Μνήμες ειρήνης εν καιρώ πολέμου

Ένα κείμενό μου παλιό, της 11^ης  Απριλίου 2009, υπό τον τίτλο «Διαδηλώσεις μικρών περιβαλλοντικών επιπτώσεων»,

http://oikonikipragmatikotita.blogspot.gr/2009/04/blog-post.html

δέχεται πολλές επισκέψεις το τελευταίο διάστημα.

Αναρωτιέμαι : Μήπως οι επισκέψεις  αυτές  εντάσσονται στην αναζήτηση αντεπιχειρημάτων εν όψει της μεγάλης καθόδου των αγροτών στο Σύνταγμα, αυτή την Παρασκευή;

Εν πάση περιπτώσει, αισθάνομαι πολύ κολακευμένος από την αναδρομή σε ένα προ επταετίας κείμενό μου  ,  όταν υπάρχουν  ΧΙΛΙΑΔΕΣ  πρόσφατα κείμενα κάποιων  ,   που θα μπορούσαν να δείξουν την χρονία κολοτουμπίτιδα από την οποία πάσχουν…..

Αλλά δεν πρόκειται να επιστρέψω σε αυτή την ιστορία του κειμένου μου κάνοντας  μια αντεπίθεση χωρίς απολογία – όπως συνήθως κάνουν οι πολιτικάντες  -  αλλά με ένα γνωμικό . Και το γνωμικό είναι :  Κυρίες και κύριοι, βρισκόμαστε σε κατάσταση πολέμου !

Εσείς μπορεί να το λέτε  «διαδικασία εξυγίανσης», «εξορθολογισμού»,«προσαρμογής», «κούρας αδυνατίσματος», «μνημονιακού εκσυγχρονισμού» της Ελληνικής κοινωνίας, όμως εγώ  αυτό που βιώνει δραματικά η χώρα μας τα τελευταία 6 χρόνια το λέω   εξαπόλυση πολέμου !  Και με αυτό το σκεπτικό κρίνω ότι ισχύει το Δίκαιο του Πολέμου:  Ότι ο Ελληνικός Λαός που διαδηλώνει εναντίον της μνημονιακής καταστροφής  νομιμοποιείται πλήρως στην εξέγερση, στην κατάληψη οδικών χώρων, στην άμεση αποδοκιμασία των ψευδολόγων κουϊσλιγκ – παλαιάς και νέας κοπής, κοκκινωπών, πράσινων, βαθυπράσινων και γαλάζιων.

Το κείμενό μου της 11.4.2009 έχει βέβαια και μια δεύτερη πτυχή, καθότι παρέπεμπε και σε μια (τότε) άποψη του νυν Υπουργού Παιδείας Νίκου Φίλη : Δηλαδή αφορούσε την ανάγκη αποδοχής των απεργιών «των άλλων», έστω και εάν εμείς παρενοχλούμαστε από αυτές… Εδώ εγκρίνω και επαυξάνω :οι Έλληνες Δημοκράτες κάθε απόχρωσης,  πρέπει  να αποδεχθούν και κάποιες ταλαιπωρίες, προκειμένου να υποχωρήσει ή και να ξεκουμπιστεί η Κυβέρνηση της συμφοράς…