ΔΕΥΤΕΡΗ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
Εκφράζουμε την αντίθεσή μας στο νομοσχέδιο όπως και για την ίδια την ύπαρξη των φορέων διαχείρισης.
Οι φορείς διαχείρισης είναι από την ίδρυσή τους εργαλείο απεμπόλησης της κρατικής ευθύνης και γενικευμένης παράδοσης της προστασίας και διαχείρισης των προστατευόμενων περιοχών στους μονοπωλιακούς ομίλους, ανάλογα τις κάθε φορά προτεραιότητες κερδοφορίας τους, στο όνομα της προστασίας της βιοποικιλότητας, της βιώσιμης ανάπτυξης, της αειφορικής διαχείρισης κλπ. των περιοχών ΝΑΤΟΥΡΑ, όπως ισχυρίζονται διαχρονικά η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ που τους ίδρυσε, οι κυβερνήσεις ΝΔ, ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, που τους στήριξαν και η σημερινή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ που τους ενισχύει με τη διεύρυνση των αρμοδιοτήτων τους.
Η κυβέρνηση με το νομοσχέδιο επιδιώκει
– Την υλοποίηση της περιβαλλοντικής πολίτικης της ΕΕ που αντιμετωπίζει το Περιβάλλον ως διέξοδο στα συσσωρευμένα κεφάλαια των μονοπωλιακών ομίλων της “πράσινης” οικονομίας.
– Την ΓΕΝΙΚΕΥΜΕΝΗ παράδοση στο ιδιωτικό κεφάλαιο, των αντικείμενων της διαχείρισης και προστασίας των περιοχών ΝΑΤΟΥΡΑ μεσώ των φορέων, (άρθρο 4), αφού θα καλύπτουν το σύνολο της Ελλάδας. Φορείς που αποτελούν έτσι, εργαλείο εξασφάλισης προϋποθέσεων και “χρηματοδοτικών εργαλείων” για λογαριασμό των ομίλων, ενώ στις αρμοδιότητες προβλέπονται ακόμη, η περιβαλλοντική αδειοδότηση για έργα και δραστηρίοτητες στις περιοχές ευθύνης τους, που μέχρι σήμερα ήταν αρμοδιότητες κρατικών και κυρίως των δασικών υπηρεσιών και ορισμένες συνεχίζουν να είναι, με βάση το σύνταγμα. Διευρύνονται σε τεράστιο βαθμό οι αρμοδιότητες τους, μέχρι της δικαστικής συνδρομής, της χορήγησης άδειων επιστημονικής ερευνάς και περιπολιών με τις αρμόδιες κρατικές αρχές αποκαλύπτοντας ότι εκτός των άλλων η πρόθεση της κυβέρνησης είναι και οι προσλήψεις προσωπικού και η δημιουργία διοικητικού μηχανισμού εξαγοράς και ενσωμάτωσης.
– Την παραχώρηση ουσιαστικά, κρατικών δασικών οικοσυστημάτων στην επιχειρηματική δραστηριότητα, αφού η τυπική κυριότητα δεν είναι απαραίτητη για την άσκηση της προστασίας και της διαχείρισης και της όποιας δραστηριότητας. Για παράδειγμα αν ένα κρατικό δάσος ενοικιασθεί για 99 χρόνια σε έναν όμιλο για καζίνο, ορεινό τουρισμό – χιονοδρομικό κέντρο κλπ έχει γίνει παραχώρηση και μάλιστα φτηνή, αφού θα πληρώνει μόνο ενοίκιο ενώ θα είναι ουσιαστικά δική του η έκταση και πιο φθηνά εξασφαλισμένη απ ότι αν την αγόραζε.
– Να ξεπεράσει τα εμπόδια εισόδου των ομίλων στις προστατευόμενες περιοχές με διοικητική, διαχειριστική και οικονομική “τακτοποίηση” των φορέων, των οποίων ο χαρακτηρισμός ως ΝΠΙΔ και μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα φορείς, δεν αποτελεί στοιχείο φιλοπεριβαλλοντικής ταυτότητας, άλλα χαρακτηριστικό λειτουργίας με τους νομούς της αγοράς που ακριβώς υποτάσσουν το περιβάλλον στις κερδοφόρες επιδιώξεις των επιχειρηματικών ομίλων που δραστηριοποιούνται ή ενδιαφέρονται υπό προϋποθέσεις να δραστηριοποιηθεί στον τομέα.
– Να διευρύνει το “αντικείμενο ενδιαφέροντος” των ομίλων μεσώ της διεύρυνσης των περιοχών ευθύνης και των αρμοδιοτήτων των φορέων αφού έτσι εξασφαλίζεται μεγαλύτερο μελετητικό, κατασκευαστικό έργο και ευρύτερα επιχειρηματικό ενδιαφέρον, στο όνομα της προστασίας τους.
– Να εξασφαλίσει τη συνέχεια της λειτουργίας των φορέων που μέχρι σήμερα δεν μπόρεσαν να εξασφαλίσουν την προστασία των περιοχών ευθύνης τους, αφού περιορίστηκαν σε εκπόνηση κάποιων μελετών από μελετητικές εταιρίες που δεν εφαρμόσθηκαν, σε δημόσιες σχέσεις και προγράμματα ενημέρωσης – εκπαίδευσης. Δραστηρίοτητες που είναι μακρυά από την ολοκληρωμένη και ουσιαστική προστασία των περιοχών αυτών και τις οποίες ως αρμοδιότητες συνεχίζουν κατά βάση να έχουν.
– Νομιμοποιεί καταπατήσεις και εκχέρσωσες σε κρατικά δάση και δασικές εκτάσεις και διάφορες επιχειρηματικές δραστηρίοτητες που δεν έχουν ούτε άδειες. Το ζήτημα βεβαία δεν είναι η τυπική νομιμοποίηση – αδειοδότηση. ΤΟ ΚΎΡΙΟ ΖΗΤΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΜΕ ΤΙ ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΕΓΙΝΕ Η ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΟΠΟΙΑΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΗΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑΣ. ΤΗΝ ΕΞΥΠΗΡΕΤΗΣΗ ΤΩΝ ΛΑΪΚΏΝ ΑΝΑΓΚΩΝ Η ΤΗΣ ΚΕΡΔΟΦΟΡΙΑΣ ΤΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΩΝ;
Υπενθυμίζουμε στην κυβέρνηση ότι η προστασία δεν είναι κυρίως ή αποκλειστικά θέμα μικτών περιπολιών που σκόπιμα περιορίζει η κυβέρνηση, επιδιώκοντας τη συμμετοχή σε αυτές και εκπρόσωπων των φορέων.
Προστασία των δασικών οικοσυστημάτων από την ίδια την επιστήμη της Δασολογίας, είναι η προστασία από ασθένειες, ετοιμότητα αντιμετώπισης – πρόληψης φυσικών καταστροφών, πυρκαγιών, προστασία από καταπατήσεις εκχερσώσεις, προστασία μεσώ αναδασώσεων, αντιπλημμυρική προστασία με τα ανάλογα δασοτεχνικά έργα διευθετήσεων ορεινών υδάτων κλπ Είναι ακόμη και η έρευνα πεδίου που έπρεπε να είναι οργανωμένη στο πλαίσιο των δασικών υπηρεσιών σε συνεργασία με τα Ινστιτούτα δασικών ερευνών που υπολειτουργούν κλπ. ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΕΥΘΥΝΗ ΚΑΙ ΤΟ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ, ΕΝΩ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΤΟ ΕΧΕΙ Η ΔΑΣΙΚΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΕΙΤΑΙ και πολύμορφα ανοίγει διάπλατα ο δρόμος για ΚΕΡΔΟΦΟΡΑ ΔΡΑΣΗ ΤΩΝ ΜΟΝΟΠΩΛΙΑΚΩΝ ΟΜΙΛΩΝ ΜΕ ΦΕΡΕΤΖΕΔΕΣ Η ΧΩΡΙΣ.
Οι αντιφάσεις της πολίτικης αυτής έχουν και ως χαρακτηριστικό την πρόσληψη προσωπικού με 8μηνες συμβάσεις ενώ υποτίθεται ότι το έργο και οι αρμοδιότητες διευρύνονται και οι ανάγκες για μόνιμο προσωπικό μεγαλώνουν. Προσωπικό που εκ των πραγμάτων για 8 μήνες θα κάνει τον “τροχονόμο” των επιχειρηματιών
Η υπόθεση της προστασίας και διαχείρισης των προστατευομενων περιοχών και του περιβάλλοντος συνολικά είναι κοινωνική – λαϊκή ευθύνη κι όχι ευθύνη των επιχειρηματικών ομίλων. Είναι συλλογική κι όχι ατομική υπόθεση. Πρέπει να αποτελεί προτεραιότητα μιας κυβέρνησης και εξουσίας με κριτήριο την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών και την προστασία του περιβάλλοντος κι όχι την κερδοφορία των κατασκευαστικών μελετητικών και τουριστικών κλπ επιχειρηματικών ομίλων και εταιρειών.
Απαιτούμε την κατάργηση των φορέων, την μεταφορά των εργαζόμενων στις δασικές ή άλλες κρατικές υπηρεσίες με σχετική αρμοδιότητα προστασίας και διαχείρισης ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟ ΌΠΟΙΟ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΠΡΈΠΕΙ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΑΛΛΑ ΝΑ ΔΙΕΥΡΥΝΘΕΙ.
Αθηνά 1 Φλεβάρη 2018
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου