Ένα διαχρονικό βιβλίο αυξημένου Ελληνικού ενδιαφέροντος,

 

Το διαχρονικό βιβλίο «για όλες τις εποχές» του Λεωνίδα Κουμάκη «Το Θαύμα – Μια πραγματική ιστορία» αποτελεί μια συγκλονιστική καταγραφή, μέσα από προσωπικά βιώματα του συγγραφέα, αφ΄ ενός μεν της πολιτικής αφελληνισμού της Κωνσταντινούπολης και της καθ΄ ημάς Ανατολής, αφ΄ ετέρου δε  της μακροπρόθεσμης, επεκτατικής στρατηγικής της Τουρκίας σε βάρος της Ελλάδος –και όχι μόνο- την οποία ακολούθησαν  μεθοδικά όλες ανεξαιρέτως οι Τουρκικές κυβερνήσεις, μετά την υπογραφή της Συνθήκης της Λωζάνης στις 24 Ιουλίου 1923.

Το βιβλίο «Το Θαύμα – Μια πραγματική ιστορία» εκδόθηκε μεταξύ 1993 και 1996  σε πέντε συνεχόμενες εκδόσεις (4.000 αντίτυπα η κάθε έκδοση) εκ των οποίων οι 3 εκδόσεις (12.000 αντίτυπα) στα Ελληνικά και οι 2 εκδόσεις (8.000 αντίτυπα) στα Αγγλικά. Τα περισσότερα από τα αντίτυπα αυτά, προσφέρθηκαν από τον συγγραφέα Τιμής Ένεκεν σε χιλιάδες παραλήπτες μεταξύ των οποίων:

Γαλλία: Μικρή ανάλυση των αποτελεσμάτων των ευρωεκλογών

Η Σώτη Τριανταφύλλου αναλύει τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών στη Γαλλία.

Τα δύο ζητήματα που απασχολούν τους Γάλλους –μετανάστευση και εθνική κυριαρχία– σχετίζονται με τα εθνικά σύνορα: το πόσο διαπερατά είναι· το αν εξασφαλίζουν ότι οι αποφάσεις για τη Γαλλία λαμβάνονται στη Γαλλία, όχι στις Βρυξέλλες. Το πρόβλημα της παράτυπης μετανάστευσης και προπάντων της μη-ένταξης των μεταναστών είναι πραγματικό: όπως έχω επαναλάβει πολλές φορές, τις διαστάσεις του έχει αναγνωρίσει μόνο το Rassemblement National της Μαρίν Λεπέν και, δευτερευόντως, με μεγάλη καθυστέρηση, οι Républicains· όσο για την εθνική «κυριαρχία», βάζω εισαγωγικά διότι πρόκειται για αντιευρωπαϊκή προκατάληψη, για αχαριστία έναντι της ΕΕ· για άγνοια των όσων έχει ήδη προσφέρει η υπέρβαση του εθνικισμού, των όσων μπορεί να προσφέρει στους Ευρωπαίους ένα ομοσπονδιακό σύστημα.
Προτού δούμε τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών στη Γαλλία, έχει νόημα να εντοπίσουμε μερικά φαινόμενα: 1) την αποχή: αν και αυτή τη φορά ήταν μικρότερη απ’ ό,τι στις ευρωεκλογές του 2014, έφτασε σχεδόν στο 50% (αναρωτιέμαι: από πότε το εκλογικό δικαίωμα έγινε άχθος, έγινε αγγαρεία;).

Πως φτάσαμε ως εδώ, λοιπόν;

του Δημήτρη Σπάθα

Βουβοί και κεραυνοβολημένοι αναρωτιόμαστε γιατί και πως φτάσαμε ως εδώ! Προειδοποιήσεις υπήρξαν, αλλά κλεισμένοι στις  αυταπάτες και τις ιδεοληψίες μας δεν θέλαμε να πιστέψουμε  ότι βαδίζαμε εκτός κλίματος, αναζητούσαμε στα όνειρά μας ανατροπές, χωρις να έχουμε ή να είμαστε υποκείμενο πολιτικής ανατροπής. Δεν αρκούσε ότι  δεν βολευτήκαμε στις καρέκλες που μας ετοίμαζε το μνημονιακό κατεστημένο, δεν έφτανε μόνο αυτό. Δεν έφτανε ο οικονομίστικος πολιτικός μας συνδικαλισμός και τα  σπασμωδικά συνθήματα  εθνικής ανεξαρτησίας και λαϊκής κυριαρχίας που εξέπεμπε ένα μέρος της ΛΑΕ. Δεν είδαμε και πολύ περισσότερο δεν θελήσαμε να αξιοποιήσουμε  την  διαχρονική αντιστασιακή ιστορία της  Αριστεράς και του ελληνισμού.

Έκκληση προς όλες τις αντιμνημονιακές δυνάμεις και προσωπικότητες

του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου

Από το κακό στο χειρότερο και στο πολύ χειρότερο.
Έτσι μπορεί να περιγράψει κανείς το εκλογικό αποτέλεσμα της περασμένης Κυριακής.
Από τη μια μεριά έχουμε τη Δεξιά της Παλινόρθωσης, την ύαινα ενός εξωφρενικού, υπό τις σημερινές μάλιστα συνθήκες νεοφιλευθερισμού, έτοιμη να επιπέσει επί των ερειπίων της ελληνικής κοινωνίας, επιταχύνοντας την αποσύνθεση και καταστροφή της χώρας. Η Δεξιά που διεκδικεί την εξουσία δεν είναι η καραμανλική, “λαϊκή”, “πατριωτική” Δεξιά, ούτε έρχεται στην εξουσία σε κάπως ομαλές συνθήκες για τη χώρα.
Από την άλλη έχουμε μια υποτιθέμενη «Αριστερά», που έπληξε βαριά τους δεσμούς της με μεγάλο αριθμό εκ πεποιθήσεως Αριστερών, με τον εθνισμό και με την αίσθηση αξιοπρέπειας των Ελλήνων.

Οι μύθοι του Μαρμαρωμένου Βασιλιά και της Κόκκινης Μηλιάς

 του Λεωνίδα Κουμάκη

Η σφραγισμένη πύλη της Αγίας Σοφίας

Κάθε χρόνο, όταν πλησιάζει το τέλος Μαΐου έρχεται πάντα στο νου μου, με μια αίσθηση μελαγχολίας είναι αλήθεια, η Άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Οθωμανούς Τούρκους (29 Μαΐου 1453) και μαζί της ο Κωνσταντίνος ΙΑ΄ Δραγάσης Παλαιολόγος και οι συναγωνιστές του.

Όλοι γνωρίζουμε πως η επικρατέστερη άποψη για τον θάνατο του τελευταίου αυτοκράτορα του Βυζαντίου είναι ότι έπεσε μαχόμενος στην Πύλη του Αγίου Ρωμανού, αλλά υπάρχουν και πολλές, διαφορετικές απόψεις όπως εκείνη του Donald Mac Gillivray Nicol (1923-2003), ενός  από τους διαπρεπέστερους Βυζαντινολόγους του 20ού αιώνα, ο οποίος κατέληξε στο συμπέρασμα πως «η αφθονία αλληλοσυγκρουόμενων μαρτυριών καθιστά αδύνατο το να βεβαιωθεί κανείς σχετικά με τον τόπο και τον τρόπο θανάτου του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου». 

Ένα είναι πάντως βέβαιο και χωρίς καμιά αμφιβολία: Ο τελευταίος Βυζαντινός αυτοκράτορας, με τον ηρωικό του θάνατο, πέρασε στο πάνθεο των αθανάτων, έγινε μια θρυλική μορφή της ελληνικής λαϊκής παράδοσης σαν ο "Μαρμαρωμένος Βασιλιάς", που θα ξυπνήσει από το μνήμα και θα ανακτήσει την Αυτοκρατορία και την Κωνσταντινούπολη από τους κατακτητές της. Περισσότερα από 550 χρόνια μετά την Άλωση της Κωνσταντινούπολης ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος παραμένει στην συνείδηση των Ελλήνων σαν ένας εθνομάρτυρας και ένας μεγάλος εθνικός ήρωας.

Οι μύθοι όμως του Μαρμαρωμένου Βασιλιά και της Κόκκινης Μηλιάς φθάνουν μέχρι τις μέρες μας αναιμικοί κι΄ αδύναμοι, κυρίως από την αδιαφορία των σύγχρονων γενεών.

Οι μύθοι αυτοί, μοιάζουν με ένα συναρπαστικό παραμύθι που άντεξε στον χρόνο και μεταφέρεται εδώ και πάρα πολλούς αιώνες από γενιά σε γενιά, κρατώντας ζωντανή την λαϊκή παράδοση που τους συνοδεύει.

Η τιμωρία των Πρεσπών

Γράφει ο Λεωνίδας Κουμάκης

 Στις αρχές του χρόνου (6/1/2019) ο Αλέξης Τσίπρας αναφέρθηκε στο Σκοπιανό από την ακριτική Σαμοθράκη, με μια περισσή δόση υπεροψίας : «Μπροστά σε αυτό που εγώ τουλάχιστον αντιλαμβάνομαι και πιστεύω η πλειοψηφία των Ελλήνων ως εθνικά ωφέλιμο για τη χώρα, δεν πρόκειται -ούτε το έκανα τα τρεισήμισι αυτά χρόνια, ούτε θα το κάνω ποτέ ως πρωθυπουργός- να δειλιάσω μπροστά στο κόστος ή στο ρίσκο».

Όταν έκανε τις δηλώσεις αυτές γνώριζε βέβαια πολύ καλά πως «η πλειοψηφία των Ελλήνων», όπως απέδειξαν τα μεγαλειώδη συλλαλητήρια σε ολόκληρη την Ελλάδα, δεν συμφωνούσε καθόλου με τις ιδιόρρυθμες αντιλήψεις του για το τι είναι «εθνικά ωφέλιμο» για την χώρα. Για τον λόγο ακριβώς αυτόν επιστράτευσε, στις 20 Ιανουαρίου 2019, όλο το γνωστό παρακράτος με τις άριστα οργανωμένες ομάδες κουκουλοφόρων προκειμένου να διαλυθούν οι εκατοντάδες χιλιάδες ειρηνικοί διαδηλωτές που συνέρρεαν στην πλατεία Συντάγματος από κάθε γωνιά της Ελλάδος, για να εκδηλώσουν την αντίθεση τους στην κατά Τσίπρα «εθνικά ωφέλιμη» Συμφωνία των Πρεσπών.

Ο πρωθυπουργός, είχε απλά αποφασίσει να αγνοήσει αυτούς που τον έστειλαν με την ψήφο τους στο Μέγαρο Μαξίμου, πιστεύοντας προφανώς πως δεν αντιμετώπιζε κανένα κίνδυνο, ούτε κάποιο πολιτικό κόστος.

Πάρτυ ενίσχυσης

Συμβαίνουν στην Κύπρο

του Άντη Ροδίτη

Πάλι την έπαθα.

Έπεσα πάνω σε ηρωικό άρθρο του «Φιλελευθέρου». Εδώ: http://www.philenews.com/f-me-apopsi/arthra-apo-f/article/664753/esy-gigri-den-ixeres-ta-moe-kai-pigs-na-thysiaseis-ti-zoi-soy

Χάνει, λέει, τα λόγια του ο Άριστος, κάθε… 3 του Μάρτη!

Τι σου είναι κι αυτή η επέτειος, να χάνουν τα λόγια τους οι άνθρωποι μια φορά τον χρόνο!

Δεν ξέρει, λέει, να εξηγήσει στον Γρηγόρη τα «όσα ακολούθησαν»!! Μπα και ξανά μπα! Και ξαναμπά! Μπα εις τους αιώνας των αιώνων.

Τι έκανε, δηλαδή, ο «Φ» τόσα χρόνια; Δεν ξηγούσε στον κυπριακό λαό τα «όσα ακολούθησαν» και τώρα δυσκολεύεται;

Ή μήπως δεν ήξερε; Κι αν δεν ήξερε, γιατί δεν ρώταγε;

Δεν ρώταγε, λέει, ένεκα ήταν πολύ σοβαρά απασχολημένοι στον «Φ» με άλλα, πατριωτικότερα καθήκοντα: Μόρφωναν τον λαό! Του μάθαιναν τη νέα ορθογραφία του «και» με έψιλον και περισπωμένη.

Έτσι είχαν υποσχεθεί στον Μεγάλο Ηγέτη. Να γράφουν το «και» με Έψιλον και περισπωμένη, αν τους το ζητούσε. Δεν τους το ζήτησε. Δεν έκανε χρόνο κι αυτός. Είχε άλλα στο νου Του: Τη μεραρχία να διαβάλλει, την Ελλάδα να συκοφαντεί, την Ένωση να διασύρει. Πόσα να προλάβει;

Αυτοί, πάντως, βασιλικότεροι του Βασιλέως, τό ’βαλαν προτεραιότητα. Πάνω απ’ όλα η… μόρφωση του λαού: Να μάθει τη γλώσσα του Μεγάλου Ηγέτη, να μάθει να γράφει το «και» με Έψιλον και περισπωμένη. Και του την έμαθαν μια χαρά, αν εξαιρέσεις μερικούς αρρώστους, αμελητέους, ανεπίδεκτους μαθήσεως!

Το δίκαιο της θάλασσας και η "τουρκική ειρήνη": Η Τουρκία δεν μπορεί να κτυπήσει την ΑΟΖ

Του ΜΑΡΙΟΥ ΕΥΡΥΒΙΑΔΗ
Η θέση της Κύπρου αναφορικά με την Αποκλειστική Οικονομική της Ζώνη (ΑΟΖ) είναι σιδηροκέφαλη. Είναι κατοχυρωμένη από τη Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας που κωδικοποιήθηκε σε νέο συμβατικό κείμενο υπό την αιγίδα του ΟΗΕ στο Montego–Bay της Ιαμαϊκής το 1982. Σήμερα αποτελεί, πλέον, θεσμικό αλλά και εθιμικό δίκαιο.

Η Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας μπήκε σε ισχύ διεθνώς το 1994 μετά τη επικύρωση της από εξήντα χώρες. Σήμερα πάνω από 180 κράτη έχουν υπογράψει τη Σύμβαση, ενώ σχεδόν 170 την έχουν υπογράψει και επικυρώσει. Μεταξύ αυτών συμπεριλαμβάνονται η Ευρωπαϊκή Ένωση και όλα τα νησιώτικα κράτη του κόσμου, δηλ. η Αυστραλία, η Ισλανδία, η Ιρλανδία, η Ιαπωνία, η Μάλτα, η Νεα Ζηλανδία, η Σιγκαπούρη, τα Νησιά Μάρσιαλ, Φίτζι, Νιούεν, Παλάου, Αγ. Κιτς, Τουβαλού, Αγ. Λουτσία, Σεϋχέλλες, Σαμόα, Τζαμάικα, Χαϊτι, Δομικανική Δημοκρατία, Γρανάδα, Δομίνικα, Μαυρίκιος, η Κύπρος και βέβαια η πάλαι ποτέ “αυτοκρατορική” νήσος, το Ηνωμένο Βασίλειο (πιθανό να άφησα και κάποια νησιώτικα κράτη έξω αλλά είναι όλα καταγραμμένα στον ΟΗΕ).

• Οι Ηνωμένες Πολιτείες διατηρούν μια ιδιόμορφη θέση αναφορικά με τη Σύμβαση. Το 1982 επί Ρέηγκαν αρνήθηκαν να την υπογράψουν. Τη υπέγραψαν όμως επί Προεδρίας Κλίντον το 1994, αφού απέσπασαν ορισμένες τροποποιήσεις για το μείζον για αυτούς ζήτημα της εκμετάλλευσης του πλούτου του θαλάσσιου βυθού. Από τότε επανειλημμένες προσπάθειες από διαδοχικές κυβερνήσεις για επικύρωση της από τη Γερουσία, απέτυχαν. Είναι όμως θέμα χρόνου η επικύρωση της Σύμβασης από το νομοθετικό σώμα.

Στο μεσοδιάστημα- και αυτό είναι μείζονος πολιτικής σημασίας- η Ουάσινγκτον έχει με επανειλημμένες δηλώσεις επίσημα δεσμευθεί να συμπεριφέρεται σύμφωνα με τις αρχές και τους όρους της Σύμβασης. Και δεσμεύεται, επιπλέον, και από το γεγονός πως η Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας έχει καταστεί εθιμικό δίκαιο που δεσμεύει όλα τα κράτη, είτε είναι μέλη είτε όχι.

Το παράδοξο συνεχίζει την πορεία του μέσα στο αδιέξοδο…

του Στάθη Σταυρόπουλου

Η ήττα του ΣΥΡΙΖΑ υπήρξε συντριπτική, μένει να αποδειχθεί αν είναι και στρατηγική. Στις εθνικές εκλογές και μετά απ’ αυτές.
Οι αιτίες της ήττας του ΣΥΡΙΖΑ ήταν πολλές και γι’ αυτό αυτή η ήττα υπήρξε τόσο βαριά. Επί τροχάδην: πλήρωσε για τη συμφωνία των Πρεσπών, για την προσπάθεια εξαπάτησης του λαού με προεκλογικά μπιχλιμπίδια, για τα συνεχή ψέματα, την πόλωση, τον πολακισμό, την αφόρητη προπαγάνδα, τη διαστροφή της λογικής και την καταρράκωση της ηθικής.
Δεν είναι βέβαιον αν την πλήρωσε για την περιαγωγή της χώρας σε κατάσταση υποτέλειας (πολιτικής και οικονομικής), ούτε αν πλήρωσε τίμημα που του αναλογεί για τον πολιτειακό εκφυλισμό. Έχω τη γνώμη ότι το εκλογικό σώμα περιεστράφη γύρω απ’ τα συμπτώματα κι όχι τις αιτίες του κακού.
Και το μεν εκλογικό σώμα «καλά και άγια» έπραξε, αλλά εκείνοι που θα έπρεπε να έχουν αναδείξει τις αιτίες του κακού δεν τα κατάφεραν. Και επίσης συνετρίβησαν. Μιλώ για την Αριστερά αριστερά της «αριστεράς» του ΣΥΡΙΖΑ. Όπου, πλην του ΚΚΕ που παρέμεινε εν πολλοίς σταθερό και στάσιμο, τα υπόλοιπα σχήματα απώλεσαν εαυτούς.

Τα δικαιώματα των ψαράδων και η γυναίκα του Τσαβούσογλου

του Γιάννου Χαραλαμπίδη

Οι προεκλογικοί καβγάδες έχουν θέσει σε δεύτερη μοίρα τον Πορθητή και την εισβολή του εντός της κυπριακής ΑΟΖ. Επανέρχεται, δε, στο σκηνικό η θέση περί της επανέναρξης των συνομιλιών ως εργαλείου μείωσης της έντασης και λύσης του Κυπριακού. Ακούγεται καλή η εισήγηση, εάν υπήρχαν επαρκείς προϋποθέσεις. Εάν, δηλαδή, υπήρχε αλλαγή της τουρκικής πολιτικής. Ούτε για αστείο! Γιατί; Διότι ο Ερντογάν θεωρεί ως δεδομένα τα κατεχόμενα. Δεν χρειάζεται καν να τα προσαρτήσει. Τα έχει ήδη προσαρτημένα, αφού τα ελέγχει: Α. Στρατιωτικά. Β. Οικονομικά. Γ. Μέσω του νερού και του αγωγού της ειρήνης. Χωρίς φυσικό αέριο μπορεί να ζήσουν οι άνθρωποι. Όχι, όμως, χωρίς νερό. Δ. Τις τηλεπικοινωνίες. Και τώρα θέλει να ελέγχει την ενέργεια, αφού οι παράνομες έρευνες εντός της κυπριακής ΑΟΖ γίνονται από την τουρκική εταιρεία πετρελαίων. Και τώρα τι ζητούν οι Τούρκοι για να επιστρέψουν στις συνομιλίες; Αφενός, την εκ περιτροπής Προεδρία, δηλαδή τη διχοτόμηση της εκτελεστικής εξουσίας, και, αφετέρου, το δικαίωμα λόγου, δηλαδή συνταγματικό βέτο σε κάθε απόφαση για φυσικό αέριο. 

Μετά από μένα ο κατακλυσμός

του Απόστολου Αποστολόπουλου
ου

Η βαριά ήττα του ΣΥΡΙΖΑ έπιασε κυριολεκτικά στον ύπνο όλους στην κυβέρνηση και στο κόμμα. Τόσο δεν το πίστευαν που κανείς δεν ήταν έτοιμος να παραδεχθεί ότι έχασαν. Αν ο κόσμος διαπιστώσει ότι  επιμένουν αλαζονικά στην ίδια γραμμή, είναι πολύ πιθανόν η τιμωρία των ευρωεκλογών να μετατραπεί σε αποβολή διαρκείας στις εθνικές εκλογές.
Οι ανακουφιστικές «διαπιστώσεις» ότι ο ΣΥΡΙΖΑ «εξασφάλισε» για τον εαυτό του τη θέση του άλλου πυλώνα στο δικομματικό σύστημα, επειδή κράτησε ένα πυρήνα δυνάμεων, μπορεί να αποδειχθούν απατηλές.

Η ανάληψη ευθύνης από το Λαφαζάνη

Δε συμφωνώ με τον Παναγιώτη Λαφαζάνη που παίρνει "πλήρως και ακέραιη την ευθύνη " για τα εκλογικά αποτελέσματα της ΛΑΕ/Κόμματος Πειρατών : Γιατί οποιαδήποτε "αρχηγική σχέση" είναι αδύνατο να φέρει την ευθύνη μιας ήττας, σ' αυτό το  συνολικό βαθμό. Η πραγματικότητα είναι ότι οι περισσότεροι αυτού του σχήματος έφεραν κάποια  ευθύνη με πράξεις ή παραλείψεις - οι υπόλοιποι, οι μη υπαίτιοι, θα βρεθούν με τον καιρό....
Ο Παναγιώτης Λαφαζάνης, κατά τα άλλα θαυμάσιος άνθρωπος,  μεταχειρίζεται μια αστική έννοια  περί ευθύνης που όμως δεν αντιστοιχεί στα πράγματα. Όλοι εμείς που στοιχηθήκαμε με τη ΛΑΕ μετά το ιστορικό ΟΧΙ του Ελληνικού λαού τον Ιούλιο του 2015, του χρωστάμε πολλά .  Επίσης χρωστάμε πολλά σ' αυτούς που τίμησαν το λόγο τους και εκφώνησαν ένα ουσιαστικό ΣΤΩΜΕΝ ΚΑΛΩΣ. Αντίθετα εκείνοι που εμφανιζόμενοι ως πατριώτες τα μάσαγαν και έπαιζαν το παιχνίδι τους,  δεν δικαιούνται να   κρίνουν  τον Λαφαζάνη και τους λοιπούς τώρα . Ας το βουλώσουν λοιπόν, πριν αρχίσουμε να μιλάμε εμείς.

Η συμπεριφορά του εκλογικού σώματος στις πρόσφατες εκλογές προσδιορίστηκε κατά κύριο λόγο από την απαξίωση της Αριστεράς- και εννοώ στο σύνολό της. Η προδοσία του Ιουλίου 2015 έπαιξε καθοριστικό ρόλο, από κει και πέρα ρόλο έπαιξε και η αυτιστική κατάσταση που χαρακτήριζε  σχήματα όπως το ΚΚΕ και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Η Αριστερά στο σύνολό της , βρέθηκε να είναι πτωχευμένη, βαλλόμενη από την νεοφιλελεύθερη τάξη πραγμάτων, ανίκανη να ορθώσει έναν αποτελεσματικό  εναλλακτικό λόγο για τα τρέχοντα προβλήματα. Αντίθετα οι δυνάμεις που δεν αυτοπροσδιορίσθηκαν ως αριστερές - Ζωή, Μητρόπουλος, Βαρουφάκης - είχαν μεγαλύτερη απήχηση.
Έχει έλθει η  ώρα  για τους πικρούς λεπτομερειακούς  απολογισμούς - που όμως, όπως διεξάγονται δεν προσθέτουν και πολλά πράγματα. Εν πάση περιπτώσει, θα τους παρακολουθήσουμε από τις στήλες της ΟΙΚΟΝΙΚΗΣ.

Γιάννης Σχίζας

Στους φίλους που παρακολουθούν το ιστολόγιο τους προτείνω να εξετάσουν  τις εξής αναρτήσεις :

https://oikonikipragmatikotita.blogspot.com/2016/11/blog-post_50.html#more

Για ένα πουκάμισο αδειανό, για ένα ΣΥΡΙΖΑ

https://oikonikipragmatikotita.blogspot.com/2015/11/blog-post_85.html

Μέτωπο κάνεις με τους άλλους

Ο Φώτης Γεωργελές αναλύει γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ ως κόμμα τελείωσε το 2015

Μια φωτογραφία από τη Θεσσαλονίκη είναι η αποτύπωση σε εικόνα της πραγματικής κατάστασης. Έχουν φέρει ένα βαγόνι από το εξωτερικό, το έχουν στήσει ακίνητο, χωρίς ράγες, έχουν στριμωχτεί μέσα οι επίσημοι, υπουργοί, πρόεδροι ΔΕΚΟ, υποψήφιοι δήμαρχοι, φοράνε κράνη μέσα στο ακίνητο βαγόνι, γιατί τα κράνη παραπέμπουν σε εργοτάξιο και βγάζουν φωτογραφίες χαρούμενοι. Γιορτάζουν τα εγκαίνια του μετρό Θεσσαλονίκης το 2024. Ακινησία, καθυστέρηση, παραπλάνηση.

Στα ρεπορτάζ τηλεοπτικών καναλιών ρωτάνε περαστικούς στον δρόμο, είσαστε ευχαριστημένοι με τη 13η σύνταξη; «Ό,τι μας δίνουν, θετικό είναι» απαντάνε κι αυτοί οι έρημοι, τι να πουν, πάρτε τα πίσω; Παραπλάνηση, 13η σύνταξη βαφτίζεται το προεκλογικό επίδομα, οικονομικός αναλφαβητισμός.

Δήλωση Παναγιώτη Λαφαζάνη για τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών

                                                                                                                

Η ΛΑ.Ε. υπέστη στις ευρωεκλογές μία πολύ βαριά ήττα για την οποία φέρω πλήρως και ακέραια την ευθύνη.
Ευχαριστούμε θερμότατα από καρδιάς όσες και όσους ηρωικά και παρά τις μύριες αντιξοότητες, μας επέλεξαν στην κάλπη, όπως ευχαριστούμε όσα στελέχη και μέλη της ΛΑ.Ε. – και κυρίως τους φίλους και φίλες της παράταξης, που μόχθησαν στις εκλογές.
Η επόμενη ημέρα για την ΛΑ.Ε. θα πρέπει κατά τη γνώμη μου να είναι ημέρα επανεξέτασης εκ θεμελίων της πορείας της και μεγάλων επανατοποθετήσεων.
Το νέο πολύ πιο βαθιά συντηρητικό σκηνικό, πάντως, που προδιαγράφει το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών και το οποίο διαμόρφωσε ο λαός με την ψήφο του και τις επιλογές του, είναι βέβαιο ότι όχι μόνο δεν μπορεί να δώσει θετική απάντηση στη χώρα, τον λαό και τη νεολαία αλλά θα φέρει μεγαλύτερες περιπέτειες στην πατρίδα μας.

Μπόρις Τζόνσον : “Η τραγωδία των Ελλήνων ήταν ότι ποτέ δεν είχαν τα κότσια να πουν στους Ευρωπαίους αξιωματούχους να πάνε στα τσακίδια»

Ο επικρατέστερος για την διαδοχή της Τερέζα Μέυ στην Πρωθυπουργία της Μ. Βρετανίας και σκληρός υπέρμαχος του Brexit Μπόρις Τζόνσον, επισκέφτηκε τη χώρα μας πέρυσι το καλοκαίρι και στη συνέχεια έγραψε ένα φοβερό άρθρο στην «Telegraph» για την σύγχρονη Ελληνική τραγωδία, το οποίο θεωρούμε σκόπιμο να φέρουμε και πάλι στο προσκήνιο σήμερα στην παραμονή των κρίσιμων ευρωεκλογών.

Όπως αναφέρει ο Τζόνσον, «μπορεί βλέποντας τις πολύβουες μαρίνες και τα γεμάτα εστιατόρια, να έχεις πειστεί ότι η κρίση του ευρώ έχει φτάσει στο τέλος της. Ότι ο καλός κύριος Ντράγκι της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας βρήκε τη λύση, το ευρώ πλέον είναι υγιές, και οι χώρες της Μεσογείου είναι στον δρόμο της ανάκαμψης. Και τότε ίσως αναρωτηθείς αν έχουν δίκιο όταν λένε ότι ότι η προσωρινή ανάκαμψη του ευρώ αποδεικνύει ότι το Ηνωμένο Βασίλειο πρέπει να ποντάρει στο να μείνει πιστό στις Βρυξέλλες, κάνοντας ακριβώς ότι μας πει η ΕΕ, ακόμη κι όταν δεν θα έχουμε επιρροή στις όποιες αποφάσεις. Αν αυτό το συμπέρασμα σου μετά από μία εβδομάδα στο ήλιο, τότε ήπιες πολλή ρετσίνα. Η κρίση του ευρώ είναι μακριά από το να τελειώσει. Το ενιαίο νόμισμα παραμένει καταστροφικό και είναι πολύ πιθανό μία μέρα να καταρρεύσει».

Συνεχίζοντας ο Βρετανός πρώην υπουργός βάζει στην εξίσωση και την Ελλάδα: «Η περίπτωση της Ελλάδας αποτελεί μάθημα για την τρέλα κάθε χώρας που επιτρέπει να δέχεται μπούλινγκ από τους διαπραγματευτές της ΕΕ. Αν οδηγήσεις σε οποιαδήποτε μεγάλη ελληνική πόλη μακριά από τα τουριστικά σημεία, θα δεις σε κάθε κτήριο που έχει μπει λουκέτο και σε κάθε σπασμένο τζάμι την απελπισία και την απόγνωση της ελληνικής βιομηχανίας, η οποία σε τρία χρόνια, από το 2010 γνώρισε μείωση από 80.000 εργοστάσια, σε 57.000.

Δήλωση της Αυγής Μπέσκα- Θεοδόση

Η Αυγή Μπέσκα – Θεοδόση, υποψήφια Δήμαρχος Αθηναίων με το Μέτωπο Ανατροπής για την Αθήνα, άσκησε σήμερα το εκλογικό της δικαίωμα, στο 592 εκλογικό τμήμα. Εξερχόμενη έκανε την παρακάτω δήλωση:

«Ελπίζω και εύχομαι από το σημερινό εκλογικό αποτέλεσμα να βγουν ενισχυμένες, εκείνες οι δυνάμεις στην αριστερά, που το προηγούμενο διάσημα δεν σταμάτησαν στιγμή να υπερασπίζουν με θάρρος, συνέπεια και αποφασιστικότητα το μεγάλο ΟΧΙ του Ελληνικού Λαού το καλοκαίρι του 2015. Είναι βέβαιο ότι η ενίσχυσή τους θα σηματοδοτήσει, ένα νέο ενωτικό και ελπιδοφόρο ξεκίνημα για την αντιμνημονιακή, ριζοσπαστική, πατριωτική φωνή, που έχει ανάγκη ο τόπος, προκειμένου  να φύγουμε από την επιτροπεία των Βρυξελλών και τα μνημόνια, να ανατραπούν οι αντιλαϊκές πολιτικές της λιτότητας και  των ιδιωτικοποιήσεων και να ξημερώσει μια καινούργια μέρα για την χώρα μας, απαλλαγμένη από την χρεοκρατία, τον παρασιτισμό και την επιτήρηση.

Φιλελευθερισμός, Νεοφιλελευθερισμός και Οικολογία

του Αντώνη Μπρούμα
Η νεοφιλελεύθερη ιδεολογία είναι η ιδεολογία της άρσης κάθε εμποδίου στην ασυδοσία του κεφαλαίου και της μετατροπής κάθε κοινωνικής σχέσης σε σχέση ανταλλαγής στα πρότυπα της εμπορευματικής αγοράς.
Οι απαρχές της εκκινούν στον Β’ Παγκόσμιο με την Αυστριακή Οικονομική Σχολή και την Mont Pelerin Society ως απάντηση στον μαρξισμό. Η νεοφιλελεύθερη ιδεολογία γίνεται mainstream τη δεκαετία του ’70 με την οικονομική αποτυχία του Σοσιαλδημοκρατικού μοντέλου στη Δύση με όχημα τις οικονομικές σχολές του Σικάγο και της Βιρτζίνια. Με τις rational και public choice theories των Becker και Buchanan, που περιγράφουν το εφικτό και επιχειρηματολογούν για το ηθικά αναγκαίο της επέκτασης της εμπορευματικής αγοράς σε κάθε πτυχή της ζωής, η νεοφιλελεύθερη ιδεολογία καταφέρνει να υπερκεράσει όχι μόνο τον μαρξισμό και τον κεϋνσιανισμό αλλά και τα νέα ρεύματα σκέψης της κριτικής θεωρίας και της αυτονομίας, που ξεπήδησαν μετά τον Μάη του ’68. Η απόλυτη ηγεμονία της νεοφιλελεύθερης ιδεολογίας τις δεκαετίες του ’80 και του ’90 αλλάζει και επαναδομεί τον κόσμο με βάση τις καταστατικές της αρχές, θέτοντας εκτός (πολιτικού, νομικού, εφικτού) πλαισίου κάθε εναλλακτική κοσμοθεώρηση.

ΛΑ.Ε.: Ανοιχτή νόθευση της υπό εξέλιξη εκλογικής διαδικασίας στο Λονδίνο. Δεν υπάρχουν και δεν δίνονται με ευθύνη της κυβέρνησης ψηφοδέλτια της ΛΑ.Ε.

Η Λαϊκή Ενότητα καταγγέλλει την πρωτοφανή, ανοικτή και κυνική νόθευση των ελληνικών ευρωεκλογών που λαμβάνει χώρα από το πρωί του Σαββάτου που άνοιξαν οι ευρωεκλογικές κάλπες στο Λονδίνο και την οποία όλως τυχαίως ανακαλύψαμε.

Η νοθεία και παραχάραξη της εκλογικής διαδικασίας στο Λονδίνο έγκειται στο γεγονός ότι στα αντίστοιχα εκλογικά τμήματα για τις ευρωεκλογές που βρίσκονται στην εκεί πρεσβεία μας δεν υπάρχουν και επομένως δεν δίδονται ψηφοδέλτια της Λαϊκής Ενότητας – Μέτωπο Ανατροπής στην εκεί εκλογική διαδικασία που βρίσκεται τώρα σε εξέλιξη.

Κύπρος: “Χαστούκι” του Ρώσου πρεσβευτή στον “υπουργό Εξωτερικών” του ψευδοκράτους

Στη θέση της Ρωσίας ότι δεν αναγνωρίζει στην Κύπρο άλλο κράτος πέραν της Κυπριακής Δημοκρατίας αναφέρθηκε ο πρεσβευτής Στανισλάβ Οσάτσι, αντιδρώντας στην απόπειρα του “υπουργού Εξωτερικών” του ψευδοκράτους να εμφανίσει μια τυχαία συνάντησή τους σαν δήθεν επίσημη. 
Η απόπειρα αυτή του Τουρκοκύπριου “υπουργού” Κουντρέτ Οζερσάι έγινε με δημοσίευση στη σελίδα του “υπουργείου Εξωτερικών” του ψευδοκράτους στο Facebook.
Σε σχόλιό του στα αγγλικά κάτω από την ανάρτηση, μέσω της σελίδας της ρωσικής πρεσβείας στην Κύπρο στο Facebook, ο κ. Οσάτσι αναφέρει:
«Κύριε Οζερσάι, γνωρίζετε πολύ καλά πως η Ρωσική Ομοσπονδία αναγνωρίζει μόνο την Κυπριακή Δημοκρατία. Η συνάντησή μας στο εστιατόριο είχε ανεπίσημο χαρακτήρα, όπως με τον ηγέτη ενός κόμματος.
Την ημέρα της συνάντησής μας δεν κατείχατε οποιοδήποτε λεγόμενο “επίσημo” αξίωμα. Θεωρώ την δημοσίευσή σας για τη συνάντησή μας ως προσπάθεια να με δυσφημήσετε προσωπικά».

Πέρασε η Τουρκία την πόρτα του “The Apprentice” και μένουν μέρες για να αλλάξει ο κόσμος!

του Αλέξανδρου Δρίβα *
Η ώρα της κρίσης έφτασε για την Τουρκία. Το δεκαετές σήριαλ της τουρκικής «ανυπακοής» στη Δύση, ολοκληρώνεται σε 15 μέρες.
Βγάζοντας εκτός τα ελληνοτουρκικά και επομένως, κάθε δικαιολογημένη συναισθηματική φόρτιση, είναι στα όρια του φαιδρού το ότι στον κόσμο της ταχύτητας και της διάχυσης της πληροφορίας, η Δύση χρειάστηκε 10 έτη για να αντιληφθεί ότι η Τουρκία δεν μπλοφάρει και πως το τουρκικό σχέδιο που ξεκίνησε από την άρνηση της διέλευσης αμερικανικών στρατευμάτων από το τουρκικό έδαφος προς το Ιράκ το 2003, απλώς έμπαινε το 2009 στην τελική του εφαρμογή.
Η Τουρκία επιθυμούσε να είναι ο «Διγενής Ακρίτας» της Δύσης κατά τον Ψυχρό Πόλεμο. Μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου, επιδίωξε σταδιακά το να καταστεί ο αντίστοιχος «Διγενής Ακρίτας» για λογαριασμό της αναδυόμενης Ανατολής.
Η Τουρκία αποφάσισε να «αναποδογυρίσει» τον χάρτη καθώς πολύ απλά, ποντάρει στο ότι ο παγκόσμιος ηγεμόνας εντός του 21^ου αιώνα, θα προέλθει από την Ασία. Η Δύση έκανε ό,τι μπορούσε για να κάνει πράξη την περιβόητη-κλισέ φράση, να κρατήσει δηλαδή στο μαντρί την Τουρκία, πιστεύοντας οτι η Τουρκία στο τέλος θα πραγματοποιήσει τη μεγάλη επιστροφή. Οι S-400 είναι απλώς η τελευταία σταγόνα του μαρτυρίου της σταγόνας της γεωπολιτικής «Περιμέτρου» (Rimland) και σε 15 μέρες από σήμερα, μπορεί ο κόσμος να είναι πολύ διαφορετικός, όχι μόνο για τα ελληνοτουρκικά και τις εν γένει σχέσεις Τουρκίας-Δύσης.

Όταν οι Ευρωπαίοι «ανησυχούν» για την Ελλάδα έρχονται πολύ χειρότερα

του Δημήτρη Καζάκη

Στις 16 Μαΐου συνεδρίασε το ECOFIN, δηλαδή το Συμβούλιο των Υπουργών Οικονομικών του Eurogroup (των χωρών της ευρωζώνης), το οποίο ασχολήθηκε και με το ζήτημα της Ελλάδας. Το Συμβούλιο αυτό συνεδρίασε – όπως συνηθίζουν όλα τα όργανα της Ευρωζώνης, ιδίως όταν παίρνουν αποφάσεις για τους λαούς της Ευρώπης – κεκλεισμένων των θυρών σε μια ακόμη επίδειξη μυστικής διπλωματίας και παρασκηνίου, που μπροστά της ωχριούν οι πιο σκοτεινές εποχές της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.

Το ECOFIN αποφάσισε – ερήμην βέβαια των Ευρωπαίων, αλλά και πρωτίστως των Ελλήνων πολιτών – να εξεταστεί η πορεία της Ελλάδας στην τακτική Σύνοδο του Eurogroup στις 13 Ιουνίου 2019. Στη Σύνοδο αυτή θα εξεταστεί ο δημοσιονομικός εκτροχιασμός της Ελλάδας για μια ακόμη φορά ώστε να ληφθούν πρόσθετα μέτρα περικοπών έως το τέλος του 2019.

Γιατί «ανησυχεί» ο εκπρόσωπος των δανειστών;

Ο «Πολιτισμός» πηγή δυστυχίας

Του Γιάννη Σχίζα

Δημοσιεύεται στο "Δρόμο της Αριστεράς" 25.5.19

Αυτός ο  τίτλος προέρχεται  από ένα βιβλίο του Φρόϋντ, όπου ο πρωτοπόρος ψυχαναλυτής πραγματεύεται τις   συνέπειες του Πολιτισμού στην ανθρώπινη ύπαρξη και ειδικά στα ένστικτά της. Τις συνέπειες αυτές μπορεί  να έχει επαυξημένες ο πολιτισμός σε μια προεκλογική περίοδο(!), όπου κυριαρχεί το δευτερογενές ένστικτο της ανάδειξης και της καρεκλοθηρίας, πολύ συχνά με αντίτιμο την «ψυχή» των  συντελεστών του. 

Σε μια προεκλογική περίοδο όπως αυτή , πηγαινοέρχονται  οι “υψηλές” αναλύσεις για το πολιτισμό και όλοι τονίζουν την υψηλή αξία του , το γεγονός πως δεν είναι «κερασάκι στην τούρτα» - που λέει και η κυρία Σαριλάκη (1).  Τότε εμφανίζεται από τους «ειδήμονες»  ένας πολιτιστικός δικομματισμός : Που θέλει ενάντια στον πολιτισμό των   Πατούληδων   να  ορθώνεται ο μεταμοντέρνος  πολιτισμός της Δούρου, σκηνοθετώντας μια απόλυτη σύγκρουση, μια μαύρη τρύπα, από την οποία θεωρητικά δεν μπορεί να ξεφύγει κανείς. Την ίδια ώρα όμως  ο λαϊκός πολιτισμός επιχειρεί να σταθεί στον κόσμο των ιδεών.  Με όπλο  αυτό που έλεγε  ο  ποιητής Μπρεχτ  για τις «Ερωτήσεις ενός εργάτη που διαβάζει»:

«Ποιος έχτισε την Θήβα την εφτάπυλη; -

 σε βιβλία δε βρίσκεις παρά των βασιλιάδων τα ονόματα, -

οι βασιλιάδες κουβάλησαν τ’ αγκωνάρια; -

και τη χιλιοκατεστραμένη Βαβυλώνα-

ποιος την ξανάκτισε τόσες φορές; »

Το εντιτόριαλ του Δρόμου της Αριστεράς : "Καλό βόλι"

Λίγες μέρες πριν, ένας 60χρονος στα Χανιά, πυροβόλησε και σκότωσε πισώπλατα έναν άλλο άνδρα μέσα στο κατάστημά του. Αιτία, οι διαφορές για το από πού θα περάσει ένας δρόμος.
Την Πέμπτη, ένας 25χρονος σκότωσε την εν διαστάσει σύζυγό του στη Λέσβο, επειδή αυτή είχε απορρίψει το αίτημά του για επανασύνδεση. Μια ακόμα αποτρόπαια δολοφονία γυναίκας, την οποία ορισμένα ΜΜΕ παρουσίασαν, κατά τη στερεοτυπική έκφραση, σαν «έγκλημα πάθους»…
Οι αυτοκτονίες για διάφορους λόγους, πληθαίνουν. Μόλις σε λίγες μέρες, ένας ταξιτζής στη Χαλκίδα, ένας ηλικιωμένος στην Καλογρέζα, ένας ακόμα άνδρας στο Ξηρόμερο. Και, βέβαια, το τραγικό, σοκαριστικό συμβάν της αυτοκτονίας μιας 14χρονης μαθήτριας.
Κάτι δεν πάει καλά στη χώρα κι ας εύχονται με ευκολία κάποιοι «καλό βόλι», υπονοώντας την ψήφο στις εκλογές. Κυνηγούν ψήφους με κάθε τρόπο, αφού έχουν καταδικάσει την κοινωνία σε μια ζωή χωρίς μέλλον και ελπίδα. Και τώρα, την τελευταία στιγμή, αγοράζουν και ξαναπουλάνε. Αγοράζουν κυριολεκτικά ψήφους (επίδομα ως 13η σύνταξη, υποσχέσεις για πρόσθετα επιδόματα κ.λπ.) και πουλάνε ξανά ψεύτικη ελπίδα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, και ειδικά ο Τσίπρας, έχουν ξεπεράσει κάθε όριο παλαιοκομματισμού.

«Καθαρή εντολή» ή «ελπιδοφόρα εντολή»;

του Γιάννη Τόλιου

διδάκτωρ Οικονομικών, υποψήφιος Ευρωβουλευτής

                           της «Λαϊκής Ενότητας-Μετώπου Ανατροπής»

Οι επερχόμενες ευρωεκλογές δεν αφορούν απλά τη σύνθεση του Ευρωκοινοβουλίου, αλλά την «αποδοχή» ή «απόρριψη» του νεοφιλελεύθερου «ευρωπαϊκού οικοδομήματος» από τους λαούς και εργαζόμενους της Ε.Ε. Είναι επίσης ευκαιρία, καταδίκης από τον ελληνικό λαό των πολιτικών «Λιτότητας και Επιτροπείας» και απόρριψης των ψευτοδιλημμάτων Τσίπρα και Μητσοτάκη για «ισχυρή εντολή» …με στόχο τη συνέχιση τους.!! Ωστόσο η ιδιαίτερη σημασία τους βρίσκεται στη δυνατότητα …«ελπιδοφόρας εντολής» προς τις δυνάμεις που αγωνίζονται κατά των κυρίαρχων πολιτικών, ώστε να ανοίξει ο δρόμος της ελπιδοφόρας εναλλακτικής προοπτικής.

Ευρωπαϊκό «όραμα» και Ευρωπαϊκό «οικοδόμημα» !

Το «ευρωπαϊκό οικοδόμημα» ιδιαίτερα της ΟΝΕ (Ευρωζώνης ή Ευρώ), βρίσκεται σε βαθιά κρίση και όλο πιο απόμακρο γίνεται από το όραμα της «Ευρώπης των λαών», της οικονομικής σύγκλισης, κοινωνικής συνοχής, αλληλεγγύης, δημοκρατίας, κά. Αυτός είναι ο λόγος που αυξάνει το ρεύμα του «ευρωσκεπτικισμού» και αμφισβήτησης των κυρίαρχων πολιτικών, που αποτελούν τις γενεσιουργές αιτίες των εισοδηματικών και περιφερειακών ανισοτήτων, των υψηλών ποσοστών ανεργίας, αυξανόμενου «ελλείμματος δημοκρατίας», ξενοφοβίας, αυταρχισμού και «εξαέρωσης» της εθνικής και λαϊκής κυριαρχίας, ιδιαίτερα των μικρότερων χωρών.

Βρετανικές Βάσεις:Tα ιονοσφαιρικά ραντάρ, το ECHELON και η NSA

Επιμέλεια :Μάριος Πουλλάδος

Για τη στρατηγική χρήση των Βρετανικών Βάσεων στην Κύπρο διαχρονικά μίλησε στην Πρώτη Εκπομπή του Ράδιο Πρώτο(13:13) ο γεωπολιτικός αναλυτής και ερευνητής Πέτρος Σαββίδης. Μεταξύ άλλων, μίλησε για το νέο βρετανικό στρατηγικό δόγμα Global Britain, την αξιοποίηση των Βάσεων ως ορμητηρίου στρατιωτικών επιχειρήσεων, τα ιονοσφαιρικά ραντάρ για προειδοποίηση και ως κέντρο υποκλοπών από το σύστημα ESCHELON και τη σχέση με την αμερικανική ΝSA.

Αρχικά, ο κ. Σαββίδης είπε πως για πρώτη φορά ίσως οι γεωπολιτικές συγκυρίες ευνοούν την Κυπριακή  Δημοκρατία στις σχέσεις της με το Ηνωμένο Βασίλειο.  Υπάρχουν δυο λόγοι για αυτό το ζήτημα: α) Η στρατηγική γκάφα του Brexit και β) η σπουδαιότητα που δίνεται στις βρετανικές βάσεις στα πλαίσια του νέου στρατηγικού δόγματος, που οι Βρετανοί ονομάζουν «Global Britain».

Ο ΟΗΕ προστάζει το Λονδίνο να επιστρέψει το Αρχιπέλαγος Τσάγκος, συμπεριλαμβανομένης της Ντιέγκο Γκαρσία

Στις 22 Μαΐου 2019, η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών διέταξε το Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας να εγκαταλείψει το παράνομα κατεχόμενο Αρχιπέλαγος Τσάγκος εντός έξι μηνών και να το επιστρέψει στο Μαυρίκιο.

Η Γενική Συνέλευση υπέβαλε στο Διεθνές Δικαστήριο στις 22 Ιουνίου 2017 τη διαμάχη μεταξύ του Μαυρίκιου και του Ηνωμένου Βασιλείου. Το Διεθνές Δικαστήριο Χάγης είχε αποφανθεί ότι η ανεξαρτησία του Μαυρικίου είχε νοθευτεί από το Ηνωμένο Βασίλειο, το οποίο είχε διαμελίσει παράνομα το έδαφός του.

Η Γενική Συνέλευση υποχρεώνει το Ηνωμένο Βασίλειο να εξασφαλίσει την επανεγκατάσταση των κατοίκων του Τσάγκος που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν το έδαφός τους.

Με γενική έκπληξη, το ψήφισμα εγκρίθηκε με 116 ψήφους υπέρ, 6 κατά (Αυστραλία, Ηνωμένες Πολιτείες, Ουγγαρία, Ισραήλ, Μαλδίβες, Ηνωμένο Βασίλειο) και 56 αποχές (συμπεριλαμβανομένων της Γερμανίας και της Γαλλίας).

Το κόμμα Πειρατών καταγγέλει

Με συνεργούς σχεδόν σύσσωμη την αντιπολίτευση πλην των Ευρωβουλευτών, κυρίου Χουντή (ΛΑΕ) και της κυρίας Σακοράφας (ανεξάρτητη, συνεργαζόμενη με ΜεΡΑ25), η κυβέρνηση αρχικά είχε πει ότι θα καταψηφίσει την οδηγία για τα πνευματικά δικαιώματα που στην ουσία δημιουργεί καρτέλ στην διαχείριση του περιεχομένου του διαδικτύου, τελικά υπερψήφισε στην τελική ψηφοφορία του Συμβουλίου των Υπουργών.

Σήμερα έρχεται ο υφυπουργός Ψηφιακής Πολιτικής, Τηλεπικοινωνιών και Ενημέρωσης, Λευτέρης Κρέτσος, να μας πει ότι ζητάει από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή (την ίδια στιγμή που μας έλεγε όλους πρόβατα και πληρωμένα φερέφωνα της Google) “να αναλάβει συγκεκριμένες πρωτοβουλίες στην κατεύθυνση της διαφάνειας της οικονομικής δραστηριότητας των μεγάλων πλατφορμών του διαδικτύου, αλλά και ένα «νέο θεσμικό πλαίσιο ενάντια στη δημιουργία μιντιακών καρτέλ και της υπερσυγκέντρωσης ιδιοκτησίας στα ΜΜΕ” [1]

Κύριε Κρέτσο, λίγο αργά το θυμηθήκατε και εσείς και η κυβέρνησή σας.

1848 ή 1914;

του Στάθη Σταυρόπουλου

Ευρώπη. Η ανοιχτομάτα κόρη. Όπου ο κ. Μακρόν για να μη νικήσει η κυρία Λεπέν, σπάει κεφάλια διαδηλωτών και κόβει πρόστιμα σε όσους δεν διαμαρτύρονται ευπρεπώς. Η Ευρώπη με το Ευρωκοινοβούλιο της πλάκας, που δεν έχει καμιά αρμοδιότητα, με δικαίωμα λόγου ενός λεπτού ο κάθε ευρωβουλευτής. Για μια ερώτηση. Χωρίς απάντηση. Ποτέ άλλοτε στην ανθρώπινη ιστορία μια τέτοια κατά συνθήκην φάρσα!
Στο Καρλομάγνειο αυτό μόρφωμα οι άρχοντες της Εκτελεστικής Εξουσίας δεν εκλέγονται, ενώ οι ηγέτες των κρατών – μελών είναι μια πλειάδα ντήλερς, ένα υπηρετικό προσωπικό της οικονομικής τυραννίας.
Κι όμως, εκατοντάδες τόνοι χαρτί, αμέτρητη ηλεκτρονική ύλη περιστρέφονται γύρω απ’ αυτό το τίποτα, του δίνουν υπόσταση. Μιλάμε κι ακούμε, διαλεγόμαστε και διαφωνούμε για ένα φάντασμα – αν θα μπορούσε να υπάρξει αλλιώς, αν θα μπορούσε να μετεξελιχθεί, αν πάει πίσω ή μπρος, αν το σύστημα έχει να χωρίσει τίποτα απ’ το αντισύστημα, μια ομηρική πολυλογία. Για να λέγονται πολλά, τζόγος να γίνεται – για να γίνεται τζίρος.
Βεβαίως, δεν γίνεται αλλιώς! το παν είναι να μη φθάνουμε στην ουσία των πραγμάτων. Η Ευρώπη έριξε στη Γιουγκοσλαβία βόμβες απεμπλουτισμένου ουράνιου. Τώρα η Σερβία κάνει ό,τι μπορεί για να μπει στην Ένωση. Εν τέλει η Ένωση δεν θα μπορούσε να ‘ναι αλλιώς.

Oι μεγάλες δυνάμεις έχουν συμφέροντα στη Μεσόγειο και η Τουρκία τείνει να το ξεχάσει

Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ
Ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας, ο πολύς Μεβλούτ Τσαβούσογλου, απέστειλε χθες επιστολή προς την Ευρωπαϊκή Ένωση και τα μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, για να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα.
Ήταν μία αναμενόμενη εξέλιξη, αφού η Τουρκία δέχεται σκληρή κριτική από χώρες και οργανισμούς, με πρώτη την Αμερική, για την απόφασή της να εισβάλει στην κυπριακή Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ). Πρόκειται για μία ενέργεια που φανερώνει πάνω απ’ όλα τη δειλία της κατοχικής χώρας. Στην περιοχή της ανατολικής Μεσογείου είναι μία χώρα-κολοσσός, με πολλά εκατομμύρια κατοίκους, που τα βάζει με ένα κράτος 800 χιλιάδων ψυχών. Και μέχρι της στιγμής χάνει, υπό την έννοια ότι βρίσκεται έξω από την ΑΟΖ και δεν έχει τολμήσει, μέχρι τώρα βέβαια, να ξεκινήσει τη γεώτρηση και να δημιουργήσει νέα τετελεσμένα γεγονότα. Άσχετα τι λέει ο κ. Τσαβούσογλου…

Ευρωκάλπες: Για να μην καταλήξουμε στο “ΈΙΜΑΣΤΕ άξιοι της μοίραs μας…”

της Μαρίας Δελιβάνη
21/5/2019
Έχω ήδη, σε βιβλία και άρθρα μου, υποστηρίξει πως στη νέα διεθνή οικονομική τάξη, η διάκριση αριστεράς και δεξιάς έχει, σημαντικά, εξασθενίσει δίνοντας τη θέση της στους υπέρ και κατά της παγκοσμιοποίησης, στους υπέρ και κατά αυτής της Ευρώπης, στους υπέρ και κατά του νεοφιλελευθερισμού κ.ο.κ.
Γι’ αυτό, δεν θα διστάσω να πω ότι δεν είναι δεξιοί και ακροδεξιοί όσοι τάσσονται εναντίον της καταστρεπτικής πολιτικής, που εφάρμοσε η ΕΕ στην Ελλάδα, ούτε όσοι σκέπτονται ότι ανθρωπισμός ουδόλως σημαίνει ανεξέλεγκτα σύνορα και υποδοχή μεταναστών με όρους απάνθρωπης διαμονής τους. Ούτε επίσης είναι ακροδεξιοί όσοι δηλώνουν αντίθετοι στον άκρατο νεοφιλελευθερισμό που κατέστρεψε την Ελλάδα, ούτε όσοι ευνοούν την ύπαρξη εθνικής κυριαρχίας, έθνους-κράτους κλπ.
Θα έλεγα, αντιθέτως, ότι συχνά η αντιστροφή των παραπάνω επιλογών υποδεικνύει ακροδεξιά φιλοσοφία. Θέλω, όμως, εδώ να επισημάνω, με την ευκαιρία των ευρωεκλογών, μερικά από όσα είναι δύσκολα υποστηρίξιμα στις ημέρες μας, και γι’ αυτό εκτεθειμένα σε εύκολη-ανεγκέφαλη κριτική. Είναι δυσδιάκριτη η διάκριση ανάμεσα σε δεξιά και αριστερά πολιτικά κόμματα.

Κωνσταντοπούλου: «Απευθυνόμαστε στην πλειοψηφία του ελληνικού λαού»

«Οι ευρωεκλογές που θα γίνουν σε τέσσερις μέρες, είναι η πρώτη μας μάχη. Και πηγαίνουμε σε αυτή τη μάχη με το χαμόγελο των υποψηφίων των μελών και των εθελοντών της Πλεύσης Ελευθερίας» ανέφερε απόψε κατά τη διακαναλική συνέντευξή της, η επικεφαλής του κόμματος, Ζωή Κωνσταντοπούλου .
«Εκείνο που οι πολίτες μας δίνουν απλόχερα στα μέρη που πηγαίνουμε, είναι η εμπιστοσύνη, το χαμόγελό τους και η προσδοκία, πως ήρθε η ώρα να κάνουμε την παρέμβαση των πολιτών πραγματικότητα, να υπερασπιστούμε τη ζωή μας το παρόν και το μέλλον μας και την αξιοπρέπεια μας» δήλωσε η κ. Κωνσταντοπούλου.

«Η Πλεύση Ελευθερίας δημιουργήθηκε για να είναι, και είναι, η επιλογή για την οποία οι πολίτες αξίζουν και δικαιούνται να έχουν. Το σύνθημά μας είναι 'δεν κοιτάμε ούτε δεξιά ούτε αριστερά. Κοιτάμε μπροστά'. Θέλουμε να ενώσουμε την κοινωνία και τους πολίτες. Είμαστε αποφασισμένοι να τελειώνουμε με τα παλαιοκομματικά μοντέλα, με την σάπια πολιτική όπως την ξέραμε, και να πάμε μαζί μπροστά, για να διεκδικήσουμε αυτό που αξίζουμε», επεσήμανε και πρόσθεσε:

«Απευθυνόμαστε στην πλειοψηφία του ελληνικού λαού.

Ποτέ ξανά Αριστερά

του Αλέξανδρου Μπίστη
Σήμερα, τέσσερα χρόνια μετά, η «κανονικότητα» των μνημονίων έχει τη νομιμοποίηση του μεγαλύτερου ποσοστού της οργανωμένης Αριστεράς στη χώρα, με συνέπεια την αδρανοποίηση του πρώτου λαού που σήκωσε κεφάλι ενάντια στον μισανθρωπισμό αυτής της ΕΕ, ενώ τα απομεινάρια των πάλαι ποτέ στελεχών του πάλαι ποτέ ΠΑΣΟΚ και της πάλαι ποτέ ΔΗΜΑΡ επανέρχονται δικαιωμένα στο προσκήνιο, διά της «Προοδευτικής Συμμαχίας». Όλο αυτό το πολιτικό προσωπικό, τα φυσικά πρόσωπα που συναπαρτίζουν την Αριστερά της συναίνεσης, απέδειξε πως αρκεί η συγκολλητική δύναμη της εξουσίας για να αντέξει το βάρος της απανθρωπιάς και των αντιφάσεων της πολιτικής που αποφάσισε να υπηρετήσει, αλλά και για να αποκαλύψει την υποκρισία όσων παρέμειναν στον ΣΥΡΙΖΑ μετά το καλοκαίρι του 2015, αφού, σαν έτοιμοι από καιρό, εφάρμοσαν και αναμάσησαν την πολιτική που μέχρι να βρεθούν στην κυβέρνηση αντιμάχονταν ως καταστροφική. Έχοντας καταπιεί αμάσητο το χάπι της εξουσίας, ο νέος ΣΥΡΙΖΑ, όπως ακριβώς και οι προκάτοχοί του, προσβάλλει τη νοημοσύνη του ελληνικού λαού και περιφρονεί την αξιοπρέπειά του, την οποία επικαλέστηκε για να βρεθεί στην κυβέρνηση. Με ΑΕΠ μικρότερο (2009: ~237 εκ. € / 2018: ~185 εκ. €) και χρέος μεγαλύτερο (2009: ~301 εκ. € / 2018: ~335 εκ. € - πηγή: ΕΛΣΤΑΤ) απ’ ό,τι όταν μπήκαμε στα μνημόνια, με προδιαγεγραμμένη λιτότητα μέχρι το 2060 και εκχώρηση όλων των εργαλείων άσκησης κυρίαρχης πολιτικής (τράπεζες, λιμάνια, τρένα, αεροδρόμια, τηλεπικοινωνίες, ενέργεια κ.ο.κ.) στα διευθυντήρια ελληνικού και διεθνούς κεφαλαίου, η περίφημη έξοδος από τα μνημόνια αποτελεί την πιο οφθαλμοφανή απάτη που επινόησε και υπηρετεί το πολιτικό προσωπικό που απαρτίζει και στηρίζει αυτή την Κυβέρνηση.

Προς τους υποψήφιους δημάρχους της Λαμίας: Δεσμευτείτε συγκεκριμένα τι θα κάνετε για τον Ξηριά!

του Στέφανου Σταμέλλου

O Ξηριάς, ο χείμαρρος ανατολικά της Λαμίας, αποτελεί κυριολεκτικά τμήμα του δομημένου περιβάλλοντος της πόλης και είναι ένα θέμα που τα τελευταία χρόνια έχει απασχολήσει αρκετά. Έχουν ασχοληθεί μελετητές και μηχανικοί, περιβαλλοντικές οργανώσεις και περιβαλλοντικές ομάδες Γυμνασίων και Λυκείων της πόλης μας, μέχρι και η δικαιοσύνη. Καταγγελίες έφθασαν στις δικαστικές αίθουσες και έχουν γίνει συζητήσεις στο Δημοτικό Συμβούλιο και στις αρμόδιες υπηρεσίες. Το Τεχνικό Επιμελητήριο χρηματοδότησε μελέτη. Μελέτες επίσης έγιναν στο παρελθόν είτε κατ’ εντολή του Υπουργείου Οικονομικών, είτε του τότε ΥΠΕΧΩΔΕ. Έντονη αντιπαράθεση προκάλεσε παλαιότερα η μελέτη εκτροπής της κοίτης του στο νότιο μέρος, στην περιοχή της Ροδίτσας.

Και το ερώτημα είναι: τελικά τι είναι ο Ξηριάς; Είναι ένας “φτωχός συγγενής”, εστία ρύπανσης και μόνιμη απειλή, ή ένα φυσικό υδάτινο οικοσύστημα, ανεκτίμητο δώρο της φύσης για την ευρύτερη περιοχή της Λαμίας; Είναι ένα θέμα για τριβές και στείρες αντιπαραθέσεις ανάμεσα στους ενεργούς πολίτες και στην πολιτεία, ή μια πηγή πλούτου και ένα συγκριτικό πλεονέκτημα της πόλης;

Τρικυμία στον Περσικό Κόλπο προκαλεί η πολιτική του Τραμπ

του Πέτρου Παπακωνσταντίνου
Μιλώντας σε συγκέντρωση των Ρεπουμπλικανών στις 6 Δεκεμβρίου του 2016, ένα μήνα μετά την εκλογή του, ο Ντόναλντ Τραμπ υποσχέθηκε να θέσει τέλος στις «ανατροπές ξένων καθεστώτων για τα οποία δεν γνωρίζουμε τίποτα» και να βγάλει τις ΗΠΑ «από τον καταστροφικό κύκλο των επεμβάσεων και του χάους». Εκείνη την εποχή, το σύνθημα «Πρώτα η Αμερική» μεταφραζόταν ως απόσυρση της υπερδύναμης από αιματηρές και πολυδάπανες περιφερειακές κρίσεις, πρωτίστως στη Μέση Ανατολή.
Στην περίπτωση του Ιράν, όμως, ο 45ος πρόεδρος κάνει αυτό ακριβώς που καυτηρίαζε πριν από δυόμισι χρόνια και μάλιστα με υπερβάλλοντα ζήλο σε σύγκριση με όλους τους προκατόχους του.

Ας μιλήσουμε και λίγο για την Ευρώπη!

του Βασίλη Πριμικήρη

Εναλλακτική στρατηγική για την Ευρώπη με όρους λαών και εργαζόμενων

  Πηγαίνοντας  προς τις ευρωεκλογές  είναι φυσιολογικό να μπαίνουν ορισμένα βασικά  ερωτήματα κύρια στους νέους ανθρώπους  και όχι μόνο που εκ των πραγμάτων οι απαντήσεις που θα δοθούν αν δοθούν θα καθορίσουν  και την τελική επιλογή τους την ημέρα των εκλογών .

  Στην Ελλάδα δυστυχώς πάμε προς τις ευρωεκλογές με τα μάτια στραμμένα σε μια «αρρωστημένη» εσωτερική πολιτική αντιπαράθεση που λίγο έχει να κάνει με την Ευρωπαϊκή πραγματικότητα έτσι όπως έχει διαμορφωθεί τα τελευταία χρόνια. Η «πολακιάδα» οι προσωπικές αντιπαραθέσεις Τσίπρα –Μητσοτάκη και τα κτυπήματα εντυπωσιασμού κάτω από την ζώνη για το κτίσιμο ενός απαράδεκτου νέου σάπιου δικομματικού συστήματος κυριαρχούν μακριά και έξω από τα πραγματικά δραματικά προβλήματα του ελληνικού λαού. Αυτοί όμως που “σφάζονται” υποτίθεται σήμερα, μπορεί να τους δούμε αύριο στην κυβέρνηση μαζί υπό την καθοδήγηση της Γερμανοκρατούμενης Ε.Ε

Οψόμεθα ...

του Στάθη Σταυρόπουλου

Δεδομένο 1: Όταν ο Τσίπρας δεν λέει ψέματα λέει το αντίθετο από εκείνο που κάνει. Για παράδειγμα η πιο αναξιοπρεπής πράξη των τελευταίων δεκαετιών ήταν η φόρα παρτίδα και απολύτως ξετσίπωτη απόπειρα εξαγοράς συνειδήσεων με τη λεγόμενη 13η σύνταξη. Αυτό ο Τσίπρας το ονόμασε ωδή στην «αξιοπρέπεια των συνταξιούχων»!!
     Συνειδήσεις που εξαγοράζονται υπήρχαν και θα υπάρχουν πάντα. Ο πέλεκυς όμως είναι πιο βαρύς για τον εκμαυλιστή, για εκείνον που τις εξαγοράζει, για εκείνον που παίζει με τον πόνοτων «πολλών». Που μάλιστα ο ίδιος έχει προκαλέσει.
     Δεδομένο 2. Ο «ψυκτιΚούλης» (κατά το προσφυές του διαδικτύου) κάνει ό,τι μπορεί για να μειώσει τη διαφορά του απ’ τις επιδόσεις της κυρίας Μεγαλοοικονόμου. Αξιοπερίεργο! Ήδη τα καπετανάτα (το σύνολο των οποίων αποτελεί τη Ν.Δ.) αλληλοσφάζονται για αλληλοκατηγορούνται για την επιβράδυνση του κεντροδεξιού βηματισμού.

Ποια Ευρώπη; Ποιο ευρώ;

του  Γιώργου Ραυτόπουλου

Ζούμε σε μια σκοτεινή ήπειρο. Μια ήπειρο με νεφελώδες παρόν και δυσανάγνωστο μέλλον. Διαιρεμένη ανάσα ανάμεσα σε νότο και βορρά, σε πλούσιες δηλαδή και φτωχές χώρες, όπου πλούσιες είναι εκείνες του βορρά και φτωχές οι αντίστοιχες του νότου η Ευρώπη διαλύεται μέσα στον εαυτό της.

Η ισχύς και η ιδεολογική υπεροχή, της κοινωνικής δημοκρατίας που είχε θεμελιωθεί σ' ένα μεταπολεμικό πολιτικό σύστημα αποσυντίθεται με ρυθμούς ανεξέλεγκτους. Τα σημαντικότερα στηρίγματα του ευρωπαϊκού κοινωνικού μοντέλου, ο κεϊνσιανισμός, το κράτος πρόνοιας ο δημόσιος τομέας και τα ισχυρά εργατικά συνδικάτα έχουν καταρρεύσει. 

Οι αλλαγές το τελευταίο τέταρτο του 20^ου αιώνα υπήρξαν δραματικές. Ο καπιταλισμός, ο οποίος μετά από δύο παγκόσμιους πολέμους έδειχνε να χάνει έδαφος, αναδείχτηκε, μετά την κατάρρευση του υπαρκτού σοσιαλισμού, σε μοναδικό παράγοντα οικονομικής ισχύος και πολιτικής επιρροής. Η ηγεμονία της αγοράς επεκτάθηκε με ρυθμούς ανεξέλεγκτους την ίδια ώρα που η εξουσία της δημοκρατίας συρρικνώθηκε ανησυχητικά και η εθνική κυριαρχία αποδυναμώθηκε και αμφισβητήθηκε ή ελέγχθηκε από αντιδημοκρατικά κέντρα που καθοδηγούνται από ισχυρά οικονομικά συμφέροντα. Ο ρόλος των εθνικών κοινοβουλίων περιορίστηκε και το δημοκρατικό έλλειμμα αυξήθηκε.

Ο ευρύτερος πατριωτικός χώρος

Με την συμμετοχή στελεχών του ευρύτερου προοδευτικού – πατριωτικού χώρου όπως της Χριστιανικής Δημοκρατίας, της Πρωτοβουλίας Δελφών, του ΕΠΑΜ, της Πρωτοβουλίας 14 Μάη, της συλλογικότητας ΑΛΑΝΥΑ, του ΑΚΕΠ κ.ά. τοποθετήσεις προσωπικοτήτων του χώρου όπως ο Μ. Μηλιαράκης, ο Ν. Ιγγλέσης, ο Γ. Παπαγιαννόπουλος, ο Δ. Κωνσταντακόπουλος, ο Ι. Σχίζας. και χαιρετισμό του γραμματέα του Π.Σ. της ΛΑΕ              Π. Λαφαζάνη, έγινε στο polis art cafe συνέντευξη της Δ.Ε. του ΔΗΚΚΙ.

Τις θέσεις και το κάλεσμα του ΔΗΚΚΙ για τις ευρωεκλογές, παρουσίασε ο γραμματέας της Δ.Ε. του Γ. Μπούτρης, ενώ αναλυτικά τελευταία στοιχεία για την κρίση του τραπεζο-πιστωτικού συστήματος στη χώρα μας και διεθνώς και την επερχόμενη νέα χρεοκοπία παρουσίασε το μέλος της Διοικούσας Επιτροπής του Ε. Κρητικός.

Παρευρέθηκαν επίσης οι υποψήφιοι με το ευρωψηφοδέλτιο της ΛΑΕ: Κωνσταντάκης Αρ., Νίκα (Κρητικού) Φωτεινή (Φαίη), Γρηγοριάδης Εμμ., Βουτσινά Αυγή, Πριμικήρης Αν., Φλαμιάτος Διον. και Μαντάς Παν.

Στην παρουσίαση των θέσεων του ΔΗΚΚΙ, ο Γ. Μπούτρης απηύθυνε κάλεσμα για την εκλογική στήριξη της ΛΑΕ, σε:

-Όλους όσους, ανεξάρτητα από άλλες πολιτικές διαφορές, αρνούνται το λαοκτόνο, καταστροφικό καθεστώς των μνημονίων και της χρεοκρατίας,

Ο εμπορικός πόλεμος κορυφή του παγόβουνου στη σύγκρουση Κίνας–ΗΠΑ

του Λεωνίδα Βατικιώτη
Σε νέα κλιμάκωση οδηγείται η κινεζο-αμερικανική διαμάχη μετά το ναυάγιο των διαπραγματεύσεων των δύο μερών που ξεκίνησαν τον Δεκέμβριο του 2018. Ως τότε είχαν επιβληθεί τρεις γύροι κυρώσεων μεταξύ των δύο χωρών, με τις ΗΠΑ να κάνουν πάντα το πρώτο βήμα και την Κίνα να ακολουθεί.
Η Ουάσιγκτον απέδωσε στο Πεκίνο την ευθύνη του ναυαγίου κατηγορώντάς το για απροθυμία να ανοίξει τομείς του εμπορίου στο διεθνή ανταγωνισμό, να σταματήσει τις επιδοτήσεις σε εταιρείες, να επιτρέψει την μεταφορά δεδομένων, να αλλάξει τη νομοθεσία ώστε να επιτραπεί η εισαγωγή γενετικά τροποποιημένων σπόρων και τροφίμων, κ.α. Το Πεκίνο από τη μεριά του κατηγόρησε την Ουάσιγκτον ότι συνεχώς άλλαζε τους όρους της διαπραγμάτευσης κατά τη διάρκεια των συνομιλιών, με αποτέλεσμα κάθε φορά που συμφωνούσαν σε έναν όρο οι αμερικάνοι διαπραγματευτές να εμφανίζουν ένα νέο, αυστηρότερο… Κατόπιν τούτων, οι ΗΠΑ προχώρησαν στην ανακοίνωση νέων δασμών ύψους 25% σε εισαγωγές από την Κίνα ύψους 200 δισ. δολ. κι η Κίνα στην αναγγελία νέων δασμών ύψους 25% σε εισαγωγές από τις ΗΠΑ ύψους 60 δισ. δολ. που θα ισχύσουν από την 1^η Ιουνίου.

Διέταξαν τη σύλληψη 249 υπαλλήλων του υπουργείου Εξωτερικών στην Τουρκία

Στο πλαίσιο των επιχειρήσεων μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα

Οι τουρκικές αρχές διέταξαν τη σύλληψη 249 υπαλλήλων του υπουργείου Εξωτερικών που θεωρούνται ύποπτοι για διασυνδέσεις με το δίκτυο του αυτοεξόριστου στις ΗΠΑ ιμάμη, ο οποίος κατηγορείται ότι ενορχήστρωσε το αποτυχημένο πραξικόπημα το 2016, μετέδωσε σήμερα το δίκτυο NTV.

Μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου του 2016 οι αρχές πραγματοποιούν συχνά επιχειρήσεις εναντίον των φερόμενων υποστηρικτών του Φετουλάχ Γκιουλέν, ο οποίος έχει καταφύγει στην Πενσιλβάνια των ΗΠΑ από το 1999. Ο ίδιος ο Γκιουλέν αρνείται τις κατηγορίες.

Ο κατήφορος του ΑΚΕΛ....

 του  Άντη Ροδίτη

«Μπορεί», λέει ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος, «να είναι χρήσιμο που ο κ. Άντρος Κυπριανού, με την αναφορά του σε κατήφορο, θυμίζει στους πολίτες τον ατέλειωτο κατήφορο και τον εφιάλτη που έφεραν στη χώρα οι πολιτικές του ΑΚΕΛ».

Όμως, από πότε, άραγε, το ΑΚΕΛ βρίσκεται στον ατέλειωτο κατήφορο; Από πότε κουβαλούν τον εφιάλτη οι «πολιτικές» του ΑΚΕΛ;

Και πρόκειται, άραγε, μόνο για τις «πολιτικές» του ΑΚΕΛ, μόνο αυτές έφεραν τον εφιάλτη στη χώρα;

Στην πραγματικότητα υπάρχει ένας παλιός ακελικός Εφιάλτης, που έφερε τον χθεσινό Εφιάλτη, πατέρα του σημερινού Εφιάλτη. Όλοι μαζί δεν επιτρέπουν στον Κυβερνητικό Εκπρόσωπο να πει ΟΛΗ την αλήθεια. Αυτοί οι Εφιάλτες κρατούν το στόμα του Κυβερνητικού Εκπροσώπου ερμητικά κλειστό και φιμωμένο, ανίκανο να αρθρώσει ΟΛΗ την αλήθεια.  

Προ παντός ο σημερινός, ακελικός Εφιάλτης, παρεμποδίζει τον Κυβερνητικό Εκπρόσωπο να αρθρώσει την αλήθεια, από τον φόβο του πολιτικού κόστους, την απώλεια ψήφων!

Διακήρυξη της Λαϊκής Ενότητας για τις Ευρωεκλογές

Στις συνθήκες που διανύουμε οι επερχόμενες ευρωεκλογές είναι μια κρίσιμη μάχη.

Όμως το δίλημμα των ευρωεκλογών δεν είναι Τσίπρας ή Μητσοτάκης. Δεν είναι ποιος από τους πόλους του μνημονιακού δικομματισμού θα ενισχυθεί περισσότερο. Είναι το αν θα ενισχυθούν πανευρωπαϊκά και στη χώρα μας οι δυνάμεις της ριζοσπαστικής αριστεράς για να αποτελέσουν την αιχμή μιας κοινωνικής και πολιτικής αντιπολίτευσης. Μιας αντιπολίτευσης γεννημένης μέσα στα κοινωνικά κινήματα, που θα εξαπολύσει την αναγκαία αντεπίθεση για να ξαναπάρουμε τα δικαιώματα, τις κατακτήσεις, τον ιδρώτα και το μέλλον που μας κλέψανε.

Μας λένε ότι τα μνημόνια και η επιτροπεία τέλειωσαν, ότι επιστρέψαμε στην κανονικότητα.

Η πραγματικότητα όμως είναι διαφορετική και τη βλέπουμε κάθε μέρα.

Συμμετοχή της Αυγής Θεοδόση στην Συγκέντρωση Διαμαρτυρίας για το Περιβαλλοντικό Έγκλημα στο Πεδίο του Άρεως

 Το  Μέτωπο Ανατροπής για την Αθήνα συμμετείχε και στήριξε με την παρουσία του την συγκέντρωση διαμαρτυρίας της κίνησης πολιτών «Επιμένουμε Πεδίο του Άρεως». Οι κάτοικοι της περιοχής διαμαρτύρονται για την απόφαση της περιφέρειας να δώσει με προβληματικές διαδικασίες το ανακαινισμένο με χρήματα των φορολογουμένων ιστορικό «Άλσος Οικονομίδη» στον γνωστό επιχειρηματία της νύχτας Μοροσούλη, που με την ανοχή της κας Δούρου το μετατρέπει σε νυχτερινό κέντρο τύπου «Ιεράς Οδού».

Καταγγέλλουμε την αποκοπή τμήματος του πάρκου και την παραχώρησή του προκειμένου να παραδοθεί σε ιδιωτικά συμφέροντα, εντελώς ασύμβατα με την χρήση που πρέπει να έχει ένας απαραίτητος για την περιοχή χώρος πρασίνου, πολιτισμού, λαϊκού αθλητισμού και ψυχαγωγίας.

Η έγκριση από μέρους της περιφέρειας, της κατασκευής φράκτη από συνθετικό υλικό ύψους 2,5μ , η επικάλυψη δύο στρεμμάτων πρασίνου με μπετόν, η παραχώρηση επιπλέον από ότι περιλαμβανόταν στην προκήρυξη, τμήματος πρασίνου 500 τμ, που επίσης περιφράχτηκε και καλύφθηκε από μπετόν, η κατασκευή τεράστιας σκηνής ύψους 12 μέτρων και εμβαδού 20Χ20 μέτρα και τέλος η αδειοδότηση κατασκευής στον ενοικιαστή ενός τερατώδους στεγάστρου, με μεταλλικό σκελετό, σε έκταση 2.000τμ και ύψος τετραώροφης πολυκατοικίας 14 μέτρων, συνιστούν περιβαλλοντικό έγκλημα.