ΟΧΙ

ΟΧΙ
ΟΧΙ και από τους Γερμανούς ΦΙΛΟΥΣ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ

Σάββατο 14 Νοεμβρίου 2015

Παρίσι : Η Νέα Τάξη θερίζει θύελλες


Η Νέα Τάξη έσπερνε ανέμους στην καπιταλιστική περιφέρεια,  τώρα θερίζει θύελλες. Αφού απάλλαξε τον εαυτό της από κάθε ευθύνη για τους δολοφονικούς  βομβαρδισμούς στη Λιβύη, στο Ιράκ, στη Συρία, αφού προκάλεσε  αποσταθεροποιητικές καταστάσεις  εναντίον καθεστώτων που ήταν μεν προβληματικά αλλά  δεν δικαιολογούσαν στρατιωτικές επεμβάσεις, αφού προκάλεσε μαζικούς  ξεριζωμούς και προσφυγιές , έρχεται τώρα να κλαψουρίζει για όσα συνέβησαν στο Παρίσι.…

Η ευθύνη της Νέας Τάξης  είναι μεγάλη, όμως  μεγάλη είναι και  η ευθύνη των Ισλαμοφασιστών για όσα διαδραματίζονται στη διεθνή σκηνή.
Η πρώτη εμφανίζεται ως φορέας ενός κοσμικού και ελευθεριακού πνεύματος, αν και είναι πανέτοιμη να διαπράξει ληστείες  εις βάρος λαών με ενεργειακά αποθέματα και οικονομικές δυνατότητες, όπως ο δικός μας. Οι δεύτεροι εμφανίζονται ως αντιιμπεριαλιστές και μαχητές εναντίον των σύγχρονων σταυροφόρων, ενώ κατά βάθος  επαγγέλλονται τον Νεομεσαίωνα, την θεοκρατική δικτατορία,  την κατεδάφιση του σωματικού πολιτισμού και του κριτικού λόγου.

Αυτή η μεγάλη καταστροφή στην καρδιά  της πιο αγαπημένης πόλης στην Ευρώπη, πρόκειται να αφήσει τα ίχνη της για καιρό. Δεν απομένει στους νοήμονες ανθρώπους παρά  να στοχαστούν διάφορα ζητήματα  σε σχέση  με τη δολοφονική επίθεση.
Η Δύση παρενέβη στο Ιράκ (σε αναζήτηση όπλων που αποδείχθηκε ότι δεν υπήρχαν !), στο Αφγανιστάν (στα πλαίσια μιας λογικής μαζικών  αντιποίνων εναντίον των Τζιχαντιστών) στη Συρία (ως  Ζορρό του  αντιδικτατορικού  κινήματος εναντίον του Άσαντ). Η αποκλιμάκωση και η ειρήνη έχουν  ως βασικό όρο τη δική της αποχώρηση.

Είναι χαρακτηριστικό ότι ακόμη και ο Ρεπουμπλικανός υποψήφιος για την Προεδρία των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ ομολόγησε πρόσφατα την καταστροφή που προκάλεσαν οι «θεραπευτικές» επεμβάσεις σε χώρες όπως η Λιβύη και το Ιράκ
Από την άλλη πλευρά αποσαφηνίζεται ο  διπρόσωπος  ρόλος  πολιτικών παραγόντων όπως ο Ερντογκάν, ο οποίος εκφράζει τις  αδιαμφισβήτητες αυτοκρατορικές φιλοδοξίες της Τουρκίας .


Χαρακτηριστική ήταν η στάση του  σε  ανάλογο τρομοκρατικό επεισόδιο, πολύ πιο θανατηφόρο  από αυτό του Παρισιού. Είπε ο Τούρκος Πρόεδρος :
"Πώς μπορώ να καταδικάσω το Ισλαμικό Κράτος για την κατάρριψη ενός ρωσικού αεροπλάνου με επιβάτες που επέστρεφαν από διακοπές σε μια εποχή που οι ομόθρησκοί μας στη Συρία βομβαρδίζονται από τα μαχητικά αεροσκάφη του Πούτιν; Είναι το φυσικό αποτέλεσμα των ενεργειών της Μόσχας στην Συρία για την υποστήριξη στον Άσαντ ».


Και τώρα, πως θα καταδικάσει  τους δολοφόνους αθώων ανθρώπων στην καρδιά του Παρισιού, όταν μάλιστα η Γαλλία αναγνώρισε ανεπιφύλακτα και χωρίς τα δικά μας καραγκιοζιλίκια τη γενοκτονία των Αρμενίων; 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου