Σχετικά :
Ανακοίνωση του ΑΚΕΛ για
τη θέση του ΚΚΕ στο Κυπριακό
Το ΚΚΕ αντίθετο με το
νέο σχέδιο Ανάν για την Κύπρο
Αθήνα, 9 Νοέμβρη 2016
Προς την ΚΕ του ΑΚΕΛ
Αγαπητοί σύντροφοι,
Λάβαμε την επιστολή σας με ημερομηνία 4 Νοέμβρη 2016 και θεωρούμε απαραίτητο να θέσουμε υπόψη σας τα ακόλουθα ζητήματα. Την ώρα που επιχειρείται να κλείσει το Κυπριακό με διχοτομική λύση, όπως δείχνει η πορεία των συνομιλιών των κ. κ. Αναστασιάδη - Ακιντζί, θα λέγαμε ότι η βαθύτερη μελέτη και η αξιοποίηση των θέσεων του ΚΚΕ από το ΑΚΕΛ, άλλα κυπριακά και ελληνικά κόμματα μπορεί να συμβάλει, έστω αυτή τη στιγμή, στην παρεμπόδιση και αντιμετώπιση αρνητικών εξελίξεων, ταυτόχρονα με την ισχυροποίηση της πάλης για δίκαιη και βιώσιμη λύση στο κυπριακό πρόβλημα.
Οι θέσεις του ΚΚΕ θέτουν βασικά στοιχεία των εξελίξεων στην περιοχή, ενημερώνοντας τους λαούς της Κύπρου και της Ελλάδας ότι προωθείται ένα νέο "σχέδιο Ανάν", το οποίο οδηγεί στη νομιμοποίηση των αποτελεσμάτων της τουρκικής εισβολής - κατοχής.
Σας υπενθυμίζουμε ότι και το 2004, ήταν η σθεναρή στάση του ΚΚΕ που ανέλαβε πρωτοβουλία, συμβάλλοντας στην αποκάλυψη και τελική απόρριψη του "σχεδίου Ανάν" από τον ίδιο τον κυπριακό λαό, στο σχετικό δημοψήφισμα.
Ο κίνδυνος της νομιμοποίησης και οριστικοποίησης της διχοτόμησης της Κύπρου είναι το κρίσιμο ζήτημα. Αυτό στην ουσία υιοθετείται στην κοινή ανακοίνωση Αναστασιάδη - Ερογλου της 11ης Φλεβάρη 2014, που είναι η βάση των συνομιλιών.
Αναφέρεται συγκεκριμένα στα δύο Συνιστώντα Κράτη, τα οποία θα έχουν τα δικά τους σύνορα, το δικό τους Σύνταγμα, τις δικές τους κυβερνήσεις, Κοινοβούλια, ύμνους, τις δικές τους ξεχωριστές πολιτικές για την Παιδεία, την Υγεία, την Πρόνοια κ.ά., που είναι παράγοντες διαίρεσης, διάσπασης του εργαζόμενου κυπριακού λαού, διατήρησης ή εισαγωγής νέων οικονομικο-κοινωνικών διακρίσεων στους όρους ζωής, παράγοντες ανταγωνισμού και όχι ενότητας Τουρκοκυπρίων και Ελληνοκυπρίων εργαζομένων.
Αυτή η προοπτική βάζει τη σφραγίδα της στην προωθούμενη λύση και ακυρώνει την επανένωση του νησιού.
Στη βάση αυτή, θεωρούμε τουλάχιστον άστοχη και εκτός τόπου και χρόνου την αναφορά σας στα παραδείγματα των ΗΠΑ, της Ρωσίας και της Ελβετίας ως παραδείγματα ομόσπονδων κρατικών οντοτήτων που μπορούν να αιτιολογήσουν την υποστήριξη ενός ομοσπονδιακού κράτους στην Κύπρο. Πολύ περισσότερο που σε καμία από τις παραπάνω περιπτώσεις δεν υπήρχε πρόβλημα εισβολής - κατοχής. Τα παραδείγματα αυτά δεν έχουν καμιά απολύτως σχέση με τις συνθήκες και την πορεία δημιουργίας του κυπριακού προβλήματος, που έχει τη δική του δραματική ιστορία, γεγονός που μπορείτε να δεχτείτε ξεκάθαρα, αντιμετωπίζοντας με μεγαλύτερη ψυχραιμία την αντικειμενική αυτή πραγματικότητα.
Στην πράξη, η πολύχρονη ιμπεριαλιστική επέμβαση στην Κύπρο, η δράση εθνικιστικών δυνάμεων, το χουντικό πραξικόπημα με ευθύνη και της ελληνικής χούντας των συνταγματαρχών και την καθοδήγηση των ΗΠΑ, όπως και η τουρκική εισβολή - κατοχή διαμόρφωσαν το έδαφος για τις αρνητικές εξελίξεις. Αυτά επισπεύστηκαν στη συνέχεια με την αξιοποίηση των τετελεσμένων που προκάλεσε η δημιουργία του ψευδοκράτους, της λεγόμενης "Τουρκικής Δημοκρατίας της Βορείου Κύπρου", το 1983, το οποίο επιχειρείται να αποτελέσει σήμερα τη βάση του τουρκοκυπριακού "συνιστώντος κράτους".
Η πείρα της διαιώνισης του κυπριακού προβλήματος 42 χρόνια μετά την εισβολή είναι στοιχείο που επιβάλλεται να προβληματίσει περισσότερο για τη μη κινητοποίηση του λαϊκού παράγοντα και την αναμονή λύσης από "τα πάνω", από ισχυρά καπιταλιστικά κράτη και ιμπεριαλιστικές ενώσεις (ΝΑΤΟ - ΕΕ) που έχουν ευθύνη για τη δημιουργία και τη διαιώνιση του προβλήματος.
Ο συμβιβασμός που είχε γίνει, ο "επώδυνος συμβιβασμός", για τον οποίο μίλησαν τόσο το ΑΚΕΛ, όσο και άλλα κόμματα στην Κύπρο και την Ελλάδα, που οδήγησε στη θέση για τη διζωνική, δικοινοτική ομοσπονδία, που ήταν κυρίως θέση της αστικής τάξης της Τουρκίας και του τουρκοκυπριακού "κράτους" διαχρονικά, έφτασε να θεωρείται θέσφατο, θέση αρχής. Και μάλιστα, όχι μόνο αυτό, αλλά να εξελίσσεται, στην ουσία, σε διχοτομική λύση, σε δύο συνιστώντα κράτη.
Στην πράξη, δεν πρόκειται για ομοσπονδία, όπως προβάλλεται προς τους Κύπριους εργαζόμενους, αλλά για μία συνομοσπονδία δύο κρατών, τα οποία, επαναλαμβάνουμε, θα έχουν το δικό τους κρατικό μηχανισμό, τα δικά τους όργανα, τη δική τους δηλαδή κυριαρχία, εσωτερική και εξωτερική πολιτική, ακυρώνοντας τις αρχές για μια κυριαρχία, μια ιθαγένεια και μια διεθνή προσωπικότητα.
Για τους λόγους αυτούς το ΚΚΕ, μελετώντας τις εξελίξεις και ιδιαίτερα τις οδυνηρές θέσεις του "σχεδίου Ανάν", το περιεχόμενο της κοινής ανακοίνωσης Αναστασιάδη - Ερογλου του 2014 για τα δύο συνιστώντα κράτη και τα θέματα που τέθηκαν κατά τη διάρκεια των πρόσφατων διαπραγματεύσεων, αποφάσισε να μιλήσει ανοιχτά, δημόσια, να σας εξηγήσει τώρα, πριν είναι πολύ αργά, τη θέση του για τη δικοινοτική, διζωνική ομοσπονδία, την οποία και το ίδιο είχε υιοθετήσει, ως συμβιβασμό, εκδηλώνοντας έτσι και τη στήριξή του στο ΑΚΕΛ, και την οποία προσδιορίζει στις σημερινές συνθήκες μετά από βαθιά και εξονυχιστική μελέτη των εξελίξεων που συλλογικά συζήτησε η ΚΕ μας.
Συγκεκριμένα, το κόμμα μας επιμένει ότι:
Το κυπριακό πρόβλημα είναι διεθνές πρόβλημα εισβολής και κατοχής του βόρειου τμήματος της Κύπρου από την Τουρκία, που φέρει τη σφραγίδα της επέμβασης του ΝΑΤΟ και των γενικότερων ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών στην περιοχή.
Οτι απαιτείται η αποχώρηση των κατοχικών και των άλλων ξένων στρατιωτικών δυνάμεων, το κλείσιμο των βρετανικών βάσεων. Υπερασπίζεται τις αρχές για μια κυριαρχία, μια ιθαγένεια και μια διεθνή προσωπικότητα, τοποθετείται συγκεκριμένα στο πρόβλημα των προσφύγων και των εποίκων.
Οι αρχές αυτές αποτελούν το περιεχόμενο των θέσεων του ΚΚΕ για Κύπρο Ενιαία Ανεξάρτητη, που σημαίνει Ενιαία Κρατική Συγκρότηση, για ένα και όχι δύο κράτη, χωρίς εγγυητές και προστάτες, που προβλέπει δικαίωμα στην ελεύθερη διακίνηση, εγκατάσταση και διαμονή εργατικών - λαϊκών οικογενειών σε όλες τις περιοχές του νησιού, χωρίς όρους και δεσμεύσεις, ανεξάρτητα από το αν πρόκειται για Τουρκοκύπριους, Ελληνοκύπριους, Μαρωνίτες, Αρμένιους ή Λατίνους.
Εξασφάλιση των εργασιακών, ασφαλιστικών, κοινωνικών δικαιωμάτων χωρίς διακρίσεις, σεβασμό στο δικαίωμα να μιλούν τη γλώσσα τους, να μορφώνονται τα παιδιά τους, σεβασμό στις θρησκευτικές επιλογές και πολιτιστικές παραδόσεις.
Αυτή η πρόταση αντιπαλεύει πραγματικά τον εθνικισμό, σέβεται (στην πράξη) τα δικαιώματα των Τουρκοκυπρίων, Ελληνοκυπρίων, Μαρωνιτών, Αρμένιων και Λατίνων, στηρίζεται στο ταξικό συμφέρον της εργατικής τάξης της Κύπρου και ενισχύει την κοινή πάλη του εργαζόμενου λαού, σε αντίθεση με τη "διζωνικότητα" και την "γκετοποίηση" που περιέχεται στη λύση που προωθείται από την κυπριακή κυβέρνηση, με τη συνευθύνη της ελληνικής κυβέρνησης, των ΗΠΑ, της ΕΕ.
Στην Κύπρο, κατά τη διάρκεια της διαχείρισης της αστικής εξουσίας, έχουν γίνει και γίνονται πολύμορφες συμμαχίες μεταξύ των πολιτικών δυνάμεων της Κύπρου, με τη συμμετοχή και του κόμματός σας και είναι δική σας ευθύνη να κατονομάσετε και να τεκμηριώσετε ποιες εννοείτε εθνικιστικές δυνάμεις στη χώρα σας.
Αυτό που θέλουμε να σημειώσουμε εμείς, είναι ότι η κατευθυνόμενη παραφιλολογία, που προσπαθεί να συνδέσει τις θέσεις του ΚΚΕ με την τροφοδότηση εθνικιστικών δυνάμεων, είναι τουλάχιστον αστεία και εκ του πονηρού. Ο κάθε λογικός άνθρωπος μπορεί να κατανοήσει ότι ο εθνικισμός πλήττεται πραγματικά μόνο με την πολιτική που εναντιώνεται στο γκέτο και την περιχαράκωση, που διαμορφώνει η πολιτική των δύο κρατών, η οποία αναπαράγει κάθε λογής διακρίσεις και εμπόδια στην κοινή πάλη του κυπριακού λαού.
Ασφαλώς ο κυπριακός λαός σηκώνει και θα σηκώσει το κύριο βάρος για τη λύση του κυπριακού προβλήματος και αυτός είναι που θα κληθεί να αποφασίσει. Επιβάλλεται, όμως, να πάρουμε υπόψη ότι το πρόβλημα είναι διεθνές και οι προεκτάσεις του αφορούν και τον ελληνικό λαό αλλά και τους άλλους λαούς της περιοχής. Πολύ περισσότερο που στο κυπριακό πρόβλημα εμπλέκονται οι ελληνικές κυβερνήσεις και γενικότερα οι πολιτικές δυνάμεις της χώρας και συνεπώς το ΚΚΕ έχει υποχρέωση, όπως έκανε όλα τα προηγούμενα χρόνια, να τοποθετείται και να θέτει τις θέσεις του. Δεν διεκδικούμε τίποτα περισσότερο από το δικαίωμά μας να έχουμε τη δική μας άποψη για ζητήματα που σε τελευταία ανάλυση μας αφορούν όλους για να μην την πληρώσουν πάλι οι λαοί των χωρών μας και της περιοχής.
Η γνώμη μας είναι ότι η εξέταση ενός τόσο σύνθετου προβλήματος δεν χωράει αφορισμούς. Το ποιος κάνει ή όχι λάθος θα το δείξει η ίδια η πορεία των εξελίξεων.
Το ΚΚΕ, πάντοτε, στη μεγάλη και ηρωική του διαδρομή, με υπευθυνότητα τοποθετείται. Οι εξελίξεις οι ίδιες και στο Κυπριακό και σε άλλα ζητήματα, μέχρι σήμερα έχουν επιβεβαιώσει τις προβλέψεις και θέσεις του ΚΚΕ.
Αγαπητοί σύντροφοι,
Διατηρούμε το δικαίωμα, πλέον, να δημοσιεύσουμε την επιστολή που σας αποστείλαμε στις 19/10/16 καθώς και τη σημερινή μας επιστολή, αφού και εσείς προχωρήσατε σε δημοσίευση της απάντησής σας στην επιστολή που σας αποστείλαμε στις 19/10/16.
Τιμώντας τους αγώνες των χιλιάδων μελών του ΑΚΕΛ και της ΕΔΟΝ,
Συντροφικά,
Το Πολιτικό Γραφείο της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου