«Τι συμφορά, ενώ είσαι καμωμένος
για τα ωραία και μεγάλα έργα
η αδικη αυτή σου η τύχη πάντα
ενθάρρυνσι και επιτυχία να σε αρνείται -
να σ’ εμποδίζουν ευτελείς συνήθειες
και μικροπρέπειες , κι αδιαφορίες.
Και τι φρικτή η μέρα που ενδίδεις....
Η Σατραπεία
Κ.Καβάφης
Πολλά και διάφορα ενδιαφέροντα εκπέμπει το κείμενο της «Ανανεωτικής Πτέρυγας» (ΑΠ) του « Συνασπισμού», που κατατέθηκε στην Κεντρική Πολιτική Επιτροπή αυτού του κόμματος (Αυγή, 14.6.2009). Το κείμενο υπενθυμίζει την απίστευτη αλαζονεία που διακατείχε τους παράγοντες του ΣΥΡΙΖΑ , ιδιαίτερα μετά τη δημοσκοπική φούσκα του 2008 και τη περίοδο που ο Αλέξης Τσίπρας «έπαιζε» με την «αριστερή διακυβέρνηση» ως εναλλακτική λύση στο δικομματισμό... Επίσης θυμίζει την «μετ’ επαίνων» (απόρ)ριψη του Παπαδημούλη στη τρίτη θέση του ψηφοδελτίου, κι ακόμη διακρίνεται για την επιφυλακτική προσέγγιση των «Δεκεμβριανών» - τα οποία σημειωτέον υπερασπίσθηκε στο προεκλογικό ντιμπέϊτ των πολιτικών αρχηγών ο Αλαβάνος . Η ΑΠ του ΣΥΝ μιλάει για την ανάγκη «πολιτικής στροφής και συνεργασίας με τους «Οικολόγους Πράσινους», όμως αυτή η λίαν ένθερμη δήλωσις - με δεδομένο το καφτό αποτέλεσμα των εκλογών – θυμίζει παλιότερες συμπεριφορές του συγκεκριμένου κόμματος σε συνθήκες κρίσης.
Ο υποφαινόμενος έχει αναφερθεί στο παρελθόν, από τις στήλες της ΕΠΟΧΗΣ και όχι μόνο, στην εκ μέρους του ΣΥΝ αναζήτηση οικολόγων μάλλον παρά οικολογίας(!) για τον προγραμματικό του λόγο. Οι οικολόγοι ως υποστηρικτές, παραστεκάμενοι, δευτεραγωνιστές ή βοηθητικοί οπλίτες, μπορούσαν κατ’ αυτό το τρόπο να συμμετέχουν στο γνωστό παλαιοκομμουνιστικό παιχνίδι υπο τον γενικό τίτλο «εμείς και οι άλλες προοδευτικές δυνάμεις». Από την άλλη πλευρά το κύριο μήνυμα της οικολογίας ως πρακτικής ποιότητας ζωής και κριτικής των κατεστημένων παραγωγικών δυνάμεων παρέμενε ανεπίδοτο ! Κι ακόμη παρέμενε ασύμβατο και αμοντάριστο με το παραδοσιακό σοσιαλιστικό αίτημα της αλλαγής των παραγωγικών σχέσεων.
Αυτή η απίθανη σχιζο-φρενική κατάσταση, που άφηνε τους μεν παλαιοκομμουνιστές της ανανέωσης(!!!) να μας φλομώνουν με την πιο απλοϊκή εκδοχή της πάλης των τάξεων, τους δε οικολογίζοντες να εμφανίζονται ως απλώς ευρισκόμενοι στ’αριστερά της Δεξιάς, απαιτούσε λύσεις. Η πρόσφατη αποτυχία του ΣΥΡΙΖΑ στις ευρωεκλογές θα μπορούσε να επαναφέρει το συγκεκριμένο χρόνιο πρόβλημα στο προσκήνιο, όμως η εσπευσμένη αναζήτηση συμμάχων από την ΑΠ του ΣΥΝ εκπέμπει ένα σήμα πανικού. Δηλαδή μιας κατάστασης που ευνοεί τον παραγοντισμό μάλλον παρά τη διαμόρφωση ενός νέου προγράμματος ποιότητας ζωής και μιας νέας σχέσης με τη κοινωνία.....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου