Kύπρος : Η παγίδα και οι δεήσεις

Του Γιάννου Χαραλαμπίδη

Από το sigmalive

Η μεγαλύτερη παγίδα που έστησαν οι ηγεσίες του ΔΗΣΥ και του ΑΚΕΛ στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας ήταν η αλλαγή της απόφασης για το Ενωτικό Δημοψήφισμα. Διότι υποδηλοί υποταγή και δεν πρόκειται να κατευνάσει την τουρκική πλευρά. Και πώς να την κατευνάσει όταν ο Υπουργός Εξωτερικών Ι. Κασουλίδης είναι έτοιμος, όπως δηλώνει, για νέες υποχωρήσεις και ο Άντρος Κυπριανού κατακεραυνώνει την εναλλακτική στρατηγική αντί την τουρκική επεκτατικότητα.

Αφού, λοιπόν, Ακιντζί και Ερντογάν έχουν κατοχυρώσει μέσω της ομοσπονδίας τη διχοτόμηση, τώρα προχωρούν προς την τουρκοποίηση, μέσω των τεσσάρων βασικών ελευθεριών προς τους Τούρκους πολίτες. Άρχισαν, δε, τα όργανα. Εάν κερδίσει ο Ερντογάν το δημοψήφισμα, θα αλλάξει πολιτική και θα θέλει λύση! Πάντα ήθελε. Όταν όμως αναφέρεται σε λύση, εννοεί διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Συνεπώς, εάν θα ασκηθούν πιέσεις δεν είναι προς την Άγκυρα, αλλά προς τη δική μας πλευρά και προς τον Πρόεδρο. Εκ πρώτης δε, όψεως, μετά το κτύπημα των ΗΠΑ στη Συρία, είναι επί του παρόντος πρόδηλο ότι:

1. Οι Αμερικανοί ελέγχουν και κάνουν κουμάντο στην περιοχή μας. Έχουν τρομερή ισχύ, την οποία δεν μπορεί να ακολουθήσει η Ρωσία. Άλλωστε, δεν θα γίνει πόλεμος μεταξύ των δύο γι' αυτό το κτύπημα στη Συρία.

2. Η Τουρκία έσπευσε να κάτσει στο σβέρκο των ΗΠΑ χαιρετίζοντας την επίθεση σε βάρος του καθεστώτος Άσαντ, με την προσδοκία να αποτρέψει τη δημιουργία κουρδικής περιοχής σε περίπτωση ομοσπονδίας και να επηρεάζει το καθεστώς που θα προκύψει από τη λύση. Ταυτοχρόνως, ευθυγραμμίζει την πολιτική της με εκείνη των ΗΠΑ, χωρίς όμως να εγκαταλείπει το φλερτ της με τη Ρωσία.

Όταν, λοιπόν, η Άγκυρα κρατά από το ένα χέρι τις ΗΠΑ και από το άλλο τη Ρωσία, ποιος θα την πιέσει; Η Ε.Ε.; Πώς και γιατί; Αφού εμείς βάλαμε στο ράφι το νομικό πλαίσιο της Ε.Ε. για τη λύση, που προνοεί την αναγνώριση της Κυπριακής Δημοκρατίας από την Τουρκία. Μάλλον, όπως τα πράγματα εξελίσσονται, χωρίς την αλλαγή στρατηγικής, υπάρχει ο κίνδυνος να παραχωρηθούμε από την Ε.Ε. ως αντάλλαγμα προς την Τουρκία, επειδή δεν θα ενταχθεί ως πλήρες κράτος μέλος.

Ούτως ή άλλως, ο Ερντογάν είναι γενικώς παραδεκτό ότι έχει ξεφύγει. Είτε χάσει είτε κερδίσει το δημοψήφισμα, θα είναι εξίσου επιθετικός. Άλλωστε είναι γνωστή η απαξιωτική του στάση έναντι των Ελλήνων, τους οποίους, όπως είπε: Πετάξαμε στη θάλασσα… Τι θα συμβεί τώρα, θα γίνει τόσο φιλεύσπλαχνος, που θα στείλει τα σωστικά του συνεργεία να μας μαζέψουν από τον βυθό της θαλάσσης;

Ακόμη και οι δεήσεις από τους οπαδούς της εξευμενιστικής πολιτικής, λόγω των ημερών, δεν βλέπουμε να φέρνουν πραγματική Ανάσταση, ούτε στις 16 του μήνα ούτε και μετά, είτε κερδίσει είτε χάσει ο Ερντογάν. Η διαδικασία λύσης είναι νεκρή. Για να αναστηθεί, πρέπει να δεχθούμε τον θάνατο της Κύπρου!