Τουρκία: μια απέραντη φυλακή φόβου

Του Κώστα Μαυρίδη*

.. οι αυτοαποκαλούμενοι «προοδευτικοί» της Κύπρου, έχουν πάθει αλαλία απέναντι στον  Ερντογάν, την στιγμή που οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων (π.χ. Human Rights Watch) επισημαίνουν ότι  παντού παραμονεύουν μαζικές παραβιάσεις…..

Μετά το πραξικόπημα και χωρίς καν αλλαγή στο σύνταγμα, η Τουρκία κυβερνάται με προεδρικά διατάγματα υπό τον μανδύα εκτάκτου ανάγκης, όπου ο νεοσουλτάνος Ερντογάν αποφασίζει και διατάζει σε μια χώρα, απέραντη φυλακή.

Το Υπουργείο Δικαιοσύνης της Τουρκίας (προφανώς η πραγματικότητα θάναι χειρότερη) καταγράφει μαζική εκκαθάριση χωρίς τέλος. Από την επομένη του πραξικοπήματος, έχουν συλληφθεί 32.000 άτομα, έχουν υποβληθεί μηνύσεις εναντίον 70.000, δεκάδες χιλιάδες δημόσιοι υπάλληλοι απολύθηκαν κυρίως από τον χώρο της δικαστικής εξουσίας και τα διάφορα σώματα ασφαλείας.

Στα σχολεία και τα πανεπιστήμια η  εκκαθάριση υπήρξε στοχευμένη. Στις Κουρδικές επαρχίες 13.000 καθηγητές και δάσκαλοι έχουν αποπεμφθεί με την υποψία ότι σχετίζονται με τρομοκρατικές οργανώσεις. Δεκάδες τηλεοπτικοί σταθμοί και εφημερίδες έκλεισαν με την ίδια υποψία και μάλιστα, με προεδρικό διάταγμα.

Ορισμένοι σταθμοί και εφημερίδες, γνωστοί αντίπαλοι του Ερντογάν, μετατράπηκαν σε μια νύχτα σε ένθερμοι υποστηρικτές του Ερντογάν, αφού επιβλήθηκε εγκάθετη διοίκηση. Δημοσιογράφοι και ακαδημαϊκοί που τόλμησαν να προσυπογράψουν διαμαρτυρία για την αποπομπή συναδέλφων τους, διώκονται ποινικά!

Τις προάλλες τέθηκαν σε διαθεσιμότητα άλλοι 13.000 αστυνομικοί και προαναγγέλθηκαν νέες εκκαθαρίσεις. Όλοι αυτοί αντικαθίστανται από υποτακτικούς του καθεστώτος που κυβερνά με νέο-σουλτανικά διατάγματα και  φυλακίζει χωρίς καν κατηγορίες. Χαρακτηριστικό της υστερίας είναι πως ο Ερντογάν στράφηκε ενάντια στα … παιδικά στρουμφάκια και κατηγόρησε τους διεθνείς οίκους αξιολόγησης ως συνεργάτες των πραξικοπηματιών, επειδή υποβαθμίζουν την τουρκική οικονομία που ήδη έπεσε στην κατηγορία σκουπίδια. 

Τις προάλλες, βρέθηκε στις Βρυξέλλες μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, ο Ντεμιρτάς, επικεφαλής του Κόμματος της Δημοκρατίας των Λαών. Δύο λέξεις περιγράφουν την Τουρκία: φυλακή και φόβος. Καθένας, όσο φιλήσυχος νάναι, μπορεί να βρεθεί στο στόχαστρο. Για παράδειγμα, οικογένειες που παιδί τους φοίτησε σε σχολείο ή δανείστηκαν χρήματα από τράπεζα συμφερόντων του Γκιουλέν, είναι ύποπτες για … τρομοκρατία και πολλοί αναζητούν διαφυγή να γλυτώσουν.

Άλλωστε, κύριος λόγος που ο Ερντογάν εκβιάζει επίμονα για το  καθεστώς ελευθεροποίησης της βίζας, δεν είναι γιατί ενδιαφέρεται για τρίμηνες τουριστικές επισκέψεις Τούρκων στην ΕΕ. Η βίζα θα αποτελέσει «εισιτήριο χωρίς επιστροφή», με μαζική έξοδο-εκδίωξη πληθυσμού κυρίως Κούρδων και αντιφρονούντων, που θα αναζητούν άσυλο από την καταπίεση. 

Στην ΕΕ αλλά δυστυχώς και στην Κυπριακή ηγεσία επικρατεί μια πλαδαρή στάση. Ενώ  Ευρωπαίοι αξιωματούχοι επισκέπτονται με ασφάλεια την Τουρκία, μια μικρή ομάδα ευρωβουλευτών που ζητούμε επίσκεψη στην ν/α Τουρκία, λαμβάνουμε έμμεση απαγόρευση αφού  «το τουρκικό κράτος δεν εγγυάται την ασφάλεια μας». Ευρωπαίοι αξιωματούχοι που σκίζονται για τις παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων αλλού, στην Τουρκία περιορίζονται στο να διασφαλιστεί «δίκαιη δίκη των κατηγορούμενων» καθώς γίνονται μαζικές εκκαθαρίσεις! Παρεμπιπτόντως, «δίκαιη δίκη» σε ένα κράτος νέο-οθωμανικού καθεστώτος, με την μισή δικαστική αποκεφαλισμένη και την άλλη μισή υπό το καθεστώς τρόμου... Η Δημοκρατία στην Τουρκία τέλειωσε.

Ένα δημοκρατικό πολίτευμα έχει ως έσχατη ασφαλιστική του δικλείδα την ανεξάρτητη δικαστική εξουσία, που στην Τουρκία δεν υπήρχε ποτέ αλλά τώρα, επικρατεί  υστερία που φυλακίζει και καταπιέζει ανθρώπους της δικαιοσύνης.  

Κατά περίεργο τρόπο, οι αυτοαποκαλούμενοι «προοδευτικοί» της Κύπρου, έχουν πάθει αλαλία απέναντι στον  Ερντογάν, την στιγμή που οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων (π.χ. Human Rights Watch) επισημαίνουν ότι  παντού παραμονεύουν μαζικές παραβιάσεις.

Στην Κύπρο, πανηγύρια, λουκουμάδες, μπαλόνια, θέατρα και το ράλι αυτοκινήτων, βαφτίζονται αντικατοχικές εκδηλώσεις από αριστεροδέξιους «προοδευτικούς» που συνοδεύονται από τον πρέσβη των ΗΠΑ και άλλους!

Ειδικά για το ράλι αυτοκινήτων, που και φέτος μέρος της διαδρομής περνά μέσω της κατεχόμενης Λευκωσίας, ο αρμόδιος μίλησε για πολιτική νίκη που γίνεται με τη συνεργασία της «τουρκικής αστυνομίας»! Πέραν από παραβίαση της νομιμότητας, η ομολογία είναι πρωτοφανής. Την στιγμή, που το κυνηγητό από τον Ερντογάν εξαπλώθηκε και στο υποτελές κατοχικό καθεστώς, η συνεργασία  με την «τουρκική αστυνομία» θεωρείται αντικατοχική νίκη.

*Κύπριος Ευρωβουλευτής ΔΗΚΟ (S&D)