Ζάχαρη άχνη

  του Δημήτρη Νανούρη

από την "Εφημερίδα των Συντακτών"

Παιδαριωδώς οι Κινέζοι διατείνονται ότι μία εικόνα ισοδυναμεί με χίλιες λέξεις. Τους διαψεύδει πανηγυρικά η πρωτοδεύτερη φορά Αριστερά.
Απόδειξη, το αναμνηστικό ενσταντανέ από την κοπή της πρωτοχρονιάτικης πίτας στο μέγαρο Μαξίμου την περασμένη βδομάδα. Διακρίνεται γελαστός και γελασμένος ο ΘΑλέξης πλάι σ’ ένα σύνταγμα συνεργατών και μυστικοσυμβούλων. Μια φωτογραφία, πά’ να πει, αντιπροσωπεύει χίλιους μετακλητούς. Μίνιμουμ.
Ισως να ’ναι παραπάνω. Τους διόρισε ο ίδιος, τηρώντας ασφαλώς αυστηρά αξιοκρατικά κριτήρια. Ο αδελφός του γραμματέα της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ με την αρραβωνιαστικιά του, καθότι λογοδοσμένο το παλικάρι, η δεύτερη εξαδέλφη από το Αθαμάνιο, «να βάλ’ς την τσούπα σ’ ένα γραφειάκ’ κοντά σ’», παράγγειλε ο καλοκάγαθος μπάρμπας, ο συμφοιτητής από το Πολυτεχνείο που βοηθούσε στις αντιγραφές, ο ανιψιός του μπατζανάκη του συμπέθερου του πρώην καθοδηγητή και πάει λέγοντας· άπαντες με βαριά βιογραφικά.

Τουλάχιστον εργάζεται πυρετωδώς τούτος ο συρφετός· οφείλουμε να το αναγνωρίσουμε. Αν κρίνουμε από τον Νίκο Καρανίκα, μάλιστα, σκοτώνονται όλοι στη δουλειά. Ο σύμβουλος στρατηγικού σχεδιασμού του πρωθυπουργού διαβάζει με το ένα μάτι τον Πασκάλ, με το άλλο τον Μπρικνέρ, με το τρίτο εντρυφά στην κινέζικη φιλοσοφία και παρακολουθεί ταυτοχρόνως λεπτό προς λεπτό ολόκληρο το τρίωρο της λατρευτής του Ελένης. Κι όλα αυτά με έναν μόνο μισθό. Το άκρον άωτον της αυτοθυσίας.
Απέξω κι ανακατωτά γνωρίζει, μεταξύ μας, πως «Τα μαύρα φεγγάρια του έρωτα» και «Ο άγιος ζιγκολό» γράφτηκαν από ένα και το αυτό πρόσωπο, τα μπουρδούκλωσε ωστόσο για συμπαράσταση στο αφεντικό, που ’χε μπερδέψει προ μηνών τη Μυτιλήνη με τη Λέσβο.
Απορώ πώς χωράει τόσος κόσμος σ’ ένα ταπεινό ισόγειο, μ’ ένα υπογειάκι και μια μικρή προσθήκη στην ταράτσα. Κανονικά θα ’πρεπε να νοικιάσουν ουρανοξύστη, αλλά κάνουν αιματηρές οικονομίες για την προκοπή του τόπου. Το φλουρί, πάντως, έτυχε στον Ευκλείδη. Δεν τον αποκαλώ τυχαία Τσάκα-λόττο.