Του Ανδρέα Ζαφείρη
Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ανακοίνωσε τη Δευτέρα ότι η Τουρκία θα εξαπολύσει μέσα στις επόμενες ημέρες επίθεση στη βόρεια Συρία, ανατολικά του ποταμού Ευφράτη.
Στόχος του καθεστώτος της Άγκυρας θα είναι να καταλάβει τα εδάφη που ελέγχονται από τις (κουρδικές) Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις (SDF), που υποστηρίζονται από τις ΗΠΑ. Μια τέτοια κίνηση, αν πραγματοποιηθεί, θα φέρει σε «άμεση επαφή» τις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις με τα αμερικανικά, γαλλικά και βρετανικά στρατεύματα.
Αμερικανοί και Γάλλοι έχουν εγκαταστήσει περισσότερες από δέκα βάσεις στα, υπό κουρδικό έλεγχο, εδάφη στη βόρεια Συρία, ενώ αμερικανικές φρουρές είναι τοποθετημένες στις πόλεις Μανμπίτζ και Κομπάνι και σε συνοριακά φυλάκια κατά μήκος των συνόρων της Συρίας με την Τουρκία.
Ο Τούρκος εκπρόσωπος Ibrahim Kalin δήλωσε τη Δευτέρα ότι η Άγκυρα και η Ουάσιγκτον κατέληξαν σε γενική συμφωνία για το Μανμπίτζ και ότι η τουρκική πλευρά περιμένει τώρα τον σύμμαχό του στο ΝΑΤΟ να εφαρμόσει τη συμφωνία, αλλά απαντώντας ο Αμερικανός εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών, Heather Nauert, διέψευσε κατηγορηματικά κάτι τέτοιο: «Λοιπόν, αυτό είναι αστείο, γιατί δεν έχει επιτευχθεί καμία συμφωνία».
Δεν είναι η πρώτη φορά που η τουρκική πλευρά ανακοινώνει μονομερώς την έναρξη αυτής της επιχείρησης. Και στα μέσα Οκτώβρη, ο Τούρκος Πρόεδρος είχε προβεί σε ανάλογες δηλώσεις, λίγο μετά την απελευθέρωση του Μπράνσον, από τις τουρκικές αρχές.
Τον Ιούνιο, η Άγκυρα είχε καταφέρει, μετά από μια ακόμη επανάληψη της ίδιας απειλής, να εξασφαλίσει μια συμφωνία αποχώρησης των κουρδικών στρατευμάτων από την περιοχή. Στις 4 Ιουνίου, ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας και ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Μάικ Πομπέο, είχαν ανακοινώσει έναν κοινό «χάρτη πορείας» για την απόσυρση των Κουρδικών μαχητών από το Μανμπίτζ, ενώ μια μέρα αργότερα, το YPG, είχε ανακοινώσει ότι είχε αποσύρει τους στρατιωτικούς του συμβούλους από την πόλη.
Τα τουρκικά και τα αμερικανικά στρατεύματα μάλιστα είχαν ξεκινήσει κοινές περιπολίες κατά μήκος του ποταμού Sajour.
Το σκληρό «ανατολίτικο» παζάρι μεταξύ Τουρκίας – ΗΠΑ, στη περιοχή συνεχίζεται. Η τουρκική αξίωση για απελευθέρωση του Γκιουλέν, όπως και η αμερικανική πίεση για ακύρωση της αγοράς πυραύλων S-400 από τη Ρωσία βρίσκονται πάντα στο τραπέζι.
Η τακτικής φύσης προσέγγιση της Τουρκίας με τη Ρωσία και το Ιράν στο Συριακό, η οποία λίγο έλειψε να τιναχτεί το προηγούμενο διάστημα στον αέρα με αφορμή την κρίση στο Ιντλίμπ, δύσκολα θα αντέξει όσο ο χρόνος θα βαδίζει προς την τελική φάση, όταν δηλαδή θα τεθεί επί τάπητος η συνολική πολιτική επίλυση του προβλήματος.
Η Τουρκία, έχοντας σαν στρατηγικό στόχο να μετατραπεί σε περιφερειακή ιμπεριαλιστική δύναμη, κινείται και ελίσσεται, παίρνοντας και τα αντίστοιχα ρίσκα. Και μέχρι στιγμής φαίνεται να πετυχαίνει τους στόχους της.
Την ίδια στιγμή, η ελληνική αστική τάξη, συνεχίζει να ευελπιστεί σε μια αναβάθμιση του ρόλου της στη περιοχή, μέσω της μετατροπής της σε απόλυτο δορυφόρο των ΗΠΑ, και, επομένως, συμμέτοχο στα πιο επιθετικά και τυχοδιωκτικά τους σχέδια.
Η έναρξη του Στρατηγικού Διαλόγου ΗΠΑ – Ελλάδας (που θα συμπεριλάβει επιπλέον ζητήματα ασφάλειας και άμυνας και ενεργειακής διασυνδεσιμότητας – τερματικοί σταθμοί υγροποίησης φυσικού αερίου σε Ρεβυθούσα και Αλεξανδρούπολη, αγωγοί Trans-Atlantic Pipeline-TAP, Greece-Bulgaria Interconnector – IGB και EastMed Pipeline) κινούνται ακριβώς σε αυτή την κατεύθυνση.
Στην ίδια κατεύθυνση και η πρόθεση για στρατιωτική δορυφοροποίηση της Κύπρου, κίνηση που απειλεί να αλλάξει ριζικά την ισορροπία δυνάμεων στην Ανατολική Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή.
Με τρομακτικές συνέπειες για τους λαούς της περιοχής.
*Ο Ανδρέας Ζαφείρης είναι μέλος του Π.Σ της ΛΑ.Ε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου