Αρεστός στην ΕΕ, δεν σημαίνει όφελος στην Κύπρο !

του Κώστα Μαυρίδη
Ευρωβουλευτή του ΔΗΚΟ
 ........Είναι εξοργιστικό να επιβάλλονται οικονομικές κυρώσεις στη Ρωσία, Ιράν και άλλους ως  ενδεδειγμένο μέτρο τιμωρίας που η Κυπριακή Κυβέρνηση υπογράφει, αλλά για την μη αναγνώριση της Κυπριακής Δημοκρατίας, την συνεχιζόμενη παράνομη κατοχή Ευρωπαϊκού εδάφους,  η Κύπρος να σιωπά.....
 

Ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας ευρισκόμενος στην ΕΕ δεν είπε λέξη για το κορυφαίο ζήτημα για  αναβάθμιση της Τελωνειακής Ένωσης ΕΕ-Τουρκίας.

Επειδή όμως στην Κύπρο προβάλλονται διάφορα «πυροτεχνήματα», δυστυχώς και από μερικούς που γνωρίζουν αλλά συσκοτίζουν, παραθέτουμε την διαδικασία και τα γεγονότα. Η Τελωνειακή Ένωση αφορά το ελεύθερο εμπόριο ΕΕ-Τουρκίας που διέπεται για δεκαετίες από την υφιστάμενη βασική Συμφωνία Τελωνειακής Ένωσης.

Η Κομισιόν επείγεται να ανοίξουν οι διαπραγματεύσεις για αναβάθμιση της Τελωνειακής Ένωσης με ελεύθερο εμπόριο σε όλους ουσιαστικά τους τομείς, με τεράστιο και πολλαπλάσιο οικονομικό όφελος για την Τουρκία. Ένας τομέας είναι η ενέργεια που ως ενταξιακό κεφάλαιο είναι παγωμένο από προηγούμενη Κυπριακή Κυβέρνηση! Η Τουρκία καίγεται και δηλώνει ενθουσιασμένη με την προοπτική. Η κοινή δήλωση ΕΕ-Τουρκίας (Μάρτιο 2016) που προσυπόγραψε ο Ν. Αναστασιάδης, σημείωσε «με ικανοποίηση τις εργασίες για την αναβάθμιση της Τελωνειακής Ένωσης” με την Τουρκία. Καθώς οι διεργασίες προχωρούν, η Τουρκία δεν έχει εκπληρώσει τις ευρωπαϊκές της υποχρεώσεις βάσει της βασικής Συμφωνίας Τελωνειακής Ένωσης προς την Κύπρο, ούτε αναγνώρισε την Κυπριακή Δημοκρατία. Η διαδικασία προβλέπει ότι μόνο ο Πρόεδρος (Κυπριακή Κυβέρνηση) μπορεί να παρέμβει αποτελεσματικά στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου.

Κανένας άλλος.

Όσες μάχες να κερδίσουμε οι ευρωβουλευτές προσδίδοντας μας εγκώμια και αναγνώριση, δεν έχουμε δυνατότητα παρέμβασης για τερματισμό της διαδικασίας. Μόνο η Κυβέρνηση μπορεί επειδή απαιτείται ομοφωνία όλων των κρατών μελών. Φτάνει να θέλει ο Πρόεδρος.
Παρεμπιπτόντως, από την ένταξη μας το 2004, επικρατεί σήμερα το πιο ευνοϊκό περιβάλλον για  αξιοποίηση υπέρ των συμφερόντων μας. Καθώς η τουρκική οικονομία κλονίζεται, η ΕΕ είναι με διαφορά ο μεγαλύτερος εμπορικός εταίρος της Τουρκίας. 

Αυτό εξηγεί τα τεράστια  οικονομικά συμφέροντα που διακυβεύονται και τις δυνατότητες άσκησης πίεσης και πρόκλησης κόστους. Όμως, είναι απογοητευτικό Γερμανία, Δανία, Ολλανδία, Αυστρία, Ελβετία, να βρίσκονται σε ρήξη με το καθεστώς Ερντογάν για επουσιώδη ζητήματα και η Κύπρος να συναινεί στην αναβάθμιση της Τουρκίας ως να μην είμαστε εντός ΕΕ. Είναι εξοργιστικό να επιβάλλονται οικονομικές κυρώσεις στη Ρωσία, Ιράν και άλλους ως  ενδεδειγμένο μέτρο τιμωρίας που η Κυπριακή Κυβέρνηση υπογράφει, αλλά για την μη αναγνώριση της Κυπριακής Δημοκρατίας, την συνεχιζόμενη παράνομη κατοχή Ευρωπαϊκού εδάφους,  η Κύπρος να σιωπά και να συναινεί στην αναβάθμιση και διάσωση της τουρκικής οικονομίας. Ποιος θα απαιτήσει τα αυτονόητα για εμάς;

Ο Πρόεδρος δικαιολογώντας την αναίρεση δεσμεύσεων του και των συμφωνηθέντων από την τουρκική πλευρά, επαναλαμβάνει κατά περίπτωση την επικοινωνιακή ατάκα ότι το πράττει επειδή προτιμά νάναι  ωφέλιμος αντί για αρεστός.

Ο Πρόεδρος και οι συν αυτώ, ας  το ακολουθήσουν τουλάχιστον στην ΕΕ όπου η επικρατούσα προσέγγιση που υιοθετούν Προεδρικό, Υπ. Εξ και Γραφείο Κύπριου Επίτροπου είναι ανάποδη. Η συναίνεση ή σιωπή, μας κάνει προφανώς αρεστούς σε ευρωπαίους αξιωματούχους αλλά αυτό δεν εξυπακούει όφελος για την Κύπρο. Στην συγκεκριμένη περίπτωση αναβάθμισης της Τουρκίας, είναι επιζήμιο για την Κύπρο. 

Φυσικά, οι ευρωπαίοι αξιωματούχοι κάνουν την δουλειά τους, προέχουν όμως τα ζωτικά συμφέροντα της Κύπρου από τις διαπροσωπικές σχέσεις και τα άνευ ουσίας εγκώμια των ξένων. Πρόσθετο δείγμα είναι και η υπόδειξη ότι «η διαδικασία εξοικείωσης των Τ/κ για εναρμόνιση με το κεκτημένο παγώνει λόγω της αποχώρησης τους από τις διαπραγματεύσεις». Τι σημαίνει αυτό στην πράξη; Παγώνουν και τα εκατομμύρια που διοχετεύονταν στα κατεχόμενα μέσω ΕΕ;

Το επαναλαμβάνουμε για τους σκεπτόμενους πολίτες. Η πολιτική πρόκλησης κόστους, η προώθηση της ενεργειακής πολιτικής και άλλα τέτοια, δεν μπορεί νάναι αντικείμενο των επαγγελματιών επικοινωνιολόγων ενόψει προεδρικών. Το κυριότερο είναι ότι, απλά, δεν μπορεί να εφαρμόσουν τέτοιες πολιτικές, όσοι ξέρουμε ότι δεν τις υιοθετούν.

ΠΗΓΗ : SIGMALIVE