του Άντη Ροδίτη
Αγαπητέ Βάσο,
Μετά που εγώ θεώρησα ότι η "συζήτησή" μας με e-mail έκλεισε με την τελευταία μου απάντηση, όπου δήλωσα τη θέση μου ότι δεν υπάρχει πεδίο επικοινωνίας, ούτε καν συνεννόησης, εσύ επανήλθες για να επαναλάβεις πρίπου τα ίδια ερωτήματα και λεπτομέρειες, τα οποία κατά τη γνώμη μου σκόπιμα συσκοτίζουν την ουσία.
Ήταν και είναι και δική σου επιθυμία αυτή η συζήτηση περί της ουσίας να μπορούσε να γίνει δημόσια, αλλά χωρίς να το δηλώσεις νομίζω συμφώνησες ότι κάτι τέτοιο είναι αδιανόητο για τη σημερινή Κύπρο λόγω του ακελομακαριακού αφηγήματος που αφορά στα αίτια και τις αφορμές των δεινών της Κύπρου, το οποίο κυριαρχεί από το 74 και μετά σε όλους ανεξαιρέτως τους τομείς: πολιτικό-κομματικό, δημοσιογραφικό, "επιστημονικό" και καλλιτεχνικό-λογοτεχνικό.
Ένα καλό παράδειγμα ότι αυτό είναι που συμβαίνει σημειώθηκε μόλις χθες με την αντίδραση εναντίον της απόφασης του ΡΙΚ να καταργήσει καθιερωμένα προγράμματά του και τους "αστέρες" παρουσιαστές τους με άλλου είδους προγράμματα. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι το παρόν ΡΙΚ έχει υπόψη του να μπεί με προγράμματα της ουσίας για την οποία μιλούμε εδώ. Κάθε άλλο. Το πιο πιθανό είναι να μπει σε πολύ χειρότερα, πιο μακριά από την ουσία. Οι διαμαρτυρίες για την απόφαση του ΡΙΚ προέρχονται από άτομα που είτε φοβούνται ότι θα χάσουν την αυτοπροβολή ως "παρουσιαστές" είτε την ευκαιρία να προβάλλουν καθιερωμένα άτομα της προτίμησής τους, φιλικά και συγγενικά τους πρόσωπα, ή την προτίμηση να προβάλλουν κάθε τι το εισαγόμενο παραβλέποντας το αυθεντικό και γι' αυτό γενικά τυγχάνουν της εγκρίσεως των οπαδών του ακελομακαριακού αφηγήματος που φοβούνται μη χάσουν τη δική τους προβολή.
Επανέρχομαι στο θέμα που θεωρώ πρώτιστο και ουσιώδες: στην ΟΥΣΙΑ, την οποία αναγνωρίζει το ακελομακαριακό κατεστημένο (Δη.Κο., ΕΔΕΚ, Οικολόγοι κ.α.) ως την ΑΛΗΘΕΙΑ, και μαζί της συμφωνεί και η ηγεσία του Δη.Συ. από καταβολής, χωρίς ποτέ να έχει δείξει "διαφωνία" (προσυπογράφει το κυρίαρχο αφήγημα απουσιάζοντας ελάχιστες ως μηδαμινές φορές, παρασύροντας έτσι και απογοητεύοντας με αυτό τον τρόπο το μέγιστο των ψηφοφόρων του.
Όντας πιστός στην ΟΥΣΙΑ, την ορίζω: πρόκειται για το αντίθετο του κυρίαρχου αφηγήματος, εκείνου που λέει ότι "οι ξένοι μάς τα εκάμασιν"! Η ΑΛΗΘΕΙΑ είναι ότι ΕΜΕΙΣ "τα εκάμαμεν όλα τα δεινά που μας καταπιέζουν στους εαυτούς μας", εμπιστευόμενοι τον πιο ακατάλληλο άνθρωπο που έτυχε ως "θαυματουργός" αλλά στην πραγματικότητα καταστροφέας στον δρόμο μας. Δεν υπάρχει χώρος ή χρόνος εδώ για να περιγραφούν ξανά τα κατορθώματά του. Εξάλλου τα ξέρουν καλύτερα όσοι τον επαινούν παρά όσοι με οδύνη τον επικρίνουν. Κι ο λόγος είναι απλός: Αν παρασυρμένος μια ζωή ο πολίτης από από την απόλυτη, τρέχουσα προπαγάνδα (ΡΙΚ για μια ολόκληρη σχεδόν 30ετία), επαινούσε τον καταστροφέα της πατρίδας τους σαν "σωτήρα", με ποια τόλμη θα παραδεχτεί τώρα το... λάθος του;
Μόνο και μόνο το γεγονός ότι ο ίδιος ο Μακάριος φρόντισε για ένα περίτεχνο τάφο του σε ερό τόπο ως τελευταία κίνηση για να κρύψει την ενοχή του, δείχνει το ποιόν του ανθρώπου. Κι από την άλλη, μόνο και μόνο τα ελάχιστα πνευματικά επιτεύγματα που μπόρεσε να παραγάγει ο τόπος (κι εννοώ τα κορυφαία ποιητικά), τα οποία κάθε άλλο παρά τον επαίνεσαν και αντίθετα τον καταδίκασαν, αρκούν για να ταυτίσουν την ΟΥΣΙΑ με την ΑΛΗΘΕΙΑ. Όπως και όσα κριτικά κείμενα δοκίμασαν να φωτίσουν την καταδίκη του, περιθωριοποιήθηκαν από το κυρίαρχο ακελομακαριακό κατεστημένο, που κατατρώει επίσης της Πολιτιστικές Υπηρεσίες του Υπουργείου Παιδείας εδώ και δεκαετίες και καταπλακώθηκαν.
Στην ΟΥΣΙΑ, αγαπητέ Βάσο: αν υπήρχε έστω η ελάχιστη "δικαιολογία" - η επιστημονική έρευνα δεν την έχει ακόμα εντοπίσει ως αδιαμφισβήτητη- ώστε να μεταστραφεί ο αγώνας, του αρχέγονου ελληνικού λαού της Κύπρου από ενωτικός με την Ελλάδα σε "ανεξαρτησιακό" με παροχή δικαιώματος τουρκικής στρατιωτικής παρουσίας στην Κύπρο, δεν υπάρχει απολύτως καμιά δικαιολογία για την απόφαση Των ΗΠΑ και της Βρετανίας ήδη από τον Απρίλη του 1964 να προκρίνουν ως λύση του Κυπριακού την Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα.
Αυτές οι χώρες αποφάσιζαν και αποφασίζουν την τύχη μας και όχι η Σοβιετική Ένωση, η οποία σταθερά υποστηρίζει μέχρι και σήμερα τα συμφέροντα της Τουρκίας, με το ΑΚΕΛ να είναι σταθερός υποστηρικτής της Ρωσίας, όποιο κι αν είναι το σημερινό απολυταρχικό καθεστώς της, χθεσινό ή σημερινό. Βέβαια οι ΗΠΑ και η Βρετανία δεν μπορούσαν να παραβλέψουν τα ήδη κεκτημένα ζυριχικά "δικαιώματα" της Τουρκίας και γι' αυτό συνέδεαν την Ένωση με παραχώρηση κυπριακού εδάφους (ελληνικού μετά την Ένωση) στην Τουρκία με τη μορφή διχοτομικής στρατιωτικής βάσης.
Όπως όμως έχει αποδειχτεί με επίσημα και αδιαμφισβήτητα έγγραφα, η πάντα από σάς (ΑΚΕΛ) ευνοημένη Ρωσία -χάρη μιας θεωρίας "κοινωνικής δικαιοσύνης την οποία υιοθετήσατε που απέτυχε όμως οικτρά στην εφαρμογή της- τασσόταν με την Τουρκία για τα δικά της και μόνο συμφέροντα ευνοώντας την... "ομοσπονδία"! Στο μεταξύ οι ΗΠΑ (και πάλι βέβαια για τα δικά τους συμφέροντα) θεωρώντας ότι θα μπορούσαν ν' αντιμετωπίσουν τη δυσαρέσκεια της Τουρκίας με άλλους τρόπους υπέκυπταν στους ευέλικτους και ιδιοφυείς διπλωματικούς χειρισμούς του Γεωργίου Παπανδρέου με αποτέλεσμα η τελική προσφορά στην Τουρκία να είναι έδαφος μόνο του μεγέθους 4,5% επί ενοικίω μάλιστα κι όχι μόνιμη παραχώση για μόνο 50χρόνια! Το γεγονός ότι οι Τούρκοι απέρριψαν την "προσφορά" κρίθηκε σαν μειονέκτημα εκ μέρους τους, ώστε η αμερικανική πλευρά (νοουμένου και του ισοζυγίου στρατιωτικών δυνάμεων που είχαν επιτρέψει στο νησί με τη Μεραρχία) να μη θέλει άλλο να τους πιέσει ώστε να κλείσει το θέμα με ξεκάθαρη Ένωση, όπως ο Μακάριος προπαγάνδιζε ότι... αγωνιζόταν ελπίζοντας ότι έτσι τη μετέτρεπε σ... ανέφικτη! Εσείς όχι μόνο υποστηρίξατε το "όχι" του στην ατόφια Ένωση που του πρότεινε η Κυβέρνηση, η Αντιπολίτευση και ο Στρατός, ΟΛΗ η Ελλάδα (ήδη ο μεσολαβητής Ντην Άτσεσον είχε δηλώσει στις 22 Αυγούστου 1964 ότι "μόλις οι Έλληνες κηρύξουν την Ένωση θα είναι χωρίς όρους γιατί οι Τούρκοι θα έχουν χάσει το λεωφορείο), αλλά συνεχίσατε ό,τι θεωρούσατε πιο... πατριωτικό για τους δικούς σας σοβιετικούς σκοπούς: τη διαβολή, τη συκοφαντία και την υπονόμευση της Ένωσης και της Ελλάδος ως... φτωχής και δόλιας χώρας, φτάνοντας στο σημείο (υπάρχουν απειράριθμες μαρτυρίες και από διανοούμενους αριστερούς) να ξυλοφορτώνετε φαντάρους της Μεραρχίας όπου τους ευρίσκατε λίγους και ανυπεράσπιστους για να δώσετε το μήνυμα στην Ελλάδα ότι είναι ανεπιθύμητη στην Κύπρο. Θα πρέπει να σκεφτείτε πολύ καλά αυτή τη δράση στο παρελθόν σας και να τολμήσετε να αναγνωρίσετε τη βαρύτατη λέξη που συνεπάγεται. Δημιουργήσατε (δες κσι το βιβλίο του αριστερού Μάριου Θρασυβούλου) υποστηρίζοντας αυτόν το ανεκδιήγητον Αρχιεπίσκοπο μίσος και διχασμό ανάμεσα στην Ελλάδα και την Κύπρο, με αποτέλεσμα να επέλθει και δικτατορία στην Ελλάδα, η οποία κατέληξε μ' ένα παράνομο και ηλίθιο αρχηγό να επιδιώξει την ανατροπή ενός άνομου Μακαρίου και να δώσει την αφορμή να εισβάλει η Τουρκία. Έτσι τα καταφέρατε να φτάσουμε αυτήν τούτην τη στιγμή, σήμερα, τώρα, να υποστηρίζετε μέχρι και την παράνομη "μετανάστευση" από τα κατεχομενα προσβλέποντας στην αύξηση των εργατών-μελών του ΑΚΕΛ ανεξαρτήτως εθνικής προέλευσης, ώστε σε κάποια στιγμή να γίνει η Κύπρος όχι το ελλνικό νησί των αυτοθυσιασέντων αληθινών ηρώων της, αλλά ένα πολυθνικό "κράτος" υπό τη διαχείρισή σας.
Όταν και αν ποτέ συνειδηποιήσετε το ρόλο που διαδραματίσατε στην καταστροφή της Κύπρου εύχομαι να μην είναι πολύ αργά και να υπάρχει κανένας από σας ή από όποιους άλλους αμνήμονες και ανεγκέφαλους άλλους για να μετανοήσει!
Σαν τελευτία φράση σου απευθύνω την προτροπή να μην προσπαθήσεις να μου "απαντήσεις" με ιστορικές, ασήμαντες στην ΟΥΣΙΑ λεπτομέρειες του τύπου "αν έτσι" και "αν αλλιώς" και "αν και "αν", γιατί η απάντησή μου θα είναι μια επανάληψη αυτού εδώτου κειμένου.
Ίσως να πρόσθετα και δυο λόγια ακόμα: ότι οι Έλληνες με συνείδηση ή όχι του πολιτισμού τους (όσοι επέτρεψαν τα ΜΜΕ με τη δράση τους να υπάρχουν), δεν μπορούν να πιστεύουν σε ανθρώπινες επινοήσεις "κοινωνικής δικαιοσύνης" που πηγάζουν από πεπτωκότες ανθρώπινους εγκεφάλους, αλλά πιστεύουν στο Θεό της Αγάπης και της Αυτοθυσίας που έζησε και σαν άνθρωπος, υποφέροντας τους ανθρώπους, για να τους δείξει πως δεν είναι ανάγκη να γίνουν θεοί για να σωθούν. Αρκεί να πιστεύουν σ' Εκείνον.
Πες τα και του Στέφανου που δείχνει να τα έχει εντελώς χαμένα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου