Tου Περικλή Νεάρχου
Τον προσεχή Φεβρουάριο, θα διεξαχθουν οι Προεδρικές εκλογές στην Κύπρο.Διαφαίνεται η ελπίδα επιστροφης στο αυτονόητο σ' ενα εσωτερικό μέτωπο , που εχει πλήρως αποπροσανατολισθει και εχει φτάσει σε ακραια ορια ενδοτισμου και υποχωρητικότητας για να επιτύχει , υποτίθεται , " λύση " του Κυπριακου.
Η αρχή μιας επικίνδυνης στρατηγικης εκτροπης εγινε την επαύριο της απορρίψεως του Σχεδίου Αναν και της εντάξεως της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Οταν δηλαδή η Κύπρος κατόρθωσε να επιτύχει μια στρατηγική νίκη , που ενίσχυε την απειλούμενη διεθνή της υπόσταση και εθετε εκ των πραγμάτων μια νέα βάση , το Ευρωπαϊκό κεκτημένο , για τη λύση του Κυπριακου , η Κυπριακή ηγεσία , αντί να επωφεληθει απο τη νέα αυτή προοπτική , παλινδρόμησε στη χρεωκοπημένη στρατηγική , που ειχε οδηγήσει στο Σχέδιο Ανάν. Στην επανάληψη δηλαδή των ατέρμονων διακοινοτικων συνομιλιων ,πάνω στην ιδια βάση ,που ειχε απορρίψει ο Κυπριακός λαός με το δημοψήφισμα του 2004 και η οποία ειχε οδηγήσει την Ελληνική πλευρά σε απαράδεκτες υποχωρήσεις.
Αυτό , προφανως , που θα επρεπε να ειχε γίνει ηταν η ανυποχώρητη εμμονή της Ελληνικης πλευρας στο Ευρωπαϊκό κεκτημένο , σε ο,τι αφορα τη λεγόμενη εσωτερική πτυχή , τις σχέσεις δηλαδή μεταξύ των δυο κοινοτήτων και τον ασυμβίβαστο αντικατοχικό αγώνα , σε ο,τι αφορα τη διεθνή πτυχή , με σύνθημα την αποχώρηση των Τουρκικων στρατευμάτων κατοχης.
Στην παλινδρόμηση στην προηγούμενη πολιτική και στον επανεγκλωβισμό του Κυπριακου στη λογική των διακοινοτικων συνομιλιων , πρωτοστάτησε το Κομμουνιστικό Κόμμα ΑΚΕΛ, αρχικά ως Κυβερνητικός εταιρος του Προέδρου Τάσου Παπαδόπουλου και στη συνέχεια ως κυβερνων κόμμα , με Πρόεδρο της Δημοκρατίας τον πρώην Γ. Γραμματέα του ΑΚΕΛ Δημήτρη Χριστόφια.
Η εκλογή Χριστόφια , με οριακή πλειοψηφία , εγινε με τις ευλογίες του Δυτικου παράγοντα , ιδιαίτερα του Βρετανικου , ο οποιος εβλεπε ως κύριο εμπόδιο στην πολιτική επιλύσεως του Κυπριακου, μ' ενα σχέδιο τύπου Ανάν, τον Πρόεδρο Παπαδόπουλο.Υπο το φως των νέων αυτων σκοπιμοτήτων και με δεδομένη την εκλειψη διεθνως του κομμουνισμου ως απειλης, το ΑΚΕΛ στην Κύπρο εγινε ατυπος " σύμμαχος " και κεφάλαιο για την προώθηση " συμβιβαστικης λύσεως " , με διεθνιστικό μανδύα την "προσέγγιση " με τους Τουρκοκυπρίους.
Η " προσέγγιση " με τους Τουρκοκυπρίους αναγορεύθηκε , κατά την Προεδρία Χριστόφια , σε επίσημη κρατική πολιτική και χαρακτηρίσθηκε ως αναγκαία προϋπόθεση για τη " λύση " . Με τη σημαία αυτή , εγιναν νέες οδυνηρές παραχωρήσεις απο την Ελληνική πλευρά , με το επιμύθιο οτι ηταν αναγκαιες για ν' αποφευχθει δηθεν η διχοτόμηση , η οποία θα επερχόταν ως αποτέλεσμα του αδιεξόδου.Το πραγματικό ομως αποτέλεσμα ηταν η Ελληνική πλευρά , με τις συνεχεις υποχωρήσεις , να υπερβει κάθε κόκκινη γραμμή και να δεχθει αδιανόητα πράγματα , οπως η πολιτική ισότητα μεταξύ των δυο " μερων " , που ανοίγει τον προθάλαμο της διεκδικούμενης απο την Τουρκική πλευρά " ισης κυριαρχίας " , ψευδώνυμο των δυο κρατων .
Η υποτιθέμενη προσέγγιση με τους Τουρκοκυπρίους κατέληξε σε προσέγγιση με τον Αττίλα , εφόσον οι Τουρκοκύπριοι , ακομη και αν υποθέσουμε οτι το ηθελαν , δεν μπορουν να διαφοροποιηθουν απο την Τουρκική πολιτική , γιατί ελέγχονται πολιτικά , οικονομικά , δημογραφικά και στρατιωτικά απο την Αγκυρα. Ο αριθμός των εποίκων στα κατεχόμενα ειναι ηδη μεγαλύτερος απο τον αριθμό των Τουρκοκυπρίων .
Η πολιτική αυτή , που προβαλλόταν θορυβωδως ως πολιτική για τη " λύση " , οδήγησε σταδιακά στην προβολή διεθνως του Κυπριακου ως διακοινοτικου προβλήματος, αντι ως προβλήματος εισβολης και κατοχης.Οδήγησε επίσης , μεταξύ αλλων , στην ατυπη υπαγωγή του φυσικου αερίου της ΑΟΖ της ελεύθερης Κύπρου στις διακοινοτικές συνομιλίες, με αλλα λόγια , στην αναγνώριση Τουρκοκυπριακων δικαιωμάτων στο φυσικό αέριο της ελεύθερης Κύπρου και στην αναστολή επ ' αόριστον της αμυντικής θωρακίσεως ,για να μη διαταραχθει δηθεν το κλιμα των διακοινοτοκων συνομιλιων . Επιπλέον , με στόχο τη διαμόρφωση της απαραίτητης " κουλτούρας " , που απαιτει η " λύση " , οδήγησε επίσης στην υποβάθμιση των εθνικων χαρακτηριστικων της Ελληνικης πλευρας , με παρεμβάσεις στην Παιδεία και στον Πολιτισμό και προπαγάνδα για δηθεν Κυπριακή εθνική ταυτότητα και υποβάθμιση της Ελληνικης εθνικης καταγωγης .Η προπαγάνδα αυτή δεν βρίσκει , βεβαίως , απήχηση στη μεγάλη πλειψηφία του Κυπριακου λαου , αλλά αυτό δεν αλλάζει το γεγονός οτι ασκειται.
Ειναι θλιβερό , π. χ. , να απαλείφεται απο τα σχολικά βιβλία κάθε ιστορική αναφορά στο Ενωτικό δημοψήφισμα του 1950 η να διδάσκεται η τραγωδία " Αντιγόνη " του Σοφοκλη στο κατεχόμενο θέατρο της Σαλαμίνος , απο τον Θεατρικό Ο ργανισμό Κύπρου , ως εκδήλωση διακοινοτικης προσεγγίσεως , σε συνεργασία με τις Κατοχικές Αρχές.
Το οπιο της "προσεγγίσεως " με τους Τουρκοκυπρίους δεν εμεινε προνόμιο μόνο του ΑΚΕΛ. Με τις ευλογίες του Δυτικου παράγοντα, το ενστερνίσθη πλήρως και το ΔΗΣΥ.Το τελευταιο επανηλθε στην εξουσία, μετά την αποτυχεμένη πολιτική και οικονομική διαχείριση της Προεδρίας του ΑΚΕΛ.Το απαξιωμένο ΔΗΣΥ , λόγω της υποστηρίξεως που ειχε δώσει στο Σχέδιο Ανάν , απέκτησε πάλι εκλεξιμότητα .
Ο νέος Πρόεδρος Νίκος Αναστασιάδης συνέχισε ουσιαστικά , με κάποιες παραλλαγές , την ιδια πολιτική , με αποτέλεσμα να εχουμε φτάσει σήμερα στο σημειο η Τουρκική πλευρά να διεκδικει απροκάλυπτα δυο ισοκυρίαρχα κράτη και ο Τουρκοκύπριος ηγέτης Τατάρ να δηλωνει οτι δεν πρόκειται να δεχθει οποιαδήποτε επανάληψη συνομιλιων , εαν η Ελληνική πλευρά δεν δεχθει προκαταβολικά ως βάση των συνομιλιων τα δυο ισα κράτη.
Τι κάνει ομως η Ελληνική πλευρά ακόμη και μπροστά σ' αυτή την κατάσταση , οταν εποικίζεται επιπλέον και η περίκλειστη περιοχή της κατεχόμενης Αμμοχώστου ; Ο Κύπριος υπουργός Εξωτερικων Γιαννάκης Κασουλίδης προτείνει Μέτρα Οικοδομήσεως Εμπιστοσύνης. Ο Πρόεδρος του ΔΗΣΥ και υποψήφιος στις Προεδρικές εκλογές Αβέρωφ Νεοφύτου εφθασε στο σημειο να πει ανερυθρίαστα οτι σε μια ενδεχόμενη " λύση " του Κυπριακου ,με βάση τη φόρμουλα της διζωνικηςς ομοσπονδίας , με πολιτική ισότητα , οι Τουρκοι μεγιστάνες θ' απογειώσουν οικονομικά την Κύπρο , γιατί θα την καταστήσουν προνομιακό πεδίο για τις σχέσεις της Τουρκίας με την Ευρώπη.
Το ενδεχόμενο οικονομικης κατακυριεύσεως ολόκληρης της Κύπρου απο την Τουρκία , με ο,τι αυτό σημαίνει για το μέλλον του Ελληνισμου της , αντιμετωπίζεται απο τον διεκδικητή της Προεδρίας της Δημοκρατίας του ΔΗΣΥ ως μέγάλη ευκαιρία ευημερίας για την Κύπρο. Ο επαίσχυντος αυτός Λεβαντινισμός παρουσιάζεται ως υψηλή στρατηγική.
Ειναι σαφές γι' αυτό οτι πρώτη υψηλή προτεραιότητα για μια νέα στρατηγική και πολιτική στο Κυπριακό ειναι η ηττα του ΔΗΣΥ και του ΑΚΕΛ και των αυτοκαταστροφικων πολιτικων που υποστηρίζουν.Η νίκη αυτή ειναι αναγκαία για τη διαμόρφωση μιας ολοκληρωμένης κοινης εθνικης στρατηγικης Ελλάδος και Κύπρου , τη στιγμή που αποκορυφώνεται και για τα δυο Ελληνικά κράτη η Τουρκική απειλή.
Ο Κυπριακός λαός προβάλλει τις ελπίδες του στον ανεξάρτητο υποψήφιο Νίκο Χριστοδουλίδη, παρά το γεγονός οτι και αυτός εκπορεύεται απο το περιβάλλον του σημερινου Προέδρου Αναστασιάδη,Προπορεύεται στις δημοσκοπήσεις και θα ειναι ,οπως φαίνεται , ο νέος Πρόεδρος της Κύπρου.Εχει μεγάλη ευθύνη να φανει αντάξιος των προσδοκιων του Κυπριακου λαου και να προχωρήσει , μετά την εκλογή του , σε μια αναγκαία αλλαγή στρατηγικης και πολιτικης ,που επιτάσσουν οι σημερινές συνθηκες.
Περικλής Νεάρχου , Πρέσβυς ε. τ.
Το αρθρο δημοσιεύθηκε στην Αθηναϊκή εφημερίδα " Παρόν " ,16 Οκτωβρίου , 2022
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου