Η διαφορά στα δυο τουρκικά σκάφη είναι στα ...ονόματα !

του Κώστα Μαυρίδη
Η αποφασιστικότητα της Αθήνας απέναντι στην τουρκική επεκτατικότητα με επίκεντρο το Καστελόριζο υπήρξε καθοριστική για την πρόσκαιρη αναδίπλωση της τουρκικής «αρπακτικότητας». Ωστόσο, η απάντηση του πρωθυπουργικού συμβούλου Αλ. Διακόπουλου για το πώς αντιμετωπίζει η Ελληνική κυβέρνηση την νέα εισβολή του τουρκικού Barbaros στην Κυπριακή ΑΟΖ, ενώ έχει δρομολογηθεί ελλαδοτουρκικός διάλογος, υπήρξε μνημείο πολιτικής ανεπάρκειας. Όπως δήλωσε, το Oruc Reis στο Καστελόριζο και το Barbaros στην Κύπρο «είναι  δύο διαφορετικά πράγματα... Η καταπάτηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κύπρου δεν είναι και κάτι που γίνεται για πρώτη φορά.». Δεν ενδιαφέρει σε ποιο κόμμα ή ιδεολογία ανήκει ο εν λόγω σύμβουλος, αλλά η τοποθέτηση του στοιχειώνει τον Ελληνισμό προς νέο εθνικό ακρωτηριασμό, που ο πρωθυπουργικός περίγυρος θα φορτώνει σε άλλους. 

Το μεγάλο «παιγνίδι» στο παρασκήνιο υπήρξε ιδιαίτερα σημαντικό για την πρόσκαιρη εκτόνωση με τις δηλώσεις ανακούφισης του πρωθυπουργικού περίγυρου που πρέπει να το αναδείξουμε. Η «συμφωνία αποκλιμάκωσης»  που ικανοποίησε την Αθήνα θυμίζει την φαιδρή εμμονή της Λευκωσίας για «καλό κλίμα» στις συνομιλίες για επίλυση του Κυπριακού με αποτέλεσμα το ... μηδέν. Στην πράξη, η  τουρκική επεκτατικότητα στρέφεται με μεθοδικότητα εναντίον Κύπρου, Ελλάδας και Γαλλικών συμφερόντων καθώς και άλλων (Αιγύπτου, Ισραήλ).  Αντί της ορθής διευρυμένης αντιμετώπισης της νεοοθωμανικής επεκτατικότητας με  ηγετικό ρόλο στη Γαλλία, η Αθήνα επέλεξε να προσεταιριστεί την Γερμανία διαχωρίζοντας την τουρκική επεκτατικότητα βάσει … των ονομάτων των ερευνητικών τουρκικών σκαφών! Η γερμανική παρέμβαση προς τηνΤουρκία, πέτυχε κάτι τεράστιο για την Γερμανία το οποίο αποσιωπάται. Η Γερμανία απέτρεψε την ανάληψη πρωταγωνιστικού ρόλου από την Γαλλία στην συγκρότηση ευρωπαϊκής άμυνας με αφετηρία την ευρύτερη Αν. Μεσόγειο, ακυρώνοντας την αμυντική συμμαχία Γαλλίας-Ελλάδας και τον παραγκωνισμό της Γερμανίας.  Ποιο ήταν το … αντάλλαγμα προς την Ελληνική Κυβέρνηση για αυτό το τεράστιο όφελος προς την Γερμανία, όταν δεν απαίτησε καν ακύρωση της επικείμενης παράδοσης υπερσύγχρονων γερμανικών υποβρυχίων στην Τουρκία; 

Λογοδοτούμε ενώπιον της Ιστορίας με κριτήριο πολιτικής επάρκειας την διορατικότητα. Οι  φωνασκίες όσων αντιδρούν από κομματικό φανατισμό και η μιζέρια όσων προσδοκούν το έλεος του ισλαμοφασίστα, θα αποτελούν ιστορικό όνειδος. Είμαστε ενώπιον μιας ευνοϊκής συγκυρίας εξωτερικών παραγόντων, με τον Πρόεδρο Μακρόν στη Γαλλία και άλλα κράτη σε εχθρική διάταξη προς την Τουρκία. Θα μπορούσε να υπάρχει Ενιαία Αμυντική Άμυνα με ακλόνητη αποτρεπτική ισχύ, κοινές στρατιωτικές  ασκήσεις, θωράκιση σε όλα τα επίπεδα…

Το ερώτημα είναι αδυσώπητο:  Η Αθήνα επέλεξε να αντιμετωπίσει την τουρκική επεκτατικότητα ή να προσαρμόσει την αντίδρασή της στο βαθμό που ανέχεται η ελλαδική κοινωνία; 

Κώστας Μαυρίδης, Ευρωβουλευτής ΔΗΚΟ (S & D), Πρόεδρος Πολιτικής Επιτροπής για την Μεσόγειο

ΠΗΓΗ SIGMALIVE