Κρασιά & αποστάγματα στο απόσπασμα

του Λεωνίδα Κουμάκη*

Ένας πολύ μεγάλος κλάδος της Ελληνικής οικονομίας με απύθμενη παράδοση, με μοναδικότητα σε παγκόσμιο επίπεδο, με απεριόριστες δυνατότητες ανάπτυξης, με εκατοντάδες χιλιάδες αυτοαπασχολούμενους και εκατοντάδες παραγωγικές επιχειρήσεις σε κάθε γωνιά της Ελλάδος βρίσκεται στο έλεος ενός αδίστακτου «εκτελεστικού αποσπάσματος».

Το «εκτελεστικό» αυτό «απόσπασμα» αποτελείται από ανεύθυνους πολιτικούς, από ανίκανους γραφειοκράτες και από αφανείς, επικίνδυνους μανδαρίνους που παίρνουν (ή δεν παίρνουν) αποφάσεις και … όποιον πάρει ο χάρος!

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα με την σειρά:

Είναι κοινό μυστικό πως εδώ και δεκαετίες οι πολιτικοί – νομοθέτες κάθε χρωματικής απόχρωσης, τρέμουν κυριολεκτικά το «πολιτικό κόστος» και αφήνουν ανενόχλητο το λαθρεμπόριο οινοπνεύματος να ζει, να βασιλεύει και να ανθεί. Επί πλέον να στερεί από τα Δημόσια Ταμεία φόρους εκατοντάδων εκατομμυρίων Ευρώ ετησίως, να βάζει σε κίνδυνο την υγεία ανυποψίαστων καταναλωτών λαθραίων «ποτών» ή «αποσταγμάτων» και να γονατίζει κάθε επιχείρηση που τολμάει να λειτουργεί νόμιμα πληρώνοντας τους υπέρογκους φόρους που επιβάλλει το κράτος, με φυσικό επακόλουθο το λουκέτο σε δεκάδες επιχειρήσεις της παραδοσιακής Ελληνικής ποτοποιίας που δεν υπάρχουν πλέον**

Οι συνεχείς καταγγελίες επίσημων συνδικαλιστικών φορέων αμπελουργών, αποσταγματοποιών και οινοποιών, τα συνεχή υπομνήματα σε ανευθυνο - υπεύθυνους υπουργούς, οι προσφυγές σε ευρωπαϊκά όργανα και πολλές άλλες διαμαρτυρίες δεν αγγίζουν ούτε τους λαθρέμπορους οινοπνεύματος, ούτε τα ποικίλα κυκλώματα που τους προστατεύουν.

Και σαν να μην έφθανε το διαχρονικό αυτό ρεζιλίκι στον χώρο των αποσταγμάτων και των αλκοολούχων ποτών με την επώδυνη εξαφάνιση δεκάδων παραδοσιακών ποτοποιών από την ασυδοσία του λαθρεμπορίου οινοπνεύματος, νεόκοποι φωστήρες του Υπουργείου Οικονομικών, αποφάσισαν φέτος να στείλουν στο εκτελεστικό απόσπασμα και ένα ακόμα  κλάδο υψίστης σπουδαιότητας για την Εθνική οικονομία: εκείνο της  Ελληνικής Οινοποιίας!

Εκτός από την αύξηση του ΦΠΑ στο 24% που προηγήθηκε μετά από «διαπραγματεύσεις» με την τρόικα, πρόσθεσαν και ένα ειδικό φόρο κατανάλωσης στο κρασί (καμιά μεγάλη οινοπαραγωγική χώρα δεν επιβαρύνει με ειδικό φόρο κατανάλωσης το κρασί της), οδηγώντας εκ του ασφαλούς την αγορά του Ελληνικού κρασιού … στο χάος!

Το πλέον εξωφρενικό είναι το γεγονός ότι η επίσημη δικαιολογία επιβολής του ειδικού φόρου κατανάλωσης στο κρασί ήταν η αγωνιώδης αναζήτηση «ισοδύναμων» εσόδων της τάξεως των 65 εκατομμυρίων Ευρώ ετησίως, την στιγμή που θεωρείται βέβαιο πως οι εισπράξεις του νέου αυτού φόρου δεν θα πλησιάσουν ούτε τα 10 εκατομμύρια Ευρώ, γιατί πλέον στην Ελληνική αγορά η παρανομία είναι ο κανόνας και η νομιμότητα η εξαίρεση!***

Σ Υ Μ Π Ε Ρ Α Σ Μ Α: Είναι εξωφρενικό στις δύσκολες εποχές που ζούμε, κάποιοι «εκπρόσωποι» ενός ανάλγητου κράτους, να στέλνουν στο απόσπασμα εκατοντάδες χιλιάδες οικογένειες εργαζόμενων, επειδή είναι ανίκανοι (ή μήπως δεν θέλουν;) να μαζέψουν 30 φορές μεγαλύτερα έσοδα από λαθρέμπορους και καταφεύγουν στην «εύκολη λύση» της εξόντωσης χιλιάδων αμπελουργών, οινοποιιών και αποσταγματοποιών, διαλύοντας κυριολεκτικά, μετά την αγορά των Ελληνικών αποσταγμάτων και των αλκοολούχων ποτών και την αγορά του Ελληνικού κρασιού!

Ακόμα πιο εξωφρενικό είναι το γεγονός ότι οι προτάσεις για την λύση των προβλημάτων αυτών είναι εύκολες, πρακτικές και άμεσες. Έχουν κατ΄ επανάληψη κατατεθεί από όλους τους εκλεγμένους συνδικαλιστικούς φορείς του ευρύτερου κλάδου: Την Εθνική Διεπαγγελματική Οργάνωση Αμπέλου και Οίνου (ΕΔΟΑΟ), την Κεντρική Συνεταιριστική Ένωση Αμπελουργικών Προϊόντων (ΚΕΟΣΟΕ) και  τον Σύνδεσμο Ελληνικού Οίνου (ΣΕΟ) που την συναποτελούν, τον Σύνδεσμο Ελληνικών Αποσταγμάτων και Οινοπνευματωδών Ποτών (ΣΕΑΟΠ), την Ένωση Επιχειρήσεων Αλκοολούχων Ποτών (ΕΝ.Ε.Α.Π.) και την «Ένωση Αποσταγματοποιών Αμπελοοινικών Προϊόντων Ελλάδος» (ΕΝ.ΑΠ.Α.Π.Ε.)!

Ανευθυνότητα; Άγνοια των συνθηκών του συγκεκριμένου τομέα; Επιπολαιότητα; Ότι και να συμβαίνει, οι καιροί είναι δύσκολοι και δεν συγχωρείται ούτε ανευθυνότητα ή επιπολαιότητα, ούτε άγνοια. Ένας τεράστιος κλάδος της Εθνικής οικονομίας υποφέρει από πολύ βαριά ασθένεια. Το αποτελεσματικό «φάρμακο» υπάρχει και είναι άμεσα διαθέσιμο. Τι θα κάνουν οι ανευθυνο – υπεύθυνοι; Θα σπεύσουν να το πάρουν αμέσως ή μήπως θα επικαλεστούν τις γνωστές ψευτο-δικαιολογίες όπως το διαχρονικό «πολιτικό κόστος» ή οι «μνημονιακές υποχρεώσεις», με αποτέλεσμα μέσα σε λίγα χρόνια να εξαφανιστούν από τον χάρτη και μερικές εκατοντάδες Ελληνικές οινοποιητικές επιχειρήσεις; Το έγκλημα που συντελείται εδώ και πάρα πολλά χρόνια στην Ελληνική ποτοποιία θα επεκταθεί, ψυχρά και κυνικά, και στα 750 ανά την Ελλάδα μικρά και μεγάλα οινοποιεία;

Όταν η υποχρέωση να Αγοράζουμε Ελληνικά προκειμένου να βγούμε από την οικονομική κρίση αποτελεί εθνική ανάγκη, εμείς θα συνεχίζουμε να κλείνουμε υγιείς επιχειρήσεις που προσφέρουν φόρους, εισφορές και απασχόληση, από την εγκληματική ανευθυνότητα κάποιου σκοτεινού και αόρατου «εκτελεστικού αποσπάσματος»;

*Ο Λεωνίδας Κουμάκης γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη. Τελείωσε το δημοτικό σχολείο των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης του Πέρα και στην συνέχεια φοίτησε για δυο χρόνια στο Ζωγράφειο Γυμνάσιο, πριν εξαναγκαστεί να εγκαταλείψει την Κωνσταντινούπολη, λόγω της απέλασης του πατέρα του, το 1964. Στην Ελλάδα τέλειωσε το Γυμνάσιο Παγκρατίου στην Αθήνα και την Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Παράλληλα, από το 1967, άρχισε να εργάζεται σε ελληνική βιομηχανία (κλάδος ποτών) στην οποία παρέμεινε επί 30 συνεχή χρόνια και της οποίας διετέλεσε Αναπληρωτής Γενικός Διευθυντής και Διευθυντής Εξαγωγών. Την δεκαετία 2003 – 2013 ασχολήθηκε με έντυπες και ηλεκτρονικές εκδόσεις. Είναι συγγραφέας των βιβλίων «Το Θαύμα – Μια πραγματική ιστορία» (1992) και «Ματιές στις ρίζες του Ελληνισμού» (1997). Τον Δεκέμβριο 1996 κυκλοφόρησε  τον σύντομο «Αποχαιρετισμό».

** Σχετικό άρθρο μας 7/7/2015 με τίτλο «Χύμα Αποστάγματα: Εκρηκτικό κοκτέιλ λαθρεμπορίου & νοθείας»

***Ρήση που επαναλαμβάνει συνεχώς ο γνωστός Οινοποιός και Αποσταγματοποιός Κώστας Τσιλιλής.