Ο Πολάνσκυ και η μνησίκακη παγκοσμιοποίηση

Του Γιάννη Σχίζα

Δημοσιεύεται στην ΑΥΓΗ της 28.1.17

Στη Γαλλία  γυναικείες οργανώσεις  και μαζί  η αρμόδια  Υπουργός διαμαρτύρονται για την επιλογή του Πολάνσκυ από τη Γαλλική Ακαδημία  Κινηματογραφικών Τεχνών και Επιστημών ως προέδρου των εφετινών βραβείων Σεζάρ – που είναι αντίστοιχα των αμερικανικών  Όσκαρ…Η διαμαρτυρία αναφέρεται στην υπόθεση της  προ 39 ετών σεξουαλικής επαφής του Πολωνού σκηνοθέτη με 13χρονη νέα, που  χαρακτηρίσθηκε από τα αμερικανικά δικαστήρια ως αποπλάνηση ανηλίκου – unlawful sex with a minor – για να αναβαθμιστεί στο λόγο των γυναικείων οργανώσεων σε βιασμό…

Ο Πολάνσκυ ως γνωστόν φυγοδίκησε και απέφυγε τις κυρώσεις, εγείροντας ζητήματα  ταξικού χαρακτήρα της δικαιοσύνης – υπέρ των πλουσίων και  των διασήμων !  -  όμως ταυτόχρονα  υπέβαλε πολλές σκέψεις όσον αφορά την έννομη τάξη της παγκοσμιοποίησης… Τα 39 χρόνια από την τέλεση του αδικήματος που  θα μπορούσαν να δικαιολογήσουν  παραγραφή , κυρίως όμως η  «έξαρση» των διώξεων κατά του Πολάνσκυ  μετά την αριστουργηματική ταινία «Αόρατος συγγραφέας» (2010), αποτελούν  περίεργα στοιχεία στην όλη υπόθεση :  Με την  ταινία αυτή ο Πολάνσκυ έκανε «φύλλο-και-φτερό» τους μηχανισμούς της Νέας Τάξης , δείχνοντας με σαφήνεια τις επιδόσεις της στις Προκάτ πρωθυπουργικές προσωπικότητες τύπου Τόνυ Μπλαιρ …

Οι πλούσιοι και διάσημοι είχαν γενικώς «πλάτες» στη δικαιοσύνη, όμως  συχνά ήταν εκτεθειμένοι σε μίνι ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις  και σκευωρίες  αντίθετων συμφερόντων. Μια τέτοια ιστορία  παρακολουθήσαμε στην περίπτωση Ντομινίκ Στρως-Καν,

όπου ο ναι μεν  σεσημασμένος γυναικάς  πρόεδρος του ΔΝΤ αλλά αντίπαλος  των Αμερικανοαγγλικών επιλογών του Προέδρου Σαρκοζύ, εκτοπίσθηκε  από τη θέση του και από την προεδρική υποψηφιότητα… Για την  υπόθεση  ανέπτυξε πειστικά  τη «θεωρία» της σκευωρίας  ο Πωλ Κρεγκ Ρόμπερτς,   πρώην υφυπουργός Οικονομικών στις ΗΠΑ , με πανεπιστημιακούς και συγγραφικούς τίτλους.

Στην πρώτη δεκαετία του αιώνα  ξέσπασε σκάνδαλο όσον αφορά μια περίεργη ομοφυλοφιλική «σχέση»  του Καρόλου, Πρίγκηπα της Ουαλίας και διάδοχου του Βρετανικού Θρόνου. Παρά τον γενικά «ελευθεριακό» χαρακτήρα της η αγγλική κοινή γνώμη εντυπωσιάστηκε, δίνοντας στην υπόθεση σαφώς μεγαλύτερο ενδιαφέρον από  μια προγενέστερη κίνηση του Καρόλου : Ο οποίος παρά την αντίθεση του Πρωθυπουργού Τόνυ Μπλαιρ είχε αρθρογραφήσει   εναντίον των μεταλλαγμένων σε εφημερίδα ευρείας κυκλοφορίας (Daily Telegraph) υπερασπίζοντας  την αρχή της προφύλαξης –  για την προστασία του καταναλωτή από τους  κερδοσκοπικούς τυχοδιωκτισμούς …

Υπάρχει αιτιώδης δεσμός ανάμεσα στο «πριν» και το «μετά»;

Ανάμεσα στο «πριν» του «Αόρατου συγγραφέα» και στο «μετά» του εντεινόμενου κυνηγητού του Πολάνσκυ; Ανάμεσα στο «πριν» των πολιτικών  προσανατολισμών του Στρως Καν και στο «μετά» των διώξεών του για σωρεία σεξοκεντρικών εγκλημάτων; Ανάμεσα στο «πριν» της πριγκιπικής  υποστήριξης της ασφαλούς διατροφής και στο «μετά» των αποκαλύψεων  εναντίον του;

Η Ιστορία θα δείξει, προς το παρόν όμως δε χρειάζεται να τρώμε  ό,τι μας σερβίρουν…