παθητική προσαρμογή του στις αγοραίες τάσεις οικιστικής επέκτασης – που αποβαίνουν προς άμεσο όφελος των μεγάλων γαιοκτητικών συμφερόντων της σημερινής περιαστικής αττικής. Το προτεινόμενο ΡΣΑ δεν κατευθύνει την κατάσταση αλλά κατευθύνεται από τον αυθορμητισμό της αγοράς, προϋποθέτει την οικοδομική ανάπτυξη και δεν προσανατολίζεται σε ένα μετασχηματισμό του κατασκευαστικού τομέα, που θα «διέσωζε» τον κύκλο εργασιών του τελευταίου ενώ ταυτόχρονα θα παρείχε εργασίες ποιοτικής αναβάθμισης του υφιστάμενου, οικιστικού και κοινωνικού «κεφαλαίου» : Εργασίες οι οποίες θα μπορούσαν να αφορούν μονώσεις και ανακατασκευές, αισθητικές παρεμβάσεις στον μείζονα χώρο, ένταξη νέων ενεργειακών μέσων σε οικιακά σύνολα, επανεξέταση κυκλοφοριακών συνθηκών για όλους τους χρήστες του χώρου, επαναρύθμιση στοιχείων του μικροκλίματος (π.χ. ταρατσών ή επιφανειών οδικού χώρου), διαχείριση ιδιωτικών και δημόσιων πράσινων χώρων κλπ. Το ΡΣΑ εκπροσωπεί μια λογική «σκληρής» ανάπτυξης και απλοϊκής μπετονοποίησης , που είναι μετωπικά αντίθετη με τη διατυμπανιζόμενη «Πράσινη ανάπτυξη». Που απαξιώνει μεγάλα τμήματα της σύγχρονης οικολογικής -κατασκευαστικής γνώσης και αδιαφορεί για τη σωρευμένη αρνητική πείρα από αστικές υπεραναπτύξεις τύπου Λος Άντζελες.....
Το ΡΣΑ δείχνει μάλλον «παλαιομοδίτικο» και άσχετο με την κοινωνία της πληροφορίας, και από αυτή την άποψη προδίδει μια από τις δικές του στοχεύσεις , που αναφέρεται στην ανάπτυξη της διεθνούς ανταγωνιστικότητας των Αθηνών. Ένα πολεοδομικό συγκρότημα με δυσλειτουργίες και δυσμορφίες, με προβληματική κυκλοφορία και στενότητα χώρων φυσικής αναψυχής, υψώνει τα κόστη παραγωγής και διαβίωσης, τα οποία είναι ήδη εξαιρετικά υψηλά από διεθνή άποψη. Ηθικόν δίδαγμα : Η παραγνώριση των απαιτήσεων της οικολογίας και της ποιότητας ζωής, έχει σοβαρές οικονομικές συνέπειες....
* Oι τρεις φωτογραφίες δείχνουν τρία κυκλοφοριακά σενάρια, με ΙΧ, λεωφορείο και πεζούς αντίστοιχα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου