Απλή και δόλια αναλογική

Αναλογικό είναι το εκλογικό σύστημα με βάση το οποίο η αντιπροσώπευση εξαρτάται αποκλειστικά  και μόνο από τον αριθμό των ψήφων : Δεν υπάρχει ούτε bonus  50 εδρών  ούτε όριο 3 % για την είσοδο στη Βουλή. Όλα τα άλλα συστήματα, παρά το ότι συχνά εμφανίζονται ως παραλλαγές της αναλογικής (π.χ «ενισχυμένη») είναι συστήματα «δυσαναλογικής» και σφετερισμού  των αλλότριων ψήφων. Εκτός  από τη νοθεία κάθε συστήματος διαμεσολαβήσεων, τα "αναλογικά" ή αναλογικοφανή συστήματα  νοθεύουν τη λαϊκή βούληση και πρωτίστως στρέφονται εναντίον μειοψηφικών δυνάμεων, που κατά κανόνα κομίζουν  καινοτομίες στην πολιτική ζωή ή εν πάση περιπτώσει δοκιμάζουν τις αντοχές διαφόρων κοινών πολιτικών τόπων…

Η κυβέρνηση  ΣΥΡΙΖΑ, αποφασισμένη να «περάσει» ως ριζοσπαστική και αριστερή, έστω και αν αυτό δοκιμάζει τις αντοχές των ποδιών της κυρίας Χριστοδουλοπούλου στις σαγιονάρες, επιχείρησε για άλλη μια φορά να εκτρέψει την προσοχή της κοινής γνώμης και ιδιαίτερα αυτής  με χαμηλό IQ. Η πρόταση για την καθιέρωση της λεγόμενης απλής αναλογικής στόχευε ουσιαστικά στην παγίωση ενός μνημονιακού κοινοβουλευτισμού και στην διατήρηση μιας αξιολογότατης πίτας για τον ΣΥΡΙΖΑ, έστω και στην αντιπολίτευση. Η δολιότητα ήταν προφανής, η χρήση καλών πολιτικών μέσων για την επίτευξη ενός φαύλου σκοπού θύμιζε τις φιλανθρωπικές δωρεές του Αλ Καπόνε στον κοινωνικό του περίγυρο. Η έμπνευση αυτού του ελιγμού ήταν  γερμανική και  επιβεβαίωνε  την πάγια τακτική του ΣΥΡΙΖΑ να γλύφει εκεί που έφτυνε.

Το κόλπο δεν πέρασε, όμως μ΄ αυτά και μ΄ αυτά  ο ΣΥΡΙΖΑ εισπράττει την αποδοχή μιας κατοχικής πολιτικής δύναμης που βασίζεται στην ισχύ και στη δολιότητα του νεοαποικιακού επεκτατισμού. Ο λαός έχει έναν βαθύτατα εσωτερικευμένο φόβο, καθώς οι αντιμνημονιακές πολιτικές δυνάμεις αδυνατούν να συνομολογήσουν  το  μέτωπο που θα δημιουργήσει  ένα άλλο ΠΟΛΟ ΙΣΧΥΟΣ και θα επαναφέρει τους Έλληνες στο καθεστώς του στοιχειώδους  ορθού λόγου. Η  Αριστερά (που  εξ ορισμού είναι  αντιμνημονιακή και αντιαποικιακή ή  τίποτε) πρέπει να εγκαταλείψει τις παλαιοκομμουνιστικές στοχεύσεις της ηγεμονίας και να συμπεριφερθεί σαν συνιστώσα ενός μεγάλου λαϊκού μετώπου : Χωρίς αυτό  φυσικά να  αποκλείει τον αγώνα για την υπεράσπιση και προβολή  των ιδεών της.

Υπάρχει ένα κομμάτι της αυτοπροσδιοριζόμενης ως Αριστεράς που πετάει διαρκώς την μπάλα στην εξέδρα εφευρίσκοντας υποκατάστατα μέτωπα. Κάποιοι συμπεριφέρονται ως υπηρετικό προσωπικό ενός εξ ορισμού θετικού μεταναστευτικού ρεύματος, άλλοι διδάσκουν νέα αντιφασιστικά ήθη με συνθήματα του τύπου ΚΡΕΜΑΛΑ ΣΤΟΥΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ. Άλλοι  δουλεύουν σαν ομάδα της Δ Εθνικής που αγωνίζεται για την άνοδό της στην Α, αγνοώντας ότι όταν φτάσουν εκεί δεν θα υπάρχει καν πρωτάθλημα και η χώρα θα είναι σε κατάσταση μουμιοποιημένου πτώματος.

Όλοι αυτοί είναι σιχτιριστέοι ! Όλα τα τερτίπια πρέπει να παραμεριστούν, οι προφάσεις και τα προσχήματα να εκλείψουν, να δειχθεί πεντακάθαρα ότι μέτωπο δεν σημαίνει  συμβατική συγκόλληση υπαρκτών κομμάτων και συνδιαχειριστών της μιζέριας μας, αλλά υποκίνηση και διέγερση αφανών (ως τώρα) δυνάμεων. Για να υπάρξουμε, πριν γίνουμε τελεσίδικα ανύπαρκτοι.