Ο «μαρτυριάρης» Τόμσεν και ο «αιθεροβάμων» Τσακαλώτος !

του Γιάννη Τόλιου

Ήρθαν και πάλι οι εκπρόσωποι της «τρόϊκα» για οριστικοποίηση των δεσμεύσεων προκειμένου να γίνει η β’ αξιολόγηση. Έτσι ξανάρχισε το γνωστό σίριαλ των «σκληρών διαπραγματεύσεων» και των «κόκκινων γραμμών», με προδιαγεγραμμένο ωστόσο αποτέλεσμα. Την άτακτη υποχώρηση και υποταγή της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, στις απαιτήσεις των δανειστών.!

«Νερωμένο κρασί» …..ή «ξενέρωτη κυβέρνηση»;

Στο επίκεντρο της «σύγκρουσης» μεταξύ κυβέρνησης και «θεσμών» βρίσκονται τελευταία οι αποκαλύψεις του εκπροσώπου του ΔΝΤ, Πωλ Τόμσεν και οι αντιδράσεις του υπουργού Οικονομικών Ε.Τσακαλώτου. Ο πρώτος σε ρόλο …«μαρτυριάρη», αποκάλυψε ότι στο τελευταίο Eurogroup (11.12.16), η ελληνική κυβέρνηση μέσω του κ.Τσακαλώτου, δεσμεύτηκε σε πρωτογενή πλεονάσματα 3,5% του ΑΕΠ από το 2018 με ορίζοντα 10ετίας, προκειμένου να διασφαλιστεί η καταβολή των τοκοχρεολυσίων στους δανειστές. Πρόκειται για πολύ σημαντική δέσμευση που συνεπάγεται επιβολή ακραίων μέτρων λιτότητας, πιο επώδυνων από αυτά που βίωσε ο ελληνικό λαός ως σήμερα. Μιλάμε για υποχρεωτικό πλεόνασμα 7 δις κάθε χρόνο, με θεσμοθέτηση από τώρα συγκεκριμένων μέτρων (δραστική μείωση αφορολόγητου, νέες περικοπές συντάξεων κά), τα οποία οδηγούν μοιραία τον ελληνικό λαό σε καταστάσεις ακραίας εξαθλίωσης. Αρκεί να σημειώσουμε ότι για την επίτευξη «πλεονάσματος» 1,75% το 2016 (3,2 δις), βιώσαμε οδυνηρές περικοπές συντάξεων, μισθών, επιδομάτων, αύξηση άμεσων και έμμεσων φόρων (ΦΠΑ, πετρέλαιο θέρμανσης, κλπ), τα οποία το 2017, με πλεόνασμα 2,7%, θα ενταθούν. Αν μάλιστα εμφανιστεί απόκλιση, θα μπει το Μάη ’17 σε λειτουργία ο «αυτόματος κόφτης» μισθών, συντάξεων και κοινωνικών δαπανών.

Ο υπουργός Οικονομικών Ε.Τσακαλώτος, ενίσταται για το «έλλειμμα κατανόησης» του ΔΝΤ, το οποίο απορρίπτει έναν «έντιμο συμβιβασμό».! Δηλαδή πλεόνασμα 2,5% αντί για 3,5%.!! Όμως πριν λίγους μήνες, ο ίδιος και το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης, μαζί και ο διοικητής της Τράπεζας Ελλάδος Γ.Στουρνάρας, θεωρούσαν ανέφικτη την επίτευξη ανάλογου ύψους πλεονάσματος για το 2017. Ξαφνικά έγινε εφικτό για το 2018 και με ορίζοντα 10ετίας; Ο Ε.Τσακαλώτος παρακαλά τον Π.Τόμσεν …«να βάλουμε όλοι νερό στο κρασί μας» (!) υποσχόμενος ότι η Ελλάδα «θα συμμετέχει εποικοδομητικά στις διαπραγματεύσεις και θα τηρήσει τα συμφωνηθέντα».! Αλήθεια τι να πρωτοθαυμάσει κανείς.!! Την αποφασιστικότητα, τη διαπραγματευτική δεινότητα, την «αριστεροσύνη», ή απλά το κώλυμα ….«στην καρέκλα» του ιδίου και όλης της νεομνημονιακής συγκυβέρνησης;

Μεταξύ «Σκύλας και Χάρυβδης»

Ωστόσο το έργο έχει ξαναπαιχτεί.

Πρόκειται για τη γνωστή τακτική της εναλλαγής ρόλων μεταξύ «καλού» και «κακού» – ΔΝΤ και ευρωζώνης – και στη μέση ο ελληνικός λαός να πληρώνει τα «σπασμένα» των επιλογών της εγχώριας και υπερεθνικής ελίτ. Ειδικότερα το ΔΝΤ αποδεχόμενο ότι το χρέος δεν είναι βιώσιμο, ούτε εφικτή η επίτευξη πλεονασμάτων 3,5% ΑΕΠ, ούτε και η ανάπτυξη με εφαρμογή εξοντωτικής λιτότητας, προτείνει απομείωση χρέους και εφαρμογή ενός Δ’ Μνημονίου, με μείωση αφορολόγητου, περικοπές συντάξεων, μισθών, κά, ώστε να διασφαλιστεί η εξυπηρέτηση του και να συμμετάσχει το ίδιο στο πρόγραμμα. Από την άλλη η Ευρωζώνη και κυρίως η Γερμανία, δεν θέλουν να ακούσουν κουβέντα για μείωση χρέους το οποίο θεωρούν βιώσιμο, απαιτώντας παράλληλα τη συμμετοχή του ΔΝΤ στο πρόγραμμα. Ζητούν επίσης αυστηρή τήρηση «προαπαιτούμενων» (εργασιακά, εκκαθάριση κόκκινων δανείων, επιτάχυνση ιδιωτικοποιήσεων, κά) και πρόσθετα μέτρα για επίτευξη πλεονασμάτων 3,5% από το 2018 και σε βάθος χρόνου. Ωστόσο και οι δύο, σε ρόλο «Σκύλας και Χάρυβδης», συμφωνούν στην εφαρμογή μέτρων διαχρονικής λιτότητας με ορίζοντα το 2060.!!

Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ τι κάνει; Μετά τις «θριαμβολογίες» περί επιτυχίας των βραχυπρόθεσμων μέτρων για το χρέος (το λεγόμενο «truth story»), με οριακή απομείωση του ως το 2060 (!), επιχειρεί να αναστηλώσει το «αριστερό» της προφίλ, ανακοινώνοντας χορήγηση κοινωνικού επιδόματος, «εν είδει 13^ης σύνταξης» σε χαμηλοσυνταξιούχους και μειωμένο ΦΠΑ στα νησιά του Αιγαίου. Ταυτόχρονα καταφεύγει σε κούφιους λεονταρισμούς «κοντράροντας» τους δανειστές, ότι αρνείται τάχα να δεχτεί πλεονάσματα 3,5% και νέα μέτρα πέραν του 2017. Αφήνει μάλιστα υπονοούμενα για προσφυγή στις κάλπες πιστεύοντας ότι τους «απειλεί». Ωστόσο τίποτα απ’ όλα αυτά δεν προτίθεται να κάνει. Ακολουθώντας τη γνωστή τακτική δημιουργίας εντυπώσεων περί «σκληρών διαπραγματεύσεων», ετοιμάζεται να υπογράψει ότι της ζητήσουν, προκειμένου να κρατηθεί στην εξουσία.

Υπάρχει εναλλακτική λύση;

Η αποτυχία της κυβέρνησης δεν είναι απλά αποτυχία προσώπων, αλλά κυρίως αποτυχία στρατηγικής, για την έξοδο της οικονομίας και της κοινωνίας από την κρίση. Τα Μνημόνια και η λιτότητα αποδείχτηκαν καταστροφικά για το ελληνικό λαό και τη χώρα και όσοι επιμένουν στη συνέχιση τους – τόσο η σημερινή όσο και οι προηγούμενες μνημονιακές κυβερνήσεις – αναλαμβάνουν ιστορικές ευθύνες. Η σταθερή εμμονή για την επίλυση του χρέους μέσω των μηχανισμών της ευρωζώνης χωρίς μονομερείς ενέργειες (αθέτηση πληρωμής τοκοχρεολυσίων) και κυρίως η εμμονή στην «πάση θυσία» παραμονή στο ευρώ, δεν αφήνουν περιθώρια εφαρμογής εναλλακτικής πολιτικής φιλολαϊκής εξόδου από την κρίση. Το τίμημα αυτής της εμμονής, αν δεν υπάρξουν ισχυρές κοινωνικές αντιστάσεις, θα είναι όχι μόνο ένα Δ’ αλλά και πολλά άλλα Μνημόνια.!

Η μόνη φερέγγυα και ελπιδοφόρα προοπτική, είναι η ανατροπή των μνημονιακών μέτρων και η απαλλαγή της χώρας από την ευρωζωνική κυριαρχία και το ευρώ, που έχουν οδηγήσει σε ουσιαστική απώλεια εθνικής και λαϊκής κυριαρχίας. Ταυτόχρονα επιβάλλεται η εφαρμογή μεταβατικού προγράμματος παραγωγικής ανόρθωσης, μείωσης της ανεργίας, στήριξης του λαϊκού εισοδήματος, εθνικοποίησης των τραπεζών, «Σεισάχθειας» στα χρέη λαϊκών νοικοκυριών, κά. Η προώθηση της συγκεκριμένης «εναλλακτικής», είναι υπόθεση των κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων – της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού – που έχει ζωτικό συμφέρον από την εφαρμογή της.