Κήρυξη της Ένωσης από Ελλάδα...

του Άντη Ροδίτη

Λέει η wikipedia: “Μέχρι και σήμερα υπάρχουν αντικρουόμενες απόψεις για το σχέδιο Άτσεσον. Σύμφωνα με τον Ιωάννη Σωσσίδη, τότε διευθυντή του διπλωματικού γραφείου του Έλληνα Πρωθυπουργού, ο Μακάριος απέτρεψε την ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα. Παροιμιώδης άλλωστε και η ρήση του Γεώργιου Παπανδρέου πως «Μας χαρίζουν την πολυκατοικία και μας ζητούν το ρετιρέ». Αντίθετα κατά τον Πάτροκλο Σταύρου, ο οποίος διετέλεσε Υπουργός παρά τω προέδρω, τα σχέδια «Ατσεσον» δεν ήταν ενωτικά και άρα ο Μακάριος δεν απέρριψε την Ένωση αλλά τα διχοτομικά σχέδια. https://el.wikipedia.org/wiki/Σχέδιο_Άτσεσον Τέλος υπήρξε ακόμη μία πρωτοβουλία του Υπουργού Εθνικής Αμύνης Πέτρου Γαρουφαλιά, λίγο μετά τα τρομερά γεγονότα της Τηλλυρίας, ο οποίος στις 20 Αυγούστου 1964 πήγε στη Λευκωσία, για να υποβάλει το σχέδιο πραξικοπηματικής ένωσης στον Μακάριο. Ο τελευταίος, παρά το ότι δεν το απέρριψε ρητά, εξέφρασε κάποιους ενδοιασμούς για την αποτελεσματικότητα του σχεδίου. Τελικά, η πραγμάτωση του σχεδίου ματαιώθηκε την επόμενη κι όλας μέρας στις 21 Αυγούστου 1964 όταν η Αθήνα πληροφόρησε σχετικά τον Γαρουφαλιά να επιστρέψει πίσω «γιατί τα πράγματα άλλαξαν»”.

Η Wikipedia δεν είναι γνωστή για την ακρίβεια των πληροφοριών της. Πιο πάνω αναπαράγονται κάποια γεγονότα με τον γνωστό παραπλανητικό (ακελικό-μακαριακό) τρόπο και χωρίς τη σωστή χρονική σειρά. Όντως στις 20 Αυγούστου1964, μετά από εντολή της Κυβερνήσεως Γεωργίου Παπανδρέου, συναινούσης της αντιπολιτεύσεως του Παναγιώτη Κανελλόπουλου και με τη σύμφωνο γνώμη του βασιλιά Κωνσταντίνου, ο Πέτρος Γαρουφαλιάς, Υπουργός Άμυνας της Ελλάδος, ήλθε στην Κύπρο και πρότεινε στον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο την κήρυξη της Ενώσεως εκ μέρους των κυβερνήσεων Κύπρου και Ελλάδος.
Ο όρος «πραξικοπηματική» δεν έχει καμιά σχέση με την πρόταση Γαρουφαλιά. Αποσκοπεί απλώς στη δυσφήμηση της πρότασης. Όταν ο Μακάριος απέρριψε την πρόταση τότε ο Παπανδρέου αναγκάστηκε να αποδεχτεί την πρόταση Άτσεσον που προνοούσε για ενοίκιο 5% εδάφους στην Κύπρο για 50 χρόνια μετά την Ένωση. Τότε ήταν που είπε τη φράση με την πολυκατοικία και το ρετιρέ. Όμως την επομένη απέσυρε και αυτή την πρόταση επειδή ούτε αυτήν θα δεχόταν ο Μακάριος. Πόσο εχθρευόταν ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος και οι σύμμαχοί του (ΑΚΕΛ κ.α.) στην Κύπρο την Ένωση, την Ελλάδα και τη Μεραρχία που έστειλε εδώ η Ελλάδα για να διευκολύνει την Ένωση υπάρχουν άπειρες μαρτυρίες. Ανάμεσά τους και τα άρθρα του Σάββα Παύλου εδώ:

https://savvaspavlou.wordpress.com/2012/06/08/%CE%BC%CE%B5%CF%81%CE%B1%CF%81%CF%87%CE%B9%CE%B1-%CF%83%CF%85%CE%B3%CE%B3%CE%BD%CF%89%CE%BC%CE%B7/

 Ενδεικτικό της ενοχής και της παραπλάνησης σχετικά με τη διαβολή και τη συκοφαντία σε βάρος της Ελλάδας, της Ένωσης και της Μεραρχίας επί Γεωργίου Παπανδρέου (1964-67) είναι το γεγονός (πράγμα που επισημαίνει και ο Σάββας Παύλου) ότι ποτέ δεν έγινε μια ιστορική/κοινωνιολογική έρευνα πάνω στο θέμα τουλάχιστο από το Τμήμα Ιστορίας του Πανεπιστημίου Κύπρου, που έχει την πρώτη ευθύνη γι’ αυτό. Αντίθετα η διοίκηση του Τμήματος παρουσιάζεται να γνωρίζει τα πάντα και ν’ ασχολείται με τα πάντα πλην των περιόδων όπου η διατήρηση της ιστορικής παραπλάνησης εξυπηρετεί τρέχοντα, ακόμα, κομματικά κ.α. συμφέροντα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα λογοκρισίας είναι ο αποκλεισμός του βιβλίου Κουράγιο Πηνελόπη, Αρμός 2013, από την εκτενή βιβλιογραφία του βιβλίου του Κέντρου Ερευνών Τάσσος Παπαδόπουλος Τα «σχέδια» για το Κυπριακό από το 1956 ως το 1984. Το Κουράγιο Πηνελόπη περιέχει πλείστα αποδεικτικά έγγραφα για το πόσο εφικτή ήταν η Ένωση το 1964. Μερικά από αυτά αποχαρακτηρίστηκαν μετά το 2004 και βλέπουν το φως της δημοσιότητας για πρώτη φορά. Πώς είναι δυνατόν να τα παραβλέπει και να τα λογοκρίνει δια της περιθωριοποίησης και της  αποσιώπησης το Πανεπιστήμιο Κύπρου; Γιατί το Πανεπιστήμιο Κύπρου διατηρεί μια αντι-επιστημονική παραπλανητική της Ιστορίας του τόπου στάση;

Άντης Ροδίτης