«Καταδικάζω περιφραστικά»

Τώρα θα ξαναπήξουμε στο πολιτικό στερεότυπο  που κυριαρχεί  σε περιόδους μεγάλων τρομοκρατικών ενεργειών: «Καταδικάζω  απεριφραστα» - δηλαδή ευθέως, άνευ περιφράσεων.

Έλα όμως που η περίπτωση σηκώνει σωρεία περιφράσεων, από τη στιγμή που η τρομοκρατία επί  τριτοκοσμικού εδάφους δίνει και παίρνει. Από τη στιγμή που εκλύεται σε  βιομηχανικά μεγέθη,  σε σχέση με τις μικροποσότητες επί ευρωπαϊκού εδάφους.  Από τη στιγμή που οι δυτικοί σταυροφόροι έχουν ματώσει ολόκληρες συλλογικότητες και κοινωνίες στη Λιβύη, στη Συρία, στο Ιράκ, στο Αφγανιστάν,  βάλοντας  επί δικαίων και αδίκων. Διασπείροντας  το πνεύμα του μίσους και της εκδίκησης, που τώρα επιστρέφει μπούμερανγκ για να πλήξει  αθώους ανθρώπους.

Το 2001 ήταν εύκολο σε πολλούς, μετά την επίθεση εναντίον των Διδύμων Πύργων,  να επαναλάβουν την  κουβέντα του Γάλλου Πολιτικού Κολομπανί  «Είμαστε όλοι Αμερικανοί». 15 χρόνια μετά, η ταύτιση με το θύμα δεν είναι τόσο εύκολη. Οι Δυτικές κοινωνίες έχουν κάνει σημεία και τέρατα  στον υπόλοιπο κόσμο, έχουν επιτεθεί άμεσα ή έμμεσα,   έχουν αποδεχθεί μια σχέση κλεπταποδοχής επί των ενεργειακών και φυσικών πόρων των άλλων. Αυτό φυσικά δεν δικαιώνει τις λογικές των αντιποίνων – που εξέρχονται κάθε λογικής Δικαίου, ακόμη και αυτού του Δικαίου του Πολέμου  :  Απλά δείχνει τη φορά των πραγμάτων προς την κατεύθυνση του ολοκληρωτικού πολέμου, χωρίς διάκριση μαχομένων και αμάχων.

Το 2001 αρθρογραφούσα από τις στήλες της ΕΠΟΧΗΣ εναντίον  της τρομοκρατικής επίθεσης στους Δίδυμους Πύργους. Και τώρα είμαι αντίθετος στη νέα τρομοκρατία, από οπουδήποτε και αν προέρχεται : Από τον δυτικό Ιμπεριαλισμό ή από τον Ισλαμοφασισμό. Αυτή είναι η «περίφραση» , που νομίζω ότι πρέπει να κανοναρχεί τον δημόσιο δημοκρατικό λόγο.

Γιάννης Σχίζας