Κύπρος : "Τα λάθη"

του Άντη Ροδίτη

 

Εδώ http://mignatiou.com/2017/09/paradothikan-ta-lipsana-tou-iroa-antistratigou-nikolaou-papageorgiou-pou-epese-to-1964/#more-254427 θα διαβάσετε (και θα το ακούσετε και στις «ειδήσεις») ότι «Σε μια σεμνή τελετή φόρου τιμής και εθνικού καθήκοντος παραδόθηκαν σήμερα τα ταυτοποιημένα λείψανα του ήρωα Αντιστράτηγου Νικόλαου Παπαγεωργίου, ο οποίος έπεσε ηρωικώς μαχόμενος τον Αύγουστο του 1964 στις επικές μάχες της Τυλληρίας» και, επίσης, θα διαβάστε και θα ακούσετε ότι «Την περίοδο 1979-81, πραγματοποιήθηκαν με μη επιστημονικό τρόπο εκταφές λειψάνων από χώρους που έφεραν την ένδειξη ότι είχαν ταφεί Ελλαδίτες αδελφοί μας ως επώνυμοι ή άγνωστοι, μεταξύ αυτών και τα λείψανα του Νικόλαου Παπαγεωργίου. Τα λείψανα που είχαν εκταφεί δόθηκαν σε οικογένειες στην Ελλάδα ως ανήκοντα στα αγαπημένα τους πρόσωπα».

Ψέματα.

ΨΕΜΑΤΑ.

Όχι σκόπιμα ψέματα, αλλά ψέματα εξ υπαιτιότητας ποικίλων ανευθύνων δοκτόρων και μη, με πρώτους-πρώτους κάποιους της Φιλολογίας (Νίκος Ορφανίδης) και άλλους της Ιστορίας (Πέτρος Παπαπολυβίου), αλλά και της δημοσιογραφίας (Mignatiou). Και νομικούς, βέβαια! Δεν γίνεται χωρίς νομικούς, το… άλας της γης (της απωλείας). Π.χ. της νέας Επιτρόπου Διοικήσεως.

Πώς μπλέκονται όλοι αυτοί σε αυτή την ιστορία;

Έτσι:

Ο υπολοχαγός -μετά θάνατον αντιστράτηγος- Νικόλας Παπαγεωργίου (η ιστορία αναφέρεται με λίγα λόγια στο βιβλίο τα Γράμματα στη Μητέρα του Κώστα Μόντη, Αρμός 2015, σ.134) έπεσε μαχόμενος στο Λωρόβουνο, στην Τηλλυρία, στις 7 Αυγούστου 1964. Έγινε η κηδεία του κανονικά και θάφτηκε μπροστά-μπροστά, σε δικό του τάφο, στο Κων/νου και Ελένης, μαζί με τους άλλους τιμημένους ήρωες του 1964.

Τριάντα χρόνια μετά, το 1994, ήρθε ο αδελφός του από την Ελλάδα να προσκυνήσει στον τάφο του αδελφού του. Επί ματαίω. Ο τάφος του Νικόλα ήταν άφαντος. Στη θέση του υπήρχε τώρα άλλος τάφος. Εκείνος της Ουρανίας  Κοκκίνου. Για την  Ουρανία, ως μεγαλύτερη ηρωίδα από τον Νικόλα, για τους γνωστούς ή άγνωστους λόγους, ξεθάφτηκαν το 1993 τα οστά του πεσόντος υπολοχαγού, για να θάψουν εκεί, εις περίοπτον θέση την Ουρανία, για τους γνωστούς ή άγνωστους λόγους.

Όταν ο αδελφός του Νικόλα αναζήτησε τα οστά του αδελφού του το 1994, του τα έφεραν από την αποθήκη μέσα σε μια σακούλα. Τα πήρε ο άνθρωπος και τα έθαψε με τιμές στην Ελλάδα.

Μη γνωρίζοντας την ιστορία η εδώ Κυβέρνηση (αφού δεν διαβάζει βιβλία, ούτε έχει λόγους να διαβάσει απορριμμένα από φιλολόγους βιβλία, όπως τα Γράμματα στη Μητέρα του Κώστα Μόντη), απορριμμένα και από  ιστορικούς -λογοκριτές- (όπως τον Πέτρο Παπαπολυβίου), δημοσιογράφους -λογοκριτές- (όπως τον Mignatiou) και νομικούς Επιτρόπους Διοικήσεως, που δεν είναι της «ειδικότητάς» τους η λογοτεχνία), ξέθαψε, λοιπόν, η Κυβέρνηση τα οστά του Παπαγεωργίου και τα έφερε ξανά στην Κύπρο να… τσεκάρει αν ήταν όντως του Παπαγεωργίου!! Λες κι έπεσαν πολλοί τότε εξ Ελλάδος υπολοχαγοί (ΕΝΑΣ ήταν) στο Λωρόβουνο. Κι αφού το διαπίστωσε τα στέλνει ξανά τώρα στην Ελλάδα, εκφωνώντας και τους απαραίτητους… λόγους τιμής, για να ξαναθαφτούν – τρίτη φορά!!

 

Καημένε υπολοχαγέ, που έφυγες άρον-άρον από το γάμο της αδελφής σου για να πέσεις εγκαίρως μαχόμενος για την Ένωση! Τουλάχιστο δεν πρόλαβες (ίσως) ν’ ακούσεις τις βρισιές κατά της ΕΛ.ΔΥ.Κ/Μεραρχίας (από την παρέα της Ουρανίας), δεν πρόλαβες (σίγουρα, τυχερέ) να μάθεις αυτά που δεν ξέρουν και δεν λένε και δεν παραδέχονται και καταχωνιάζουν οι δόκτορες της φιλολογίας, της Ιστορίας (του Κέντρου μελετών Τάσσος Παπαδόπουλος και του Πανεπιστημίου Κύπρου), οι δημοσιογράφοι, οι νομικοί της παρηκμασμένης Κύπρου, όπως την περιγράφει ο Μόντης στα Γράμματα στη Μητέρα.

 

Και όποιος έχει απορίες, που έμειναν αναπάντητες, ας ζητήσει τις λεπτομέρειες, να του τις εξηγήσω.

 

ΑΡ